του Μενέλαου Γκίβαλου Σε κατάσταση ακραίου πανικού τελούν τα μνημονιακά συμφέροντα και τα επικοινωνιακά τους «κλειδοκύμβαλα»... Η επιχείρηση εκβιασμού και τρομοκράτησης των πολιτών, την οποία με απόλυτη συνέπεια εφαρμόζουν εδώ και δύο χρόνια, άγγιξε τα όριά της.
Γι' αυτό και όσο πλησιάζουμε προς την εκλογική αναμέτρηση παγιώνεται και ίσως και ενισχύεται η πολιτική στάση απόρριψης από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των εταίρων της σημερινής συγκυβέρνησης.
Όχι μόνο τα «πρόβατα» δεν ξαναγυρίζουν στο «μαντρί» του μνημονιακού δικομματισμού, αλλά, αντίθετα, οι πολίτες έχουν διαμορφώσει ένα ασφυκτικό «τείχος», μια κοινωνικο-πολιτική αντιμνημονιακή «αλυσίδα», που περιορίζει ασφυκτικά τις δυνατότητες των «συνεταίρων του Μνημονίου».
Τόσο τα εγχώρια πολιτικο-οικονομικά μνημονιακά συμφέροντα όσο και η κατοχική εξουσία δεν κατανόησαν ότι στην ελληνική κοινωνία συντελούνται, μέσα σε λίγους μήνες, ευρύτερες πολιτικο-ιδεολογικές διεργασίες που σε άλλες συνθήκες θα απαιτούσαν δεκαετίες...
Η οργή, η απόρριψη, ο θυμός των πολιτών δεν αποτελούν μη έλλογες, θυμικές - συναισθηματικές διεργασίες. Αντίθετα, προκύπτουν από βαθύτερες διαδικασίες. Ο κάθε πολίτης, η κάθε κοινωνική ομάδα επανεξετάζει, αναστοχάζεται το παρελθόν και αξιολογεί και κρίνει, με βάση τη σημερινή κρίση, κόμματα, πολιτικές και οικονομικές επιλογές, πρόσωπα και συμπεριφορές. Κρίνει ή και απορρίπτει πολλές φορές ο κάθε πολίτης τις δικές του πολιτικές επιλογές και τις αξιολογεί με αφετηρία το σήμερα.
Όχι μόνο τα «πρόβατα» δεν ξαναγυρίζουν στο «μαντρί» του μνημονιακού δικομματισμού, αλλά, αντίθετα, οι πολίτες έχουν διαμορφώσει ένα ασφυκτικό «τείχος», μια κοινωνικο-πολιτική αντιμνημονιακή «αλυσίδα», που περιορίζει ασφυκτικά τις δυνατότητες των «συνεταίρων του Μνημονίου».
Τόσο τα εγχώρια πολιτικο-οικονομικά μνημονιακά συμφέροντα όσο και η κατοχική εξουσία δεν κατανόησαν ότι στην ελληνική κοινωνία συντελούνται, μέσα σε λίγους μήνες, ευρύτερες πολιτικο-ιδεολογικές διεργασίες που σε άλλες συνθήκες θα απαιτούσαν δεκαετίες...
Η οργή, η απόρριψη, ο θυμός των πολιτών δεν αποτελούν μη έλλογες, θυμικές - συναισθηματικές διεργασίες. Αντίθετα, προκύπτουν από βαθύτερες διαδικασίες. Ο κάθε πολίτης, η κάθε κοινωνική ομάδα επανεξετάζει, αναστοχάζεται το παρελθόν και αξιολογεί και κρίνει, με βάση τη σημερινή κρίση, κόμματα, πολιτικές και οικονομικές επιλογές, πρόσωπα και συμπεριφορές. Κρίνει ή και απορρίπτει πολλές φορές ο κάθε πολίτης τις δικές του πολιτικές επιλογές και τις αξιολογεί με αφετηρία το σήμερα.
Πρόκειται για μια υψίστης σημασίας διαδικασία αυτοσυνείδησης, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, που μπορεί να οδηγήσει σε επανατοποθέτηση σε αξίες, κανόνες, συμπεριφορές. Να αποτελέσει μια οριστική ρήξη με το παρελθόν, να διαμορφώσει μια νέα αφετηρία.
Αυτή η σημαντική, η κρίσιμη κοινωνικο-πολιτική και ιδεολογική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Δυστυχώς, η αποπνευματικοποιημένη και διανοητικώς «ελλειμματική» πολιτικο-κομματική ελίτ δεν είναι σε θέση να συλλάβει τέτοιου είδους διαδικασίες, ασχολούμενη με την αναπαραγωγή της και με το διαμοιρασμό των τιμαρίων της «εξουσίας».
Το πρώτο «βήμα» αυτής της ιστορικής διαδικασίας είναι η απόρριψη των εκβιαστικών και ψευδών στην ουσία τους διλημμάτων, η ψύχραιμη αποτίμηση των δεδομένων, η υπέρβαση των φοβικών συνδρόμων της επιχείρησης «σοκ και δέος».
Γι' αυτό και η απόρριψη του «διδύμου» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δεν συνιστά αρνητική ψήφο ούτε οδηγεί στο χάος και στην ακυβερνησία, όπως μας απειλούν τα συστημικά συμφέροντα.
Αντίθετα, η συρρίκνωσή τους αποτελεί την αναγκαία συνθήκη, τη θετική διέξοδο, για να μπορέσει να σταματήσει η καταστροφή της χώρας. Αυτή ακριβώς την πορεία μας διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει ο δικομματισμός, ξεκινώντας μάλιστα, τις τελικές «εκκαθαριστικές του επιχειρήσεις» κατά της ελληνικής κοινωνίας από τον Ιούνιο...
Οι δανειστές μας, το ΔΝΤ, το Δ' Ράιχ βλέπουν πολύ καθαρότερα απ' ό,τι οι εγχώριοι «κομματικοί μεταπράτες» τους τις συντελούμενες κοινωνικο-πολιτικές αλλαγές.
Δεν πρέπει να τους υποτιμήσουμε. Δεν πρόκειται να αρκεστούν στις απειλές, στους εκβιασμούς, στην τρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας.
Οι δανειστές μας, το ΔΝΤ, το Δ' Ράιχ βλέπουν πολύ καθαρότερα απ' ό,τι οι εγχώριοι «κομματικοί μεταπράτες» τους τις συντελούμενες κοινωνικο-πολιτικές αλλαγές.
Δεν πρέπει να τους υποτιμήσουμε. Δεν πρόκειται να αρκεστούν στις απειλές, στους εκβιασμούς, στην τρομοκράτηση της ελληνικής κοινωνίας.
Επιδιώκουν να διαμορφώσουν, να χειραγωγήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Εάν ο προεκλογικός εκβιασμός δεν επιφέρει το επιδιωκόμενο από αυτούς αποτέλεσμα, τότε θα σύρουν τα κόμματα και θα «κατασκευάσουν» οι ίδιοι το επόμενο κυβερνητικό σχήμα, διορίζοντας, μάλιστα, και δικό τους «αχυράνθρωπο» για πρωθυπουργό.
Η ενσωμάτωση των κομμάτων της διακυβέρνησης στη στρατηγική του Μνημονίου, η συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου αποτελούν για τα συμφέροντα αυτά ένα προηγούμενο, το δοκιμασμένο «προ- είκασμα» των μετεκλογικών επιλογών τους. Έχουν ήδη ευτελίσει και απαξιώσει το δημοκρατικό πολίτευμα και τους θεσμούς του, γιατί κατ' αυτούς Δημοκρατία και Μνημόνιο είναι ασύμμετρα «μεγέθη».
Αυτή ακριβώς την ευτελισμένη διαδικασία, αυτή την καταστροφική εξέλιξη μας ζητούν να επικυρώσουμε, να δρομολογήσουμε. Αυτή ακριβώς θεωρούν θετική ψήφο.
Ας κρατήσουμε ως υποθήκη την πολιτική διαθήκη του συμπολίτη μας, του Δημήτρη Χριστούλα, που εκφράζει με τον πιο αυθεντικό τρόπο τις σκέψεις, τα συναισθήματα αλλά και τις επιλογές της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Ο φόβος, ο πανικός, το δέος διακατέχουν τώρα το ίδιο το σύστημα συμφερόντων που κήρυξε πόλεμο κατά της κοινωνίας.
«Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες»... γιατί η τύχη μας είναι ακόμα στα χέρια μας.
Πηγή: "Επίκαιρα"
Η ενσωμάτωση των κομμάτων της διακυβέρνησης στη στρατηγική του Μνημονίου, η συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου αποτελούν για τα συμφέροντα αυτά ένα προηγούμενο, το δοκιμασμένο «προ- είκασμα» των μετεκλογικών επιλογών τους. Έχουν ήδη ευτελίσει και απαξιώσει το δημοκρατικό πολίτευμα και τους θεσμούς του, γιατί κατ' αυτούς Δημοκρατία και Μνημόνιο είναι ασύμμετρα «μεγέθη».
Αυτή ακριβώς την ευτελισμένη διαδικασία, αυτή την καταστροφική εξέλιξη μας ζητούν να επικυρώσουμε, να δρομολογήσουμε. Αυτή ακριβώς θεωρούν θετική ψήφο.
Ας κρατήσουμε ως υποθήκη την πολιτική διαθήκη του συμπολίτη μας, του Δημήτρη Χριστούλα, που εκφράζει με τον πιο αυθεντικό τρόπο τις σκέψεις, τα συναισθήματα αλλά και τις επιλογές της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Ο φόβος, ο πανικός, το δέος διακατέχουν τώρα το ίδιο το σύστημα συμφερόντων που κήρυξε πόλεμο κατά της κοινωνίας.
«Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες»... γιατί η τύχη μας είναι ακόμα στα χέρια μας.
Πηγή: "Επίκαιρα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου