Πανελλαδικές εξετάσεις
2012: Η περίπτωση του λάθος θέματος στη Φυσική. Προχειρότητες -και όχι μόνο…
Και το ζήτημα της αξιολόγησης μελών ΔΕΠ
της Αγγελικής Χ. Χρονοπούλου*
Α΄ μέρος:
Εισαγωγικά
1. Το υπουργείο Παιδείας και αυτή τη φορά αποδείχτηκε
«αντάξιο» των περιστάσεων...
1.1.
Τι εξασφαλίζει η ανωνυμία της ΚΕΕ; Την αξιοπιστία της διαδικασίας ή την
ατιμωρησία των συμμετεχόντων σε αυτήν;
2. Η ευθύνη της ακαδημαϊκής κοινότητας για ζητήματα
αξιοκρατίας και αξιοπιστίας
Β΄ μέρος:
1.
Το περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση» για την αξιοκρατία όσον αφορά την εκλογή
μέλους ΔΕΠ
________________
Α΄ μέρος:
Εισαγωγικά
Κάθε Μάιο – Ιούνιο το ζήτημα των πανελλαδικών εξετάσεων κρατά ψηλά στην
επικαιρότητα. Εφέτος ο επιλεκτικός και βαθιά ταξικός ρόλος των πανελλαδικών
αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια μιας κοινωνίας
που ήδη δοκιμάζεται για μια διετία και βάλε από τη σφοδρή επίθεση των
αγορών και των δανειστών και τους συμμάχους τους εντός της χώρας γιατί ως
γνωστό τα κάστρα «πέφτουν από μέσα»...
Οι «εφιάλτες» αυτοί επιτίθενται σε όλα τα επίπεδα και στο πλαίσιο ενός
κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού συστήματος που επιτίθεται στους λαούς
παγκόσμια, και στην Ελλάδα, δηλαδή στην πλάτη μας, «παίζει τα ρέστα» του...
Επισημαίνουμε πως στις
φετινές εξετάσεις αποκαλύπτεται με διαύγεια ο ταξικός χαρακτήρας της επιλογής.
Με αρχή το κείμενο της Αρβελέρ, στη συνέχεια με τα θέματα της Βιολογίας και
ακόμη περισσότερο με το θέμα Γ4 στη Φυσική, όλα δείχνουν να εντείνεται η τάση απόρριψης από το σύστημα όσων δεν
χαρακτηρίζονται «ταλέντα»· δηλαδή όλων των παιδιών μας που προέρχονται από τα
μικροαστικά και κάτω κοινωνικό –οικονομικά στρώματα... Και αυτές οι εξετάσεις
είναι μόνο η αρχή... (βλ. ενδεικτικά την προσέγγιση http://tsak-giorgis.blogspot.com/2012/05/2012.html και
την http://www.alfavita.gr/artro.php?id=65176)
Άρκεσε, λοιπόν, μια θρυαλλίδα, το θέμα Γ4 της Φυσικής, για να σπάσει και η
«φούσκα» των πανελλαδικών εξετάσεων και κυρίως να αποκαλυφθεί η γύμνια της
αξιοκρατίας(!!!) και της αξιοπιστίας
τους!!!
Για να καταθέσουμε την άποψή μας στο δια ταύτα, αρχικά θα αποπειραθούμε να
απαντήσουμε στα ερωτήματα:
Τι συνέβη και το Γ4
ζήτημα της Φυσικής έπρεπε να φθάσει στις αίθουσες και μετά να αντιληφθεί η
Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων (ΚΕΕ) ότι είχε δοθεί λάθος θέμα;
Ποιος και πώς μπορεί να
δικαιολογήσει το ότι ένας καθηγητής πανεπιστημίου(;) πρότεινε να δοθεί στους
μαθητές λάθος θέμα προς λύση;
Αρχικά, λοιπόν, θέτουμε δύο παραδοχές με στόχο να οριοθετήσουμε το
πρόβλημα και να αναδείξουμε τη «λύση» του... επειδή οι κρίσιμες καταστάσεις για το μέλλον των λαών που διερχόμαστε δεν
επιτρέπουν να ωραιοποιούνται τα πράγματα.
Τη στιγμή, λοιπόν, που η
χώρα και οι πολίτες της δοκιμάζονται από τις αγορές και τους δανειστές.
Όταν η χώρα και οι πολίτες της διαπομπεύονται από
τις αγορές και τους δανειστές.
Όταν οι πολίτες πεινούν και αυτοκτονούν γιατί τη
χώρα λυμαίνονται οι αγορές και οι δανειστές...
Τότε δεν μας απομένουν και πολλά πράγματα να
κάνουμε παρά μόνο να αποδείξουμε στην πράξη, όσο σκληρό και να είναι το τίμημα,
πως δεν θα σιωπήσουμε,
ούτε θα υποταχθούμε αλλά θα αποδειχθεί πως είμαστε και η γενιά της
ανατροπής!
1. Το υπουργείο Παιδείας
και αυτή τη φορά αποδείχτηκε «αντάξιο» των περιστάσεων...
Οι δυο παραδοχές, λοιπόν, που θεωρούμε προαπαιτούμενα είναι οι εξής:
1. Ακόμη και η υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν είναι διακοσμητική.
2. Ακόμη και για τον ορισμό μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης στη δημοκρατία της
εκπροσώπησης και ενόψει των πανελλαδικών εξετάσεων (που άρχισαν στις 21-5-12) η ανάθεση του υπουργείου Παιδείας δεν
είναι μια διακοσμητική επιλογή αλλά μια επιλογή ουσίας και αποδεδειγμένης
γνώσης για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις που απορρέουν στην κορύφωση της
επιλεκτικής, νομιμοποιητικής και βαθιά ταξικής διαδικασίας των πανελλαδικών
εξετάσεων...
Η κατάσταση στην κορυφή του υπουργείου Παιδείας σε
διάστημα 2 μηνών(!) διαμορφώθηκε ως εξής:
άλλαξε 3 φορές ο/η υπουργός μέσα σε δύο μήνες!
Με σημείο αναφοράς την 8-3-12 ημέρα που “δραπέτευσε”, η υπόλογη στον
ελληνικό λαό (τότε) υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου, η πρώτη
μετεμφυλιοπολεμικά που, χάρη στις ενέργειές της, άφησε τα παιδιά του ελληνικού
λαού χωρίς δωρεάν σχολικά βιβλία για ολόκληρη τη σχολική χρονιά 2011-2012! Η
πρ. υπουργός Παιδείας “δραπέτευσε” στο υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και
εκεί “τακτοποίησε” (ενδεικτικά) και τον τουρισμό άλλη μια “επιτυχία” ανάλογη
της “επιτυχίας” του νόμου 4009/2011 για τα ΑΕΙ;... Άλλο ένα “έργο” που θα μείνει στην... ιστορία σαν τον νόμο
4009/2011 που μηδέποτε εφαρμόστηκε;… Και φυσικά ο ελληνικός λαός την ξεπλήρωσε
τοις μετρητοίς με το να μην την επανεκλέξει.
Στη συνέχεια και σε διάστημα 2 μόλις μηνών εναλλάχθηκαν 3 υπουργοί Παιδείας
μέσα σε δύο, όπως τελικά κατέληξαν,
προεκλογικές περιόδους και με το υπουργείο Παιδείας, λόγω των πανελλαδικών
εξετάσεων, στο κέντρο των εξελίξεων, και φυσικά του ενδιαφέροντος της κοινής
γνώμης.
Έτσι στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της 17ης Μαίου στο γράμμα του νόμου
τοποθετήθηκε η νέα υπουργός Παιδείας σε «υπηρεσιακή κυβέρνηση» δικηγόρων,
δικαστών και συμμαθητών (σύμφωνα μάλιστα με όσα διέλαθαν στον Τύπο είναι
προφανές πως η δεξαμενή των στελεχών της αμερικάνικης «σχολής» παρέδωσε τη
σκυτάλη στη γερμανική «σχολή» αποφοίτων).
Και διερωτόμαστε, παραμονές των πανελλαδικών εξετάσεων στην κορύφωση, από
τα πράγματα, της εκπαιδευτικής διαδικασίας, έλειψε ο στοιχειώδης νους που θα
ανέθετε το υπουργείο Παιδείας στον πρώτο εκπαιδευτικό που θα συναντούσε στο
δρόμο του; Γιατί να χρειάζεται δικηγόρος για να αναλάβει το υπουργείο Παιδείας;
Όσο για την ίδια την υπουργό Παιδείας η ατομική ευθύνη τής επιβάλλει και ας
μας επιτραπεί η υπόδειξη να μην δηλώνει στο μήνυμά της προς τους
υποψηφίους (Δελτίο Τύπου 20/05/2012),
μόνο μητέρα ποντάροντας στο θυμικό του ελληνικού λαού γιατί πριν περάσουν 5
μέρες από τη δήλωσή της κατέληξε «παιδοκτόνος» (ή κατ’ άλλους «Πόντιος
Πιλάτος») και μάλιστα τη στιγμή που το κυρίαρχο αστικό πολιτικό σύστημα
κυριολεκτικά τρώει τα παιδιά μας...
Οι υπουργοί, και οι
υπηρεσιακοί, ασκούν πολιτική αλλιώς να μην αναλαμβάνουν υποχρεώσεις όσο
τιμητικό να είναι για αυτούς. Η άγνοια του εκπαιδευτικού χώρου κατέληξε
αποδεδειγμένα σε μέρες πανελλαδικών εξετάσεων «εγκληματική» ενέργεια και σε
βάρος πρώτιστα των μαθητών, των γονιών τους αλλά και αυτής καθαυτής της εκπαιδευτικής
διαδικασίας.
1.1. Τι εξασφαλίζει η ανωνυμία της ΚΕΕ; Την
αξιοπιστία της διαδικασίας ή την ατιμωρησία των συμμετεχόντων σε αυτήν;
Στο σημείο αυτό θα
αποπειραθούμε να απαντήσουμε στο 1ο ερώτημα που θέσαμε:
Τι συνέβη, λοιπόν, και το
Γ4 ζήτημα της Φυσικής έπρεπε να φθάσει στις αίθουσες και μετά να αντιληφθεί η
Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων (ΚΕΕ) ότι είχε δοθεί λάθος θέμα;
Από τη δήλωση του Διευθυντή του Γραφείου της υπουργού Παιδείας,
όπως τουλάχιστον αναγράφεται στο esos (http://www.esos.gr/panelladikes/ta-nea/item/28648-γραφειο-υπουργου-επί-των-ημερών-μας-δεν-άλλαξε-η-κεε.html) άκρη δεν βγαίνει. Άλλωστε, είτε η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων
ορίστηκε μια φορά επί υπουργίας του 2ου από τους τρεις υπουργούς που
εναλλάχθηκαν μέσα σε δυο μήνες, είτε αναδομήθηκε από τον 2ο υπουργό είτε από
την νυν υπουργό Παιδείας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
Η απάντηση, σε αυτή την ανεπαρκή, κατά την άποψή μας, δήλωση, είναι μία:
Να ανακοινωθούν τώρα τα ονόματα όσων συγκροτούν την επιτροπή και να αποδοθεί
από την αρμόδια υπουργό η ευθύνη στο μέλος που πρότεινε το θέμα με ταυτόχρονη
έκπτωση από το όποιο αξίωμά του και να τεθεί σε διαθεσιμότητα για παράβαση
καθήκοντος (και να απολυθεί οριστικά από τον επόμενο (ελπίζουμε μη υπηρεσιακό)
υπουργό Παιδείας για παράβαση καθήκοντος). Μια τέτοια κάθετη λύση του τύπου
«πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι» θα βάλει σε μια σειρά τα πράγματα…
Άλλωστε αυτού του τύπου είναι και η λύση- Οδηγία
για τη βαθμολόγηση στο μάθημα της Φυσικής που αρχικά επελέγη από την ΚΕΕ και ανακοινώθηκε αυθημερόν με το Δ.Τ.
25-5-12 του υπουργείου Παιδείας με μόνη
διαφορά πως ενώ αφήνεται στο απυρόβλητο ο θεματοδότης αποφασίζεται, σε βάρος
κάποιων τουλάχιστον μαθητών, η ακύρωση του Γ4
ερωτήματος «(…) και οι
αντίστοιχες μονάδες ανακατανέμονται στα υπόλοιπα ερωτήματα Γ1, Γ2 και Γ3 του
θέματος» (http://www.minedu.gov.gr/grafeio-typou/deltia-typoy/25-05-12-odigia-gia-ti-bathmologisi-sto-mathima-tis-fysikis.html )
Αυτή η 1η οδηγία της ΚΕΕ, όσο το θέμα ήταν εν θερμώ παραβλέπει
τις «παράπλευρες απώλειες» δηλαδή όσους μαθητές έλυσαν το Γ4 περιπλανώμενοι και
χάνοντας ώρα από τα άλλα θέματα μέχρι να μην το λύσουν σύμφωνα με αυτήν
την 1η οδηγία. Και μην ξεχνάμε πως η απάντηση ότι: το θέμα δεν
λύνεται άρα δεν το έλυσαν είναι απάντηση εκ του ασφαλούς από υπηρέτες του
συστήματος αφού σε συνθήκες εξετάσεων κάθε θέμα οφείλει να λύνεται και αλίμονο
αν θεωρούμε αυτονόητο πως στο εξής οι μαθητές μας για κάθε θέμα που θα
αντιμετωπίζουν η πρώτη τους αντίδραση θα είναι «άστο αυτό δεν λύνεται»!!!
Σε αυτές τις συνθήκες, όπως διαμορφώθηκαν με ευθύνη του υπουργείου
Παιδείας, και μετά το σάλο που δημιούργησε η τακτική της ΚΕΕ τόσο με το να
δοθεί λάθος θέμα («ελλιπής διατύπωση» αναφέρεται κομψά στο Δ.Τ.), όσο και με
την οδηγία να μηδενιστεί βαθμολογικά το επίμαχο Γ4, η δημοσιευμένη απάντηση του
Διευθυντή του Γραφείου της υπουργού Παιδείας, πως είναι Σαββατοκύριακο και
επομένως δεν μπορεί να ελέγξει(!) τα σχετικά με το διορισμό των μελών της ΚΕΕ,
κατά την άποψή μας παίρνει μια μόνο απάντηση: τότε ας παραιτηθεί και να
αναλάβει κάποιος άλλος (μαθηματικός και μέλος της ΕΜΕ) που να μπορεί να δώσει
Σαββατοκύριακο απαντήσεις αξιόπιστες για την ΚΕΕ τον ορισμό της, το λάθος
ζήτημα και για ό,τι απασχόλησε τον ελληνικό λαό για 3 ολόκληρες μέρες, σχετικά
με τη Φυσική...
Βέβαια, αν και Σάββατο, το υπουργείο Παιδείας έσπευσε, με το Δ.Τ. 26-5-12, να καθαρίσει τη… φωλιά του
και να προσθέσει στην ανακοίνωση της ΚΕΕ που προηγήθηκε μια εισαγωγή,
που απέδιδε ευθύνες στην ΚΕΕ και όχι στην προϊσταμένη της ΚΕΕ υπουργό…, που
έχει ως εξής: «Το
Υπουργείο Παιδείας, Διά Βιου Μάθησης και Θρησκευμάτων, ύστερα από σχετικά
ερωτήματα υποψηφίων, επισημαίνει ότι το μόνο αρμόδιο όργανο για την επιλογή των
θεμάτων και τις Οδηγίες προς τα Βαθμολογικά Κέντρα είναι η Κεντρική Επιτροπή
Εξετάσεων (Κ.Ε.Ε.)». http://www.minedu.gov.gr/grafeio-typou/deltia-typoy/26-05-12-anakoinosi-gia-to-mathima-tis-fysikis-thetikis-kateythynsis-texnologikis-kateythynsis.html
Σωστά, αλλά πάνω από τα όργανα είναι ο μαέστρος και αυτό πως να το
κάνουμε ισχύει και για την υπουργό Παιδείας η ευθύνη τής ανήκει καθ’ ολοκληρία
όσο για τα υπόλοιπα υποδηλώνουν μόνο πως πετάει το μπαλάκι παραπέρα. Βέβαια στο
υπουργείο Παιδείας έχει καθιερωθεί «σχολή μη ανάληψης της ευθύνης» με
προεξάρχουσα την πρ. υπουργό Παιδείας που “δραπέτευσε” στο υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, η οποία
στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της(;) άφησε τα παιδιά του ελληνικού λαού χωρίς
δωρεάν σχολικά βιβλία για μια ολόκληρη χρονιά, ζητώντας μόνο συγγνώμη(!!!) και
καθάρισε πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης της στην «εξέδρα»· στον αντιπρόεδρο
του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
(Βλ. αναλυτικά το σύνολο των στοιχείων που συλλέξαμε,
αναλύσαμε και που τεκμηριώνουν το σκεπτικό μας στο αφιέρωμα που δημοσιεύεται
στο περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», τεύχος 166/2011: 11-50, 51-54, 55-63, που
κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2011)
Έτσι τη Δευτέρα 28-3-12
μετά από 3 ολόκληρες μέρες η ΚΕΕ με την... άνεσή της ανέλαβε τις ευθύνες της
απέξω - απέξω βέβαια και μόνο μέχρι του σημείου να καλύψει την υπουργό σύμφωνα
με την υπόδειξη που δέχτηκε (με το ΔΤ της 26-5-12).
Στο Δ.Τ. της 28-5-12,
λοιπόν, αναφέρεται «Η
Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων, ως αρμόδιο όργανο για την επιλογή των θεμάτων και
τη διασφάλιση ενιαίων κριτηρίων αξιολόγησης, συνήλθε σήμερα, Δευτέρα 28-5-2012,
προκειμένου να αποφασίσει οριστικά για τη βαθμολόγηση στο μάθημα της Φυσικής
Θετικής και Τεχνολογικής Κατεύθυνσης».
Και αποφασίζει το αυτονόητο(!!!) «Να βαθμολογηθεί κανονικά το
ερώτημα Γ4 και η κατανομή των μονάδων στο θέμα αυτό να είναι εκείνη που δόθηκε
αρχικά, όπως κατωτέρω: Γ1: 6, Γ2: 6, Γ3:
6 και Γ4: 7».
Αφού
ανάμεσα σε άλλα έλαβε υπόψη της και «3)
το γεγονός ότι η δοθείσα διατύπωση του ερωτήματος Γ4 ήταν μεν ελλιπής μόνο ως
προς τη λέξη «πρώτο» (μέγιστο), πλην, όμως, η έλλειψη αυτή δεν θεωρείται, κατά
την κρίση της Επιτροπής, ουσιώδης, ούτε ήταν ικανή να επηρεάσει την απόδοση των
υποψηφίων, όπως, άλλωστε, αποδείχτηκε από την πειραματική βαθμολόγηση, (…)».
Εξαιρετικά
λεπτή η αναφορά της στο λάθος καμιά ανάληψη ευθύνης καμιά υπογραφή στην
ανακοίνωση της ΚΕΕ που υποδηλώνει πως η ευθύνη αναλαμβάνεται συλλογικά... και
το κουκούλωμα το ίδιο;!!!
Τώρα
πόσοι μαθητές και γονείς αδικήθηκαν με την πρώτη απόφασή της και πόσοι θα χάσουν
τον ύπνο τους με τη 2η απόφαση της ΚΕΕ το υπουργείο Παιδείας δεν δίνει καμιά
σημασία και γιατί να δώσει άλλωστε; Η υπουργός είναι μόνο υπηρεσιακή, οι
υπηρεσιακοί παράγοντες τι είδους ευθύνη να αναλάβουν; Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια…
Και αφού ο μισθός τους και τα έξτρα καταβάλλονται κανονικά και στο εξής
αναφέρουν και τη συμμετοχή τους στην ΚΕΕ στο βιογραφικό τους... δεν έχουν
κανένα λόγο να το ψάξουν...
Για αυτούς τους λόγους υποστηρίζουμε πως το υπουργείο Παιδείας και αυτή τη
φορά αποδείχτηκε «αντάξιο» των περιστάσεων...
2. Η ευθύνη της
ακαδημαϊκής κοινότητας για ζητήματα αξιοκρατίας και αξιοπιστίας
Για την ακαδημαϊκή
κοινότητα δεν ισχύει πως την
περίοδο αυτή βρίσκεται σε «υπηρεσιακή λειτουργία»... Μετά από αυτή την παραδοχή
θέτουμε το 2ο ερώτημά μας: ποιος και πώς μπορεί να δικαιολογήσει το
ότι ένας καθηγητής πανεπιστημίου(;) πρότεινε να δοθεί στους μαθητές λάθος θέμα
προς λύση;
Εκτιμάμε πως αυτό το
γεγονός δεν δικαιολογείται. Η ευθύνη της επιλογής θεμάτων είναι μια ευθύνη που
δεν χωρά δικαιολογίες για αβλεψίες ή εξηγήσεις του τύπου κακή στιγμή, ξέφυγε
κ.ά.π. και κάθε ανάλογο περιστατικό θα έπρεπε, κατά την άποψή μας, να
συνεκτιμάται στη διαδικασία αξιολόγησης μελών ΔΕΠ.
Το ότι κάθε θέμα
προβλέπεται να δοθεί σε λύτη πριν το προωθήσουν στις αίθουσες για να λυθεί από
τους μαθητές μάς ωθεί να υποστηρίξουμε πως αυτή τη φορά δεν τηρήθηκε η
διαδικασία. Δεν είναι δυνατόν να έλυσαν σωστά το Γ4 και αυτός που το πρότεινε
και ο λύτης!!! Άρα η μόνη λογική εξήγηση είναι πως δεν έφθασε ποτέ το θέμα Γ4
στο λύτη προς λύση αλλά δόθηκε πρόχειρα και ανέλεγκτα στους μαθητές σε μια
στιγμή μάλιστα που στην ουσία οι μαθητές παίζουν τα... κεφάλια τους...
Όσο αφορά τον καθηγητή
πανεπιστημίου(;) που πρότεινε το θέμα Γ4 η εκτίμηση στην οποία καταλήγουμε
ανοίγει ένα γενικότερο ζήτημα όπως είναι αυτό της διαφάνειας της διαδικασίας
επιλογής θεμάτων.
Κάποια ερωτήματα, λοιπόν,
τίθενται αβίαστα:
1ο τι
εξυπηρετεί η ανωνυμία όσον αφορά ποιος προτείνει το θέμα και ποιος είναι ο
λύτης;
Υπάρχουν πλήθος άξιοι
συνάδελφοι που θα μπορούσαν μια φορά σε
όλη τους την καριέρα ή ανά δεκαετία να προτείνουν και να λύσουν θέματα. Η
ανωνυμία των συμμετεχόντων καλλιεργεί την προχειρότητα και συμβάλλει στην
ανευθυνότητα αφού αυτός που πρότεινε το θέμα δεν αναλαμβάνει την επιστημονική
του ευθύνη απέναντι στην κοινωνία αλλά κρύβεται πίσω από την ανωνυμία της
επιτροπής. Μια ευθύνη με βάση την οποία θα λογοδοτήσει γιατί πρότεινε λάθος
θέμα επιβάλλοντας τους μαθητές στο βάσανο να «κυνηγούν την ουρά τους» μια και
σε κατάσταση στρες και την στιγμή ακριβώς που η κλεψύδρα του τρίωρου που είχαν
στη... διάθεσή τους για να λύσουν και το λάθος θέμα έτρεχε απελπιστικά γρήγορα
μηδενίζοντας όχι μόνο το χρόνο της κλεψύδρας αλλά και προσδοκίες ζωής...
Και γιατί όλα αυτά; Γιατί
ένας μισονυσταγμένος ιεροεξεταστής, όπως αποδείχτηκε, με τη σιγουριά της
ανωνυμίας που του εξασφαλίζει ο ορισμός του στην επιτροπή, «πέταξε»
κυριολεκτικά ένα θέμα στο τραπέζι που ούτε ο ίδιος έλυσε γιατί αν το έλυσε και
είναι και καθηγητής πανεπιστημίου(!) τότε ανοίγει διάπλατα ένα άλλο ζήτημα όπως
είναι αυτό της αξιολογικής κρίσης μελών ΔΕΠ.
Εδώ προσωρινά βάζουμε μια
τελεία...
Β΄ μέρος:
1. Το περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση» για την
αξιοκρατία όσον αφορά την εκλογή μέλους ΔΕΠ
Το
ζήτημα της νομιμότητας της διαδικασίας για την κρίση μέλους ΔΕΠ (εκλογή για
εξέλιξη ή πλήρωση θέσης ΔΕΠ) είναι ένα ζήτημα που έχει επανειλημμένα θίξει το
περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση» φέρνοντας στο φως στοιχεία που αποκαλύπτουν
διοικητικές πρακτικές που εγκαθίστανται σε έδαφος οριακής νομιμότητας ή/και
παρανομίας με στόχο την με «προστασία» εκλογή μέλους ΔΕΠ.
Ενδεικτικά
αναφέρουμε το κείμενό μας [το 2007]: «Η “ιστορική” διαδρομή μιας διοικητικής
πρακτικής, μέσα από 3+1 νόμους (πεδίο εφαρμογής (μη) σύννομη εκλογή μέλους
ΔΕΠ...)» (Σύγχρονη Εκπαίδευση, Τεύχ. 150: 20-28)
Προηγήθηκε [το 2003] το
κείμενό μας: «Oι κρίνοντες, οι κρινόμενοι ...και οι άλλοι (στη διαδικασία
κρίσης μέλους ΔEΠ)» (Σύγχρονη Εκπαίδευση,
Τεύχ. 130: 18-20) και επανήλθαμε το 2004 με το κείμενό μας: «H κρίση μέλους ΔEΠ
αφορά σε αξιολόγηση των συνυποψήφιων και όχι στην παραχάραξη της ταυτότητας
περιοδικών...» (Σύγχρονη Εκπαίδευση,
Τεύχ. 135: 23-26).
Στο σημείο αυτό θα
αναφερθούμε σε δυο... κλασικά πλέον κείμενα «καταγραφής» από τα μέσα που
δημοσιεύθηκαν (στην εφημερίδα Κυρ. Αυγή
29-7-2007) α) ο δεκάλογος του πειθήνιου και
αξιολογήσιμου πανεπιστημιακού http://glotta.ntua.gr/posdep/MME/Jul_2007/2007-07-29b_avgi.doc και (στην εφημερίδα το Βήμα, 21-1-2007) β) Πώς
να γίνετε πανεπιστημιακός http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=178473
Ένα ανάλογο κείμενο χαρτογράφησης των μεθοδεύσεων με
στόχο την με «προστασία» εκλογή
μελών ΔΕΠ προηγήθηκε το 2005 («Πανεπιστημιακή omerta» που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα τα Νέα, 26-2-2005) και κάποια αποσπάσματά του αναδημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Σύγχρονη
Εκπαίδευση», Τεύχ. 140 (Ιαν.-Μάρτ. 2005): 9-10.
Στη σημερινή συγκυρία το
διακύβευμα για τη γενιά της ανατροπής είναι να σπάσει κάθε
«φούσκα» που διαχρονικά πλέον έχει καθιερώσει πρακτικές που σήμερα είναι πια
σαφές πως έστρωσαν το δρόμο στη νεοφιλελεύθερη επέλαση στα Πανεπιστήμια που
στοχεύει στην αποσύνθεση του κοινωνικού και
επιστημονικού ρόλου του Πανεπιστημίου…
Έτσι, ζήτημα
προτεραιότητας για το επιστημονικό περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», αυτή
την στιγμή, είναι να θέσει το ερώτημα: Υπάρχει “παράγκα” στις εκλογές μελών
ΔΕΠ; Και αν αρχικά η απάντηση είναι ναι για κάποιες περιπτώσεις, τότε με
τη γνωστή επιμονή μας στην εμπεριστατωμένη και λεπτομερή πληροφόρηση θα
μελετήσουμε το ζήτημα.
Συνοπτικά
η στρατηγική που αναδεικνύεται είναι πως στην πράξη αρχικά σηκώνεται η «πολυκατοικία» της
εκλογής μέλους ΔΕΠ με τις όποιες ουσιαστικά παράνομες πράξεις που στο μεταξύ
κρίνονται απαραίτητες και όταν ολοκληρωθεί η εκλογή κάποιοι που έχουν αντοχές
το «τρέχουν» νομικά και αν βρουν άκρη σε 4-5 χρόνια βρήκαν...
Θα
επανέλθουμε, λοιπόν, με κείμενά μας καταγράφοντας περιπτώσεις εκλογής μελών ΔΕΠ
με στοιχεία “παράγκας” και στη συνέχεια αφού αναλύσουμε τα στοιχεία θα
προτείνουμε εκτιμήσεις ώστε να θέσουμε κάτω από το φακό της διαφάνειας ένα τόσο
καθοριστικό ζήτημα για αυτή καθαυτή την ύπαρξη του δημόσιου και δωρεάν
Πανεπιστημίου...
*. Η Αγγελική Χ. Χρονοπούλου είναι μαθηματικός και υπεύθυνη ύλης του
επιστημονικού περιοδικού «Σύγχρονη Εκπαίδευση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου