Θεματολογία Πρώτου Μέρους:
- Μαθηματικά-Μουσική-Φιλοσοφία (01:33)
- Η Πορεία Της Καστοριαδικής Σκέψης (04:20)
- Καστοριαδισμός (;) (09:34)
- Καστοριάδης & Αριστερά (11:50)
- Καστοριάδης & Ψυχανάλυση (13:59)
- Το Φαντασιακό Στον Καστοριάδη (16:14)
- Καστοριάδης & Μαρξισμός (24:17)
- Μαρξισμός & Επίγονοι
(Θεωρία & Πρακτική)
(29:17)
- Καστοριάδης & Αιτιοκρατία
(Το Παράδειγμα Της Δημοκρατικής Γέννησης)
(32:08)
- Καστοριάδης &Αναρχισμός (37:38)
- Καστοριάδης/Κριτική Θεωρία/Καταστασιακοί
(Σύνθεση & Δημιουργία) (46:54)
- Αυτοθέσμιση-Αυτονομία & Διαφορετικότητα
(Η Άμυνα Της Δημοκρατίας) (48:38)
- Ελληνικότητα & Εθνικότητα
Στον Καστοριάδη (54:31)
- Ιδεολογική Πορεία & Επιρροές (56:32)
- Η Πορεία Προς Την Αθηναϊκή Δημοκρατία (1:00:13)
- Δημοκρατικές Πόλεις (1:06:18)
- Καζαντζάκης Για Δημοκρατία
- Θουκυδίδης Για Δημοκρατία
(1:08:24)
- Αθηναϊκή Δημοκρατία & Σωκράτης (1:19:00)
Θεματολογία Δεύτερου Μέρους:
- Πλάτωνας/Αριστοτέλης & Οι Άλλες Φιλοσοφικές Σχολές (01:19)
- Ελληνική Αρχαιότητα (08:28)
- Αθηναϊκή Δημοκρατία & Φυλετισμός
(Η Αποδοχή Του Ξένου) (10:48)
- Αθηναϊκή Δημοκρατία & Εξωτερική Πολιτική (16:23)
- (Άμεση) Δημοκρατία & Αντιπροσώπευση
(Το Παράδειγμα Των Αθηνών)
(21:23)
- (Άμεση) Δημοκρατία & Καπιταλισμός
(Ο Σύγχρονος Ανθρωπολογικός Τύπος)
(25:07)
- Αριστερός & Δεξιός Οικονομισμός
(Αυθεντίες/Ειδικοί)
(33:53)
- Το Μεταναστευτικό (42:04)
- Δημοψήφισμα & Δημοκρατικοί Θεσμοί
(ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΛΑ.Ο.Σ.-Χρυσή Αυγή)
(48:31)
- Αριστερό & Δεξιό Κόμμα
(Διαφορές-Ομοιότητες)
(52:50)
- Περί Βίας
(Η Θεωρία Των Δύο Άκρων)
(59:09)
- Η Εξέγερση Του Πολυτεχνείου
(Το Πνεύμα & Τα Μηνύματα)
(01:07:44)
- Η "Γενιά Του Πολυτεχνείου"
- Η Διαχρονική Ευθύνη Της Κοινωνίας
(01:13:51)
- Πρώτη Ημέρα (Άμεσης) Δημοκρατίας
(1:25:45)
Πηγή: http://oikonomouyorgos.blogspot.gr
Κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαρίσει επί τέλους μερικά πράγματα, τόσο ο κ. Οικονόμου, όσο και ο ερωτών αυτόν. Πράγματα όπως:
ΑπάντησηΔιαγραφή• Πρέπει ή όχι να πανηγυρίζουμε για την επικράτηση των «νεωτερικών» έναντι των «παραδοσιακών» το 1821;
• Το κράτος του 1833 ήταν «Ελληνικό Έθνος-Κράτος» σαν αυτό που προωθούσαν οι Καποδίστριας, Καραϊσκάκης, Κρεββατάς, μ. Ιγνάτιος, α. Γαζής ή σαν αυτό που προωθούσαν οι Μαυροκορδάτος, Κωλέττης, Φαρμακίδης, Πολυζωίδης, Τρικούπης; Γιατί αν σήμερα απέτυχε ένα «Έθνος-Κράτος» ελληνικό (δηλ. χριστιανικό), αυτό είναι προφανώς το κράτος της ομάδας Β’, συνεπώς και ο «χριστιανισμός» του, ο βασισμένος στην διατύπωση της συνθήκης της Βεστφαλίας και τις τακτικές του Ερρίκου Η’.
• Ποιος δημιούργησε το 1821; Αν δεν το δημιούργησε η Β’ ομάδα, τότε η ευθύνη δεν είναι ακέραια, αλλά πολλαπλάσια, αφού όλη η τότε προσπάθεια επικεντρώθηκε στην εκτροπή του στόχου από το «διεθνικό» στο «εθνικό» κράτος.
Με λίγα λόγια, τα μαρξιστικά θέσφατα, η ταύτιση με τον σκωτογαλλογερμανικό διαφωτισμό και τα αφοριστικά-μονολεκτικά «Βυζάντιο», «συντηρητισμός» και «εθνικισμός», με όση μειλιχιότητα κι αν ειπωθούν, έχουν, δυστυχώς, κατεύθυνση εντελώς αντίθετη από την προσδοκώμενη. Η ταύτιση του χριστιανισμού με την Χ.Α. ανάγει τον ομιλούντα στο ίδιο επίπεδο κατανόησης με εκείνο που ταυτίζει την πορεία του αντιχριστιανικού «δημοκρατικού διαφωτισμού» με την πρόοδο, τα κοινωνικά δικαιώματα, το κράτος δικαίου. Η άποψη ότι ο «άνθρωπος» είναι έννοια ευρύτερη του «χριστιανού» καθόλου δεν διαφέρει ως προς την αστοχία από το μανιωδώς προωθούμενο σήμερα, ερμηνευτικό σχήμα: έχουμε «οικονομική κρίση» γιατί «φαγώθηκαν χρήματα από εξουσία και πολίτες» και το δίλημμά μας είναι «ναι ή όχι στο ευρώ;», «ναι ή όχι στην Ευρώπη;».
Αν μη τι άλλο, η ιστορία ξεδιαλύνει τέτοια «διλήμματα» και δείχνει αν το 1824 η Επανάσταση είχε ανάγκη δυτικής χρηματοδότησης, διαφωτισμένου μονάρχη και συνταγματικής μοναρχίας. Αν μη τι άλλο, η ιστορία εύκολα, σχετικά, δείχνει αν το «βγαίνουμε από την κρίση το 2014» είναι ίδιο, ολόιδιο με το εκατοντάκις διατυπωθέν στην διάρκεια 1825-27 «με τον Κόχραν αρχηγό, σε λίγες εβδομάδες ο σταυρός υψώνεται στην Αγιά Σοφιά». Αν μη τι άλλο, η ιστορία δείχνει το αν η απουσία του Τσίπρα σήμερα στο Ζάππειο συνιστά μια διαφοροποίηση από την τρέχουσα κυβέρνηση, αντίστοιχη της διαφοροποίησης των κομμάτων του 1824-25: «γαλλικό κόμμα» (Δούκας του Νεμούρ για βασιλιάς), «αγγλικό κόμμα» (Δούκας του Σάσεξ, ή Λεοπόλδος του Σαξ Κόμπουργκ Γκόθα για βασιλιάς).