Όταν ο θάνατος, η καταστροφή του περιβάλλοντος και η αδικία γίνονται νόμος, τότε η αντίσταση και ο αγώνας για τη γη και την ελευθερία γίνονται καθήκον
Ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία
στη Χαλκιδική δεν ξεκινάει τώρα που τον θυμήθηκαν τα δελτία των 8. Πρόκειται
για έναν πολύχρονο, μαζικό και πολύμορφο κοινωνικό αγώνα, που η εκάστοτε
έκφραση και έντασή του καθορίζεται από τις συνθήκες μέσα στις οποίες
συντελείται. Άλλοτε περιλαμβάνει πορείες στο χωριό ή στο βουνό, άλλοτε
αποκλεισμούς δρόμων και άλλοτε καταστροφές των εγκαταστάσεων της εταιρείας,
όπως αυτή που έγινε τα ξημερώματα της Κυριακής 17/2/2013, στο εργοτάξιο της
Ελληνικός Χρυσός, στην τοποθεσία Σκουριές του όρους Κάκαβος στη Μ.Παναγιά
Χαλκιδικής.
Από την Κυριακή μέχρι και σήμερα, οι δυνάμεις καταστολής, στο
πλαίσιο του δόγματος της μηδενικής ανοχής, και χρησιμοποιώντας μεθόδους
αντιποίνων, εισβάλλουν βίαια σε σπίτια και καφενεία και προσαγάγουν
αγωνιζόμενους κατοίκους, βάσει υποδείξεων της εταιρείας, στοχεύοντας κατά
προτεραιότητα σε μέλη των επιτροπών αγώνα. Τους κρατούν αδικαιολόγητα στην
ασφάλεια, χωρίς να επιτρέπουν την παρουσία δικηγόρων, προσπαθώντας να τους
εκφοβίσουν και να θίξουν την αξιοπρέπειά τους και πραγματοποιούν λήψη γενετικού
υλικού (DNA), χωρίς να έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες. Στο ίδιο πλαίσιο, έχουν
προσαγάγει και αλληλέγγυους, με πρόφαση τη συμμετοχή τους σε προηγούμενες
κινητοποιήσεις στην περιοχή.
