Έγινε αυτό που ευχηθήκαμε. Τα βαμπίρ απέρριψαν 47 σελίδες με «ναι» της ελληνικής πλευράς αξιώνοντας πλήρη και άνευ όρων υποταγή, ταπεινωτική παραδοχή ήττας της κυβέρνησης και πλήρη παράδοση της χώρας. Και φυσικά αυτό δύσκολα το δέχεται ακόμα κι ο βαριά ηττημένος σε έναν στρατιωτικό πόλεμο. Έτσι λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώνεται σε ένα πρώτο -και πάντως ακόμα μετέωρο- βήμα απαγκίστρωσης από την «φιλοθεσμική» εμμονή της. Πάει με το πιστόλι στον κρόταφο σε μια λύση που έπρεπε να έχει η ίδια επιλέξει πολύ πριν (πριν από αρκετές εκατοντάδες σελίδες αντιλαϊκών υπό διαπραγμάτευση μέτρων που δεν θεωρήθηκαν αρκετά σκληρά για το... χοντρό πετσί του μέσου Έλληνα). Ευαρεστήθηκαν να μας ρωτήσουν μόνο όταν κάποιοι πρωτοκλασάτοι βρέθηκαν πλέον αντιμέτωποι με το πολιτικό τους Βατερλώ, όταν πια κατάλαβαν ότι οι αγαπημένοι τους εταίροι δεν τους άφηναν κανένα περιθώριο πολιτικής επιβίωσης, πως δεν έδιναν δεκαράκι τσακιστό ούτε για αυτήν.
Ας είναι! Έστω κι έτσι, έστω και τώρα, θα πάμε να ψηφίσουμε «Όχι», γιατί κάθε άλλη στάση και απάντηση ισοδυναμεί με πρόσκληση σε γεύμα για καθ’ έξιν δολοφόνους. Ωστόσο η κυβέρνηση θα ήταν πολύ χρήσιμο να εκλάβει ένα πιθανότατο πλέον λαϊκό «Όχι» ως απόρριψη του συνόλου της υφεσιακής και αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των θεσμών που έχουν κερδίσει τον σεβασμό της και όχι ως απόρριψη του συγκεκριμένου μόνο σχεδίου συμφωνίας! Πάει να πει (και πείτε τα σχετικά χαιρετίσματα στον κ. Βαρουφάκη) πως αν αύριο τεθεί στο τραπέζι μια ακόμα και «φιλικότερη» νέα πρόταση με δυο μονάδες έκπτωση στον προτεινόμενο ΦΠΑ ή μια μονάδα υποχώρηση στο συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων, ή αποδοχή μιας κάποιας έκτακτης εισφοράς στις μεγάλες επιχειρήσεις, ή ένα χρόνο παράταση για το μέτρο συνταξιοδότησης στα 67, θα πρέπει να θεωρηθεί και αυτή η πρόταση ως ήδη απορριφθείσα από τον λαό! Η κυβέρνηση πρέπει να ξέρει πως αν υπερισχύσει το «Όχι» θα πρόκειται για ένα «Όχι» στη λιτότητα και την ύφεση, σε όλα τα παρεμφερή με τα προταθέντα και σε οποιαδήποτε ισοδύναμά τους μέτρα. Δεν θα πρόκειται για ένα «όχι» σε μονάδες και υποδιαστολές!
Ας είναι! Έστω κι έτσι, έστω και τώρα, θα πάμε να ψηφίσουμε «Όχι», γιατί κάθε άλλη στάση και απάντηση ισοδυναμεί με πρόσκληση σε γεύμα για καθ’ έξιν δολοφόνους. Ωστόσο η κυβέρνηση θα ήταν πολύ χρήσιμο να εκλάβει ένα πιθανότατο πλέον λαϊκό «Όχι» ως απόρριψη του συνόλου της υφεσιακής και αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των θεσμών που έχουν κερδίσει τον σεβασμό της και όχι ως απόρριψη του συγκεκριμένου μόνο σχεδίου συμφωνίας! Πάει να πει (και πείτε τα σχετικά χαιρετίσματα στον κ. Βαρουφάκη) πως αν αύριο τεθεί στο τραπέζι μια ακόμα και «φιλικότερη» νέα πρόταση με δυο μονάδες έκπτωση στον προτεινόμενο ΦΠΑ ή μια μονάδα υποχώρηση στο συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων, ή αποδοχή μιας κάποιας έκτακτης εισφοράς στις μεγάλες επιχειρήσεις, ή ένα χρόνο παράταση για το μέτρο συνταξιοδότησης στα 67, θα πρέπει να θεωρηθεί και αυτή η πρόταση ως ήδη απορριφθείσα από τον λαό! Η κυβέρνηση πρέπει να ξέρει πως αν υπερισχύσει το «Όχι» θα πρόκειται για ένα «Όχι» στη λιτότητα και την ύφεση, σε όλα τα παρεμφερή με τα προταθέντα και σε οποιαδήποτε ισοδύναμά τους μέτρα. Δεν θα πρόκειται για ένα «όχι» σε μονάδες και υποδιαστολές!