Η σαπίλα των εκπροσώπων των πολιτικών ελίτ

Η σαπίλα των εκπροσώπων των πολιτικών ελίτ
 

Η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντεύτηκα αν χρειαζόταν να αναφερθεί κανείς σε κάτι τόσο κοινότoπο, όσο η παρακμή των πολιτικών ελίτ σε επίπεδο ηθικό, πολιτιστικό και κοινωνικό. 

Χιλιοειπωμένα λόγια και κείμενα για την δομική διαφθορά των πολιτικών ελίτ που γεννιέται και αναπαράγεται μέσα στο καπιταλιστικό καθεστώς εξουσίας και τη θεσμική διαπλοκή με τις οικονομικές ελίτ. 

Τελικά έγειρε η άποψη στο να αναφερθούμε στη σαπίλα των πολιτικών ελίτ ως συνέχεια των περιπτώσεων κυνισμού και απανθρωπιάς των εξουσιαστών απέναντι στις κοινωνικές τάξεις και το λαό που ρουφάει την αιθαλομίχλη ενοχικά και υπομονετικά ενώ τα αφεντικά του πολιτικά και οικονομικά σχεδιάζουν νέες πολιτικές εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης της εργασίας και του πλούτου του.

Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο αποτέλεσαν τα απανωτά περιστατικά ηθικής παρακμής και σαπίλας εκπροσώπων των πολιτικών ελίτ που έρχονται σε μια συγκυρία ακραίας φτωχοποίησης και εξαθλίωσης των φτωχότερων τάξεων της κοινωνίας.

Τα περιστατικά αυτά, εκτός από τη δομική διαφθορά εντός του καπιταλιστικού πλαισίου, αποτυπώνουν και την κυνική αντιμετώπιση των λαϊκών αναγκών και της καθημερινότητας των πολιτών που ρουφάνε αιθαλομίχλη στα μεγάλα αστικά κέντρα, υφίστανται την υπερφορολόγηση και τη νόμιμη κλοπή του πλούτου του από τους εξουσιαστές και αφεντικά και βιώνουν την κατεδάφιση δομών πρόνοιας και δημόσιων υπηρεσιών εκπαίδευσης και υγείας.

Αρχίζοντας την απαρίθμηση των περιστατικών αυτών ξεκινάμε από τις δηλώσεις των υπουργών οικονομίας και υγείας, των Στουρνάρα και Γεωργιάδη, για την αιθαλομίχλη στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας. Δεν είναι απλά το πρόταγμα της οικονομίστικης θεώρησης που κυριαρχεί έναντι των ζωών του λαού, είναι η αίσθηση της κυριαρχίας της εξουσίας επί της κοινωνίας που απελευθερώνει τον κυνισμό και την απανθρωπιά των εξουσιαστών, των εκπροσώπων των πολιτικών ελίτ. Είναι η σιγουριά του σιδερόφραχτου καθεστώτος νόμιμης βίας και δυνάμεων καταστολής που επιτρέπει την καλλιέργεια του κοινωνικού κανιβαλισμού ως εργαλείο πολιτικής κυριαρχίας των πολιτικών ελίτ και των εκπροσωπούμενων συμφερόντων των οικονομικών ελίτ. Σε προηγούμενη ανάρτηση είχαμε προβλέψει ότι ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται σε σταυροδρόμι, και μιας και έχουν τελειώσει τα καρότα, έχουν μείνει μόνο τα μαστίγια που συνιστούν τη χρυσαυγιτοποίηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών από την εξουσία.

Πριν λίγες μέρες συνελήφθη ο αναπληρωτής διευθυντής εξοπλισμών για πολλά χρόνια, ονόματι Κάντας, δεξί χέρι πολλών υπουργών άμυνας. Ο Κάντας ομολόγησε και κατέδωσε δεκάδες άτομα, πολιτικούς παράγοντες και οικονομικά συμφέροντα, που εμπλέκονται σε μίζες για αγορά εξοπλισμών εδώ και 30 χρόνια. Από πρωθυπουργοί και αρχηγοί κομμάτων μέχρι υπουργοί άμυνας, στελέχη επιχειρήσεων, καπιταλιστές και συγγενείς μεγαλοδημοσιογράφων όλοι χωμένοι στο φάγωμα των δημόσιων χρημάτων για αγορά όπλων. Και το προκάλυμμα όλων αυτών, ο εχθρός που αποτελεί το φόβητρο και τη δικαιολογία των εξοπλισμών, άρα και των μιζών προς κόμματα εξουσίας, στελέχη επιχειρήσεων και πολιτικές ελίτ. 

Όλοι σε ένα παιχνίδι διαπλοκής με νομιμοποιημένη μορφή, ένα πλαίσιο εντός καπιταλιστικών ορίων όπου η μεγιστοποίηση του κέρδους καπιταλιστών ενδιάμεσων και ιμπεριαλιστών-εταιριών όπλων περνάει μέσα από την αρπαγή του δημόσιου πλούτου για να βρεθεί στις τσέπες υπουργών, των παιδιών τους που κληρονόμησαν εκτός από περιουσίες και πολιτικές θέσεις, μέχρι δημοσιογράφους και στελέχη επιχειρήσεων, ενδιάμεσους και επιχειρήσεις κατασκευής όπλων. Κι ύστερα όλος αυτός ο συρφετός της καλής κοινωνίας κουνάει το δάκτυλο σε εργαζόμενους, δημόσιους υπαλλήλους, απεργούς και αγωνιζόμενους…

Και από δίπλα ο παρασιτισμός των στελεχών των κομμάτων εξουσίας όπως η Νέα Δημοκρατία, που ετοιμάζει τις νέες φουρνιές των Τομπούλογλου, που συνελήφθη να ζητά και να λαμβάνει μίζα 25.000€ από εταιρία που θα ευνοούσε ως διοικητής νοσοκομείου για επόμενους διαγωνισμούς με δημόσιο χρήμα. 

Οι καπιταλιστές με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά με κρατικές αναθέσεις και πακτωλούς δημόσιου χρήματος να τους κάνουν όλο και πιο πλούσιους να έχουν πέσει στο δημόσιο σύστημα υγείας και να πουλάνε κάθε είδους διευκόλυνση στα στελέχη των κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ταΐζουν τους στρατούς των στελεχών τους με δημόσιο χρήμα που μοιράζονται με τους καπιταλιστές. Συχνά, αυτοί οι καπιταλιστές είναι και οι ίδιοι οι συγγενείς τους που λαμβάνουν τις απευθείας αναθέσεις από δημόσιους οργανισμούς, σύζυγοι υπουργών, αδέρφια υπουργών, παιδιά πρώην υπουργών. Για να συνεχίζεται στις γενεές των πολιτικών ελίτ το φαγοπότι του δημόσιου πλούτου φτιάχνοντας τα τζάκια εξουσίας τους που ταΐζονται με τον κλεμμένο πλούτο του λαού από τους παππούδες μέχρι τα εγγόνια των πολιτικών τζακιών…

Κι όταν δεν θα εξασκούν τα ευγενή καθήκοντα του κατά κληρονομιά υπουργού από τον μπαμπά τους και τον παππού τους θα φροντίζουν για τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών μέσα από κάθε είδους διάταξη είτε συνταγματικά κατοχυρωμένη είτε όχι, μέσα από έκτακτες φοροαπαλλαγές των offshore των εφοπλιστών, μέσα από επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών που διεκδικούν τα δεδουλευμένα που τους έχουν κλέψει τα αφεντικά του εφοπλισμού και της ναυτιλίας. Και για να ξεφεύγουν από το βαρύ έργο της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των οικονομικών ελίτ θα ξεσπάνε σε σκυλάδικα και σκυλούδες, προκαλώντας το αίσθημα του εξαθλιωμένου μικροαστού που πλέον δεν του μένουν λεφτά από τις πολιτικές εξαθλίωσης που ψηφίζουν αυτοί οι ίδιοι για να ακολουθήσει τους εκπροσώπους των πολιτικών ελίτ στο ξέφρενο πάρτι των παρακμασμένων μεγαλοαστών, αυτής της λούμπεν μεγαλοαστικής τάξης των νόμιμων εκμεταλλευτών της εργασίας και του πλούτου του λαού.

Μέσα στην αλαζονεία της παντοδυναμίας της εξουσίας των πολιτικών ελίτ που διαφθείρει συμπεριφορές και καθορίζει ψυχολογίες, βρίσκονται ακόμα και οι αποτυχημένοι πολιτικάντηδες, παλιές αναμνήσεις τελειωμένων εξουσιαστικών σχημάτων που κουβαλούσαν ως αξία το όνομα και τον πλούτο των προγόνων τους που είχαν πάρει μέρος στην εκμετάλλευση και νόμιμη κλοπή του πλούτου της κοινωνίας. Σίγουροι μέσα στην κυριαρχία της τάξης τους αποδεικνύονται φτηνοί και προκλητικοί ακόμα και για ελάχιστα για αυτούς ποσά όπως τα τέλη κυκλοφορίας των πολυτελών οχημάτων τους. Η αλαζονεία της εξουσίας σε συνδυασμό με τη βεβαιότητα της μόνιμης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που γεννά τις περιουσίες των εκπροσώπων των πολιτικών και οικονομικών ελίτ, αυτά είναι τα συστατικά της πεποίθησης των μεγαλοαστικών τάξεων για το ακαταδίωκτό τους, ενισχυμένο και από τις μόνιμες απαλλαγές για σκάνδαλα από χρηματισμούς κολοσσών της τεχνολογίας.

Η “δημοκρατία” της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που έχουν δημιουργήσει μαζί με τα μαντρόσκυλα που τους προφυλάσσουν έχει αρχίσει να βρωμάει όπως η σαπίλα των εκπροσώπων των πολιτικών ελίτ που την υπηρετούν.  

Αυτά δεν είναι απλά περιστατικά σάπιας νοοτροπίας των εξουσιαστών, είναι η πιο παρακμασμένη μορφή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που φτύνει στα μούτρα της κοινωνίας με αλαζονεία ενώ την ίδια ώρα τη φτωχοποιεί και την εξαθλιώνει βίαια. 

Είναι με λίγα λόγια η ουσία του καπιταλισμού…

πηγή: freenet blog