Ισπανία: Ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής κατοικίας: «Ή πληρώνετε ή στο δρόμο»

Author: F. Fafatale  

Translator: Eleni Nicolaou

 

«Ή πληρώνεις ή θα βρεθείς στο δρόμο. Δεν είμαστε ΜΚΟ εμείς. Είμαστε επενδυτές. Έχουμε επενδύσει εκατομμύρια και θέλουμε να βγάλουμε λεφτά». 

Αυτή ήταν η απάντηση που πήραν οι νεαροί ενοικιαστές κοινωνικών κατοικιών της IVIMA από την Encasa Cibeles, την εταιρεία-βιτρίνα, που πίσω της κρύβονται η Goldman Sachs και η Azora, στις οποίες η Κοινότητα της Μαδρίτης ξεπούλησε, για € 201.000.000, κάπου 3.000 κοινωνικές κατοικίες.

“Δεν είμαστε μη κυβερνητική οργάνωση”, λένε. 

Ωστόσο, είναι οι φορολογούμενοι πολίτες που έχουν χρηματοδοτήσει αυτούς τους υπεύθυνους για την παγκόσμια και εγχώρια κρίση, με σκοπό την απόκτηση κοινωνικών κατοικιών με 201 εκατομμύρια, ενώ αυτές είχαν αποτιμηθεί στα 300. Δηλαδή, κάθε διαμέρισμα τους στοίχησε 67.000€, ενώ οι δικαιούχοι ενοικιαστές, εφόσον ασκήσουν το δικαίωμα αγοράς που έχουν, χρειάζονται περίπου 150.000€. Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι περισσότεροι από αυτούς τους ενοικιαστές, είναι χαμηλού εισοδήματος. Πρόκειται για χρόνια ανέργους, μονογονεϊκές ή πολυμελείς οικογένειες, μετανάστες, άτομα με ειδικές ανάγκες… «Αυτά τα σπίτια είναι προστατευμένα από το κράτος, τα πλήρωσαν όλοι οι Μαδριλένιοι», λένε οι γείτονες.

Αφότου η Κοινότητα της Μαδρίτης του Ιγνάθιο Γκονθάλεθ, κληρονόμου της Εσπεράνθα Αγίρε, παρέδωσε αυτές τις κοινωνικές κατοικίες στα αρπακτικά, η Encasa Cibeles, δηλαδή η Azora και η Goldman Sachs, διαπράττουν τη μια παρατυπία πάνω στην άλλη. Η πρώτη παρατυπία ήταν ένα τυπογραφικό λάθος που έδειχνε ότι είχαν αποκτήσει 2.935 διαμερίσματα, μοιρασμένα σε πάνω από 32 προσφορές, για €201.000! Αυτό το σφάλμα οδήγησε αναγκαστικά σε μετατροπή της απόφασης, πράγμα που έδωσε στους ενοικιαστές επαρκή χρόνο για να προσφύγουν στα δικαστήρια, με τη βοήθεια κινημάτων για το δικαίωμα στη στέγαση, όπως η πλατφόρμα PAH. Πάνω από το 80% των πληττομένων έλαβαν νομική συνδρομή. Αλλά η κατάστασή τους είναι τόσο επισφαλής, που πολλοί δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε τα μεταφορικά τους, για να πάνε να καταθέσουν την προσφυγή.

Περισσότερες παρατυπίες

Σύμφωνα με όσους επλήγησαν από την πώληση, «η Encasa Cibeles αγόρασε τις 3000 κοινωνικές κατοικίες, με ένα αρχικό κεφάλαιο $ 3.000, μπορείς να το πιστέψεις;» Η έκπληξή τους δεν σταματά εκεί: «Εφόσον, με βάση το συμβόλαιο, το δικαίωμά μας στην αγορά δεν μπορεί να ασκηθεί πριν το 2014, πως γίνεται και πουλούν τα σπίτια μας το 2013;», «Και γιατί απαιτούν από μας να καταβάλουμε το σύνολο του ενοικίου ή να αγοράσουμε, αφού έχουμε δικαίωμα παράτασης για 8 χρόνια;», ρωτούν. Τονίζουν, επίσης, ότι «λίγο πριν από την πώληση, άλλαξαν το νόμο, ώστε να μπορούν να πουληθούν τα διαμερίσματα όλα μαζί και να μην υποχρεωθούν, έτσι, να παραχωρήσουν το δικαίωμα ανακοπής, αλλά ο νόμος λέει ότι πρέπει πρώτα να με ρωτήσουν».

Τους τελευταίους μήνες, τα ΜΜΕ έφεραν στο φως κι άλλες ατασθαλίες –αν όχι παρανομίες– των Goldman Sachs και Azora. Έβαλαν τα σπίτια για πώληση μέσω Ιντερνετ, ενώ οι ενοικιαστές (με δικαίωμα αγοράς) έμεναν ακόμη μέσα, και μάλιστα σε τιμές μεγαλύτερες απ’ αυτές που είχε εκτιμήσει η IVIMA. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ζητούσαν πάνω από τη διπλάσια τιμή, απ’ την οποία τα είχαν αγοράσει από την Κοινότητα της Μαδρίτης. Μια ιδιωτική επιχείρηση με δημόσιο χρήμα και άρωμα σκανδάλου. Επιπλέον, οι άνθρωποι λένε ότι οι διαφημίσεις προσφέρουν σπίτια ανύπαρκτα και φωτογραφίες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Αγαπητοί ενοικιαστές, πληρώστε τον IBI

Πρόσφατα, οι ενδιαφερόμενοι έλαβαν μια επιστολή με τίτλο «Αγαπητοί ενοικιαστές» που τους ζητούσε να πληρώσουν το φόρο ακίνητης περιουσίας (IBI) και τα δημοτικά τέλη εκ των προτέρων. Τους ζητούσαν εφάπαξ πληρωμή 600 ή € 900, και, ακόμη, τους προσέφεραν τη δυνατότητα για ρύθμιση. Μπροστά σ’ αυτό, οι ενδιαφερόμενοι παραπονέθηκαν στις κοινότητές τους, που τους έδωσαν την απάντηση ότι δεν γνώριζαν ούτε την αντικειμενική αξία των κατοικιών. Ο φόρος ακίνητης περιουσίας είναι ένας φόρος που καταβάλλεται από τους ιδιοκτήτες, όχι απ’ τους ενοικιαστές. Στην πραγματικότητα, η IVIMA ποτέ δεν τον ζήτησε.

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο 20.1 LAU, ο ιδιοκτήτης και ο μισθωτής έπρεπε να έχουν συνάψει γραπτή συμφωνία, κατά την ημέρα υπογραφής του συμβολαίου, για το ετήσιο ποσό του IBI, κάτι που δεν έγινε, οπότε δεν νοείται αυτός ο φόρος να γίνεται απαιτητός, διατείνονται οι άνθρωποι. Επιπλέον, η Encasa Cibeles ζητά εκ των προτέρων χρήματα, που η ίδια δεν έχει καταβάλει μέχρι σήμερα. Εξάλλου, δεν είναι ακόμη γνωστό ούτε αν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν είναι οι ενοικιαστές ούτε ποιο είναι το ακριβές ποσό. «Προσπαθούν να βγάλουν λεφτά με οποιονδήποτε τρόπο», παραπονούνται οι πληγέντες.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι ιδιοκτήτες ζητούν καταχρηστικά από τους ενοικιαστές τους να τους βοηθήσουν να εκδιώξουν τους καταληψίες οι οποίοι χρησιμοποιούν αυτές τις κοινωνικές κατοικίες. Στο Ensanche de Vallecas, όπου το ποσοστό των πληγέντων είναι μεγάλο, περίπου το 30% των σπιτιών κατοικούνται, στην πλειονότητά τους, από οικογένειες Ρομά. Αλλά οι ενοικιαστές αρνήθηκαν να παίξουν το παιχνίδι των ιδιοκτητών: «Δεν είναι εύκολη η συνύπαρξη, αλλά το πρόβλημά μου δεν είναι οι καταληψίες. Το πρόβλημά μου είναι πώς θα βγάλω το μήνα με το εισόδημα που έχω», λένε.

Τους γείτονες που πληρώνουν, προσπαθούν να τους χωρίσουν: «Κάθε φορά που λήγει μια επιχορήγηση, μας λένε ότι θα πρέπει να καταβάλουμε το σύνολο του μισθώματος, ή να αγοράσουμε το διαμέρισμα, αλλιώς θα μας πετάξουν στο δρόμο. Επίσης, προσπαθούν να μας χωρίσουν. Μας προσφέρουν άλλο συμβόλαιο, άλλο διαμέρισμα, άλλη περιοχή ….»

Πώς βιώνουν αυτή την κατάσταση οι άνθρωποι που έχουν πληγεί; «Με αρρωσταίνει. Δεν βλέπω καμία λογική. Δεν έχουμε πόρους. Παίζουν με το μέλλον μας. Σχεδόν δεν μπορώ να κοιμηθώ, όταν σκέφτομαι ότι μπορεί να βρεθώ στο δρόμο. Μας λένε ότι τα βάζουμε με τους ισχυρούς, την κοινότητα της Μαδρίτης και τη Goldman Sachs, που δεν έχει μόνο οικονομικό αλλά και πολιτικό βάρος», λέει μια μητέρα με τρεις γιούς που η δουλειά τους είναι να «ψάχνουν για δουλειά».

Ιδιωτικές επιχειρήσεις με δημόσιο χρήμα

Οι προσφυγές κατά της επιχείρησης πολλαπλασιάζονται. Εκτός από την προσφυγή των κατοίκων, έγινε δεκτή και η μήνυση που κατέθεσε η Σοσιαλιστική Κοινοβουλευτική Ομάδα της Συνέλευσης της Μαδρίτης κατά της Κοινότητας της Μαδρίτης του Ιγνάθιο Γκονθάλεθ για υπεξαίρεση και κατάχρηση εμπιστοσύνης για την πώληση «σε τιμή-χάρισμα» δημόσιας στέγης σε μια ιδιωτική εταιρεία.

Άντε και στα δικά μας.....

πηγή: x-pressed.org