“Η Αγορά της ελπίδας για εργασία”: Ένας ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας

Η κοινωνία του ενός εκατομμυρίων ανέργων, και των άλλων τόσων ημιαπασχολούμενων, ζει έναν ατελείωτο βιασμό. Και δεν φτάνουν αυτά που περνά, δέχεται και τον εξευτελισμό της από τα αφεντικά και τους διαφόρων λογιών τυχοδιώκτες. Η απόγνωση και η ανάγκη ανθρώπων κάθε ηλικίας, για εργασία ή απόκτηση προσόντων, δημιουργούν ένα νέο τομέα για μάρκετινγκ και αισχρά κέρδη.

Η ανέχεια εκτός εργασίας τροφοδοτεί τις υπάρχουσες εκμεταλλευτικές κοινωνικές σχέσεις και δημιουργεί μία αφόρητη κατάσταση. Παρακάτω περιγράφουμε μόνο μερικές περιπτώσεις που συναντά κανείς αυτούς τους χαλεπούς καιρούς.

1) Αγγελίες εργασίας χωρίς αντίκρισμα

Εντείνεται το φαινόμενο διάφορες εταιρίες (κυρίως μικρομεσαίες) να ακολουθούν την πρακτική της μαζικής τοποθέτησης αγγελιών αναζήτησης εργαζομένων σε εφημερίδες και ηλεκτρονικούς χώρους, παρότι ουσιαστικά δεν ενδιαφέρονται για προσλήψεις. Δεκάδες ενδιαφερόμενοι καλούνται να παρουσιαστούν για συνέντευξη στις οποίες ερωτούνται αναλυτικά για τα προσόντα τους, για τις φιλοδοξίες τους, και για το πως θα βλέπανε την εξέλιξή τους στην εταιρία εάν προσλαμβάνονταν. Στην κουβέντα ο υπεύθυνος της εταιρίας αναφέρει τα “νέα έργα” τα οποία πρόκειται άμεσα να αναλάβει η εταιρία και το τι αναπτυξιακή ώθηση θα δώσουν.

Το κόλπο είναι απλό: σε καιρούς που ο ένας κλείνει μετά τον άλλο, αυτοί κάνουν απλά μάρκετινγκ παρουσιάζοντας ότι δήθεν αναπτύσσονται. Στηρίζονται στο ότι οι άνθρωποι που αναζητούν εργασία θα κάνουν κουβέντα με τον κύκλο τους για την εταιρία που δώσανε συνέντευξη, για τις δραστηριότητές της και κυρίως… για τα “έργα που έρχονται”. Ευελπιστούν ότι αυτό το σούσουρο θα φτάσει σε άλλους επιχειρηματικούς κύκλους (π.χ. μέσω συνεντεύξεων σε άλλες εταιρίες που συνήθως ερωτάται ο ενδιαφερόμενος για το που έχει έχει πάει για συνεντεύξεις).

Στόχος είναι να δείξουν στην αγορά με διαρροές ότι είναι υγιείς ως εταιρίες, ότι αναπτύσσονται, ότι είναι αξιόπιστοι και δεν θα βαρέσουν κανόνι. Οπότε ανεβάζουν το “όνομα” της εταιρίας, ευελπιστώντας σε συνεργασίες με άλλες εταιρίες, σε δουλειές από δύσπιστους πελάτες που φοβούνται τα “κανόνια”, και κάποιοι -γιατί όχι- σε κάποια εξαγορά-λαχείο.

Σε όλα αυτά βοηθάει η δωρεάν διαφήμιση από τους ανθρώπους που αναζητούν εργασία.

2) Αίτηση για εργασία ή μεταπτυχιακά με αντίτιμο…

Είναι γνωστό πως τα μεταπτυχιακά των κεντρικών δημόσιων πανεπιστημίων του Λεκανοπεδίου και της Θεσσαλονίκης είναι χρηματοδοτούμενα από… τους φοιτητές που μπορούν αν πληρώσουν δίδακτρα. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Πολλά από αυτά έχουν και “παράβολο” ακόμα και για την υποβολή της αίτησης! Κάποια τμήματα απαιτούν επιπλέον τίμημα για κάθε αίτηση του ίδιου ενδιαφερόμενου στις διαφορετικές κατευθύνσεις μεταπτυχιακών που παρέχουν [δείτε σχετικά εδώ].

Σε αυτό το πνεύμα, εταιρίες έχουν πάρει τη σκυτάλη και χρησιμοποιούν την ανάγκη για εργασία για να κερδοφορήσουν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα η κυπριακών συμφερόντων CYTA, η οποία όπως διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση για πρόσληψη ωρομίσθιου προσωπικού:

Όλοι οι ενδιαφερόμενοι αιτούντες θα πρέπει το αργότερο ως τις 13/07/2012, η ώρα 12.00 (το μεσημέρι) να:

Α) υποβάλουν ΟΡΙΣΤΙΚΑ την αίτηση τους και

Β) καταβάλουν το τίμημα των €25 για υποβολή της αίτησης (για να υποβληθεί οριστικά η αίτηση θα πρέπει να καταβληθεί και το σχετικό τίμημα).

Το τίμημα υποβολής αίτησης είναι €25 και δεν θα επιστρέφεται.

Ούτε πόσοι θα προληφθούν, ούτε τίποτα. Αν σε φωνάξουν σε φώναξαν… Αν δε φωνάξουν κανέναν… ΤΖΑΚ ΠΟΤ για τους επόμενους!

Σίγουρο είναι ότι τα πολλά 25ευρα θα χαρίσουν στην εταιρία μερικούς εργαζόμενους χωρίς κόστος. Ωραίο επιχειρείν! Παίρνεις τα χρήματα από τις τσέπες των πολλών ανέργων και τα δίνεις σε κάποιους από αυτούς και παρουσιάζεσαι στην κοινωνία ότι παρέχεις και εργασία!

[Σημείωση: αναφέρθηκε ότι πρόκειται για ποσό που αφορά μόνο την Κύπρο, όμως η ουσία παραμένει καθώς η εταιρία δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα και οι συνθήκες που διαμορφώνονται στη χώρα μας και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι ίδιες σε καιρούς οικονομικής κρίσης].

Να σημειώσουμε ότι και στον δικό μας κρατικό ΑΣΕΠ κακώς υπάρχει παράβολο, αλλά υπάρχει η διαφορά ότι δεν είναι κερδοσκοπικός οργανισμός και τέλος πάντων θεωρητικά πάνε στον κρατικό κορβανά κι όχι στην τσέπη κάποιου ιδιώτη. Το νομικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις τους επιτρέπει να αποκομίζουν κέρδη από την πώληση προϊόντων και υπηρεσιών κι όχι από τους αιτούντες για εργασία.

3) Η εκβιαστική αυτασφάλιση

Έχει παρουσιαστεί ένα νέο -για εμάς τουλάχιστον- φαινόμενο, σε διάφορες περιστασιακές εργασίες σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, π.χ. ντελίβερι, σερβιτόροι κλπ, οι εργοδότες να δίνουν μισθό χωρίς να πληρώνουν την ασφάλιση.

Είναι άσχημο ότι διαβάζοντας την τελευταία πρόταση οι περισσότεροι από τους αναγνώστες θα τη βρήκαν σχεδόν φυσιολογική και ελάσσονος σημασίας, βάσει των όσων γίνονται στην αγορά εργασίας φυσικά. Και έχουν δίκιο. Όμως όποιος νομίζει ότι τελείωσε εδώ αυτό που θέλουμε να αναφέρουμε, είναι γελασμένος. Διότι η αγορά εξελίσσεται, δεν μένει στάσιμη. Ανανεώνεται με νέες ιδέες εκμετάλλευσης.

Έτσι υπάρχει μία νέα ακόμα πιο ακραία μορφή εκμετάλλευσης που σχετίζεται με τη μη καταβολή του κόστους ασφάλισης από τον εργοδότη. Η παραδοσιακή τεχνική της μαύρης εργασίας είναι μεν δοκιμασμένη στην πιάτσα, όμως αφήνει αναγκαστικά εκτεθειμένο νομικά τον εργοδότη, άρα και ευάλωτο σε καταγγελίες. Η νέα τεχνική είναι ο εργοδότης να εκβιάζει τους εργαζόμενους ώστε να πληρώνουν οι ίδιοι τα ένσημά τους από το μισθό που τους δίνει (ουσιαστικά με παρακράτηση), ώστε να είναι “νόμιμος κλέφτης”. Πληρώνει δηλαδή ο ίδιος ο εργαζόμενος την ασφάλισή του αναγκαστικά για να είναι νόμιμο το αφεντικό και να μη φοβάται τίποτα.

Σε περίπτωση διαφωνίας, απολύεσαι. Δε θα παρανομήσει ο καλός εργοδότης για σένα που δε θες ένσημα! Άλλωστε για το καλό σου γίνονται όλα, δεν τα βάζει στην τσέπη του τα λεφτά σου! Μην είσαι και αχάριστος!

4) Ενσωμάτωση απλήρωτης εργασίας στη διαδικασία συνεντεύξεων

Τον τελευταίο καιρό, ειδικά στις εφαρμοσμένες επιστήμες και τις αντίστοιχες υπηρεσίες, έχει επικρατήσει η μόδα της ανάθεσης απλήρωτης εργασίας στη διαδικασία της συνέντευξης ως απόδειξη ικανοτήτων.

Πέρα δηλαδή από την κουβέντα με τον υποψήφιο εργαζόμενο, η επιχείρηση ζητάει να της αποδείξει ο ενδιαφερόμενος τις ικανότητες του στην πράξη μέσω την ανάληψης μιας εργασίας που αφορά την εταιρία (π.χ. δημιουργία γραφίστικου λογότυπου, δημιουργία σελίδα HTML, σύνταξη φορολογικής δήλωσης, κ.α.). Πολλές φορές το μέγεθος της εργασίας ξεπερνά το επίπεδο επίδειξης ικανοτήτων και πλησιάζει να είναι ολόκληρο πρότζεκτ. Το οποίο όλως τυχαίως κάτι το χρειάζεται η εταιρία…

Ο εργοδότης συλλέγει τις εργασίες από όλους τους αιτούντες και στην ουσία διεκπεραιώνει την εργασία ΔΩΡΕΑΝ.

Πηγή:blog.stigalaria.org, via: http://denplirono.wordpress.com