Η έφοδος του Δ΄ Ράιχ

του Γιώργου Δελαστίκ

Ωμό, ψυχρό, αλαζονικό το πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της γερμανικής δεξιάς εφημερίδας «Ντι Βελτ» τη Δευτέρα. «Η Ευρώπη γίνεται γερμανικότερη» ο αυτάρεσκος τίτλος του. Κυνικό το περιεχόμενό του: «Πολιτικά η ιδέα της Μέρκελ δεν είναι χωρίς κίνδυνο. Οδηγεί πραγματικά σε μια διάσπαση όχι μόνο της νομισματικής ένωσης, αλλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά ... Η Μέρκελ έχει επίγνωση αυτών των κινδύνων. Αλλά τώρα έχει απομείνει η επιλογή ανάμεσα στην πανούκλα και στη χολέρα.

Η κρίση έχει επιδεινωθεί δραματικά την περασμένη εβδομάδα. Ο μηχανισμός διάσωσης του ευρώ, ο EFSF, έχει σημειώσει εμφανείς απώλειες και τώρα πλέον δεν απέχει πολύ από το επίπεδο του σκουπιδιού» υπογραμμίζει. Και η «Βελτ» καταλήγει εκστασιασμένη από τη γερμανική ισχύ: «Τώρα κυβερνά την Ευρώπη το σκληρό χέρι της Μέρκελ»!

Κρίσιμη αυτή η εβδομάδα. Στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ την Παρασκευή αναμένεται ότι το Βερολίνο θα επιβάλει τους όρους του για μια καθαρά πραξικοπηματική αλλαγή των συνθηκών της ΕΕ και της Ευρωζώνης, που θα θεσμοποιήσει τη γερμανοποίηση της Ευρώπης και τη μετατροπή των κρατών της σε υποτελείς επαρχίες του Τέταρτου Γερμανικού Ράιχ.

Ο Σαρκοζί υπέκυψε στους εκβιασμούς της Μέρκελ. Σε λόγο που εκφώνησε την Πέμπτη στην Τουλόν αποδέχθηκε τους γερμανικούς όρους πάνω στους οποίους θα ανασυγκροτηθεί η ΕΕ και η Ευρωζώνη, σημαντικότερος των οποίων είναι η απώλεια της οικονομικής κυριαρχίας κάθε χώρας που έχει αυξημένο έλλειμμα ή χρέος.

Η εκχώρηση της άσκησης της οικονομικής πολιτικής της στο Βερολίνο μέσω κάποιας επιτροπής της ΕΕ, που θα λειτουργεί ως προκάλυμμα για να σώζει τα προσχήματα της γερμανικής επικυριαρχίας. «Ο Σαρκοζί υποσχέθηκε την επανίδρυση της Ευρώπης με το χέρι της Γερμανίας» έγραφε προχτές στην πρώτη σελίδα της απογοητευμένη η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς».

Οι σοσιαλιστές αντιστέκονται στη Γαλλία, τουλάχιστον φραστικά, στην υποταγή της χώρας τους στο Τέταρτο Ράιχ. Ακόμα και ο υποψήφιος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος ουδέποτε θεωρήθηκε αριστερός στους κόλπους των Γάλλων σοσιαλιστών. «Ποτέ δεν θα επιτρέψω να αποφασίσει για τα έσοδα και τα έξοδα ενός κυρίαρχου κράτους το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εν ονόματι του συντονισμού της πολιτικής των προϋπολογισμών των κρατών της Ευρωζώνης» δήλωσε ο Ολάντ. «Μετωπική επίθεση εναντίον των ευρωπαϊκών σχεδίων της καγκελαρίου» χαρακτήρισε τις δηλώσεις του, εμφανώς δυσαρεστημένη, η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Η αριστερή πτέρυγα των Γάλλων σοσιαλιστών έχει πολύ πιο σκληρή αντιγερμανική στάση. «Η Ανγκελα Μέρκελ αποφάσισε να επιβάλει στην ΕΕ μια γερμανική τάξη. Καταστρέφει την Ευρωζώνη» δηλώνει στη «Μοντ» ο Γάλλος σοσιαλιστής βουλευτής Αρνό Μονμπούρ, ανερχόμενο αστέρι στη γαλλική πολιτική σκηνή και συνεχίζει: «Μιλάω για τον γερμανικό εθνικισμό που ξαναγεννιέται μέσα από την πολιτική τύπου Βίσμαρκ που ακολουθεί η Μέρκελ. Προκαλεί αναμέτρηση για να επιβάλει την κυριαρχία της ... Ήρθε η ώρα να συγκρουστούμε πολιτικά με τη Γερμανία και να υπερασπιστούμε τις αξίες μας» τονίζει.

Η εποχή αλλάζει. Η γερμανική κυβέρνηση, αφού οδήγησε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης σχεδόν να μην είναι πλέον σε θέση να δανειστούν από τις ιδιωτικές τράπεζες με λογικά επιτόκια, τώρα απαιτεί να της παραδώσουν την οικονομική κυριαρχία τους για να τις «διασώσει». Ας μην έχουμε αυταπάτες. Σε πρώτη τουλάχιστον φάση, τόσο οι πολιτικές ηγεσίες όσο και οι οικονομικές ελίτ των χωρών της Ευρωζώνης είναι έτοιμες να υποκύψουν και να αποδεχθούν τους όρους του Βερολίνου.

Διαφωνούν οι λαοί της Ευρώπης όμως με αυτή την υποταγή. Πρώτα πρώτα γιατί η παράδοση στο Τέταρτο Ράιχ φέρνει πείνα, μιζέρια, εξαθλίωση. Αν ισχύσουν οι γερμανικοί όροι, ευρώ θα σημαίνει δυστυχία. Οι πολίτες της Ευρώπης έχουν κάθε λόγο να αντιδράσουν στην καταβαράθρωση του βιοτικού τους επιπέδου και θα αντιδράσουν. Θα ανατρέψουν τις κυβερνήσεις συνεργατών των Γερμανών.

Γεωπολιτικές αλλαγές τεραστίων διαστάσεων κυοφορούνται στην Ευρώπη. Η στιγμή είναι κρίσιμη και για τις ΗΠΑ. Αποδείχθηκε ότι η Ευρωζώνη εδραίωσε τον γερμανικό έλεγχο ολόκληρης της Γηραιάς Ηπείρου και οδηγεί ταχύτατα στην εκπαραθύρωση των Αμερικανών, παράλληλα με την πλήρη περιθωριοποίηση των Άγγλων. Αν δεν υπονομεύσουν τώρα το ευρώ Ουάσινγκτον και Λονδίνο παρά τα δημοσίως αντίθετα λεγόμενά τους, αύριο ίσως είναι πολύ αργά για τα συμφέροντά τους.

Πηγή: «Έθνος της Κυριακής» (4/12/2011).