Aπό τις 4 το απόγευμα μέγα πλήθος συγκεντρώθηκε στην Πλατεία Συντάγματος και σε όλες τις γύρω περιοχές μέχρι την Ομόνοια, το Μοναστηράκι , τους στύλους του Ολυμπίου Διός ... και τα βαγόνια των τρένων συνέχιζαν μέχρι αργά το απόγευμα να κατεβάζουν χιλιάδες κόσμου. Η κοσμοσυρροή ξεπέρασε τις εκατοντάδες χιλιάδες και αυτό επιβεβαιώνεται από το ότι η Ελληνική Αστυνομία αναγκάστηκε να εκτιμήσει τον όγκο των διαδηλωτών σε 80.000, σύμφωνα με διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, ώστε να είναι αληθοφανής. Επομένως το σχέδιο ήταν ένα και μοναδικό: Να μη βρίσκεται όλος αυτός ο κόσμος έξω από τη Βουλή όσο οι βουλευτές του μαύρου μετώπου ψήφιζαν το τερατώδες νομοσχέδιο του δεύτερου Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης. Και το σχέδιο άγγιξε εγκληματικές διαστάσεις. Η επίθεση των ΜΑΤ άρχισε εντελώς απρόκλητα από τις 5.30 μ.μ. περίπου εναντίον όσων βρίσκονταν επί της λεωφόρου Αμαλίας και κλιμακώθηκε μέχρι το σημείο να βάλλονται με άπειρα χημικά χιλιάδες άνθρωποι και από τις τέσσερις πλευρές της πλατείας, στους δρόμους γύρω από το Σύνταγμα, στο Μοναστηράκι, και στους παράδρομους, στη Σταδίου και την Πανεπιστημίου, γύρω από την Ομόνοια. Βεβαίως σε συνδυασμό με το γνωστό παιχνίδι του πετροπόλεμου μεταξύ ΜΑΤ και ομάδων διαδηλωτών που κατέληξε σε εμπρησμούς κτιρίων, οι οποίοι, όπως κατήγγειλαν ΚΚΕ και Σύριζα στη Βουλή είχαν σφραγίδα παρακράτους. Δεν δίστασαν να ψεκάσουν με χημικά τον Μ. Θεοδωράκη και τον Μ. Γλέζο που νοσηλεύτηκαν στο ιατρείο της Βουλής.
Αργά τη νύχτα, δανειακή σύμβαση και Μνημόνιο ψηφίστηκαν από 199 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., 2 του ΛΑΟΣ και του κόμματος της Ντ. Μπαγογιάννη, πλην ενός που δήλωσε παρών, μέσα σε συνθήκες πλήρους κατάλυσης και αυτής της ίδιας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. 43 βουλευτές --22 του ΠΑΣΟΚ και 21 της Ν.Δ. καταψήφισαν ή απείχαν της ψηφορορίας, οι οποίοι και διαγράφηκαν.
Όμως, η ψευδαίσθηση της νομιμότητας και της νίκης δεν πρόκειται να κρατήσει πολύ.
Το παλλαϊκό αίτημα αυτή τη στιγμή είναι να πέσει η κυβέρνηση Παπαδήμου και τα πολιτικά κόμματα που τη στήριξαν, και να ακυρωθούν στην πράξη τα μέτρα πτώχευσης των εργαζομένων.
Ακόμη δεν είναι σαφές πώς θα επιχειρήσει και αν θα μπορέσει το κυρίαρχο σύστημα να δώσει κάποια λύση στην κρίση του, αν θα προχωρήσει σε εκλογές, όπως φαίνεται να κόπτεται ο Α. Σαμαράς, ή θα προσπαθήσει να συνεχίσει την πραξικοπηματική διακυβέρνηση. Το σίγουρο είναι ότι από τη δοκιμασία της Κυριακής βγήκε με ακόμη πιο βαθιά κρίση και οι εξελίξεις θα επιταχυνθούν.
Καταλύτης θα είναι ο λαϊκός παράγοντας ούτως ή άλλως. Που ήταν παρών μέσα στη Βουλή, ισχυρός, όσο κι αν το κτίριο ήταν περίκλειστο και οι δυνάμεις καταστολής εκκαθάριζαν την περιοχή. Για τις δυνάμεις της αριστεράς προκύπτει η μεγάλη ανάγκη να εμπνεύσουν αυτοπεποίθηση και δύναμη , να μην καμφθεί το φρόνημα που για πολλοστή φορά έδειξε ο εργαζόμενος κόσμος της χώρας μας ύστερα από τη χθεσινή ψηφοφορία. Το μαύρο μέτωπο βγαίνει πιο αδύναμο και πρέπει να αισθάνεται συνεχώς την ανάσα του αγωνιζόμενου λαού στο σβέρκο του. Χθες αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι αυτοί που πρέπει να φοβούνται είναι η τρόικα και το μαύρο μέτωπο και όχι ο λαός.
Είναι λοιπόν κρίσιμο να συναντηθούν οι μαχόμενες αριστερές πολιτικές δυνάμεις σε ένα Μέτωπο, που πρέπει να έχει ιδεολογικό και αποφασιστικό πολιτικό, ηγετικό ρόλο, και να συνταχθεί ο λαός με ένα πρόγραμμα δημοκρατικής αριστερής διεξόδου από την κρίση, με συγκεκριμένες απαντήσεις πάνω στα βασικά προβλήματα που τίθενται σήμερα, το χρέος και τη διαγραφή του μέγιστου μέρους του, την αντιμετώπιση των εκβιασμών της Ε.Ε. με μια άλλη πορεία της χώρας , διαρρηγνύοντας το βρόχο της Ευρωζώνης που πνίγει τους εργαζόμενους .
Α.Α. | | | |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου