«Αβιώτη ζωή-βιώσιμο χρέος; Όχι ευχαριστώ!» λέει η πρωτοβουλία για την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου
Η παταγώδης αποτυχία των πολιτικών διαχείρισης του δημόσιου χρέους σε συνεννόηση με τους δανειστές, από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου μέχρι την σημερινή του Α. Σαμαρά, ανοίγει εκ νέου τη συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι για αυτό το ζήτημα υπό πολύ πιο δραματικούς όρους. Το βεβαιώνουν η εκτίναξη του δημόσιου χρέους και ως ποσοστό (από 129% στο 175% του ΑΕΠ) και ως απόλυτο μέγεθος (από 299 σε 321 δισ. ευρώ) από το 2009 που ξεκίνησε η “διάσωσή” μας μέχρι σήμερα. Επίσης, το αποδεικνύουν και οι διαστάσεις παροξυσμού που έχει λάβει το κοινωνικό ζήτημα με την έκρηξη της ανεργίας, της φτώχειας, της μετανάστευσης, της καταστολής κ.λπ.
Σε αυτό το πλαίσιο προβάλει ως επιτακτική ανάγκη για τη διάσωση του λαού και της χώρας η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους -ακόμη και όλου- του δημόσιου χρέους. Είναι στόχος που τέθηκε και αγκαλιάστηκε από το κίνημα ενάντια στα Μνημόνια και τη λιτότητα. Επίσης αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ όρο για να μην ζήσουμε σαν δούλοι.
Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, από την ίδρυσή της, τον Μάρτιο του 2011, δεσμεύτηκε να υπηρετήσει αυτόν ακριβώς το στόχο, με την κινητοποίηση των εργαζομένων που πλήττονται από την κρίση, τη διεθνή εμπειρία που συγκέντρωσε και την τεχνογνωσία των επιστημόνων που την πλαισιώνουν. Η αλλαγή του προφίλ του δημόσιου χρέους, καθώς πλέον τα δύο τρίτα του οφείλονται στην Τρόικα και δεν έχουν ομολογιακή μορφή, διευκολύνει τα μέγιστα την υλοποίηση μιας απόφασης μονομερούς διαγραφής αυτού του τμήματος του χρέους, χωρίς καμία συνεννόηση με τους δανειστές. Στη συνέχεια και του ομολογιακού, που αντιπροσωπεύει το 23,7% του χρέους με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία (30 Σεπτέμβρίου 2013, Εισηγητική Έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2014). Ο λαός ευτύχησε να έχει μαζί του πλήθος συνταγματολόγων, οικονομολόγων και ιστορικών οι οποίοι επεσήμαναν έγκυρα και με επάρκεια τον επαχθή, αντισυνταγματικό και ασύμβατο με το διεθνές δίκαιο χαρακτήρα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Πρόσφεραν έτσι την απαραίτητη τεκμηρίωση.
Στη βάση αυτού του κεκτημένου, τοποθετήσεις όπως του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Σταθάκη, στις 21 Ιανουαρίου στον ρ/σ Στο κόκκινο, που προσδιορίζουν το απεχθές χρέος στο 5%, περιορίζοντάς το μόνο σε περιπτώσεις ακραίας διαφθοράς, είναι αβάσιμες. Επίσης, δεν συμβάλλουν στην αναγκαία πάλη για διαγραφή του χρέους και ακυρώνουν εκ προοιμίου την προσπάθεια απονομιμοποίησης του δημόσιου χρέους, που είναι το πρώτο βήμα για την μη πληρωμή του. Αντίθετα, είναι όλο και μεγαλύτερη η αναγκαιότητα για άνοιγμα των βιβλίων του ελληνικού χρέους, για τη δημιουργία μίας ανεξάρτητης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου από εκπροσώπους κινημάτων, συνδικαλιστικών οργανώσεων, οικονομολόγους και άλλους προκειμένου επιτέλους να μαθευτεί η αλήθεια για το πώς φθάσαμε στην ελληνική-ευρωπαϊκή υπερχρέωση και ποιος είναι ο ρόλος των ξένων και εγχώριων τραπεζών, των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των άλλων ευρωπαϊκών θεσμικών φορέων.
Όταν μία χώρα βουλιάζει σε μία πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, όταν κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία, όταν η ανεργία χτυπάει κόκκινο και μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στερείται ακόμη και της στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, δεν προέχει η αποπληρωμή του χρέους αλλά η εξοικονόμηση πόρων για τη στοιχειώδη λειτουργία της κοινωνίας, κάτι άλλωστε που προβλέπεται και από σχετικές διακηρύξεις των Ηνωμένων Εθνών.
Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου καλεί τον ελληνικό λαό να παλέψει ενάντια στο χρέος, την Τρόικα και τις κυβερνήσεις τους. Μόνο η λαϊκή πάλη μπορεί να εγγυηθεί την ανατροπή του καθεστώτος της χρεοκρατίας!
Πηγή: info-war
Η παταγώδης αποτυχία των πολιτικών διαχείρισης του δημόσιου χρέους σε συνεννόηση με τους δανειστές, από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου μέχρι την σημερινή του Α. Σαμαρά, ανοίγει εκ νέου τη συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι για αυτό το ζήτημα υπό πολύ πιο δραματικούς όρους. Το βεβαιώνουν η εκτίναξη του δημόσιου χρέους και ως ποσοστό (από 129% στο 175% του ΑΕΠ) και ως απόλυτο μέγεθος (από 299 σε 321 δισ. ευρώ) από το 2009 που ξεκίνησε η “διάσωσή” μας μέχρι σήμερα. Επίσης, το αποδεικνύουν και οι διαστάσεις παροξυσμού που έχει λάβει το κοινωνικό ζήτημα με την έκρηξη της ανεργίας, της φτώχειας, της μετανάστευσης, της καταστολής κ.λπ.
Σε αυτό το πλαίσιο προβάλει ως επιτακτική ανάγκη για τη διάσωση του λαού και της χώρας η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους -ακόμη και όλου- του δημόσιου χρέους. Είναι στόχος που τέθηκε και αγκαλιάστηκε από το κίνημα ενάντια στα Μνημόνια και τη λιτότητα. Επίσης αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ όρο για να μην ζήσουμε σαν δούλοι.
Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, από την ίδρυσή της, τον Μάρτιο του 2011, δεσμεύτηκε να υπηρετήσει αυτόν ακριβώς το στόχο, με την κινητοποίηση των εργαζομένων που πλήττονται από την κρίση, τη διεθνή εμπειρία που συγκέντρωσε και την τεχνογνωσία των επιστημόνων που την πλαισιώνουν. Η αλλαγή του προφίλ του δημόσιου χρέους, καθώς πλέον τα δύο τρίτα του οφείλονται στην Τρόικα και δεν έχουν ομολογιακή μορφή, διευκολύνει τα μέγιστα την υλοποίηση μιας απόφασης μονομερούς διαγραφής αυτού του τμήματος του χρέους, χωρίς καμία συνεννόηση με τους δανειστές. Στη συνέχεια και του ομολογιακού, που αντιπροσωπεύει το 23,7% του χρέους με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία (30 Σεπτέμβρίου 2013, Εισηγητική Έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2014). Ο λαός ευτύχησε να έχει μαζί του πλήθος συνταγματολόγων, οικονομολόγων και ιστορικών οι οποίοι επεσήμαναν έγκυρα και με επάρκεια τον επαχθή, αντισυνταγματικό και ασύμβατο με το διεθνές δίκαιο χαρακτήρα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Πρόσφεραν έτσι την απαραίτητη τεκμηρίωση.
Στη βάση αυτού του κεκτημένου, τοποθετήσεις όπως του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Σταθάκη, στις 21 Ιανουαρίου στον ρ/σ Στο κόκκινο, που προσδιορίζουν το απεχθές χρέος στο 5%, περιορίζοντάς το μόνο σε περιπτώσεις ακραίας διαφθοράς, είναι αβάσιμες. Επίσης, δεν συμβάλλουν στην αναγκαία πάλη για διαγραφή του χρέους και ακυρώνουν εκ προοιμίου την προσπάθεια απονομιμοποίησης του δημόσιου χρέους, που είναι το πρώτο βήμα για την μη πληρωμή του. Αντίθετα, είναι όλο και μεγαλύτερη η αναγκαιότητα για άνοιγμα των βιβλίων του ελληνικού χρέους, για τη δημιουργία μίας ανεξάρτητης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου από εκπροσώπους κινημάτων, συνδικαλιστικών οργανώσεων, οικονομολόγους και άλλους προκειμένου επιτέλους να μαθευτεί η αλήθεια για το πώς φθάσαμε στην ελληνική-ευρωπαϊκή υπερχρέωση και ποιος είναι ο ρόλος των ξένων και εγχώριων τραπεζών, των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των άλλων ευρωπαϊκών θεσμικών φορέων.
Όταν μία χώρα βουλιάζει σε μία πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, όταν κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία, όταν η ανεργία χτυπάει κόκκινο και μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στερείται ακόμη και της στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, δεν προέχει η αποπληρωμή του χρέους αλλά η εξοικονόμηση πόρων για τη στοιχειώδη λειτουργία της κοινωνίας, κάτι άλλωστε που προβλέπεται και από σχετικές διακηρύξεις των Ηνωμένων Εθνών.
Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου καλεί τον ελληνικό λαό να παλέψει ενάντια στο χρέος, την Τρόικα και τις κυβερνήσεις τους. Μόνο η λαϊκή πάλη μπορεί να εγγυηθεί την ανατροπή του καθεστώτος της χρεοκρατίας!
Πηγή: info-war
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου