9/12/11

Χαμογελαστοί ναυαγοί στη βάρκα της "τελευταίας ευκαιρίας"

Τελικά τί συμβαίνει ακριβώς στη σύνοδο κορυφής;  

του Γιώργου Σαρρή

Πάμε για "επιτυχία"; Έτσι φαίνεται να λένε Γάλλοι και Γερμανοί που φέρονται ως νικητές για την ώρα.
Πάμε για ναυάγιο; Έτσι λένε οι Βρετανοί που δεν συμφωνούν με όσα αποφασίζονται λέγοντας ότι δεν εξυπηρετούνται τα Βρετανικά συμφέροντα.
 
Πάμε για άλλη μια μη-απόφαση που θα παρουσιαστεί σαν θετική εξέλιξη; Είναι το πιο πιθανό αφού μάλλον τα όσα συζητούνται στη σύνοδο δεν δείχνουν να αγγίζουν την καρδιά της κρίσης αλλά περιστρέφονται γύρω από άλλα όπως η καταστροφική δημοσιονομική πολιτική, η πολιτική σκληρής λιτότητας και οι τιμωρίες κρατών που έχουν πρόβλημα, σκέψεις δηλαδή που θα μπορούσαν να πάρουν βραβείο αθλιότητας αν υπήρχε. Αυτό που συζητούν δηλαδή, δεν είναι η ενίσχυση των αδυνάτων για το ξεπέρασμα της κρίσης όπως θα έπρεπε, αλλά το πώς θα ταπεινωθούν και θα υποκύψουν κάτω από την απειλή της διάλυσης του ευρώ προς όφελος των Γαλλογερμανών και των -για την ώρα- ακόμη "ισχυρών" δορυφόρων τους.
Φοβερή "Ένωση"!

Επί της ουσίας αυτό που συμβαίνει είναι ότι πάμε για μια απόφαση που θα μιλάει για αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και φράγμα 0,5% στα ελλείμματα, που όμως δεν καταλαβαίνει κανείς ούτε τι έχει να προσφέρει στην εκρηκτική κατάσταση που δημιουργείται αλλά ούτε και το πως θα εφαρμοστεί και τι προβλήματα θα δημιουργήσει.
 
Στην απόφαση φαίνεται να συμμετέχουν οι 23 από τις 27 χώρες με την Μ. Βρετανία να διαχωρίζει τη θέση της και να απειλεί με βέτο αφού θεωρεί τη συμφωνία σαν "συνθήκη εντός της συνθήκης" κάτι δηλαδή που δεν μπορεί να αποφασιστεί. Ο κύριος λόγος λένε είναι οι ρυθμίσεις για τις αγορές και το City του Λονδίνου με τις οποίες ο Κάμερον δεν συμφωνεί καθόλου. Τον Κάμερον ακολουθεί η Ουγγαρία (;) ενώ η Σουηδία και η Τσεχία θα πάνε το θέμα στα κοινοβούλιά τους.
Ο αριθμός των 23 πάντως -παρότι δείχνει σε πρώτη ματιά διάσπαση-θεωρείται πολύ ικανοποιητικός για τον Γαλλογερμανικό άξονα και γι αυτό μιλούν για θετική εξέλιξη όσο κι αν δεν το πιστεύουν.

Από την άλλη όσο κι αν νομίζουν πολλοί ότι ο Κάμερον έχει μαζί του την κοινή γνώμη στη χώρα του λόγω  "σθεναρής στάσης", θα πούμε ότι ήδη του ασκείται κριτική από μεγάλη μερίδα του τύπου (guardian κ.α.) ότι οδηγεί την χώρα του σε απομόνωση και μη συμμετοχή σε αποφάσεις που την αφορούν. Για την άσκηση βέτο εκφράζονται απόψεις και ανησυχίες ότι αφορά σε τομείς αποφάσεων όπου δεν μπορεί να ασκηθεί βέτο. Όπως και να έχει τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν σιγά-σιγά.
Αυτό που σίγουρα συμβαίνει πάντως είναι η όξυνση των σχέσεων Γαλλίας- Βρετανίας αλλά και Βρετανίας-ΕΕ συνολικά που θα δούμε πως θα εξελιχθεί μέσα σε συνθήκες όξυνσης της κρίσης.

Στις λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα της ενίσχυσης του μηχανισμού στήριξης με 500δίς (πολύ λίγα) ας μην μπούμε αφού θα αλλάζουν κάθε μέρα όσο δε δίνουν λύση. Το ίδιο ισχύει για την "απόφαση" να εξετάσουν την ενίσχυση με 200δις του ΔΝΤ για να βοηθήσει σε επίλυση προβλημάτων της κρίσης... Ενισχύουν δηλ. με τα πολύ λίγα 500δις τον ευρωπαϊκό μηχανισμό και σκέφτονται να δώσουν και 200δις στο ΔΝΤ μήπως χρειαστούν κάπου...
Άλλο σκέφτονται προφανώς και δεν το ξεκαθαρίζουν (η μόχλευση της μόχλευσης, ώ μόχλευση θαυματουργή, πολλαπλασιαστική και δυστυχώς καταστροφική)

Επειδή λοιπόν δεν μπορούμε να δούμε τι στο καλό συμβαίνει και πόσο θετικά ή αρνητικά (όχι για μας βέβαια) είναι όλα αυτά που πάνε να αποφασιστούν ας δούμε τι "διαβάζουν" οι επενδυτές και οι αγορές που "μυρίζονται" καλύτερα τις οικονομικές εξελίξεις.

 
Μεγάλη πτώση λοιπόν είχαμε στα Ασιατικά Χρηματιστήρια το πρωί, στο πολύ κόκκινο χθες βράδυ τα Αμερικανικά, ενώ αντιδρούν και γυρίζουν θετικά μετά από αρνητικό ξεκίνημα τα Ευρωπαϊκά. Τα σπρεντς δείχνουν ανησυχία και ανηφορίζουν και πάλι για την Ιταλία και ανάλογη εικόνα μεγάλης ανησυχίας έχουμε και στα CDS's.
 
Κατά τα άλλα ας περιμένουμε να δούμε τι θα αποφασιστεί και σήμερα χωρίς εμάς για μάς.
 Αν κάναμε ένα μόνο συνολικό σχόλιο για τη σύνοδο θα λέγαμε το εξής: Δεν μοιάζει καθόλου με σύνοδο που θα είναι όπως έλεγε ο Σαρκοζύ "η τελευταία μας ευκαιρία" και όπου δεν θα σηκωθούν από το τραπέζι αν δεν πάρουν τελικές σωτήριες αποφάσεις. Μα καθόλου...

Όσο για το τι θα αποφασίσουμε εμείς για εμάς που είναι και το βασικό ζητούμενο θα πρέπει να κάνουμε μεγαλύτερη υπομονή αφού για την ώρα προτιμάμε να μιλάμε κυρίως μέσω δημοσκοπήσεων, εκτός βέβαια από εκείνο το κομμάτι λαού που ήδη το παλεύει στους δρόμους και στους τόπους δουλειάς, όπως μπορεί.
 
Ευτυχώς που υπάρχει και αυτό….

πηγή: http://giorgossarris.blogspot.com/, Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου 2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου