Ποιος ευθύνεται για την κυπριακή κρίση;

του Κώστα Λαπαβίτσα, καθηγητή Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο SOAS του Λονδίνου
 

Η κρίση της Κύπρου οφείλεται κατ' αρχήν στη στρεβλή αναπτυξιακή της πορεία που στηρίχτηκε στον τομέα των υπηρεσιών και στην πολύ χαμηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων. Ο τραπεζικός τομέας άρχισε να υπερδιογκώνεται μετά την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε. το 2004 και έγινε τεράστιος μετά την υιοθέτηση του ευρώ το 2008.

Η κυπριακή οικονομία -ακόμη και ο τουρισμός- έχασε συστηματικά ανταγωνιστικότητα την τελευταία δεκαετία. Από το 2008 εμφανίζονται μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, που έφτασαν την ίδια χρονιά έως και το 15% του ΑΕΠ. Η συμμετοχή στην ΟΝΕ δεν άφηνε τη δυνατότητα να εξισορροπηθεί η απώλεια ανταγωνιστικότητας με τη διολίσθηση του νομίσματος.

Σκουριές: αλήθειες και ψέματα

Συνδικάτο Εργαζομένων ΙΓΜΕ

 

Όλη η ιστορία του τόπου μας, της ανθρωπότητας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την προσπάθεια του ανθρώπου να εντοπίσει και να αξιοποίηση τον πλούτο που κρύβεται μέσα στην γη. Η ανακάλυψη και αξιοποίηση του δεν είναι από μόνες τους απαραίτητο να οδηγούν και στην ευημερία ενός λαού. Το αντίθετο θα λέγαμε στις πιο πολλές περιπτώσεις οδήγησε στην καταπίεση αν όχι στην εξαθλίωση λαών και κρατών.

Τα πρώτα επιστημονικά αποτελέσματα του ΙΓΕΥ (προηγήθηκε του ΙΓΜΕ) αποτέλεσαν την βάση για μεγάλες Ελληνικές και ξένες επενδύσεις στον τομέα της εξορυκτικής βιομηχανίας. Ενδεικτικό είναι ότι από το 1965 μέχρι το 1975 οι εξαγωγές μεταλλευτικών – μεταλλουργικών και λατομικών προϊόντων αυξήθηκαν κατά 1065% με μια μέση μεταβολή +27% το χρόνο και αξία 9 δις δραχμές το 1975.

Σε όλη αυτή την περίοδο η τεράστια ανάπτυξη της μεταλλευτικής βιομηχανίας που έφθασε να αποτελεί βασικό εθνικό πόρο (το 5% του ΑΕΠ), είχε σαν αποτέλεσμα τεράστια υπερκέρδη για τους επενδυτές, ληστρική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου με τεράστιες επιπτώσεις στο περιβάλλον, και στην υγεία των μεταλλωρύχων, καθώς και υπερεκμετάλλευση των  εργαζόμενων καθόσον οι περιοχές ανάπτυξης των μεταλλείων – ορυχείων – λατομείων καταντούσαν μονοπαραγωγικές εξαρτώμενες από τους μεταλλειοκτήτες που εξουσίαζαν ολόκληρους νομούς ( π.χ. Φωκίδα, Εύβοια κ.α.).

Αποικία χρέους…

του Σπύρου Λέκκα

Πριν από λίγες μέρες πήρε το αυτί μου τον Πάνο Καμμένο να αποκαλεί την κυβέρνηση Σαμαρά ως «κατοχική» κυβέρνηση. Γκουγκλάρω κι εγώ και διαβάζω στη Wikipedia στο λήμμα «Κατοχική Κυβέρνηση»:

«Γενικά με τον όρο κατοχική κυβέρνηση ή κυβέρνηση υπό κατοχή, ή κατά διεθνή όρο κυβέρνηση μαριονέτα, χαρακτηρίζεται η κυβέρνηση που συγκροτείται και διορίζεται σε μία πρώην κυρίαρχη και ανεξάρτητη χώρα που έχει ηττηθεί από τον κατακτητή της. Ο διορισμός της γίνεται συνηθέστερα αμέσως μετά την παράδοση της υπόψη χώρας άνευ όρων, ανεξάρτητα αν στη συνέχεια ακολουθήσει, ή όχι, προσάρτηση του εδάφους της, ή καταστεί «κράτος δορυφόρος». Την ίδια επίσης ονομασία φέρουν και οι κυβερνήσεις που διαδέχονται η μία την άλλη υπό το αυτό καθεστώς.»

Και παρακάτω:

«Οι κατοχικές κυβερνήσεις λειτουργούν μόνο για εσωτερικές υποθέσεις, νομοθετώντας και ασκώντας εξουσία υπό την επίβλεψη στρατιωτικής διοίκησης του κατακτητή. Σημειώνεται ότι οι κυβερνήσεις αυτές στερούνται του δικαιώματος της διεθνούς εκπροσώπησης, σύναψης συμμαχιών καθώς επίσης και ανάπτυξης ελεύθερου εμπορίου, ενώ και οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι τίθενται υπό τον έλεγχο του κατακτητή.

Το νερό ως κοινωνικό αγαθό πρέπει να παρέχεται δωρεάν στο λαό

Γιατί το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να παρέχεται δωρεάν στο λαό 

του Στυλιανού Δρακουλέλη, Κίνημα Δεν Πληρώνω Αχαϊας 

Νερό - Ύδρευση

Το σημαντικότερο φυσικό υλικό αγαθό, αφού χωρίς νερό ζωή δεν νοείται στον πλανήτη. Ευτυχώς ο Θεός (ή η φύση αναλόγως τα πιστεύω καθενός), έχει προικίσει αυτόν τον ευλογημένο τόπο με ικανές ποσότητες από αυτό το αγαθό, τέτοιες που μπορούν άνετα να καλύψουν τις ανάγκες του.
Όπως και κάθε άλλος φυσικός πόρος, πρωτεύουσα σημασία έχει η φρόνιμη διαχείριση του αγαθού αυτού, ούτως ώστε αφενός μεν να μην σπαταλιέται ανούσια, αφετέρου δε να μην στερούνται αυτού οι έχοντες αληθινή ανάγκη. Βασική αρχή στην διαχείριση του νερού είναι ότι η παροχή του δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνεται υπό το καθεστώς εμπορικού προϊόντος, και η ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό να είναι δικαίωμα κάθε πολίτη και διαμένοντα στον τόπο μας, αφού ως αγαθό που η φύση παρέχει αδιαλείπτως (όσο αφήνεται απερίσπαστη να επιτελεί το αέναο έργο της), ανήκει εξίσου σε όλα τα όντα της γης μας και βεβαίως δεν ανήκει σε κανέναν φορέα, είτε ιδιωτικό είτε δημόσιο!

Δήλωση των 3 συνδικαλιστών των ΟΤΑ για την απόφαση καταδίκη τους

Δήλωση των 3 συνδικαλιστών των ΟΤΑ για την απόφαση καταδίκη τους:

Με τη σημερινή του απόφαση, για την καταδίκη μας σε εξάμηνη φυλάκιση επειδή «παρευρεθήκαμε» και στηρίξαμε τον απεργιακό αγώνα των συναδέλφων μας στο Δήμο Ηρακλείου το 2007 (!!!) το δικαστήριο, επιδιώκει να θέσει τους αγώνες των εργαζομένων και το συνδικαλιστικό κίνημα στο απόσπασμα.
 Είναι απόφαση σταθμός, ακόμα και για τα δεδομένα μιας δικαιοσύνης που έχει νομιμοποιήσει όλους τους μνημονιακούς νόμους, από το β μονομελές πλημ/κειο Αθηνών, που έπειτα από 2 ώρες ακροαματική διαδικασία χωρίς να προκύψει κανένα επιβαρυντικό στοιχείο ή αξιόποινη πράξη, ούτε καν από τα στοιχεία και όλες τις μαρτυρικές καταθέσεις ακόμη και του διοικητή του αστυνομικού τμήματος της περιοχής (!!) πήρε αυτή την απόφαση.

Γιώργος Κοντογιώργης: Οι συγκατανευσιφάγοι κατά μιας ολόκληρης κοινωνίας

Γ. Κοντογιώργης: "Ομονοείτε, τους συγκατανευσιφάγους πλουτίζετε, των άλλων πάντων καταφρονείτε"

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του πρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου στη Μαργαρίτα Ικαρίου, στις 25.3.2013.

 

Ο Γιώργος Κοντογιώργης, μιλά στην a-typos και τη Μαργαρίτα Ικαρίου για τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν το σύγχρονο Έλληνα πολίτη.

Ένα εκ των σημαντικότερων Ακαδημαϊκών προσώπων της χώρας, με επιλεγμένη και καίρια δημόσια παρουσία, σχολιάζει και διερμηνεύει τη κρίση και τις αιτίες της, μιλά για το «αναντίστοιχο κράτος», τους κομματικούς ηγήτορες και «ινστρούχτορες» αλλά και την αναγκαιότητα «ολοκληρωτικής ανασύνταξης» μιας κοινωνίας πολιτών ώστε να μετατραπεί σε οργανική συνιστώσα της πολιτείας!

 

Ερώτηση: Η Ελλάδα υφίσταται τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης που ωστόσο είναι παράλληλα κρίση θεσμών και αξιών. Ποια είναι η πρωτογενής αιτία αυτής της κρίσης; Με ποιες λανθασμένες πρακτικές/επιλογές, οδηγηθήκαμε σε αυτήν;

 

Γεώργιος Κοντογιώργης: Στην περίπτωση της Ελληνικής κρίσης δεν πρόκειται για λανθασμένες πρακτικές ή επιλογές, αλλά για σκόπιμες πράξεις, εκ μέρους της πολιτικής τάξης, οι οποίες απέβλεπαν στην ιδιοποίηση του κράτους και στη νομή του δημόσιου αγαθού και, μάλιστα, με λεηλατικούς όρους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η  Ελληνική κρίση είναι πρωτογενώς πολιτική. Από τη δεκαετία του 1980 τέθηκαν οι βάσεις για την εγκατάσταση στην εξουσία της πλέον απεχθούς εκδοχής της φαυλοκρατίας του 19ου αιώνα. Ήδη από τις αρχές του 1986 και, συστηματικά, από το 1992, περιέγραφα τα χαρακτηριστικά του κράτους αυτού και κατέγραφα με σαφήνεια που οδηγούσε.

Επιστροφή στην λίρα η λύση για την Κύπρο

του Λεωνίδα Βατικιώτη   (Επίκαιρα 21-27.3.2012)

Η απάντηση που έδωσε ο υπουργός Οικονομικών του Τέταρτου Ράιχ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς την κυπριακή ηγεσία κατά τη διάρκεια του (ιστορικής πλέον σημασίας) συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, «αν δεν σας αρέσει να φύγετε από το ευρώ», αποτελούσε μια κορυφαία επίδειξη αλαζονείας, θράσους και πολύ περισσότερο δύναμης, εξόφθαλμα απειλητικής πια για την Ευρώπη! Τα λόγια του έφεραν στην επιφάνεια αφτιασίδωτη επίσης την γερμανική υποκρισία, καθώς ο Σόιμπλε ήξερε ότι μίλαγε εκ του ασφαλούς, έχοντας απέναντί του μια ηγεσία που είχε εξ’ αρχής συμφωνήσει με το τερατώδες γερμανικό σχέδιο κατάσχεσης μέρους των τραπεζικών καταθέσεων. Η ηγεσία του Ν. Αναστασιάδη ήξερε πολύ καλά, όπως ήξερε κι υπόλοιπος κόσμος τα σχέδια που συζητιόνταν, επί πολλές εβδομάδες ακόμη κι από τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Δεκάδες ήταν τα άρθρα ακόμη και πρωτοσέλιδα ειδικά του βρετανικού οικονομικού Τύπου που εξηγούσαν με πλούσιες λεπτομέρειες το χωρίς προηγούμενο «σχέδιο διάσωσης» της Κύπρου (με τον ευφημισμό εδώ να διεκδικεί θέση στα εγχειρίδια της ελληνικής γλώσσας). Η ξεχειλίζουσα κυνισμού απάντηση του Γερμανού υπουργού ωστόσο επεδίωκε να κλείσει απότομα την συζήτηση για την ύπαρξη οποιονδήποτε εναλλακτικών λύσεων. Στο σχέδιο του περιττό να πούμε ότι συναίνεσε και το αμερικάνικο κέντρο, δηλαδή το ΔΝΤ, που έβλεπε την προώθηση των δικών του σχεδίων πίσω από την ευρω-ληστεία των καταθέσεων. Συγκεκριμένα ένα πλήγμα στα ανταγωνιστικά ρωσικά συμφέροντα.

Καταλήψεις Στέγης Παντού!

Με την ανεργία να αγγίζει το 30 % μέσα στο 2013 σύμφωνα με τις πιο έγκυρες προβλέψεις, με τους πολίτες ν’ αδυνατούν όλο και πιο συχνά να καλύψουν τις βασικότερες ανάγκες (στέγη, διατροφή, ένδυση κλπ. – ενδεικτικά αναφέρουμε την κατακόρυφη αύξηση των εξώσεων σε μισθώσεις κατοικίας αλλά και σε επαγγελματικές), αλλά και τους ιδιοκτήτες ακινήτων να μην μπορούν πια να αποπληρώσουν τους κάθε λογής φόρους που επιβάλλονται επί της ακίνητης περιουσίας, ενώ, την ίδια στιγμή, το 25% των στεγαστικών δανείων βρίσκονται στο κόκκινο, οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μας είναι δύο: είτε θα βρεθούμε στα πεζοδρόμια, τις πλατείες και τις στοές των μεγαλουπόλεων μένοντας σε χαρτοσπιτόκουτα, αντιμέτωποι με την πιο μεγάλη ανθρωπιστική κρίση που έχει αντικρίσει η χώρα μετά την κατοχή, συνηθίζοντας στο θέαμα του θανάτου ανθρώπων σε δρόμους ή αίθουσες αναμονής των (διαλυμένων πια) νοσοκομείων και αρκούμενοι στον κυνισμό των πολιτικών που με βαρύγδουπες δηλώσεις λένε «όσοι κοιμούνται στο δρόμο να κάνουν υπομονή να έρθει η άνοιξη», είτε θα ακολουθήσουμε τον άλλο δρόμο, αυτόν της πολυεπίπεδης αντίστασης και του σφετερισμού, στην πράξη, της εξουσίας: μαζικές και συλλογικές καταλήψεις κτιρίων που δεν αξιοποιούνται και μέσα από αυτές, οργάνωση της καθημερινότητας και της ζωής μας σε πρότυπα αυτο-οργάνωσης, αυτοδιαχείρισης και αλληλεγγύης.

Πολλοί βέβαια θα πουν πως «μα το κτίριο αυτό, ίσως να το έχει εγκαταλείψει ο ιδιοκτήτης του εδώ και χρόνια, όμως του ανήκει».

«Η (όποια) Δημοκρατία έμεινε, βρίσκεται σε κίνδυνο»

«Η κρίση στην Ελλάδα θέτει σοβαρές απειλές για την όποια δημοκρατία έμεινε και τα ανθρώπινα δικαιώματα. (…) Η κυβέρνηση συνεχίζει να ανέχεται τη βία και τα κηρύγματα μίσους του νεοναζιστικού κόμματος Χρυσή Αυγή. (…) Το Ευρωπαϊκό και το Συνταγματικό Δίκαιο παραβιάζονται επίμονα. (…) Είμαστε βαθιά ανήσυχοι ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες, για τα οποία οι Έλληνες έχουν αγωνιστεί για δεκαετίες, υπονομεύονται»Το παραπάνω είναι απόσπασμα ενός ψηφίσματος που δημοσιεύτηκε την περασμένη βδομάδα στην εφημερίδα «Guardian» και έχει συγκεντρώσει ήδη περισσότερες από τρεις χιλιάδες υπογραφές Ευρωπαίων πολιτών. H πρωτοβουλία ανήκει σε μια ομάδα Ελλήνων του Λονδίνου και στηρίζεται από διανοουμένους διεθνούς κύρους, όπως ο George Bizos, ο βουλευτής Jon Cruddas, οι καθηγητές Κώστας Δουζίνας, Peter Mackridge, Donald Sassoon, Gillian Slovo κ.ά.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εφ.Συν.» ο πολιτικός φιλόσοφος και διευθυντής του Κέντρου Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Birkbeck του Λονδίνου, Κώστας Δουζίνας, επισημαίνει πως το ζήτημα της απειλούμενης δημοκρατίας είναι σημαντικότερο και από την οικονομική επιβίωση της χώρας και προειδοποιεί πως η κοινωνική πίεση είναι πλέον οριακή. 

Συνέντευξη του Κώστα Δουζίνα  στον Ματθαίο Τσιμιτάκη 

Η σωτηρία για Κύπρο εκτός ευρώ! Τώρα!

Ο Paul Krugman κάθε άλλο παρά σχέση έχει με τη ριζοσπαστική Αριστερά και τη μαρξιστική οικονομική σκέψη. Αντίθετα, ανήκει στην επίσημη αμερικάνικη οικονομική σχολή που έχει έντονα τα στοιχεία της Κευνσιανής παράδοσης.
Είναι εντυπωσιακό, όμως, να προτείνει ευθέως ο P. Krugman για την Κύπρο, κάτι που θεωρείται ανοσιούργημα ακόμα και ως σκέψη, όχι μόνο από το κατεστημένο, αλλά και στους χώρους μεγάλων τμημάτων της Αριστεράς!

Ολόκληρο το άρθρο του Paul Krugman έχει ως εξής:

του Paul Krugman

Ένας ανταποκριτής, ο οποίος σέβομαι απόλυτα, που ζήτησε (ευγενικά) να πω την άποψή μου για το τί πρέπει να κάνει τελικά η Κύπρος. Αφήνοντας στην άκρη, όλα τα ερωτήματα πολιτικού ρεαλισμού. Και έχει δίκιο: Όσο πιστεύω ότι ωφελεί το να περνώ τον περισσότερο χρόνο μου δουλεύοντας επάνω στα όρια του πολιτικά εφικτού και βασιζόμενος σε έναν συνδυασμό λογικής και γελοιότητας, για να εξαλειφθούν αυτά τα όρια με την πάροδο του χρόνου, κάποια στιγμή θα πρέπει να πω ορθά κοφτά τι θα έκανα εγώ εάν μου δινόταν η ευκαιρία.

Αυτό εδώ θα έκανα: Ναι, η Κύπρος πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ. Τώρα.

Sleeping with the enemy

του kartesios

Μπουρδέλα για τους ναζί. Πόρνες στο Παρίσι. Καταδικασμένες στη μνήμη όλου του κόσμου. Κανάκευαν τις ορμές των κατακτητών. Μετά την απελευθέρωση, διασύρθηκαν. Τελείωσαν. Ίσως έμειναν χορτάτες για λίγο καιρό, ίσως είχαν ειδικά δελτία κυκλοφορίας, ίσως δεν ένιωσαν πόλεμο, αλλά ήταν οι χειρότερες πόρνες στην Ιστορία. Οι πόρνες των ναζί.

Ποτέ δεν έλειψαν αντίστοιχες πόρνες σε όλους τους πολέμους. Και στο Βιετνάμ και στην Ινδία και στη Βοσνία και στην Ελλάδα του 2013. Αυτές οι τελευταίες, δεν άνοιξαν ακόμη τα πόδια στους κατακτητές. Έκαναν κάτι χειρότερο, άνοιξαν το στόμα τους και φώναξαν «Σφάξτε την Κύπρο».
Βρώμα και δυσωδία από τις πόρνες της καθημερινότητας. Παίρνουν γραμμή από τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές τσατσάδες που προσεύχονται νυχθημερόν να τελειώσει η Κύπρος. Να σβήσει η οικονομία της. Να πεινάσουν οι πολίτες της.
Εύχονται να νικήσουν και εκεί οι Γερμανοί. Αυτές οι πόρνες, είναι οι αλεπούδες με την κομμένη ουρά που θέλουν να επιβάλουν τη φρίκη τους ως μονόδρομο. Ως αναγκαιότητα. Ως μόνη σωτηρία. 

Είναι κουφάρια δίχως ψυχή.
Είναι οι πόρνες που χαίρονται όταν γιγαντώνεται το αδιέξοδο της Κύπρου. Αυτές που ηδονίζονται να βλέπουν τους Κύπριους να παλεύουν ολομόναχοι. Εγκαταλειμμένοι από Ελλάδα, Ρωσία και Ευρώπη. Είναι οι ίδιες πόρνες που κρυφά χαίρονταν όταν οι Τούρκοι έπαιρναν το μισό νησί. Και τώρα φανερά χαίρονται που οι Γερμανοί προσπαθούν να πάρουν το υπόλοιπο.

Κύπριοι βουλευτές καταγγέλλουν «ληστεία» από τους Έλληνες τραπεζίτες

του  Άρη Χατζηστεφάνου

Ευθείες βολές εναντίον των επιχειρηματιών που ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, εξαπολύουν κύπριοι βουλευτές. Μιλώντας στον κυπριακό Astra 92.8, ο Νίκος Παπαδόπουλος έκανε λόγο για κλοπή των κυπριακών τραπεζών και κατήγγειλε ότι «ο Βγενόπουλος και οι φίλοι του θα διατηρήσουν 100% τις καταθέσεις τους, ενώ διαγράφονται τα δάνεια τους που ανέρχονται σε εκατομμύρια».

Ο Παπαδόπουλος διερωτήθηκε επίσης αν «η Λαϊκή θα συνεχίσει την δικαστική διαδικασία που κίνησε εναντίον του Προέδρου της Πειραιώς Μιχάλη Σάλλα, ο οποίος κατηγορείται για παρέμβαση στην αγορά με στόχο τον αθέμιτο πλουτισμό».

Όπως μεταδίδει επίσης ο ASTRA ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ Νίκος Κατσουρίδης είπε ότι τα 2/3 των 9 δισεκατομμυρίων που δάνεισε ο ΕΛΑ στην Λαϊκή έχουν διοχετευτεί στην Ελλάδα και πρέπει αυτές οι υποχρεώσεις να παραμείνουν εκεί. Ο κύριος Κατσουρίδης είπε ότι εμποδίζει την συμφωνία ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας ο οποίος θέλει να μεταφερθούν στην Κύπρο τα δάνεια των τραπεζών που θα εξαγοραστούν.

Η Κύπρος μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τους λαούς της περιφέρειας

Δεν υπάρχουν μονόδρομοι (Σχέδιο Τρόικα και Σχέδιο Κύπρου)

του Κώστα Λαπαβίτσα

Το «σχέδιο διάσωσης» της Κύπρου από την Τρόικα είναι ίσως το χειρότερο πρόγραμμα που έχει ως τώρα επιβληθεί σε χώρα της Ευρωζώνης. Σηματοδοτεί τη βαθιά αλλαγή της νομισματικής ένωσης με τρόπο που επιτείνει την αποδιάρθρωσή της, καταστρέφει την κυπριακή οικονομία και βάζει την Κύπρο σε εθνικό αδιέξοδο.

Η Κύπρος έχει αντιμετωπίσει μεγάλα διλήμματα στην ιστορία της, αλλά η ίδια η ιστορία έχει δείξει ότι ποτέ δεν υπήρξαν μονόδρομοι και αδιέξοδα. Υπάρχει και άλλη πρόταση για την Κύπρο, η οποία αν και δύσκολη, ανοίγει καλύτερες προοπτικές για το μέλλον. Εύκολες λύσεις όμως δεν υπάρχουν πια.

Το σχέδιο της Τρόικα για την Κύπρο υπονομεύει κι άλλο την ΟΝΕ καθώς:

Χρησιμοποιεί στοιχεία της "λύσης Ισλανδίας", δηλαδή μεταφέρει το κόστος της κατάρρευσης των ιδιωτικών τραπεζών στους μετόχους, τους μεγάλους ομολογιούχους και τους μεγάλους καταθέτες, αλλά δεν θέτει τις τράπεζες υπό δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο, ούτε φροντίζει να προστατεύσει την εγχώρια οικονομία της Κύπρου, μεταφέροντας το κόστος στο εξωτερικό, όπως έκανε η Ισλανδία.

Ντοκουμέντα για την απάτη με την ΑΟΖ

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Για περισσότερο από δύο χρόνια υποστηρίζεται, από μια πληθώρα άρθρων και εκπομπών, αλλά και πολιτικών δυνάμεων, η εξής «θεωρία»: χρειαζόμαστε κατεπειγόντως ανακήρυξη ΑΟΖ, που είναι «απαραίτητη» για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Διαθέτουμε τεράστια κοιτάσματα που πρέπει άμεσα να εκμεταλλευθούμε, παρά το καθεστώς «μη βιώσιμου χρέους» και δανειακών συμβάσεων, με τη βοήθεια του Ισραήλ και, τελευταίως, φρεγατών και F-15! ‘Ένα αληθινό, διακομματκό μάλιστα, «λόμπυ» «της ΑΟΖ και των πετρελαίων», εσχάτως και των όπλων, συγκροτήθηκε για να υπερασπιστεί αυτή την ιδέα.

Tο να έχει κανείς την α’ ή β’ άποψη για τα ελληνοτουρκικά, τα ελληνοϊσραηλινά ή τα ενεργειακά είναι απολύτως θεμιτό σε μια δημοκρατία. Έστω κι αν στην Ελλάδα των συνωστιζόμενων προσωπικών φιλοδοξιών ατόμων, συχνά τελείως ακατάλληλων για τους ρόλους στους οποίους αποβλέπουν, ενίοτε εξαρτημένων από διεθνή συμφέροντα -όποιον πληρώνει καλύτερα τέλος πάντων-, δεν μπορεί δυστυχώς να γίνει σοβαρή συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα.

Αυτό που δεν είναι θεμιτό είναι να διασπείρονται ανακρίβειες και ψεύδη.

Μπροστά στην ιστορική αναγκαιότητα της ανατροπής

Κύπρος: Μπροστά στην ιστορική αναγκαιότητα της ανατροπής

της Ειρήνης Ηλιοπούλου και Κωνσταντίνου  Κωνσταντίνου 

Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία, η Κύπρος βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας όχι λόγω του <<Κυπριακού>> αλλά για τη θέση της στο ντόμινο της κρίσης του καπιταλισμού. Για πρώτη φορά στην κορυφή της ατζέντας στο δημόσιο πολιτικό λόγο είναι η οικονομία και όχι το εθνικό ζήτημα ή όπως το’ πε κι ένας φίλος στη Λευκωσία, ζούμε τις μέρες του <<Κυπριακού Νο.2>>. Κάποιοι είπαν πως ξαφνικά ξημέρωσε η 16η του Μάρτη και η Κύπρος βρέθηκε στο στόχαστρο των Τροϊκανών με τις τράπεζες κλειστές και τις καταθέσεις δεσμευμένες ενώ κάποιοι άλλοι έβλεπαν πως οι εργαζόμενοι στην Κύπρο δε θα γλίτωναν αργά ή γρήγορα από τη βάρβαρη επίθεση. 

Τι γίνεται όμως αυτές τις μέρες στη Λευκωσία; Τι προηγήθηκε του “όχι” από τη Βουλή; Ποια “ναι” έρχονται μετά το σημαντικό “όχι”; Ποια είναι η στάση της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος; 

Σημειώνουμε κάποιες σκέψεις με την επίγνωση πως ο ιστορικός χρόνος για τον τόπο είναι πυκνός και άρα η εξέλιξη των πραγμάτων μπορεί να κάνουν το κείμενο ελλιπές την ίδια ώρα που γράφεται.

Η Κύπρος και το πέταγμα της πεταλούδας

Και με την εκδοχή της νέας κρίσης του, το Κυπριακό αποδεικνύεται διεθνές πρόβλημα. Διαψεύδονται όσοι πίστεψαν ότι θα απομονώσουν μία μικρή και απομακρυσμένη χώρα. Σε μια εποχή αλληλοδιαπλεκόμενων οικονομιών, δεν είναι εύκολο να κατασκευαστεί «υγειονομική ζώνη» γύρω από κράτη, τα οποία, μάλιστα, συμμετέχουν σε διεθνείς ολοκληρώσεις, όπως η Ευρωζώνη, και χαρακτηρίζονται από ανοιχτή τραπεζοκεντρική οικονομία. Η κρίση προσλαμβάνει συστημικές διαστάσειςΑς μην έχουμε αυταπάτες γύρω απ' αυτό. Οι Κύπριοι τιμωρούνται γιατί είπαν «όχι» στο πρώτο σχέδιο διάσωσης που έκανε το εγκληματικό λάθος να αποδεχθεί η κυβέρνηση του Αναστασιάδη.

Όποιος ψάξει στις σελίδες του γερμανικού Τύπου θα διαπιστώσει πως οι Κύπριοι τιμωρούνται και για το μακρινό «όχι» στο σχέδιο Ανάν. Πάει πολύ μια κουκίδα στον χάρτη να αναστατώσει δύο φορές τους συμμάχους με τις αρνήσεις της.

Πρέπει λοιπόν να τιμωρηθεί για να μην αυθαδιάσουν στο μέλλον και οι υπόλοιποι...

To 1/3 θα γλιτώσει;

του Οδυσσέα Ιωάννου

Απογοήτευση νιώθει μόνο όποιος έπεσε από τα σύννεφα. Όποιος μεγάλωσε με την Ιστορία των σχολικών βιβλίων και τράφηκε με όλα τα γλυκάδια της κολακείας για τον λαό του, το αίμα του, τους προγόνους του. Tον μύθο πως σε όλα τα όμορφα υπήρχε λαός ενωμένος και σε όλες τις καταστροφές κάποιες προδοτικές και ανίκανες μειοψηφίες. 

Έτσι, δεν διαβάσαμε για το σημαντικό μέρος του ελληνικού λαού που, αν περνούσε από το χέρι του, δεν θα έμπαινε σε πόλεμο με τους Ιταλούς το ’40, γιατί τα αντικομμουνιστικά του αντανακλαστικά ήταν ισχυρότερα από την εναντίωσή του στον Χίτλερ. Ούτε για το ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό που μια χαρά την έβγαζε με τη χούντα των συνταγματαρχών, κοιτούσε τη δουλίτσα του και σίγουρα δεν αξίζει την αυθαίρετη άθροισή του στον “ενωμένο λαό” που έριξε τη Χούντα. 
Αλλά και Ιστορία να μην ξέρει, υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι να σε βγάλουν στην κοινότοπη διαπίστωση πως υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, που δεν σκέφτονται σαν κι εσένα.

Ας υπάρξει επιτέλους η έξοδος.

του Χρήστου Κατσούλα

Τέτοιες ώρες δεν χρειάζονται κοινότοπες διαπιστώσεις. Για τη σκληρότητα των Γερμανών, για την αδικία της Ευρωζώνης, για τον ανύπαρκτο τρίτο δρόμο χωρίς τρόικα αλλά με ευρώ. Τα πολιτικά διλήμματα είναι ισχυρά και από αυτή την άποψη χρειάζονται συγκεκριμένες απαντήσεις. Η τελευταία εβδομάδα έδειξε ότι διαπραγμάτευση δεν υφίσταται. Εκτός κι αν ως διαπραγμάτευση εννοείται η επιλογή ανάμεσα σε ελαφρώς διαφοροποιημένες συνθήκες σφαγής.
 
Οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης των νενέκων της τρόικας είναι μεγάλες, και μέρες επετείου που είναι, συνιστούν διαχρονικό όνειδος. Η τρικομματική κυβέρνηση είναι και θα είναι υπόλογη για τη χείρα βοηθείας που έδωσε στους εκτελεστές της Κύπρου. Για δεύτερη φορά σε σαράντα χρόνια το καθεστώς της Αθήνας ανοίγει το δρόμο ή και διευκολύνει την τραγωδία της Λευκωσίας. Ο Σόιμπλε δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο βοηθό δημίου για την Κύπρο από τον Σαμαρά.

Για την διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την άμεση δημοκρατία

του Michael Theodosiadis

 

Εδώ και αρκετό πλέον καιρό από μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού συνειδησιακά απο-νομιμοποιείται το όραμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το φαντασιακό της ενωμένης Ευρώπης που θα προωθεί την αλληλεγγύη και την αλληλοσυνεργασία. Οι απροκάλυπτες επιθέσεις των ευρωκρατών ενάντια στην Κύπρο, ο στιγματισμός του Ελληνικού λαού ως «τεμπέλη που αποκλειστικά και μόνο αυτός ευθύνεται για τα παθήματά του», η ολική απαξίωση του Νότου δείχνουν φανερά πλέον ότι το περιβόητο Ευρωπαϊκό ιδεώδες έχει καταρρεύσει μέσα στην πλήρη ανικανότητά του να δείξει στοιχειώδη αλληλεγγύη στους αδύναμους του κρίκους, απαντώντας με επιθέσεις μίσους και άκρατου κυνισμού, σαν να πρόκειται για μια οργανωμένη μαφία. 

Δεν είναι, όμως, μονάχα ο Νότος που αρχίζει σιγά σιγά να αποδοκιμάζει το ολιγαρχικό τούτο φιάσκο.

Η φρικτή αναδίπλωση στην Κύπρο!

Λευκωσία 

του Κώστα Συριώτη

Μετά το πρώτο περήφανο «ΟΧΙ», αποτέλεσμα κυρίως των αυθόρμητων λαϊκών αντιδράσεων, η Κυπριακή πολιτική ηγεσία στο σύνολο της, με διαφορετικές ταχύτητες η κάθε πλευρά της, αντί να προσχωρήσει θαρραλέα μπροστά, αναδιπλώθηκε άτακτα!

Πρώτος και καλύτερος στην άτακτη υποχώρηση ο ανεκδιήγητος μνημονιακός και φανατικός Ανανιστής Ν. Αναστασιάδης

Η Κυπριακή Βουλή, την Παρασκευή (23/3/13) το βράδυ, ψήφισε, με διαδικασίες εξπρές, εννιά επείγοντα νομοσχέδια. Τα περισσότερα με ευρεία συναίνεση, όπως αυτό για το Ταμείο Αλληλεγγύης που το ψήφισε και το ΑΚΕΛ και άλλα , όπως η διάσπαση της Λαϊκής Τράπεζας, με πλειοψηφία και με το ΑΚΕΛ να απέχει (!). Το Σάββατο (23/3) αναμένεται να ψηφισθεί, επίσης, νομοσχέδιο που κατά πάσα πιθανότητα θα «κουρεύει» κατά 20-25% τις άνω των 100 χιλ. καταθέσεις στην Τράπεζα Κύπρου (βλ. ρεπορτάζ εδώ).

Η αναδίπλωση της Κυπριακής ηγεσίας μετά το ηχηρό «ΟΧΙ» της Κυπριακής Βουλής στο Eurogroup, μοιάζει, ίσως, με βατερλώ.

Kινητοποιήσεις την 25η Μαρτίου

Κινητοποιήσεις στην Ιεράπετρα 

Στη συνέλευση της Ανοιχτής Επιτροπής Αγώνα Ιεράπετρας που πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ, εκφράστηκε η έντονη δυσαρέσκεια των Ιεραπετριτών για τις εξελίξεις που αφορούν το ΤΕΙ και το νοσοκομείο. 

Η διατήρηση του ως το 2018, χωρίς την ύπαρξη νέων εισαχθέντων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην άμεση συρρίκνωσή του και τελικά στην απορρόφηση του από το ΤΕΙ Διοίκησης Επιχειρήσεων Ηρακλείου, που ήταν και το αρχικό σχέδιο του υπουργείου, πολύ πριν το 2018, με ένα από τα επόμενα προεδρικά διατάγματα που θα εφαρμόζουν το «Αθηνά». 

Η πόλη μας, χάνει το ΤΕΙ που διέθετε και δεν μπορούμε , βέβαια, να βασιστούμε σε υποσχέσεις για δημιουργία ενός άλλου, τη στιγμή που η γενική κατεύθυνση του υπουργείου είναι η συγχώνευση και κατάργηση τμημάτων και τελικά η αποφασιστική συρρίκνωση και κατάργηση της δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. 

Ανάλογη θα είναι και η πορεία του νέου ΤΕΙ Αγίου Νικολάου που δημιουργείται αφού καταργηθούν τα δύο υπάρχοντα τμήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το ΤΕΙ είναι πανομοιότυπο με το υπάρχον στο Ηράκλειο που αναμφίβολα θα απορροφήσει αυτό του Αγίου Νικολάου αν λειτουργήσει και καθόλου.

Μαθητική παρέλαση σε μια κλειστή και πολιορκημένη από ΜΑΤ Αθήνα!

Προσαγωγές και ωμή βία εναντίον μιας χούφτας διαδηλωτών!

 

Η κυβέρνηση φοβάται και τον ίσκιο της την ώρα που "ξεπουλά" την Κύπρο!

Με σκληρότητα και ωμή αστυνομική βία αντιμετωπίστηκαν  μέλη του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών «Σπίθα» που διαμαρτυρήθηκαν για την ασφυκτική αστυνομική παρουσία και τον αποκλεισμό της περιοχής από τις αστυνομικές δυνάμεις.

Δυνάμεις των ΜΑΤ, χρησιμοποιώντας γκλόμπς και βία, απώθησαν βίαια την ολιγομελή ομάδα προς την οδό Ερμού, στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος.

Αξίζει να αναφερθεί, ότι ο σταθμός του μετρό στο Σύνταγμα παρέμεινε κλειστός, ώστε να είναι δυσχερέστερη και ελεγχόμενη η προσέλευση του κόσμου.

Η μαθητική παρέλαση στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε χωρίς θεατές, σε έρημο τοπίο και σε ένα αστυνομικό κλοιό που είχε πολιορκήσει, στεγανοποιήσει και γκετοποιήσει με κορδέλες και έλεγχο «διαβατηρίων» όλες τις εισόδους στο Αθηναϊκό κέντρο.

Εκτοξεύονται αμφισβήτηση και αποδοκιμασία για Ε.Ε. και ευρώ

Συνώνυμα της γενικευμένης λιτότητας και της γερμανικής επιβολής τείνουν να γίνουν, στη συνείδηση της ελληνικής κοινής γνώμης, το ευρώ αλλά και η ίδια η Ε.Ε

   

 του Γιάννη Καμπουράκη

Ανησυχητική άνοδο του ευρωσκεπτικισμού στην Ελλάδα καταγράφει το δεύτερο μηνιαίο βαρόμετρο της Metron Analysis για την «Κ.Ε.», με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ να συγκεντρώνουν -για πρώτη φορά μέσα στα τριάμισι χρόνια της κρίσης- τόσο υψηλά ποσοστά αμφισβήτησης στην ελληνική κοινή γνώμη (40,4% υπέρ της διάλυσης της Ε.Ε., 45% κατά του ευρώ).

Το χάσμα ευρωπαϊκών λαών-ευρωπαϊκής ηγεσίας βαθαίνει και η χαμηλή εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινής γνώμης, που πλήττει το ελληνικό πολιτικό σύστημα τα τελευταία χρόνια, αφορά πλέον και το πολιτικό, θεσμικό και νομισματικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Η μαφία του μάρκου

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου 

Επειδή αρκετά κράτησε η πλάκα με την άφαντη συμμορία της δραχμής -για συμμορία της κυπριακής λίρας δεν έπεσε κάτι στην αντίληψή μου τις μέρες που η κυπριακή τραγωδία πήρε τη σκυτάλη από την ελληνική - καιρός να σοβαρευτούμε και να μιλήσουμε για τη μόνη ληστρική και αποτελεσματική δρώσα συμμορία της Ευρωζώνης: τη συμμορία του μάρκου. Δηλαδή, τι συμμορία, εδώ μιλάμε για κανονική μαφία του μάρκου. Που μέχρι στιγμής δρα ως μαφία του ευρώ.

Απ’ την αρχή της ελληνικής κρίσης, το απόλυτο μέσο ψυχολογικού εκβιασμού όχι μόνο των 11 εκατομμυρίων Ελλήνων, αλλά και των 500 εκατομμυρίων κατοίκων της Ε.Ε., ήταν η προστασία των καταθετών. Πάνω σ’ αυτό το επιχείρημα που εκθείαζε ως απαραβίαστο δικαίωμα την αποταμίευση οικοδομήθηκε ολόκληρη η μηχανή διάσωσης με χρήματα των φορολογουμένων των ευρωπαϊκών τραπεζών που είχαν πλημμυρίσει με τοξικά σαπάκια. Στο ίδιο επιχείρημα στηρίχθηκε ο σφαγιασμός των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, του ασφαλιστικού συστήματος, κάθε ίχνους κοινωνικής προστασίας, των δημόσιων συστημάτων υγείας και η κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους εν γένει στην Ευρώπη. 

Αυτό πραγματοποιήθηκε με ακραίο τρόπο στην Ελλάδα, με κάπως ηπιότερο τρόπο στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία και σε λιγότερο θανατηφόρες δόσεις σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης.

Bail-in: Μετάβαση στην εποχή της απόλυτης ανασφάλειας και της νόμιμης κλοπής

Η κλοπή ιδιωτικού πλούτου από το κράτος, όπως συμβαίνει αυτές τις ώρες στην Κύπρο, όταν μάλιστα ως πρώτη και ύψιστη αρχή στα καταστατικά του αναφέρεται η άνευ όρων προστασία του, αποτελεί μια πρωτάκουστη στροφή της Ευρώπης από τα προτάγματα του φιλελευθερισμού στα οποία για αιώνες γαλουχήθηκε, στην αυθαιρεσία των δικτατοριών και ακόμα πιο πίσω, σε εποχές ασύντακτες και πολιτειακά αδιευκρίνιστες.

Αν οι περισσότεροι έπεσαν από τα σύννεφα, θα πρέπει να είχαν προσέξει τα συνεχόμενα δημοσιεύματα, εδώ και μήνες του Reuters για το ενδεχόμενο αυτό, τα οποία έρχονταν, διαψεύδονταν, αποσύρονταν και επανέρχονταν. 

Και πριν από αυτά, ήταν και τα δημοσιεύματα του Spiegel, ήδη από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς, που δρώντας ξεκάθαρα σαν το λαγό του Βερολίνου, έθεταν για πρώτη φορά θέμα ανόσιων ρωσικών κεφαλαίων τα οποία, για λόγους που συγκρούονταν με την πρωσική «ηθική» δεν θα έπρεπε να διασωθούν με τα τίμια χρήματα του μέσου σκληρά εργαζόμενου Γερμανού φορολογούμενου, αποκρύπτοντας φυσικά το γεγονός ότι μέρος των χρημάτων αυτών προέρχονταν από τα ίδια αυτά ανίερα ρωσικά χρήματα, μόνο, που αντί της Λαϊκής στην Κύπρο ήταν παρκαρισμένα στα βάθη της Deutsche Bank. 

Αν παραμείνει «ταμπού» το ευρώ θα γίνει χαρακίρι!

του Διονύση Ελευθεράτου

Να λοιπόν που στην ευρωζώνη γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι - και πενόμενοι! Εκεί που «φοβόμασταν» πως οι καταθέσεις μας θα απειληθούν από το νεοκομμουνιστικό δρεπάνι του Στρατούλη, τα της Κύπρου πιστοποίησαν ότι ο κίνδυνος ελλοχεύει στην ίδια την ευρωπαϊκή, τραπεζοκεντρική ...στράτα - στρατούλα της «οικονομικής ορθοδοξίας».

Επειδή πλάι στο σαπισμένο φρούτο του «ευρωπαϊσμού» ανθεί και η κολοκυθιά, μερικά ημέτερα «παπαγαλάκια» επιδόθηκαν προ ημερών στην αναζήτηση του μνημονιακού «μικρότερου κακού» - παλιά μου τέχνη, δηλαδή...

«Γιατί να μην κουρευτούν οι καταθέσεις; Είναι καλύτερο να την πληρώσουν τα ασφαλιστικά τους ταμεία;». 

Περίεργο (τρόπος του λέγειν) το δίλημμα, αλλά και η όψιμη ευαισθησία των «παπαγάλων»: Μέχρι τώρα από αυτά τα ...ράμφη δεν βγήκε «κιχ» για την αρπαγή του 75% των αποθεματικών των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων (PSI), αλλά ούτε και για την ταυτόχρονη ιδιότυπη, συντελούμενη μέσω εξωφρενικών «χαρατσιών» και φόρων, αποψίλωση των καταθέσεων μας. Βλέπετε, τα κακά -«ισοδύναμα» ή ετεροβαρή-τελικά είθισται να καταφθάνουν μαζί! Στα λόγια τα χωρίζει το διαζευκτικό «ή», στην πράξη τα ενώνει το «και».

Κάτω τα χέρια από την μαρίνα της Αρετσούς και τους δημόσιους χώρους

Κάτω τα χέρια από την μαρίνα της Αρετσούς

και τους δημόσιους χώρους

Κάτοικοι και δημότες της Καλαμαριάς, μέλη τοπικών κινημάτων, ο πρώην Δήμαρχος Μένιος Αλεξιάδης, ο Σύλλογος Κατιρλιωτών «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», ο Σύλλογος Εργαζομένων του Δήμου Καλαμαριάς, και ο Αλιευτικός Σύλλογος Πλοιοκτητών Γρι-Γρι Ημέρας Kαι Νύχτας «Άγιος Νικόλαος» κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης  κατά της Υπουργικής απόφασης με την οποία μεταφέρονται στο ΤΑΙΠΕΔ τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου στην μαρίνα της Αρετσούς.

Ζητούμε την ακύρωση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων και δηλώνουμε ότι :

Η Μαρίνα Αρετσούς και η περιβάλλουσα παραλιακή ζώνη του Δήμου Καλαμαριάς είναι χώρος ιστορικής κληρονομιάς στον οποίο αποβιβάστηκαν οι πρόγονοί μας. Από αυτήν τη θάλασσα έτρεφαν τις οικογένειες τους, σε αυτή την παραλία άραζαν και επισκεύαζαν τις βάρκες και τα καΐκια τους και μέσα από την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτήν διεξήγαγαν τις συγκοινωνίες και τη μεταφορά εμπορευμάτων από και προς τον υπόλοιπο κόσμο.

Επιστροφή στη Λίρα η λύση για την Κύπρo

Το βρώμικο σχέδιο των Γερμανών

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η απάντηση που έδωσε ο υπουργός Οικονομικών του Δ’ Ράιχ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προς την κυπριακή ηγεσία κατά τη διάρκεια του -ιστορικής πλέον σημασίας- συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, «αν δεν σας αρέσει, να φύγετε από το ευρώ», αποτελούσε κορυφαία επίδειξη αλαζονείας, θράσους και πολύ περισσότερο δύναμης εξόφθαλμα απειλητικής πια για την Ευρώπη!

Τα λόγια του έφεραν στην επιφάνεια αφτιασίδωτη επίσης τη γερμανική υποκρισία, καθώς ο Σόιμπλε εκτιμούσε ότι μιλούσε εκ του ασφαλούς, έχοντας απέναντι του μια ηγεσία που έδειχνε ότι συμφωνεί με το τερατώδες γερμανικό σχέδιο κατάσχεσης μέρους των τραπεζικών καταθέσεων.
Η ηγεσία του Νίκου Αναστασιάδη ήξερε πολύ καλά, όπως ήξερε και ο υπόλοιπος κόσμος, τα σχέδια που συζητούνταν επί πολλές εβδομάδες, ακόμη και από τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Δεκάδες ήταν τα άρθρα, μέχρι και πρωτοσέλιδα, ειδικά του βρετανικού οικονομικού Τύπου, που εξηγούσαν με πλούσιες λεπτομέρειες το χωρίς προηγούμενο «σχέδιο διάσωσης» της Κύπρου – με τον ευφημισμό εδώ να διεκδικεί θέση στα εγχειρίδια της ελληνικής γλώσσας.

Η ξεχειλίζουσα κυνισμού απάντηση του Γερμανού υπουργού, ωστόσο, επεδίωκε να κλείσει απότομα τη συζήτηση για την ύπαρξη οποιωνδήποτε εναλλακτικών λύσεων.

Το αποσιωπημένο παράδειγμα της Ισλανδίας

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Στην ελληνική δημόσια συζήτηση έχει διαμορφωθεί ένα θέμα ταμπού, το οποίο δεν αναλύεται ούτε καν σχολιάζεται. 

Είναι η καταστροφή που έχει συντελεστεί στην οικονομία από το 2009, όταν ξεκίνησαν να εφαρμόζονται οι πολιτικές λιτότητας (που συνέπεσαν φυσικά και με μια καθοδική φάση του οικονομικού κύκλου στην Ελλάδα), κι η οποία επιταχύνθηκε ραγδαία στη συνέχεια με την εφαρμογή των Μνημονίων. 

Μια πολύ γενική εικόνα αυτής της ζοφερής πραγματικότητας δίνει η πορεία του ΑΕΠ, με βάση την εισηγητική έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2013, που από 233.198 εκ. ευρώ το 2008 θα φθάσει το 2013 με βάση επίσημες (δηλαδή συντηρητικές) εκτιμήσεις να κλείσει στα 183.49 εκ. ευρώ. 

Πρόκειται για μια μείωση της τάξης του 21,5% μέχρις φέτος που θα συνεχιστεί και το 2014 παρά τα όσα λένε κυβέρνηση και Τρόικα για να καθησυχάσουν τις ανησυχίες και να κρύψουν την αποτυχία τους. Η εκτίμηση άλλωστε ότι δεν αξίζει να παίρνουμε στα σοβαρά τις προβλέψεις τους επιβεβαιώνεται από τις μέχρι σήμερα παταγώδεις αστοχίες τους στην πρόβλεψη οποιουδήποτε μεγέθους αφορά την ελληνική οικονομία: από την πορεία του ΑΕΠ μέχρι αυτή της ανεργίας και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Πορεία ελληνικού ΑΕΠ (σε εκ. ευρώ)

Ο δρόμος της ανυπακοής

του Στάθη Κουβελάκη

 

Επιβεβαιώνεται εκ νέου ότι σε κάθε τραγωδία η μοίρα της Ελλάδας και αυτήν της Κύπρου είναι αλληλένδετες. Σ’ αυτές τις ιστορικές στιγμές διαφαίνεται σε όλη της την έκταση η υποτέλεια μιας άρχουσας τάξης πιστής στο πνεύμα της Ζυρίχης αλλά και η ικανότητα του κυπριακού λαού να εμπνέει με τη στάση του τον δοκιμαζόμενο ελληνικό. Αλλά και όλους όσους τολμήσουν να τον ακολουθήσουν στο δρόμο της ανυπακοής και της αξιοπρέπειας. 

Η τρόικα δεν είναι πλέον αήττητη. Και το πρώτο «όχι» ήρθε από αυτόν το μικρό λαό, στην εσχατιά της Ευρώπης, που έδειξε, για άλλη μια φορά μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία, πως ξέρει να αντιστέκεται. Αναμφίβολα, το «όχι» αυτό δεν είναι «καθαρό»: εκφράζει ένα ευρύτατο φάσμα κοινωνικών συμφερόντων, πολιτικών και γεωπολιτικών στοχεύσεων, ιδεολογιών. Δεν παύει να είναι όμως το ελάχιστο που μπορούσαν να κάνουν οι Κύπριοι μπροστά στην πρωτοφανή ωμότητα και τον κυνισμό των κυρίαρχων τάξεων της ΕΕ, με την πλήρη συνενοχή της ελληνικής, που για μια ακόμη φορά εγκατέλειψε στην τύχη του ένα νησί που τη στοιχειώνει ως εφιαλτική ενάρκωση της κακής της συνείδησης. 

Ο πανωλεθρίαμβος του ευρωπαϊσμού

του antapoΚΡΙΤΗ

 Από ότι φαίνεται και παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις, διαπραγμάτευση στην Ευρωζώνη δεν υφίσταται. Ή δέχεσαι ότι λέει η Γερμανία, ή αποχωρείς. Δεν είναι ότι δεν τα λέγανε διάφοροι από την πρώτη μέρα που ήρθε και ρίζωσε το μνημόνιο. Υπήρχαν όμως πάντα όσοι ήθελαν και αντιμνημονιακή διέξοδο και παραμονή στο ευρώ και χτυπιούνταν στα πατώματα ότι αυτό γίνεται.

Τελικά δεν γίνεται.

Κρίμα να το επιβεβαιώνουμε παρακολουθώντας την τραγωδία του κυπριακού λαού. Θα μπορούσαμε φυσικά να είχαμε αποσαφηνίσει τα προβλήματα αν δεν φοράγαν ορισμένοι τους παραμορφωτικούς φακούς του ευρωπαϊσμού. Η Ευρωζώνη τελικά είναι το μνημόνιο. Αλλά όπως δείχνει η Κύπρος όχι μόνο το μνημόνιο. Η Ευρωζώνη είναι και η δήμευση των καταθέσεων. Είναι και η εξαφάνιση ενός ολόκληρου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι παλιότεροι θα λέγαν ότι η Ευρωζώνη είναι ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση, αλλά τι να θυμόμαστε τώρα...

Έτσι όπως έρχονται τα μηνύματα από την Κύπρο είναι ζοφερά. Η Λαϊκή Τράπεζα πάει προς πτώχευση, βάζοντας πλαφόν στις αναλήψεις. Εντός ευρώ. Σε πείσμα του αριστερού ευρωπαϊσμού, του Μπάμπη και του Στουρνάρα, που μας πήραν τα αυτιά ότι αυτά συμβαίνουν μόνο έξω από το ευρώ.

Η κυπριακή πολιτική ηγεσία μετά το όντως εντυπωσιακό όχι, ήρθε σε επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα. Κατάλαβε ότι η Γερμανία δεν κάνει πλάκα, ούτε μπλοφάρει, παρά τις έγκυρες αναλύσεις του αριστερού ευρωπαϊσμού. Και για να σώσει τα ελάχιστα που έχουν απομείνει πλέον να σωθούν (γιατί τα περισσότερα έχουν ήδη χαθεί), η κυπριακή Βουλή είναι μπροστά στο δίλημμα: Μένει στο ευρώ με τους όρους της Γερμανίας, ή φεύγει και παντρεύεται τη ρώσικη αρκούδα;

“Η επιλογή που δόθηκε στην κυπριακή κυβέρνηση είναι απαράδεκτη και καταστροφική”

Ο καθηγητής οικονομικών της σχολής SOAS του πανεπιστημίου του Λονδίνου, Κ.Λαπαβίτσας, ανατρέπει τους μύθους για τις εξελίξεις στην Κύπρο αναδεικνύοντας τις ευθύνες της Ε.Ε

Πηγή: info-war  

Ακολουθεί κείμενο από το μπλογκ του Κώστα Λαπαβίτσα: Η κρίση της Κύπρου είναι, όπως ήταν και η κρίση της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας, κυρίως τραπεζική κρίση. Η ‘λύση’ που προωθείται από την τρόικα στην Κύπρο όμως, είναι σαφώς χειρότερη από τις άλλες δύο. Απειλεί να καταστρέψει την κυπριακή οικονομία και να αναζωπυρώσει την κρίση του ευρώ. Το πρόβλημα και στις τρεις αυτές χώρες προήλθε από το χρεοκοπημένο τραπεζικό σύστημα, καθώς ο δημόσιος τομέας έχει σχετικά χαμηλό χρέος και δεν ευθύνεται για την κρίση. Η οικονομική καταστροφή προήλθε από τις τράπεζες, αλλά το βάρος καλείται να το σηκώσει το δημόσιο και η κοινωνία συνολικά.

Σε "αποστολή αποτυχίας" ο Σαρρής στη Μόσχα;

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 

Πληροφορίες από ιδιαίτερα αξιόπιστες πηγές στη ρωσική πρωτεύουσα εγείρουν σοβαρά ερωτήματα ως προς το τι πήγε ακριβώς να κάνει ο Υπουργός Οικονομικών Μιχάλης Σαρρής στη Μόσχα για να ζητήσει και να πάρει ρωσική βοήθεια ή για να τη σαμποτάρει.

 

Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, ο κ. Σαρρής συζητά μόνο την αναδιάρθρωση του προηγούμενου ρωσικού δανείου προς την Κύπρο, αφού ο κ. Αναστασιάδης δεν επιθυμεί να φύγει από τα πλαίσια της τρόικας. Δεν συζητά καν την ανακεφαλαιοποίηση των δύο προβληματικών τραπεζών, παρόλο που οι άτυπες ρωσο-κυπριακές συνομιλίες για το θέμα αυτό προχώρησαν ήδη πάρα πολύ στη Λευκωσία. Ο κ. Σαρρής δεν συζητά επίσης συμμετοχή της Ρωσίας στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αερίου (φαίνεται ότι ανήκουν ήδη σε άλλους), ούτε και ενδεχόμενες διευκολύνσεις άλλης μορφής προς τη Ρωσία στη Μεσόγειο.

Δικαιώνεται όποιος με υπομονή και επιμονή υποστηρίζει την επιστημονική αλήθεια, την υγεία και την αξιοπρέπεια των πολιτών

Γενικό νοσοκομείο Ξάνθης

"Δικαιώνεται όποιος με υπομονή και επιμονή υποστηρίζει παρά και ενάντια σε οιαδήποτε δίωξη την επιστημονική αλήθεια, την υγεία και την αξιοπρέπεια των πολιτών."

Στο παρακάτω κείμενο παραθέτουμε την απολογία του Δημήτρη Αδαμίδη, Δ/ντή της Παιδιατρικής Κλινικής του Γ. Ν. Ξάνθης, προέδρου της ένωσης των νοσοκομειακών γιατρών του νομού Ξάνθης, που ανατρέπει το κατηγορητήριο της προϊσταμένης αρχής, ότι θεωρείται παράπτωμα η δημόσια άσκηση κριτικής των κακώς κειμένων στο ΕΣΥ. 
Στο τέλος παραθέτουμε και τις αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων που τον δικαιώνουν.

Τα κύρια σημεία της απολογίας του Δ. Αδαμίδη στο υπηρεσιακό συμβούλιο (5/3/2013)

            Σε απάντηση της υπ’ αριθμ. πρωτ Υ.Σ.Ι. 677 από 25/2/2013 κλήσης μου σε απολογία έχω να δηλώσω τα ακόλουθα:

Α. Με καλείτε να απολογηθώ χωρίς να  αναφέρετε την κατηγορία!

Το υπ’ αριθμ. πρωτ Υ.Σ.Ι. 677 της 25/2/2013 με το οποίο με καλείτε δεν αναφέρει την κατηγορία!! Ζητάτε να απολογηθώ λοιπόν για τι πράγμα; για το αν βγαίνει ο ήλιος από την ανατολή; Για το αν καταναλώνω αέρα αναπνέοντας; Πέραν του γεγονότος ότι αυτό αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, είναι σαφές ότι το ανωτέρω έγγραφό σας δεν συνιστά νόμιμη κλήση και παραβιάζει κάθε έννοια δικαίου.

Γ. Κατηγορούμαι διότι άσκησα κριτική στην προϊσταμένη αρχή προασπιζόμενος την υγεία των παιδιών.

Υπεράνω όλων είναι η υπεράσπιση του αιώνιου Θεϊκού νόμου (του ηθικού νόμου), που διέπει την ανθρωπότητα και ορίζει ως πρώτιστη και μέγιστη υποχρέωση την υπεράσπιση της δικαιοσύνης, της ζωής και της υγείας των παιδιών. 

Ο Μπράουν, ο Φισερ και η … Μέρκελ

του Άρη Χατζηστεφάνου

Οι μεγαλύτερες γερμανικές βιομηχανίες απαιτούν πρόσβαση σε πρώτες ύλες ακόμη και αν απαιτηθεί προσφυγή στα όπλα.

«Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ ξανασμίξαν πάλι και φτιάξανε τραστ» τραγουδούσε πριν από χρόνια ο Βασίλης Παπακωνστατίνου, σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη και μουσική του Μάνου Λοϊζου. Και όπως όλα δείχνουν το τραγούδι της δεκαετίας του ’60 βρίσκει νέο νόημα στη Γερμανία του 2013.

Πριν από σχεδόν ένα χρόνο οι ισχυρότερες βιομηχανίες της Γερμανίας ίδρυσαν την περίφημη Συμμαχία για τις Πρώτες Ύλες (Rohstoffallianz) με στόχο, όπως αναφέρεται στο καταστατικό της, «να ανοίξει νέους δρόμους για την παροχή πρώτων υλών στη γερμανική βιομηχανία». Ανάμεσα στους πρώτους πυλώνες της συμμαχίας συναντά κανείς μεγαθήρια της γερμανικής οικονομίας όπως η Volkswagen, η ThyssenKrupp και η Bayer.

Η ίδρυση της συμμαχίας πέρασε αρχικά στα ψιλά του γερμανικού και του διεθνούς Τύπου.....Καθώς η Rohstoffallianz θύμιζε περισσότερο ένα από τα δεκάδες ιδρύματα ερευνών, που απλώς αναλαμβάνουν να παρουσιάζουν αναλύσεις επί αναλύσεων για την πορεία της βιομηχανικής παραγωγής. Σε σύντομο χρονικό διάστημα όμως αποδείχθηκε ότι η Συμμαχία για τις Πρώτες Ύλες μετατρεπόταν σε ένα πανίσχυρο βιομηχανικό λόμπι, το οποίο χτυπούσε τα τύμπανα του πολέμου καλώντας το Βερολίνο να προετοιμαστεί στρατιωτικά για τον έλεγχο κρίσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη.

Το ευρώ γίνεται θηλιά…

του Γιώργου Δελαστίκ

Σαρώθηκε τελικά στην κυπριακή Βουλή η επονείδιστη συμφωνία του προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη με τους Γερμανούς στο πλαίσιο του Γιούρογκρουπ για την πρωτοφανή σε καιρό ειρήνης κατάσχεση από την κυβέρνηση μέρους των καταθέσεων στην Κύπρο.
 
Η οργισμένη αντίδραση του κυπριακού λαού που έκανε περήφανους τους Έλληνες και η αδυναμία εξαγοράς δύο – τριών από τους 56 Κύπριους βουλευτές, η οποία πρέπει να κάνει τους Έλληνες βουλευτές να ντρέπονται ακόμη πιο πολύ για τη δική τους δουλόφρονα στάση έναντι των μνημονίων, κατέστησαν αδύνατον τον σχηματισμό κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας υπέρ της επαίσχυντης ληστείας εις βάρος των καταθετών.
 
Ως γνήσιοι καιροσκόποι, οι ηγέτες του δεξιού – ακροδεξιού ΔΗΣΥ και του κεντροδεξιού ΔΗΚΟ υποχρεώθηκαν σε «πολιτική κωλοτούμπα» μετά την αποτυχία των προσπαθειών τους να περάσουν από τη Βουλή τη συμφωνία. Εστω και έτσι όμως, αυτή η στροφή τους οδήγησε το κυπριακό Κοινοβούλιο σε μια από τις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας του. Παράλληλα, φαίνεται ότι θα κυλήσει από πολιτική σκοπιά στο χώμα το κεφάλι του υπουργού Οικονομικών της Κύπρου Μιχάλη Σαρρή, πράγμα αναμφισβήτητα θετικό, έστω και ασήμαντο.

Απόφαση συντονιστικού συνελεύσεων νοσοκομείων

• Απόφαση συντονιστικού συνελεύσεων νοσοκομείων

(ΓΝ. Τζάνειο, ΓΝ. Νίκαιας, ΓΝ. Μεταξά, ΓΝ. Αγιοι Ανάργυροι)

Την Τρίτη 19/3 πραγματοποιήθηκε στο Τζάνειο νοσοκομείο, συντονιστικό συνελεύσεων ιατρών με παρουσία εκπροσώπων από το ΓΝ. Τζάνειο, το ΓΝ. Νίκαιας, το ΓΝ. Μεταξά και το ΓΝ. Αγίων Αναργύρων, νοσοκομεία που έχουν αποφασίσει μέσα από τις συνελεύσεις τους να προβούν σε επισχέσεις εργασίας και κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση των απλήρωτων δεδουλευμένων εφημεριών και καταγγέλοντας τις σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, υλικά και εξοπλισμό.

Συγκεκριμένα τρόικα και κυβέρνηση έχουν επιβάλει ουσιαστικά μερική στάση πληρωμών στους εργαζόμενους των νοσοκομείων. Το υπουργείο εξαπατώντας συστηματικά τους εργαζόμενους, τους εξαναγκάζει σε απλήρωτη εργασία. Χρωστάει δεδουλευμένες εφημερίες έως και 15 μηνών σε κάποια νοσοκομεία, με αυθαίρετες οριζόντιες περικοπές ανά μήνα κατά το έτος 2012, ενώ αφήνει προκλητικά να εννοηθεί πως οι οφειλές του 2012 συμπεριλαμβανομένου του συνόλου των εφημεριών του Νοέμβρη και του Δεκέμβρη δε θα πληρωθούν καθόλου! Την ίδια στιγμή, το κονδύλι που έχει εγκρίνει για το οικονομικό έτος του 2013 είναι σημαντικά μειωμένο σε σχέση με τις ανάγκες των προγραμμάτων εφημερίας τόσο για το ΓΝ της Νίκαιας όσο και για το ΓΝ του Τζανείου.