Σήμερα η ΝΔ διέγραψε τον βουλευτή Βύρωνα Πολύδωρα επειδή δε συνεμορφώθη με την κομματική γραμμή σε ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή. Διεγράφη, λοιπόν, ο Βύρων Πολύδωρας επειδή άσκησε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά του, καθώς όπως αναφέρει το άρθρο 60 του Συντάγματος, «Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση».
Δεν υπάρχουν σήμερα πράγματα στην πολιτική σκηνή της χώρας μας που μπορούν να χαρακτηριστούν τραγικά. Ο συνηθέστερος χαρακτηρισμός που τους αξίζει είναι «γελοιότητα». Μια γελοιότητα ήταν και αυτή που κατάφερε σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς, μετατρέποντας τη συνταγματική υποχρέωση ενός βουλευτή σε λόγο διαγραφής. Μια γελοιότητα που ταυτίζει στην κομματική πρακτική, την ψήφο συνείδησης με το ποινικό αδίκημα.
Προσέξτε, τον Βύρωνα Πολύδωρα δεν τον διέγραψαν από τη ΝΔ όταν ως πρόεδρος της Βουλής για μία μόνο ημέρα πρόλαβε να διορίσει την κόρη του σε οργανική θέση μετακλητού υπαλλήλου στο γραφείο του. Τον Βύρωνα Πολύδωρα δεν τον διέγραψαν από τη ΝΔ ούτε όταν είχε αποσπάσει τις δύο κόρες του στο υπουργικό του γραφείο, ως υπουργός Δημόσιας Τάξης στην κυβέρνηση Καραμανλή. Τον Βύρωνα Πολύδωρα δεν τον διέγραψαν από τη ΝΔ όταν παραλογιζόταν με «ασύμμετρες απειλές» και έριχνε ευθύνες στον «στρατηγό άνεμο» για την Ελλάδα που καιγόταν.
Τον Βύρωνα Πολύδωρα δεν τον διέγραψαν από τη ΝΔ ούτε όταν δήλωνε περιχαρής «Είδα επαγγελματισμό, μεθοδικότητα, σχέδιο και εφαρμογή του, ψυχραιμία και αυτοματισμό στη δράση που είχαν ως επακόλουθο την επιτυχία» καλύπτοντας πλήρως τους αστυνομικούς που υποστήριζαν πως ο Κύπριος φοιτητής Αυγουστίνος Δημητρίου που σάπισαν στο ξύλο είχε απλώς σκοντάψει σε μία ζαρντινιέρα.
Όλα τα παραπάνω εντάσσονται στη λογική και ηθική της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και ολόκληρου του κοινοβουλευτικού κατεστημένου. Ο Βύρωνας Πολύδωρας ήταν άξιος συγχαρητηρίων όποτε διόριζε το σόι του, όποτε αποτύγχανε ως υπουργός, όποτε κάλυπτε τη βία. Ο Βύρωνας Πολύδωρας κρίθηκε αποτυχημένος και ανεπιθύμητος από τη ΝΔ όταν αποφάσισε να ψηφίσει κατά συνείδηση και κατά πως έκρινε ότι υπερασπιζόταν καλύτερα τα συμφέροντα των πολιτών.
Δυστυχώς δεν κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες μόνο ο Λιάπης. Με πλαστές πινακίδες κυκλοφορεί και αυτή η κοινοβουλευτική δημοκρατία συμφερόντων τραπεζιτών, εφοπλιστών, μεγαλοεργολάβων και καναλαρχών. Δυστυχώς όμως, αν για την παρανομία του Λιάπη ευθύνες είχε μόνο ο ίδιος, για την ατιμωρησία της πλαστής δημοκρατίας ευθύνες έχουν όχι μόνο οι οδηγοί αλλά και οι επιβάτες της.
Καιρός να σταματήσουμε να ανεχόμαστε τη γελοιότητα.
πηγή: kartesios.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου