Νικήτα Κουριδάκη
Παράλληλα, επιδιώκεται να οικοδομηθεί το μέτωπο του 99% εναντίον της ελίτ του 1%. Και αυτό να γίνει πέρα από τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις, με πρώτο βήμα την υπέρβαση των, όπως λένε, παραπλανητικών διχοτομήσεων του λαού σε αριστερούς και δεξιούς, φιλελεύθερους και συντηρητικούς, Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους.
: Έθνος
Αναβαθμίζουν τη δράση τους οι καταληψίες της Γουόλ Στριτ και περνούν… στο αντάρτικο
Τα μέλη του παναμερικανικού κινήματος «Occupy» εγκαταλείπουν τα πάρκα και μεταφέρουν τις κινητοποιήσεις τους στην «καρδιά» του δικομματισμού.
Στο πλαίσιο αυτό, και εν όψει της προεκλογικής περιόδου, θα επιχειρήσουν με επιλεκτικά «χτυπήματα» να φέρουν σε δύσκολη θέση στελέχη αλλά και υποψηφίους Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών.
Tο κίνημα «Occupy» που πρωτοεμφανίστηκε το φθινόπωρο στη Γουόλ Στριτ και εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ επιμένει να υπάρχει και να «ενοχλεί». Παρότι η αστυνομία διέλυσε τις κατασκηνώσεις των ακτιβιστών σχεδόν σε όλες τις πόλεις, άλλαξαν τακτική. Αντί να διαδηλώνουν στα σκαλιά των τραπεζών, εκεί δηλαδή που βρίσκεται η κοφτερή ακμή του σύγχρονου καπιταλισμού, οι διαμαρτυρίες τους πλέον στρέφονται περισσότερο κατά των «υπηρετών» του, όπως θεωρούν τους πολιτικούς των δύο κομμάτων στις ΗΠΑ.
Οι διαδηλωτές έκαναν αισθητή την παρουσία τους στην Αϊόβα, την πολιτεία που είναι παραδοσιακά η πρώτη όπου διεξάγονται εκλογές για το χρίσμα του προεδρικού υποψηφίου.
Εξω από τα εκλογικά κέντρα όλων των Ρεπουμπλικάνων υποψηφίων, υπήρξαν συγκεντρώσεις που αντιμετωπίστηκαν από την αστυνομία με τον συνήθη τρόπο. Πραγματοποιήθηκαν δεκάδες συλλήψεις, παρόλο που οι συγκεντρώσεις ήταν σχετικά ολιγάριθμες και εντελώς ειρηνικές. Με συλλήψεις τέλειωσε και η πρωτότυπη διαμαρτυρία 12 ακτιβιστών που παρίσταναν τους νεκρούς στο λόμπι του ξενοδοχείου όπου βρισκόταν το στρατηγείο των Δημοκρατικών στο Ντε Μόιν.
Οι Δημοκρατικοί μόνο τυπικά διεξάγουν εσωκομματικές εκλογές για το χρίσμα του υποψηφίου, το οποίο έχει ήδη εξασφαλίσει ο Ομπάμα. Κάποιοι από τους συλληφθέντες στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος στο Ντε Μόιν δήλωσαν απογοητευμένοι ψηφοφόροι του. Σκοπός της παρέμβασης στις εσωκομματικές εκλογικές διαδικασίες είναι να καταδειχθεί ότι όσοι αναδεικνύονται μέσα απ’ το σύστημα αυτό είναι υποτελείς εκείνων που τους χρηματοδότησαν.
Παράλληλα, επιδιώκεται να οικοδομηθεί το μέτωπο του 99% εναντίον της ελίτ του 1%. Και αυτό να γίνει πέρα από τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις, με πρώτο βήμα την υπέρβαση των, όπως λένε, παραπλανητικών διχοτομήσεων του λαού σε αριστερούς και δεξιούς, φιλελεύθερους και συντηρητικούς, Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους.
Το κίνημα ακολουθεί -στη συντριπτική πλειονότητα των δράσεων- ειρηνική στάση, ακόμη και όταν οι δυνάμεις της αστυνομίας χρησιμοποιούν υπερβολική βία εναντίον των ακτιβιστών. Πειθαρχημένοι σε κάθε περίσταση, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι σε πολλές ενέργειες θα συλληφθούν, οι συμμετέχοντες στωικά υπομένουν και δεν αντιστέκονται βίαια. Αυτό που συνιστά κοινωνική ανυπακοή στην Αμερική είναι το μάλλον αυτονόητο στην Ευρώπη δικαίωμα της ειρηνικής διαμαρτυρίας, μόνο με συνθήματα.
Ανισότητες
Και αν όλα αυτά μοιάζουν πολύ… αμερικάνικα. Αλήθεια, πριν από λίγους μήνες, ποιος περίμενε να δει στις ΗΠΑ ένα κοινωνικό κίνημα να αμφισβητεί ουσιαστικά τον ίδιο τον καπιταλισμό της σύγχρονης εποχής; Όχι πως δεν υπήρχαν λόγοι. Όπως σημείωνε και ο Τζ. Στίγκλιτς την περασμένη άνοιξη, το πλουσιότερο 1% του αμερικανικού πληθυσμού κερδίζει το 25% του συνολικού εθνικού εισοδήματος και διαθέτει το 40% του πλούτου των ΗΠΑ. Πέρα απ’ όσα αυτό σημαίνει για την κοινωνική ανισότητα στη χώρα, είναι αξιοσημείωτο ότι ανάλογη συγκέντρωση πλούτου στο 1% είχε παρατηρηθεί λίγο πριν από το κραχ του 1929.
Όπως έχουν τα πράγματα, τουλάχιστον οι Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι για το προεδρικό χρίσμα θα συναντούν διαρκώς τους διαδηλωτές του «Occupy» μπροστά τους στον σκληρό αγώνα που διεξάγουν. Μετά την Αϊόβα, σειρά έχουν το Νιου Χάμσαϊρ και η Νότια Καρολίνα για τις προκριματικές και οι ακτιβιστές προετοιμάζονται.
«Σε όποιο μέρος πηγαίνουν θα ακούνε το ίδιο μήνυμα για τις διαβρωτικές συνέπειες των χρημάτων στην πολιτική», λέει ο Μαρκ Προβόστ, ένας από τους συμμετέχοντες στο «Occupy New Hampshire». Φέτος, περισσότερο απ’ όλες τις εκλογικές χρονιές, φαίνεται πως ο ακτιβιστής έχει δίκιο, καθώς μετά μια απόφαση που έλαβε το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έχουν ανοίξει οι στρόφιγγες της χρηματοδότησης από τα λόμπι προς τους πολιτικούς. Οι εκλογές θα είναι οι πιο δαπανηρές όλων των εποχών, καθώς οργανωμένα συμφέροντα επενδύουν το καθένα στον εκλεκτό τους για το Λευκό Οίκο, όπως γράφει το «Business Week».
Πέρα από την καταδίωξη των πολιτικών από πολιτεία σε πολιτεία, το κίνημα «Occupy» ετοιμάζει και μια πορεία στην Ουάσιγκτον στις 17 Ιανουαρίου. Το εγχείρημα ονομάζεται «Occupy Congress», αφού θα καταλήγει στο Κογκρέσο, όπου στεγάζονται Γερουσία και Βουλή των Αντιπροσώπων, που εκείνη τη μέρα θα συνεδριάσει για πρώτη φορά φέτος.
Το γεγονός έχει και οργανωτική σημασία, αφού στο περιθώριο της πορείας έχει προγραμματιστεί να γίνει μια συνέλευση με άτομα από τα κατά τόπους «Occupy». Θα είναι η πρώτη «εθνική» συνέλευση του κινήματος που, πέρα από ένα κοινό πλαίσιο αρχών και επιδιώξεων, ακόμα δεν έχει αποκτήσει μόνιμα ή ενιαία χαρακτηριστικά, κάτι που μέχρι τώρα αποδείχτηκε ένα από τα πλεονεκτήματά του.
: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου