(Επίκαιρα, 19 Μαΐου 2011)
Επαναλαμβάνει και υπογραμμίζει τον προωθητικό ρόλο που θα έχει για την ελληνική οικονομία η μονομερής παύση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ, ο κορυφαίος οικονομολόγος Μαρκ Βάισμπροτ. Τις ριζοσπαστικές θέσεις του, που αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα λόγω της θητείας του στο απέναντι στρατόπεδο, ο Μαρκ Βάισμπροτ, τις ανέλυσε την Τρίτη 10 Μαΐου στους New York Times σε άρθρο γνώμης με τίτλο «γιατί η Ελλάδα πρέπει να αποχαιρετήσει το ευρώ». Αυτή ήταν και η αφορμή για να παραχωρήσει αποκλειστικά στα Επίκαιρα την ακόλουθη συνέντευξη.- Η ελληνική κυβέρνηση – και όχι μόνο – λέει πως μια στάση πληρωμών θα οδηγούσε την Ελλάδα στην άβυσσο. Ποιά είναι η διεθνής εμπειρία από την Αργεντινή, τη Ρωσία κλπ;
- Η εμπειρία της Αργεντινής δείχνει ότι η στάση πληρωμών επέτρεψε στην οικονομία να επιστρέψει στην πολύ ταχεία μεγέθυνση, έπειτα από ένα τρίμηνο βαθιάς ύφεσης. Η στάση πληρωμών της Ρωσίας το 1998 είχε επίσης μόνο πρόσκαιρες επιπτώσεις, με την οικονομία να αναπτύσσεται πολύ γρήγορα από το 1998 έως το 2008, παρότι αυτό οφειλόταν κατά μεγάλο μέρος στην άνοδο των τιμών του πετρελαίου.
- Στο άρθρο σας στους New York Times προτείνατε έξοδο από το ευρώ και υποτίμηση του νέου νομίσματος. Ποιές θα είναι οι επιπτώσεις για την μεγάλη πλειοψηφία σε σχέση με τις τιμές των εισαγομένων, τους μισθούς και τα ημερομίσθια;
- Δεν πρότεινα έξοδο, αλλά πως η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να απειλήσει με έξοδο και να προετοιμαστεί να την πραγματοποιήσει αν οι ευρωπαϊκές αρχές συνεχίσουν να τιμωρούν την Ελλάδα αντί να την βοηθούν. Οι τιμές των εισαγόμενων θα αυξηθούν και έτσι θα μειωνόταν κάπως το πραγματικό επίπεδο των μισθών αλλά αν οι κυβερνήσεις προσανατολιστούν σε επεκτατικές μακροοικονομικές πολιτικές τότε τα κέρδη στην απασχόληση και το εισόδημα θα είναι σημαντικότερα.
- Λέγεται πως οι συγκρίσεις με την Αργεντινή και τον Ισημερινό είναι άστοχες επειδή η Ελλάδα συμμετέχει σε μια νομισματική ένωση…
- Ασφαλώς υπάρχουν διαφορές αλλά η βασική ομοιότητα είναι πιο σημαντική: Οι ευρωπαϊκές αρχές και η νομισματική ένωση αποτρέπουν την ελληνική κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει την μακροοικονομική πολιτική – περιλαμβανομένης δημοσιονομικής, νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής – για να εξέλθει από την ύφεση. Και μόλις τώρα στρέφουν την δημοσιονομική και νομισματική πολιτική στη λάθος κατεύθυνση!
- Μέχρι τώρα τα αποτελέσματα από την πολιτική που επέβαλαν ΔΝΤ, ΕΕ και ελληνική κυβέρνηση (μόνο για το 2010) ήταν μείωση των μισθών κατά 14% και των συντάξεων κατά 11%. Την ίδια ώρα τα δημόσια έσοδα και οι αξιολογήσεις της ελληνικής οικονομίας φθίνουν ενώ δημοσιονομικά ελλείμματα και δημόσιο χρέος αυξάνονται. Πρόκειται για αποτυχία του ΔΝΤ; Είναι κάτι καινούργιο;
- Ναι πρόκειται για αποτυχία των πολιτικών του ΔΝΤ, αλλά για να είμαστε ακριβείς, οι ευρωπαϊκές αρχές (κι ειδικότερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ) είναι που λαβαίνουν τις αποφάσεις ενώ το ΔΝΤ είναι σε δευτερεύοντα ρόλο. Και δεν είναι στην πραγματικότητα κάτι καινούργιο, καθώς το ΔΝΤ σε πολλές χώρες στο παρελθόν έχει επιβάλει μακροοικονομικές πολιτικές που επιτείνουν τις υφέσεις.
- Ποιά είναι η διεθνής εμπειρία από τις μειώσεις του δημοσίου χρέους; Δούλεψαν όπου εφαρμόστηκαν;
- Η εμπειρία της Αργεντινής ήταν σαφώς πολύ επιτυχημένη, όπως περιέγραψα. Η εμπειρία του Ισημερινού ήταν επίσης επιτυχής.
- Πόσο επωφελή είναι για μια χώρα τα σχέδια του ΔΝΤ;
- Στην περίπτωση της Ελλάδας, εμφανώς δεν δουλεύουν και υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο παρελθόν όπου τα σχέδια του ΔΝΤ έκαναν τα πράγματα χειρότερα. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν με την ασιατική κρίση το 1997-1999.
- Τα τελευταία χρόνια είδαμε την μαζική εισβολή του ΔΝΤ στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Πιστεύετε ότι θα πρέπει να αποχαιρετήσουμε το κράτος πρόνοιας;
- Όχι, πιστεύω πως θα ήταν καλύτερα να αποχαιρετήσετε το ΔΝΤ και επίσης το ευρώ αν χρειαστεί. Αξίζει να αναφερθεί πως η Γερμανία, παρότι υποστηρίζει δεξιές πολιτικές στην ευρωζώνη, ανταποκρίθηκε στην πρόκληση της παγκόσμιας ύφεσης στο εσωτερικό της χώρας της με ένα κατά βάση προοδευτικό τρόπο. Όχι μόνο αύξησε σημαντικά τις ελλειμματικές δαπάνες αλλά η γερμανική κυβέρνηση επιδότησε τους εργοδότες για να συνεχίσουν να απασχολούν τους εργαζόμενους. Ως αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών, το επίπεδο της ανεργίας στο τέλος της ύφεσης ήταν χαμηλότερο σε σχέση με το επίπεδο που βρισκόταν πριν ξεκινήσει η ύφεση, παρά μάλιστα το γεγονός ότι η Γερμανία έχασε μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής απ’ ότι οι ΗΠΑ. Για την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία όμως η Γερμανία υποστηρίζει πολιτικές που αυξάνουν σημαντικά την ανεργία.
- Σε αντίξοες περιόδους όπως η τρέχουσα με ύφεση και υψηλό χρέος μπορούμε να διεκδικούμε αναδιανεμητικές πολιτικές;
- Ναι! Ιδιαίτερης σημασίας είναι πιστεύω το γερμανικό πρόγραμμα διατήρησης της απασχόλησης που αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχές και θα πρέπει να ζητηθεί για όλες τις χώρες της ευρωζώνης.
Πηγή: http://leonidasvatikiotis.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου