Διασημότητες μιλούν για το τραπεζικό σύστημα

Από τη σύνταξη

Οι λαοί της Ευρώπης με κυρίως θύματα σήμερα τους Έλληνες, καλούνται να διασώσουν το τραπεζικό σύστημα. Ένα σύστημα που καταρρέει εξαιτίας της πλεονεξίας και αδηφαγίας του, χρειάζεται το φιλί της ζωής από τα ίδια τα θύματά του. Και οι πολιτικοί μας κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι η διάσωση του βρικόλακα είναι ευεργετική για το κυκλοφοριακό μας. Προφανώς φοβούνται πως αν οι τραπεζίτες τους μας αφήσουν πολύ αίμα μπορεί να κινδυνέψουμε από συμφόρηση.  

Η αλήθεια είναι απλή και αναμφισβήτητη.

1. Το διεθνές τραπεζικό καρτέλ στηρίζεται σε ιδιωτικά κεφάλαια.
2. Οι τράπεζες του καρτέλ χρησιμοποιούν τις καταθέσεις μας ως κλασματικό αποθεματικό, δηλαδή ως ένα ελάχιστο χρηματικό ποσό ασφαλείας που τους επιτρέπει βάσει νόμου να δίνουν δάνεια πολύ μεγαλύτερης αξίας (πιστωτικό χρήμα), δηλαδή αέρα κοπανιστό με τη μορφή κάποιων εγγράφων και μερικών υπογραφών.
3. Το παραστατικό χρήμα που κυκλοφορεί (χαρτονόμισμα και κέρματα) επειδή είναι πρακτικά αδύνατον να μπει στην κυκλοφορία τη στιγμή της σύναψης του δανείου, είναι πάντα λιγότερο από το πιστωτικό χρήμα που κυκλοφορεί.
4. Οι τράπεζες επιπλέον χρεώνουν τόκους επί αυτού του πλασματικού πιστωτικού χρήματος (δηλαδή χρεώνουν τόκους για κάτι που δεν έχουν) αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τον όγκο του απαιτητού πιστωτικού χρήματος.
5. Στη συνέχεια καθυστερούν σκόπιμα την έκδοση νέου παραστατικού χρήματος (νέων χαρτονομισμάτων και κερμάτων) ώστε να δυσχεραίνεται η κυκλοφορία του χρήματος και η αποπληρωμή των παλαιών δανείων.
6. Αυτό υποχρεώνει τους δανειολήπτες, (ιδιώτες και κράτη) να προστρέξουν και πάλι στις τράπεζες για να ζητήσουν νέα δάνεια, εν μέρει για να αποπληρώσουν τα παλιά.
7. Καθώς η ανάγκη νέων δανειοδοτήσεων αυξάνεται, οι δανειστές απαιτούν όλο και υψηλότερα επιτόκια.
8. Μοιραία, κάποια στιγμή οι δανειολήπτες αδυνατούν να αποπληρώσουν τα σωρευμένα χρέη τους προς τις τράπεζες και τότε ή α) χάνουν περιουσιακά τους στοιχεία λόγω κατάσχεσης (ιδιώτες) και μέρος της δημόσιας περιουσίας και εθνικής τους κυριαρχίας (κράτη), ή β) επιχειρούν αναδιάρθρωση των χρεών τους, ή γ) δικαίως αρνούνται την αποπληρωμή τους, δεδομένης της δόλιας -από μέρους των τραπεζών- διόγκωσης του αρχικού τους χρέους, με χρήση του παραπάνω σκανδαλώδους μηχανισμού.
9. Έχοντας πάντα υπόψη τον σοβαρό κίνδυνο κατάρρευσης του παράλογου αυτού μηχανισμού, οι μέτοχοι και τα υψηλόβαθμα στελέχη των τραπεζών, φροντίζουν εντωμεταξύ να επενδύουν τα τεράστια κέρδη τους σε σκληρές επενδύσεις (ακίνητα, ευγενή μέταλλα κ.λπ) που δεν κινδυνεύουν από μια χρηματοπιστωτική κατάρρευση.

Με βάση τα πιο πάνω, δύο είναι τα κλειδιά για την κυριαρχία του καρτέλ και την εξαθλίωση του κόσμου: πρώτον, οι νομοθετικές ρυθμίσεις περί κλασματικού αποθέματος το οποίο οδηγεί σε μόχλευση και άρα εκθετική αύξηση των χρεών και δεύτερον, το ότι η έκδοση του παραστατικού χρήματος γίνεται από ιδιωτικές και όχι από κρατικές τράπεζες, παρά την περί του αντιθέτου γενική πεποίθηση. Για παράδειγμα η Τράπεζα της Ελλάδος, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Federal Reserve Bank των ΗΠΑ είναι ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες είναι επιφορτισμένες με τον έλεγχο της "σταθερότητας" του χρηματοπιστωτικού συστήματος, δηλαδή τη διασφάλιση των κερδών των τραπεζών ολόκληρου του καρτέλ. Αλλά, όπως προαναφέραμε, όταν οι ίδιοι άνθρωποι που δανείζουν το χρήμα μπορούν και να ρυθμίζουν την έκδοση και κυκλοφορία του, τότε κρίσεις σαν την σημερινή που πληρώνει πάντα ο λαός και που δεν αγγίζουν επί της ουσίας την τραπεζική περιουσία είναι αναπόφευκτες.

Αλλά επειδή όλα αυτά μοιάζουν ίσως με εικονική πραγματικότητα ας δούμε τι έχουν πει για τις τράπεζες, τους τραπεζίτες και το τραπεζικό σύστημα, πασίγνωστες προσωπικότητες από το χώρο της πολιτικής και της οικονομίας. 

Πηγή: "The Money Masters"

"Αν ο αμερικανικός λαός ποτέ επιτρέψει σε ιδιωτικές τράπεζες την έκδοση χρήματος, οι τράπεζες θα αποκτήσουν όλη την δημόσια περιουσία, και τα παιδιά μας θα ξυπνήσουν κάποιο πρωί χωρίς σπίτι, μέσα στην πατρίδα που κατέκτησαν οι πρόγονοί τους. Η δυνατότητα έκδοσης χρήματος πρέπει να αφαιρεθεί από τις τράπεζες και να επιστραφεί στο λαό, εκεί όπου φυσιολογικά ανήκει." (Thomas Jefferson, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για τις ελευθερίες από οργανωμένους στρατούς" (Thomas Jefferson, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Η ανακύκλωση του χρέους έχει ποτίσει τη γη με αίμα και έχει θάψει τον πληθυσμό με βάρη που διαρκώς σωρεύονται" (Thomas Jefferson, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Η ιστορία δείχνει ότι οι τραπεζίτες έχουν χρησιμοποιήσει κάθε μορφής δολιότητα, ίντριγκα, εξαπάτηση και βίαιο μέσον, προκειμένου να διατηρήσουν τον έλεγχο των κυβερνήσεων μέσω του χρήματος και της έκδοσής του."  (James Madison, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Αν το κογκρέσο απέκτησε το συνταγματικό δικαίωμα να εκδίδει χρήμα, το δικαίωμα αυτό του έχει δοθεί για να το χρησιμοποιήσει το ίδιο, όχι για να το παραχωρήσει σε ιδιώτες και εταιρίες" (Andrew Jackson, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Η κυβέρνηση είναι που θα έπρεπε να τυπώνει να εκδίδει και να κυκλοφορεί το χαρτονόμισμα και τις πιστώσεις που χρειάζονται για τις ανάγκες των δημόσιων δαπανών και της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών. Με την υιοθέτηση της θέσης αυτής, οι φορολογούμενοι θα γλυτώσουν τεράστια ποσά από τόκους. Το χρήμα θα σταματήσει να είναι ο κυρίαρχος και θα γίνει υπηρέτης του λαού." (Abraham Lincoln, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Η έκδοση χρήματος θα πρέπει να είναι προνόμιο της κυβέρνησης και να προστατεύεται από την κυριαρχία της Wall Street. Είμαστε αντίθετοι με διατάξεις που θέτουν το νόμισμα και το πιστωτικό μας σύστημα σε χέρια ιδιωτών." (Theodore Roosevelt, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

Παρά τις προειδοποιήσεις αυτές το 1913 ο Woodrow Wilson υπέγραψε την ιδρυτική πράξη της αμερικανικής Federal Reserve Bank (της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ). Μερικά χρόνια αργότερα δήλωνε: 

"Είμαι ένας πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος. Άθελά μου κατέστρεψα τη χώρα μου. Ένα σπουδαίο βιομηχανικό έθνος ελέγχεται από το πιστωτικό του σύστημα. Το πιστωτικό μας σύστημα είναι συγκεντρωτικό. Άρα η ανάπτυξη του έθνους και όλες μας οι δραστηριότητες βρίσκονται στα χέρια λίγων ανθρώπων. Καταντήσαμε να έχουμε μια από τις χειρότερες, μια από τις πιο τέλεια ελεγχόμενες και εξαρτημένες κυβερνήσεις στον πολιτισμένο κόσμο. Όχι πλέον μια κυβέρνηση που υπακούει στις πεποιθήσεις και την ψήφο της πλειοψηφίας, αλλά στη γνώμη και τον εξαναγκασμό μιας μικρής ομάδας κυρίαρχων ανθρώπων."  (Woodrow Wilson, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Η πραγματική αλήθεια επί του θέματος είναι, όπως ξέρετε και ξέρω, ότι τα μεγάλα νομισματοπιστωτικά κέντρα κατέχουν την κυβέρνηση από τις μέρες του Andrew Jackson." (Franklin D. Roosevelt, Πρόεδρος των ΗΠΑ)

"Όταν μια κυβέρνηση εξαρτάται νομισματικά από τραπεζίτες, τότε είναι αυτοί και όχι οι αρχηγοί της κυβέρνησης που ελέγχουν την κατάσταση, αφού το χέρι που δίνει είναι πάνω από το χέρι που παίρνει... Το χρήμα δεν έχει πατρίδα. Οι χρηματιστές δεν έχουν πατριωτισμό ή αξιοπρέπεια. Ο μοναδικός τους στόχος είναι το κέρδος." (Ναπολέων Βοναπάρτης, Αυτοκράτορας της Γαλλίας)

"Ο θάνατος του Λίνκολν ήταν μια καταστροφή για τη Χριστιανοσύνη. Δεν υπάρχει άνθρωπος στις ΗΠΑ άξιος να φορέσει έστω τις μπότες του κι έτσι οι τραπεζίτες άρπαξαν και πάλι τον πλούτο. Φοβάμαι ότι οι ξένοι τραπεζίτες με την καπατσοσύνη και τα πολύπλοκα κόλπα τους θα ελέγξουν εντελώς τα πληθωρικά πλούτη της Αμερικής και θα τα χρησιμοποιήσουν για να διαφθείρουν τον πολιτισμό." (Otto von Bismark, Καγκελάριος της Γερμανίας, μετά τη δολοφονία του Λίνκολν)

"Το χρήμα παίζει το σημαντικότερο ρόλο στη ροή της Ιστορίας" (Καρλ Μαρξ)

"Οι τράπεζες δανείζουν δημιουργώντας πίστωση. Δημιουργούν το μέσον πληρωμής από το τίποτα... ολόκληρο το νομισματικό σύστημα είναι ανέντιμο, καθώς στηρίζεται στο χρέος... Δεν ψηφίσαμε υπέρ του. Μας επιβλήθηκε βαθμηδόν αλλά απροκάλυπτα από το 1971 όταν το σύστημα του περιεκτικού χρήματος εγκαταλείφθηκε. " (Ralph M Hawtry, πρώην Γραμματέας του υπουργείου οικονομικών της Μ. Βρετανίας)

"Η τράπεζα έχει το προνόμιο του τόκου από όλα τα χρήματα που παράγει από το τίποτα" (William Paterson, ιδρυτής της Τράπεζας της Αγγλίας)

"Άσε με να εκδίδω και να ελέγχω το χρήμα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιoς γράφει τους νόμους. " (Mayer Amschel Rothschild, ιδρυτής του Οίκου των Rothschild) {Σημ. Η δυναστεία Rothschild περιλαμβάνει ιδρυτές και μετόχους τραπεζών και είναι από τις πλουσιότερες και ισχυρότερες οικογένειες στον κόσμο.}

"Κάθε φορά που μια τράπεζα κάνει ένα δάνειο, δημιουργείται νέα τραπεζική πίστωση, νέες καταθέσεις, ολοκαίνουριο χρήμα" (Graham F. Towers, Διοικητής της Τράπεζας του Καναδά)

"Οι ελάχιστοι που καταλαβαίνουν το σύστημα, είτε θα ενδιαφέρονται τόσο για τα κέρδη του είτε θα είναι τόσο εξαρτημένοι από την εύνοιά του, που δεν θα υπάρξει αντίδραση από την τάξη αυτή, ενώ από την άλλη μεριά η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, πνευματικά ανίκανοι να συλλάβουν το τρομερό πλεονέκτημα που το κεφάλαιο αντλεί από το σύστημα, θα υπομείνουν τα βάρη χωρίς παράπονο, και ίσως χωρίς ούτε να υποπτευθούν ότι το σύστημα είναι εχθρικό προς τα συμφέροντά τους."  (Αφοί Rothschild του Λονδίνου, σε επιστολή προς τους συνεργάτες τους στην Νέα Υόρκη, 1863).

"Φοβάμαι ότι οι απλοί πολίτες δεν θα άκουγαν ευχαρίστως ότι οι τράπεζες μπορούν να δημιουργούν χρήμα και ότι το κάνουν. Και πως αυτοί που ελέγχουν την πίστωση ενός έθνους κατευθύνουν την πολιτική της κυβέρνησης και κρατάνε στα χέρια τους τις μοίρες των ανθρώπων." (Reginald McKenna, πρόεδρος της Midland Bank, 1924)

"Είναι πολύ καλό που ο λαός δεν καταλαβαίνει το τραπεζικό και χρηματικό σύστημα, γιατί αν το ήξερε θα είχαμε επανάσταση πριν ξημερώσει η αυριανή μέρα." (Henry Ford, πρόεδρος της Ford Motor Company)

"Το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα παράγει χρήμα από το μηδέν. Η διαδικασία αυτή είναι ίσως η πιο καταπληκτική ταχυδακτυλουργία που εφευρέθηκε ποτέ.  Οι τράπεζες μπορούν επί της ουσίας να δημιουργούν πληθωρισμό, να κυκλοφορούν ή να αποσύρουν το μοντέρνο λογιστικό χρήμα." (Major Lawrence Lee Bazley Angαs, διάσημος οικονομολόγος)

"Περισσότερο από όλα τα άλλα πεδία της οικονομικής επιστήμης, η μελέτη του χρήματος, χρησιμοποιεί την πολυπλοκότητα για να αποκρύψει ή να παραλείψει την αλήθεια, όχι να την αποκαλύψει. Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα είναι τόσο απλή που το μυαλό αηδιάζει. Μπροστά σε κάτι τόσο σημαντικό, οποιοδήποτε βαθύτερο μυστήριο φαντάζει απλώς αξιομνημόνευτο." (John Kenneth Galbraith, καθηγητής οικονομικών στο Harvard)