Ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες, εγχειρήματα και συζητήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς

Ενόψει της συζήτησης με θέμα «Αγώνες και προοπτικές αυτοδιαχείρισης στην εποχή της κρίσης»

του Σπύρου Ραυτόπουλου

Την ώρα που τα κόμματα ετοιμάζονται για την πατροπαράδοτη εκλογική τελετουργία, την ώρα που η κοινοβουλευτική αριστερά αντικρύζει τα δύσπιστα βλέματα της εκλογικής της βάσης και η εξωκοινοβουλευτική κομματισμένη αριστερά αναζητά κοινούς τόπους και συμμαχίες ώστε να μετατραπεί κι αυτή σε κοινοβουλευτική, η κοινωνία αναζητά τρόπους να ξεπεράσει μόνη της τη μιζέρια στην οποία θέλουν να την καταδικάσουν, επιχειρεί να ξαναμπεί στο κέντρο της Πολιτικής με 'Π' κεφαλαίο, αναζητά μια Δημοκρατία με 'Δ' κεφαλαίο.

Οι καταλήψεις που τόσο δυσαρέστησαν τις συνδικαλιστικές και κομματικές ηγεσίες, τα αυτοδιαχειριστικά πειράματα, οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, όλα αυτά δηλαδή τα οποία περιφρονεί η συντήρηση και με τα οποία καγχάζει η αριστερή ορθοδοξία και ο αμετανόητος δογματισμός της, θα βρεθούν κατά το επόμενο διάστημα στο επίκεντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος και της κοινωνικο-πολιτικής δραστηριότητας. Οι πρωτοβουλίες αυτές θα πολλαπλασιάζονται και πιθανότατα με εκθετικό ρυθμό, τόσο εντός όσο και εκτός επικράτειας. Η πρωτοβουλία του «Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής», του διαδικτυακού «Βαθύ Κόκκινο», και της εργατικής εφημερίδας «Δράση» είναι ένα εξαιρετικό δείγμα τέτοιων πρωτοβουλιών και είναι βέβαιο ότι θα βρει απήχηση και ότι θα έχει ανάλογη συνέχεια.

Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που πλήρωσε και πληρώνει η ανθρωπότητα δεν είναι ότι απόθεσε τις ελπίδες της στη μια ή στην άλλη ιδεολογία, αλλά ότι άλλοτε συνειδητά και άλοτε χωρίς να το καλοκαταλάβει, ανέθεσε εν λευκώ σε αυθεντίες (ατομικές ή και συλλογικές) που εντάσσονται σε κάποια από αυτές τις ιδεολογίες και στους θιασώτες τους, να της λύσουν όλα τα προβλήματα, τοπικά, περιφερειακά, εθνικά, παγκόσμια.

Υποβάθμισε τη δική της γνώση, εμπειρία και φαντασία και εμπιστεύτηκε τη σωρευμένη... σοφία και το αλάνθαστο της σκέψης αποστόλων και σωτήρων τους οποίους αποδέχτηκε ως εργολάβους στην υποτιθέμενη κοινωνική ανοικοδόμηση που η ιδεολογία τους υποσχόταν. Η κοινωνία περιορίστηκε σε ρόλο πειραματόζωου και πολιτικού αντικειμένου που άπαξ ανά τετραετία αναβαθμίζεται σε βαθμολογητή των κυβερνητικών πεπραγμένων και αξιολογητή των νέων «προοπτικών» και υποψηφιοτήτων. 

Μέσα στο γκρίζο αυτό τοπίο της παραπολιτικής, των πολιτικοκοινωνικών ψυχαναγκασμών και ιδεοληψιών, πρωτοβουλίες όπως η εκδήλωση της Παρασκευής 16 Μαρτίου στη Νομική, πρωτοβουλίες που θέλουν να αναδείξουν τη σημασία και αξία της άμεσης συμμετοχής της εργατικής και κοινωνικής βάσης στον αγώνα ανατροπής αυτής της άθλιας πραγματικότητας, έχουν ιδιαίτερη σημασία για τους πολίτες. Αποτελούν ελπίδα, ανοίγουν δρόμους για την επαναδραστηριοποίηση της κοινωνίας, για τη λαϊκή δημιουργικότητα και φαντασία, για μια εποικοδομητική ανταλλαγή γνώσης και εμπειρίας από διαφορετικές πρακτικές, προσφέρουν χρήσιμα μαθήματα από λάθη του παρελθόντος, δίνουν ευκαιρίες για διατύπωση νέων προτάσεων συνεργασίας, προσέγγισης και αλληλέγγυας στάσης μεταξύ υποσυνόλων της παραγωγικής και λαϊκής βάσης, αποτελούν θεμέλιο και εφαλτήριο για την κατάκτηση μιας κοινωνίας με Ισότητα, Δικαιοσύνη, Δημοκρατία.

Από το Διακυβέρνηση και Πολιτική