Η ώρα της αντίστασης στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα

του Θεόδωρου Σταυρόπουλου

Η τελευταία κυβέρνηση του 2011, αυτή η κυβέρνηση «σωτηρίας», «αλληλεγγύης», ή όπως αλλιώς αρέσκεται κανείς να την αποκαλεί στρουθοκαμηλίζοντας, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία κλίκα υπαλλήλων που συνεχίζει να εξυπηρετεί τόσο το εγχώριο όσο και το ξένο τραπεζικό κεφάλαιο με την πειθηνιότητα ενός "golden boy". 

Εκχωρεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ανερυθρίαστα στα πλέον αντιδραστικά στοιχεία του αποκρουστικού φιλελευθερισμού, πάντοτε εις βάρος του λαού μας, επελαύνοντας πάνω από τα εξουθενωμένα κοινωνικά στρώματα με κατεδαφιστικές και αποικιοκρατικές μνημονιακές ερπύστριες, υπό την υψηλή εποπτεία της Τρόικας.

Τα δύο μεγάλα κόμματα, "τέρατα"-υποτιθέμενοι προστάτες αυτής της πολύπαθης ουτοπίας της δημοκρατίας και της ελευθερίας που διακαώς ευαγγελίζονται, έριξαν τις μάσκες αποκαλύπτοντας το πραγματικό τους πρόσωπο. 

Την ιστορική ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου, έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση της δικτατορίας του ευρώ και σε επενίτες υπουργούς αυτής. Απεμπολώντας κάθε ψήγμα εθνικής αξιοπρέπειας, αναδείχτηκαν καταφανώς θιασώτες της μυστικής διπλωματίας, της αναξιοπιστίας των πολιτικών τους θέσεων και υπηρέτες των μεγάλων αφεντικών τους.

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα, όλοι οι πραγματικά προοδευτικοί πολίτες, οι ελεύθερες δυνάμεις αυτού του τόπου καθώς και ο πνευματικός κόσμος της χώρας, να κηρύξουν παλλαϊκό ξεσηκωμό και ενάντια στους αδίστακτους τραπεζίτες, καθώς και στους ποικιλώνυμους εγχώριους συνεργάτες τους.

Η τύχη του αύριο αυτής της χώρας βρίσκεται στα χέρια των νέων – νέων που, δυστυχώς πολλοί απ' αυτούς ως τώρα, παραμένουν αλυσοδεμένοι με τα δεσμά της αδράνειας, της απάθειας, του ατομικισμού. Φανταστείτε αυτούς τους νέους με καρδιές πυρπολημένες από ζέση για ελευθερία και φορείς μιας παιδείας που συνοψίζεται στη ρήση του Αισχύλου: «Θάρσει! Λέγων τ' αληθές ου σφαλεί ποτέ». Αυτοί οι νέοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια «δύναμη της φύσης» ενάντια σε ό,τι σαθρό, σάπιο και ετοιμόρροπο τους περιβάλλει.

Αναγραμματίζοντας την λέξη «πολίτης» παίρνουμε το «οπλίτης». Διόλου τυχαίο. Ο σκεπτόμενος πολίτης δεν πρέπει να αναγνωρίσει ποτέ ένα άτιμο, άδικο και βαθύτατα ταξικό χρέος, δίνοντας όλες τις δυνάμεις του στη μη αποπληρωμή του. Έφτασε η στιγμή, να αφήσει τα λόγια και την προφορική εκτόνωση της δυσαρέσκειάς του και να περάσει σε πράξεις μεστές νοήματος, συντονισμένες και στοχευμένες.

Είναι ανάγκη να αποτινάξουμε την νεοαποικιακή κηδεμονία της ΕΕ και της παγκόσμιας τράπεζας και να διατρανώσουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την άμεση απεμπλοκή της χώρας από την κηδεμονία των γαλλογερμανικών αδίστακτων ιμπεριαλιστών και την εδραίωση αμεσοδημοκρατικών θεσμών.

Ο εχθρός δεν είναι πια «πρό των πυλών». Έχει περάσει τις πύλες και πλέον χτυπά απειλητικά την πόρτα ενός εκάστου σπιτιού.

Ήρθε η ώρα να συγκροτηθεί ένα πλατύ προοδευτικό μέτωπο –ένα νέο πατριωτικό μέτωπο-για να αποτινάξει η χώρα τα δεσμά της οικονομικής και στρατιωτικής αιχμαλωσίας, χαράζοντας νέους, ανεξάρτητους, αντιιμπεριαλιστικούς δρόμους προς την αυτονομία και την αυτάρκεια.

Αυτήν την ώρα, που οι ηγέτες της ΕΕ και των ΗΠΑ, τα «αγριογούρουνα του χτες» όπως θα έλεγε ο Περικλής Γιαννόπουλος, διαμοιράζουν με τον πλέον ξεδιάντροπο τρόπο τα ιμάτια της μικρής Ελλάδας, εκτονώνοντας τα από αιώνων ανθελληνικά απωθημένα τους, στέλνοντας στον Καιάδα τους εργαζόμενους και στην κόλαση τον ελληνικό λαό.

Τώρα, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή, όλες οι προοδευτικές και πατριωτικές δυνάμεις οφείλουν να προχωρήσουν στα δύσβατα μονοπάτια μιας μεγάλης ενότητας, πάνω σε μεγάλες και καινοτόμες ρήξεις. 

Η ώρα ενός ασυμβίβαστου αγώνα που άνοιξαν με το παράδειγμά τους ένας Φεραίος, ένας Διάκος και ένας Βελουχιώτης, μη φειδώμενοι και αυτή την ίδια τη ζωή τους.

Η σιωπή είναι συνενοχή, δουλικό σκύψιμο του κεφαλιού στον Οργουελιανό εφιάλτη. Για να ξυπνήσουμε, δεν έχουμε παρά να φωνάξουμε δυνατά και μ' ένα τίναγμα, όλοι μαζί σαν ένα σώμα, να πεταχτούμε όρθιοι και να απαιτήσουμε η βούλησή μας να γίνει πράξη.
Ας γίνει λοιπόν η σκέψη μας κραυγή και η κραυγή μας εξέγερση: γιατί οι πράξεις μας, θα γίνουν το μέλλον μας.

O Θεόδωρος Σταυρόπουλος διδάσκει Μαθηματική Ανάλυση στο Μαθηματικό και Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πηγή: «Ελευθεροτυπία», 22.12.2011