Η απάντηση της αριστεράς στο σύγχρονο “ολοκληρωτισμό” της ΕE!
Όσο η ευρωζώνη καταρρέει και αποσυντίθεται τόσο οι κυρίαρχοι κύκλοι στην Ελλάδα αντιτάσσονται όλο και πιο λυσσωδώς στην έξοδο της χώρας από το ευρώ αλλά και στη στάση πληρωμών επί του χρέους. Στάση πληρωμών που θα έχει ως στόχο τη χωρίς όρους διαγραφή του πολύ μεγαλύτερου μέρους του χρέους, πράγμα που αν δεν επιτευχθεί, τότε η στάση πληρωμών θα γίνει μόνιμη και οριστική.
Όσο η ευρωζώνη καταρρέει και αποσυντίθεται τόσο οι κυρίαρχοι κύκλοι στην Ελλάδα αντιτάσσονται όλο και πιο λυσσωδώς στην έξοδο της χώρας από το ευρώ αλλά και στη στάση πληρωμών επί του χρέους. Στάση πληρωμών που θα έχει ως στόχο τη χωρίς όρους διαγραφή του πολύ μεγαλύτερου μέρους του χρέους, πράγμα που αν δεν επιτευχθεί, τότε η στάση πληρωμών θα γίνει μόνιμη και οριστική.
Και όμως την έξοδο από το ευρώ (αλλά και τη συνακόλουθη στάση πληρωμών) που μανιασμένα πολεμούν τα εγχώρια κατεστημένα, δεν την υποστηρίζει ως άμεσο αίτημα καμία από τις δυνάμεις της Αριστεράς (και αναφέρομαι στην ηγετική πλειοψηφία τους).
Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΑΜΕΣΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ !
Αντίθετα, μάλιστα, ορισμένα τμήματα της Αριστεράς, αν δεν καταστροφολογούν (και αυτά) για την έξοδο από το ευρώ, αντιτίθενται σφόδρα σε μια τέτοια εξέλιξη, ενώ άλλα ισχυρά τμήματα της Αριστεράς (βλ. ΚΚΕ) θεωρούν περίπου το δίλημμα ''ευρώ ή εθνικό νόμισμα'' ως αποπροσανατολιστικό.
Ειδικότερα, δυνάμεις όπως το ΚΚΕ, συχνά αναφέρουν ότι συνιστά ψευτοδίλημμα το ''ευρώ ή εθνικό νόμισμα'' και ότι ο στόχος θα όφειλε να είναι ''αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία''.
Είναι, όμως, ο στόχος της εξόδου από το ευρώ, σε σύνδεση με ένα πρόγραμμα προοδευτικής διεξόδου από την κρίση με σοσιαλιστικό προσανατολισμό, αποπροσανατολιστικός; Έρχεται σε αντίθεση αυτός ο στόχος με την προσπάθεια για ''αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία''.
Κατ΄ αρχάς το αίτημα της εξόδου από το ευρώ έχει κεντρική και θεμελιώδη αφετηριακή σημασία, όχι μόνο γιατί εντός του ευρώ δεν είναι δυνατόν να υπάρξει καμία διέξοδος από την κρίση, αλλά και διότι εντός της ''φυλακής'' της ευρωζώνης δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε ένα βήμα προοδευτικών αλλαγών στη χώρα.
Αυτό, άλλωστε, γίνεται κάτι παραπάνω από φανερό από τη στάση των κυρίαρχων δυνάμεων, οι οποίες θεωρούν και σωστά, το ευρωνόμισμα ως την καρδιά και την ατμομηχανή του νεοφιλελεύθερου μονεταριστικού ευρωσυστήματος.
Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ;
Μήπως, όμως, όλοι εμείς, που προτάσσουμε την έξοδο από το ευρώ, το κάνουμε γιατί θέλουμε να υπερασπιστούμε την ΕΕ ή γιατί θέλουμε μια ΕΕ απλώς χωρίς ευρώ είτε γιατί επιδιώκουμε να εμποδίσουμε την αποδέσμευση από την ΕΕ;
Κάθε άλλο!
Η ΕΕ εξελίσσεται όλο και περισσότερο σε ένα αντιδραστικό, σχεδόν, ολοκληρωτικό μόρφωμα, το οποίο δεν μεταρρυθμίζεται προς θετική κατεύθυνση.
Η ΕΕ ως αντιδραστική συμμαχία του ευρωπαϊκού πολυεθνικού κεφαλαίου, υπό την ηγεμονία του Γερμανικού μεγάλου κεφαλαίου, είναι αμείλικτος εχθρός των εργαζομένων της ηπείρου και επομένως μια προοδευτική πορεία μετασχηματισμών στην Ευρώπη θα σημειωθεί ενάντια στην ΕΕ, με την υπέρβαση και τη διάλυσή της!
Η έξοδος από το ευρώ ως αναγκαίο και αναντικατάστατο βήμα και αφετηριακό σημείο ενός προοδευτικού δρόμου, δεν συνιστά ένα εξωραϊσμό της ΕΕ αλλά ένα καίριο πλήγμα στην ίδια την καρδιά της!
Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΤΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ
Γιατί το ευρώ, βασισμένο στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, συνιστά θεμέλιο της ΕΕ, χωρίς το οποίο θα κλονισθεί συθέμελα η ίδια και η προοπτική της.
Αν μια χώρα ή ομάδα χωρών φύγει από το ευρώ, το πιθανότερο, αν όχι βέβαιον, είναι ότι θα ακυρωθεί η ευρωζώνη, και ίσως συμπαρασυρθεί στη διάλυση η ίδια η ΕΕ.
Και στην περίπτωση, όμως, όπου η αποχώρηση της Ελλάδας ή μιας οποιασδήποτε άλλης χώρας ή ομάδας χωρών, από το ευρώ, δεν επιφέρει τη διάλυση της ΕΕ, τότε είναι προφανές ότι η χώρα ή οι χώρες που βαθαίνουν -εκτός ευρώ- τους προοδευτικούς μετασχηματισμούς του, θα οδηγηθούν εκ των πραγμάτων και σωστά, εκτός της κλονισμένης ΕΕ!
Αυτή είναι η διαλεκτική σύνδεση της εξόδου από το ευρώ, των προοδευτικών μετασχηματισμών με σοσιαλιστικό ορίζοντα και της εξόδου από την ΕΕ.
Ακόμα, όμως, και αν δυνάμεις της Αριστεράς παρακάμπτουν ως επίπλαστο το στόχο για νέο εθνικό νόμισμα και προκρίνουν την αποδέσμευση από την ΕΕ και πάλι δεν θα αποφύγουν να αντιμετωπίσουν την κινδυνολογία της ''δραχμής''. Κι αυτό διότι, σε σχέση με το στόχο της αποδέσμευσης από την Ε.Ε., οι δυνάμεις της αντίδρασης και πάλι θα ξεχωρίσουν την υποχρεωτική διαμόρφωση, σε αυτή την περίπτωση, εθνικού νομίσματος, για να εξαπολύσουν με βάση αυτό την ''τρομοκρατική'' κινδυνολογία τους!
Επιτέλους, ας ανοίξει στο χώρο της Αριστεράς η συζήτηση για το ευρώ, συζήτηση που είναι “απαγορευμένη” από το αστικό μπλοκ και τα κυρίαρχα ΜΜΕ!
Πηγή: ίσκρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου