1/2/12

Χωρίς «κόκκινες γραμμές» το ξεπούλημα

της συντακτικής ομάδας του inprecor
 
Πριν λίγες μέρες, ο κ. Χρυσοχοϊδης ομολογούσε, με ύφος μεταμελημένο, ότι δεν έχει διαβάσει καθόλου το μνημόνιο, το οποίο, όμως, υποστήριξε με την ψήφο του όσες φορές κλήθηκε να το πράξει. Η δε κ. Κατσέλη δήλωνε ότι έριξε μια ματιά «τρεις ώρες ένα Σάββατο πρωί». 
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, οι δύο αυτές ομολογίες ίσως να είναι οι πρώτες αλλά και οι πλέον «ήπιες» σε σύγκριση με ό,τι ψυχανεμιζόμαστε όλοι ότι θα ακολουθήσει στην, εκ των υστέρων, προσπάθεια των ενόχων για την παρούσα άθλια κατάσταση της χώρας και του λαού της, να αποποιηθούν των ιστορικών ευθυνών τους.
 
Μέσα στον γενικότερο ορυμαγδό, στον εξευτελισμό ανθρώπινων ζωών, στη διάρρηξη κάθε έννοιας κοινωνικού ιστού, στη θηλιά της διαρκούς αγωνίας για το σήμερα (έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι πλέον σκέφτονται το αύριο), στο ξήλωμα της οποιασδήποτε κατάκτησης των εργαζομένων και στην αποκτήνωση της φτώχειας και απελπισίας, λίγοι έδωσαν και δώσαμε σημασία στο πραγματικό περιεχόμενο της ατάκας που όλοι χρησιμοποιούμε περί «ολικού ξεπουλήματος και περί εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας» στους δανειστές.
Με το παρόν άρθρο, -που βασίζεται στο πλήρες κείμενο του νόμου που ένας καλός φίλος και αναγνώστης μας έστειλε συνοδευόμενο από σχόλια τα οποία αξιοποιήσαμε και τον ευχαριστούμε πολύ γι αυτό-  το inprecor, παρουσιάζει συνοπτικά τα άρθρα του νόμου που σχετίζονται με τη σύσταση του «Ταμείου αξιοποίησης της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου», περισσότερο για να θυμίσει, στην τρέχουσα συγκυρία που τα ΜΜΕ καλλιεργούν και πάλι το τρομοκρατικό κλίμα «περί πτώχευσης» και μιλούν για «αναιδείς δανειστές που ζητούν, άκουσον, ακόμη και Γερμανό επίτροπο» και για «κυβέρνηση και πολιτικές ηγεσίες που βάζουν κόκκινες γραμμές», ότι όλα αυτά είναι φούμαρα.
 
Το ζήτημα είναι λήξαν από τον Ιούνιο και έχει γίνει νόμος. Οι όροι ανατροπής του δεν συμπεριλαμβάνονται στις επιλογές του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και προφανώς δεν αποτελούν προτεραιότητα και όσων αντιπαλεύουν τη συγκεκριμένη πολιτική, γιατί κανείς δεν το ανέδειξε όσο του αξίζει. 

Ας μην επιτρέπουμε άλλο να μας κοροϊδεύουν.
 
Επικεντρώσαμε το ενδιαφέρον μας στα τρία κεφάλαια, περί Ταμείου, που εντάχθηκαν στο ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012-2015», το οποίο ψηφίστηκε από κοινοβουλευτική πλειοψηφία (δηλαδή ΠΑ.ΣΟ.Κ και ΛΑ.Ο.Σ. ενώ η Ν.Δ. καταψήφισε επί της αρχής αλλά υποστήριξε άρθρα σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις) στις 30 Ιουνίου 2011, δηλαδή ένα 24ωρο μετά τα σκληρότατα επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος, κατά τη διάρκεια της διήμερης γενικής απεργίας (28 – 29 Ιουνίου). Ενώ οι διαδηλωτές προσπαθούσαν να πάρουν ανάσα μετά την μετατροπή του κέντρου της Αθήνας σε θάλαμο αερίων από τα χημικά, το προαναφερόμενο σχέδιο νόμου ψηφιζόταν και την 1η Ιουλίου δημοσιευόταν, κιόλας, στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
 
Δεν χρειάζεται παρά μια ματιά για ν’ αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για στυγνό ξεπούλημα του κάθε κόκκου δημόσιας περιουσίας, και μάλιστα με τρόπο που αναιρεί κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας με ό,τι αυτό σηματοδοτεί για την ποιότητα των ευθυνών που βαραίνει όσους «διάβασαν, δεν διάβασαν», ψήφισαν. Ακολουθούν άλλα τρία κεφάλαια που αναφέρονται στις τωρινές φοροεπιδρομές, στη διάλυση του δημοσίου τομέα και στην ισοπέδωση των ασφαλιστικών ταμείων. Το inprecor θα προσπαθήσει να επανέλθει εξίσου αναλυτικά αφού ευχαριστήσει και πάλι τον φίλο που μας προσέφερε έτοιμο τόσο χρήσιμο υλικό.
 
Διαβάστε και μόνοι σας για να θυμηθείτε…  

«Σας πουλάμε, εσείς πληρώνετε, εμείς εισπράττουμε»
«Το προϊόν αξιοποίησης (δηλ. η περιουσία του δημοσίου)  χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας» ( Κεφ. Α Άρθρο 1 παράγραφος 2). 


Και αυτό, προς εμπέδωση προφανώς, επαναλαμβάνεται αρκετές φορές .
 
Η διάρκεια αυτού του ταμείου, και συνεπώς του ξεπουλήματος, αναφέρεται ότι είναι 6 έτη, όμως με απόφαση του υπουργού οικονομικών, όπως αναφέρεται,  «η διάρκεια αυτή μπορεί να παρατείνεται εφ’ όσον ο σκοπός του ταμείου δεν έχει εκπληρωθεί». (Κεφ. Α  Άρθρο 1 παρ. 6)  Με λίγα λόγια  η διάρκεια του ξεπουλήματος μπορεί να παρατείνεται επ’ αόριστον…
Και, επειδή άνθρωποι είμαστε και κάτι μπορεί να μας ξεφύγει, οι συντάκτες αυτού του απαράδεκτου νομοσχεδίου, προβλέπουν ότι με μία απόφαση της επιτροπής θα μπορεί να προστεθεί στο ξεπούλημα και ό,τι τυχόν παραλήφθηκε και το «θυμήθηκαν» εκ των υστέρων.  ( Κεφ. Α΄Άρθρο 2 παρ, 5 )
 
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο:
1) Το περιουσιακό στοιχείο ή δικαίωμα που μεταβιβάσθηκε στο ταμείο δεν μπορεί να επιστρέψει ποτέ στον προηγούμενο δικαιούχο, δηλ. στο ελληνικό δημόσιο
2) Η υπάρχουσα διοίκηση της δημόσιας εταιρίας λειτουργεί πλέον ως  εντολοδόχος του ταμείου χωρίς αμοιβή  και εκτελεί οδηγίες που δίνονται εγγράφως σε αυτήν
3) Συνεχίζει να βαρύνεται με τις Δαπάνες! (Κεφ. Α΄ Άρθρο 2 παρ 7 ). Δηλαδή, όλα τα έξοδα λειτουργίας π.χ. του Δημόσιου Οργανισμού (ΔΕΗ, ΟΣΕ κλπ) συνεχίζουν να βαρύνουν το Δημόσιο, ενώ όλα τα έσοδα πηγαίνουν απευθείας στην Τρόικα.
 
Αν υπάρχουν εμπράγματα δικαιώματα τρίτων (π.χ ιδιωτών ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες) μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος εθνικού συμφέροντος.  Δηλαδή χάνουν και οι όποιοι  ιδιώτες ή άλλοι επενδυτές τα δικαιώματά τους αναγκαστικά μέσω απαλλοτρίωσης! Το αποτέλεσμα της απαλλοτρίωσης πηγαίνει απευθείας στο Ταμείο ή στον αγοραστή… Και ο λογαριασμός στον ελληνικό λαό αφού  η « δαπάνη της αποζημίωσης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση βαρύνει το Δημόσιο», πληρώνει δηλ. ο ελληνικός λαός (Κεφ. Α΄ Αρθρο 2, παρ. 8)  
Και με άλλα λόγια, αναφέρεται και στις ακόλουθες παραγράφους για να μην υπάρξει κάποια παρανόηση, ότι ο ελληνικός λαός, δια του Δημοσίου, αναλαμβάνει με δικά του έξοδα αποζημιώσεις προς τρίτους (Κεφ. Α’, Άρθρο 2 παρ. 12)
Εάν, δε, υπάρχει ήδη μισθωτής, σε κάποιο από τα ακίνητα που έχουν μεταβιβασθεί στο ταμείο  τον πετάνε άμεσα έξω, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης με πρόωρη λήξη της μίσθωσης.. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 2 παρ. 9)
 
Προς πώληση τα πάντα!
 
Στο Β κεφάλαιο υπό το τίτλο « Περιουσία-Έσοδα-Διάθεση εσόδων» γίνεται σαφέστερο τι ακριβώς, και χωρίς ανταλλάγματα, μεταβιβάζεται στο ταμείο προς ξεπούλημα. Ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι έχει ληφθεί μέριμνα έτσι ώστε να μην «ξεφύγει» τίποτε από το ξεπούλημα.
 

Συγκεκριμένα μεταβιβάζονται στο ταμείο, χωρίς αντάλλαγμα: κινητές αξίες εταιρειών, περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων. Τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στο Ταμείο, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
 
Ως δημόσια ακίνητα, για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου, νοούνται τα ακίνητα που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή Ν.Π.Δ.Δ. (Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου) ή Ο.Τ.Α. (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης) ή σε εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α..(Κεφ Β Άρθρο 10 παρ. 1) Με άλλα λόγια, στο ταμείο μεταβιβάζεται όλη η περιουσία του δημοσίου και των ΟΤΑ (Πχ  τα δημαρχεία, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, οι δημοτικές επιχειρήσεις κλπ) ακόμη και οι αιγιαλοί (Κεφ Β Άρθρο 14 παράγραφος 1). Καταργείται δηλαδή και αυτό που ίσχυε ως δίκαιο από την εποχή του Ιουστινιανού, δηλαδή ότι οι ακτές είναι αποκλειστικά προς χρήση του λαού.
 
Επίσης, μεταβιβάζονται στο Ταμείο ο ορυκτός πλούτος της χώρας η εκμετάλλευση του οποίου ανήκει σε δημόσιους οργανισμούς (Κεφ Α  άρθρο 2 παρ. 4 – β) ), αποθεματικά σε ρευστό που διαθέτουν κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα ο ΟΠΑΠ, (Κεφ Α΄ Άρθρο 2 παρ 4 –α) αλλά και όποια έσοδα έχουν οι δημόσιες επιχειρήσεις, πχ. ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, πριν από την πώλησή τους. (Κεφ.Α΄ Άρθρο 2 παρ 5)
Έτσι, μπορούν αντί να τις πουλήσουν, αν τους συμφέρει να τις διατηρούν στην κατοχή τους εισπράττοντας τα έσοδα, δηλαδή τους λογαριασμούς που εμείς πληρώνουμε, και φυσικά ν’ αναπροσαρμόζουν όπως θέλουν την τιμολογιακή πολιτική των οργανισμών αυτών. Επιπλέον, στο ταμείο μεταβιβάζονται ακόμη και οι επιχορηγήσεις που δίνει στους οργανισμούς το δημόσιο. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 2 παρ. 17)
 
Η Τρόϊκα μπορεί να τροποποιεί άμεσα τα καταστατικά λειτουργίας των οργανισμών που περιέχονται στην κυριότητα του ταμείου ( Κεφ. Α΄ Άρθρο 9 παρ. 1). Εκτός των άλλων, εφόσον οι διοικητές τους θα είναι πια «εντολοδόχοι» του Δ.Σ. του Ταμείου, θα μπορούν να δέχονται εντολές και να είναι υποχρεωμένοι να τις εφαρμόσουν ως προς πχ την αύξηση των τιμολογίων του ρεύματος και του νερού, των διοδίων, των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κλπ κατά το δοκούν, χωρίς τη συναίνεση της κυβέρνησης (Θυμηθείτε ότι όλα τα έσοδα θα πηγαίνουν πλέον στο ταμείο, δηλαδή στους δανειστές όχι στον αντίστοιχο οργανισμό ακόμα και πριν αυτός πωληθεί).
 
Από το «ξεπούλημα» εξαιρούνται, προς το παρόν, μόνον τα φυσικά μνημεία ( Π.χ.  εθνικοί δρυμοί ) (Κεφ. Β  Άρθρο 11 Α΄ παρ 2) Προσοχή! Δεν εξαιρείται όμως η αξιοποίηση αρχαιολογικών μνημείων και χώρων, φυσικών πάρκων κλπ. (Κεφ. Β  Άρθρο 11 Α΄ παρ. 3)
Δηλαδή μπορεί να μην πωληθεί η ίδια η Ακρόπολη, αλλά π.χ.  το εισιτήριο για την είσοδο στην Ακρόπολη ή τα έσοδα από εκδηλώσεις στο Ηρώδειο μπορούν να πηγαίνουν κατευθείαν στους δανειστές μας, οι οποίοι βέβαια θα μπορούν και σε αυτόν τον τομέα να κανονίζουν και την αντίστοιχη τιμολογιακή πολιτική.
 
Ανάμεσα στις επιτρεπόμενες χρήσεις που μπορούν να έχουν ακίνητα του δημοσίου που πωλούνται από το Ταμείο και βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως  (Κεφ. Β  Άρθρο 11 Β ) είναι: και Θρησκευτικοί χώροι, πολιτιστικά κέντρα κλπ. Θα μπορεί π.χ. ένας αμφιβόλου προέλευσης ξένος ιδιωτικός ή κρατικός φορέας να αγοράσει γη του Δημοσίου και να ανεγείρει  χωρίς καμία άλλη άδεια από το κράτος ένα θρησκευτικό χώρο (π.χ. Τζαμί, βουδιστικό μοναστήρι κλπ κλπ) ή να μετατρέψει προς αυτό τον σκοπό ένα ήδη υπάρχον κτίριο που ανήκει στο Δημόσιο.
 
Ο ελληνικός λαός τα μαθαίνει τελευταίος
 
Με απλά Προεδρικά διατάγματα, μπορούν να τροποποιούνται χρήσεις γης, ρυμοτομικά σχέδια, ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι αγοραστές! (Κεφ Β  Άρθρο 12 παρ. 5 ) 
Επίσης, οι συντελεστές δόμησης θα μπορούν να είναι πολλές φορές μεγαλύτεροι από ό,τι προβλέπεται για οποιονδήποτε άλλον έλληνα πολίτη χτίζει εκτός σχεδίου, δηλαδή για 4 στρέμματα εκτός σχεδίου ένας ιδιώτης σήμερα κτίζει 200 τ.μ ενώ για τα ίδια στρέμματα εδώ προβλέπονται 800 –1600 τ.μ! (Κεφάλαιο Γ, Άρθρο 11, Παρ. 1) 
Με άλλα λόγια, εν ονόματι των δανειστών καμία σημασία δεν έχουν οι πολεοδομικές διατάξεις της Ελλάδας και γενικά παραμερίζονται όλοι οι νόμοι του ελληνικού κράτους. 
Είναι ή δεν είναι αυτό παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας;
 
Επίσης, ο νόμος προβλέπει ότι ο επενδυτής κατόπιν αιτήσεώς του μπορεί να ζητά να εκτελεστούν και συνοδευτικά έργα υποδομής στη γη ή στο χώρο που αγόρασε από το δημόσιο. Ποιος τα πληρώνει αυτά τα έργα; Προφανώς όχι ο επενδυτής αλλά το Δημόσιο. Δηλαδή, για ό,τι επένδυση αποφασίσει αυτός πρέπει εμείς να του πληρώσουμε και όλες τις υποδομές!! (Κεφ. Β  Άρθρο 13 παρ. 1 –α) )
 
Το προσωπικό που εργάζεται στο Ταμείο θα προέρχεται από τους υπαλλήλους του ίδιου του περιουσιακού στοιχείου. ( Άρθρο 7 παρ. 2) 
Δηλαδή, το προσωπικό που θα υποστηρίξει με την εργασία του την εκποίηση π.χ. της ΔΕΗ, μπορεί να είναι προσωπικό της ΔΕΗ, το οποίο, όπως προβλέπεται στο κεφάλαιο Ε’ του εφαρμοστικού νόμου, αν δεν απορροφάται σε κάποια άλλη υπηρεσία μέσω ΑΣΕΠ, θα απολύεται όταν ολοκληρώσει το «θεάρεστο» έργο του ξεπουλήματος της υπηρεσίας του.
Στο Ταμείο μπορεί να αποσπώνται, ύστερα από αίτημα της διοίκησής του, υπάλληλοι που υπηρετούν σε διεθνείς οργανισμούς, των οποίων η Ελλάδα είναι μέλος. (Κεφ. Α΄  Άρθρο 7 παρ. 2 και 5 ) Να και άλλοι διεθνείς «παρατηρητές». Υπάλληλοι ξένων οργανισμών μέσα στο Ταμείο που θα εκποιεί ελληνική περιουσία. Ποιοι άραγε θα είναι αυτοί; Τι ρόλο θα παίζουν; Ο νόμος δεν διευκρινίζει τίποτε επ’ αυτού.
 
Η πάσης φύσεως αξιοποίηση γίνεται μόνον ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 4 παρ. 3) 

Το απολύτως κορυφαίο;  Τρία από τα 7 μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, το οποίο αποκλειστικά εισηγείται την  αξιοποίηση κάθε περιουσιακού στοιχείου, τοποθετούνται κατόπιν υποδείξεως των Παρατηρητών, είναι δηλαδή υπάλληλοι της Τρόικα. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 4 παρ 1) 
Θα πουλάμε δηλαδή ό,τι λέει η Τρόικα, σε όποιον υποδεικνύει η Τρόικα και σε όποια τιμή προτείνει η Τρόϊκα. Δηλαδή, θα μπορούσε η Τρόικα να εισηγηθεί την πώληση των ελληνικών λιμανιών σε τουρκικές εταιρείες (ιδιωτικές ή κρατικές), ή θα μπορούσε να προτείνει την πώληση του αεροδρομίου «Μακεδονία» σε εταιρείες συμφερόντων της ΠΓΔΜ.
 

Επειδή ένας αέρας «νομιμότητας» πάντα χρειάζεται, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι συμβάσεις αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου μπορεί να κυρώνονται με νόμο. (Κεφ. Α΄ Άρθρο 3 παρ. 19)  
Το Ταμείο δηλαδή θα μπορεί να ζητά από την Βουλή να κυρώνει όλες τις πράξεις του με νόμο, ώστε τα πάντα να είναι σύμφωνα με την «δημοκρατική» τάξη και καμιά από αυτές τις άνομες πράξεις να μην είναι ανακλητές στο μέλλον!
Αν δουν ότι δεν πουλιέται ή δεν αξιοποιείται κάποιο περιουσιακό στοιχείο, τότε το διαλύουν, το «χρεοκοπούν» (Κεφ. Α΄ Άρθρο 5 παρ. 5). 

Κάτι θυμίζει από ΟΣΕ το συγκεκριμένο άρθρο…
 
Και ομόλογα εκδίδει το Ταμείο
 
Επίσης, το Ταμείο θα έχει το δικαίωμα ν’ αποφασίζει μόνο του την έκδοση ομολόγων ( να δανείζεται με άλλα λόγια) με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου! (Κεφ. Α΄ Άρθρο 5 παρ. 3) Δηλαδή, οι δανειστές δεν μας δανείζουν απλώς  με τοκογλυφικά επιτόκια και δικές μας υποθήκες, αλλά θα δανείζονται και οι ίδιοι, δια του Ταμείου, με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, ή αλλιώς του ελληνικού λαού..  
Μάλιστα, το Ταμείο μπορεί να δανείζεται από τρίτους με εγγυήσεις δικές μας (!) και με τα λεφτά αυτά να αγοράζει από την ελεύθερη αγορά ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου σε πολύ χαμηλές τιμές. Σε απλά ελληνικά, θα μπορεί να επαναγοράζει το Ταμείο, εκ μέρους των δανειστών μας, το χρέος μας αφού το ελαχιστοποιήσει στην ουσία με δανεικά δικά μας! (Κεφ. Α΄ Άρθρο 5 παρ. 4)
Πραγματικά πολύ έξυπνη κίνηση!! Διότι αποτρέπει το ίδιο το ελληνικό κράτος από την προοπτική, εφόσον αυτή αποδεικνυόταν υλοποιήσιμη και χρήσιμη, να αγοράσει προς όφελος του μέρος από το χρέος του σε καλή τιμή ( κάτι που έκανε π.χ, η κυβέρνηση του Ισημερινού στο δικό της χρέος).  Το Ταμείο μας στερεί και αυτήν την προοπτική.
 
Όλα τα παραπάνω θα γίνονται με άκρα μυστικότητα. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια όσον αφορά στα δεδομένα των υπηρεσιών, εργασιών, στατιστικών στοιχείων ή άλλων δεδομένων που αφορούν στη δραστηριότητα του Ταμείου και να απέχουν από κάθε σκόπιμη ή ακούσια αποκάλυψή τους σε οποιονδήποτε τρίτο.(…) Οι υποχρεώσεις των μελών του Δ.Σ. του Ταμείου που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο (ρήτρα εμπιστευτικότητας) παραμένουν σε ισχύ για τρία (3) έτη μετά την αποχώρησή τους από το Ταμείο. (Κεφ. Α’, Άρθρο 3 παρ. 11 και 16) Δηλαδή να μην μαθαίνει τίποτα ο ελληνικός λαός για το τι κάνουν με την περιουσία του εκεί μέσα! Μόνον η ΕΚΤ, η Ε.Ε και το ΔΝΤ θα ξέρουν ενώ μετά από τρία χρόνια, αφού φύγουν, θα μπορούν να μας λένε τις λεπτομέρειες για το ξεπούλημα…
 
Τέλος το Ταμείο θα είναι το μόνο αφορολόγητο πράγμα στην Ελλάδα πλέον, αφού  δεν πληρώνει κανένα  φόρο στο δημόσιο, ούτε εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, ούτε τίποτα! Έχει έσοδα και δεν πληρώνει φόρους! (Κεφ. Α’, Άρθρο 2 παρ. 11)
Ήδη, πέρασαν στο Ταμείο τα μεγάλα «φιλέτα» του Δημοσίου, δηλαδή  οι συμμετοχές στις τράπεζες Εθνική, Alpha, Πειραιώς αλλά και στον ΟΠΑΠ,ΟΛΘ,ΟΛΠ,ΕΥΔΑΠ,ΕΥΑΘ , περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια.
 
Αναλυτικά δείτε μια πρώτη λίστα στο Φορολογικό Ινστιτούτο:
http://www.forin.gr/articles/article/6308/sto-tameio-aksiopoihshs-idiwtikhs-periousias-tou-dhmosiou-megalo-meros-twn-periousiakwn-stoixeiwn-tou-dhmosiou
Αυτά για αρχή…
Με τις υγείες μας
 
(Το πλήρες κείμενο του νόμου 3986, δηλαδή τα «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012-2015» βρίσκεται στη διεύθυνση: http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bcc26661-143b-4f2d-8916-0e0e66ba4c50/e-mesostra-pap.pdf )

πηγή: inprecor.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου