“Πιστεύω στην αρχή, που διακηρύχθηκε στη Νυρεμβέργη το 1945 : “Τα άτομα έχουν διεθνή καθήκοντα, που υπερτερούν της υπακοής σε εθνικές υποχρεώσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι πολίτες έχουν το καθήκον να παραβιάζουν εθνικούς νόμους με σκοπό να αποτρέψουν εγκλήματα κατά της ειρήνης και της ανθρωπότητας από το να λάβουν χώρα”.
Edward Snowden, 12 Ιουλίου 2013
Με μία σειρά ρεπορτάζ τους από τις 6 Ιουνίου 2013 και έπειτα οι εφημερίδες Guardian και Washington Post αποκάλυψαν ότι η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA) επιτηρεί με υπερσύγχρονες τεχνολογίες τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες άνω του ενός δις ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα, το κράτος των ΗΠΑ, με τη νομότυπη κάλυψη της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας, που ψηφίστηκε μετά τις επιθέσεις της 9/11 (Patriot Act, Foreign Intelligence Surveillance Act), και με έναν μηχανισμό κατ’ επίφαση κρατικοδικαιικών δικλείδων ασφαλείας, που περιλαμβάνει ακόμη και εξ απορρήτων δικαστήρια, όπως το FISA Court, συνεργάζεται με τις μεγαλύτερες εταιρείες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (Verizon κτλ) και παροχής περιεχομένου (Facebook, Google κτλ), προκειμένου να αποκτά πρόσβαση είτε εκ των υστέρων είτε σε πραγματικό χρόνο στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες (τηλεφωνία / διαδίκτυο) του ενός πέμπτου του πληθυσμού της γης. Τα ρεπορτάζ στηρίχθηκαν σε διαρροή 15.000 – 20.000 απορρήτων επίσημων εγγράφων της NSA, που δόθηκαν στον δημοσιογράφο του Guardian Glenn Greenwald, αρχικά ανωνύμως, από τον Edward Snowden, υπάλληλο της υπηρεσίας αυτής.


Η αντίδραση του κράτους των ΗΠΑ υπήρξε δριμεία. Ήδη, κατά τις πρώτες ημέρες των αποκαλύψεων ο πρόεδρος Ομπάμα εξαναγκάστηκε να προβεί σε δηλώσεις καθησυχασμού της παγκόσμιας κοινής γνώμης, δηλώνοντας πως “κανείς” δεν ακούει τις επικοινωνίες των πολιτών, για να διαψευστεί βεβαίως οικτρά από τα ατράνταχτα στοιχεία των αλλεπάλληλων ρεπορτάζ. Μετά την αυτο – αποκάλυψη του Edward Snowden ως πηγής της διαρροής με δημόσια διαθέσιμο βίντεο, όπου εξηγούσε τους πολιτικούς λόγους της κίνησής του, ο γιγάντιος κατασταλτικός μηχανισμός των ΗΠΑ, υποβοηθούμενος από τις μυστικές υπηρεσίες και τις αστυνομίες πολλών άλλων κρατών, έστρεψε το βάρος του σε αυτόν. Αφού του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για εσχάτη προδοσία και άλλα αδικήματα, ο φυγάς Snowden αποκλείστηκε στη διεθνή ζώνη του αεροδρομίου της Μόσχας για πολλές εβδομάδες, μέχρι να του δοθεί προσωρινό άσυλο υπό το βάρος της παγκόσμιας αλληλεγγύης στο πρόσωπό του. Είχε προηγηθεί αναγκαστική προσγείωση από μαχητικά αεροσκάφη του πρωθυπουργικού αεροπλάνου του Έβο Μοράλες στην Αυστρία και έλεγχος αυτού, αφού Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία είχαν αρνηθεί την διέλευσή του από τον εναέριο χώρο τους, κατόπιν υποδείξεων των ΗΠΑ ότι σε αυτό ενδέχεται να μεταφέρεται ο Snowden. Ο στρατός των ΗΠΑ μπλόκαρε την πρόσβαση προς τον ιστότοπο του Guardian στο προσωπικό του και, κυρίως, στους υπηρετούντες σε Αφγανιστάν, Μέση Ανατολή και Νοτιοανατολική Ασία. Στη συνέχεια, ο πάροχος υπηρεσιών ηλεκτρονικής αλληλογραφίας Lavabit, τον οποίο σύμφωνα με πληροφορίες είχε χρησιμοποιήσει ο Snowden για την εκτέλεση της διαρροής, εξωθήθηκε ατύπως σε παύση εργασιών μετά από δέκα χρόνια λειτουργίας. Και μέσα στον Αύγουστο το κράτος των ΗΠΑ έδειξε το σκληρότερο κατασταλτικό του πρόσωπο απέναντι στον επίσης ήρωα των διαρροών του wikileaks Bradley Manning, καταδικάζοντάς τον σε 35 χρόνια φυλάκισης.

Όλα δείχνουν ακόμη και στους πλέον δύσπιστους ότι έχουμε απέναντί μας τον μεγαλύτερο στην ιστορία μηχανισμό επιτήρησης, που υλοποιήθηκε ποτέ. Από τους χειρισμούς της κρίσης αλλά και τις χλιαρότατες έως ανύπαρκτες αντιδράσεις όσων κρατών αποδείχθηκε ότι οι πολίτες τους επιτηρούνται προκύπτει πως βρισκόμαστε απέναντι σε μία σχέση είτε συνεργασίας είτε ανοχής μεταξύ των ΗΠΑ και των ισχυρότερων λοιπών κρατών του πλανήτη για την διατήρηση και συγκάλυψη του μηχανισμού αυτού. Η δε συνέργεια με την NSA των πολυεθνικών εταιρειών τηλεπικοινωνιών, που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά του διαδικτύου, και των μεγαλύτερων παρόχων διαδικτυακών υπηρεσιών και περιεχομένου δείχνουν πως όποια προσωπικά μας δεδομένα και ηλεκτρονικές επικοινωνίες εκχωρούμε σε ιδιώτες, να θεωρούμε δεδομένο πως ενδέχεται να σκανάρονται και από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Όπως εξελίσσεται η παγκόσμια επιτήρηση των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, η προσφιλής στους φιλήσυχους πολίτες φράση “καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται” το μόνο που προσάπτει για όποιον την εκφέρει είναι απουσία σκέψης, ένδειξη φόβου και συνειδητή αποποίηση ευθυνών αναφορικά με μία ανθρωπότητα που οδεύει με ταχύτητα προς τον παγκόσμιο μεγάλο αδελφό.

Συνήθως ως υπόστρωμα σχέσεων κυριαρχίας, η επιτήρηση ανθρώπου από άνθρωπο παρουσιάζεται ιστορικά ως αντικοινωνικό αποτέλεσμα της εμφάνισης ιεραρχικών και διαστρωματωμένων κοινωνιών. Σήμερα που υποτίθεται πως σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη έχουμε αφιχθεί στο τέλος της ιστορίας, σε έναν κόσμο ελευθερίας και δημοκρατίας, ανακαλύπτουμε διαρκώς την απίστευτη επίταση της επιτήρησης των ανθρώπων από τα κράτη και τα ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα είτε στην εργασία τους και στην κίνησή τους στον δημόσιο χώρο είτε σε κάθε επικοινωνία τους. Η καθολίκευση της επιτήρησης και η γιγάντωση των αντίστοιχων κρατικών δομών και υποδομών δεν κατανοούνται ως φαινόμενο μόνο με την παραπομπή στη ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη. Η ανάπτυξη άλλωστε τέτοιων πανίσχυρων τεχνολογιών επιτήρησης δεν γίνεται αυτόματα αλλά επειδή υπάρχει τεράστια ζήτηση γι’ αυτές. Το σπρώξιμό μας στα αόρατα δεσμά της ηλεκτρονικής επιτήρησης γίνεται επειδή ούτε το τέλος της ιστορίας έχει επέλθει ούτε είμαστε ελεύθεροι ή έχουμε δημοκρατία αλλά κατά βάση γιατί η θωράκιση των σύγχρονων καθεστώτων είναι αναγκαία για τον έλεγχο και την αποτροπή της κοινωνικής αντίστασης, οργάνωσης και εξέγερσης απέναντι στο πολλαπλασιαζόμενο βάρος της καταπίεσης και της κυριαρχίας. Απέναντι λοιπόν στα φαινόμενα των αυθαίρετων επιτηρήσεων, ιδιαίτερα στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, είναι καθήκον μας να απαιτούμε την απρόσκοπτη επικοινωνία μας σε συνθήκες ιδιωτικότητας και, οργανώνοντας τις αντιστάσεις μας, να προασπίζουμε την ελευθερία μέσα και έξω από τον ψηφιακό κόσμο.

Πηγή: http://dln.gr/2013/09/01/nsa_surveillance/