του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Ζούμε τώρα στην Ελλάδα μια συνωμοσία σιωπής ως προς τα ουσιώδη, περίσπασης στα δευτερεύοντα και παραπλάνησης, προκειμένου να ολοκληρωθεί το έγκλημα του Μαίου 2010.
Τα ουσιώδη είναι το PSI, το νέο Μνημόνιο και η Δανειακή, και το εμπάργκο πετρελαίου από το Ιράν. Θέμα ημερών ή εβδομάδων η υιοθέτησή τους.
Αν η κυβέρνηση δεν μεταβάλλει άρδην τη “διαπραγματευτική” της τακτική και αν ο ελληνικός λαός δεν αποτρέψει την έγκριση των συμφωνιών όπως σήμερα προαλείφονται, τότε η Ελλάδα θα αφοπλισθεί νομικά και θα στραγγαλισθεί οικονομικά, προτού της επιτεθούν επιχειρώντας να τη διαλύσουν, βάζοντας πιθανώς και το θεμέλιο της ευρωπαϊκής διάλυσης.
Τα ουσιώδη είναι το PSI, το νέο Μνημόνιο και η Δανειακή, και το εμπάργκο πετρελαίου από το Ιράν. Θέμα ημερών ή εβδομάδων η υιοθέτησή τους.
Αν η κυβέρνηση δεν μεταβάλλει άρδην τη “διαπραγματευτική” της τακτική και αν ο ελληνικός λαός δεν αποτρέψει την έγκριση των συμφωνιών όπως σήμερα προαλείφονται, τότε η Ελλάδα θα αφοπλισθεί νομικά και θα στραγγαλισθεί οικονομικά, προτού της επιτεθούν επιχειρώντας να τη διαλύσουν, βάζοντας πιθανώς και το θεμέλιο της ευρωπαϊκής διάλυσης.
Ο ισχυρισμός του Λουκά Παπαδήμου ότι, με αυτά τα μέτρα, θα σώσει την Ελλάδα από τη χρεωκοπία και θα τη διατηρήσει στο ευρώ, είναι ψέμα μεγαλύτερο από το “λεφτά υπάρχουν” του Γιώργου Παπανδρέου. Οι συμφωνίες αυτές, με τη μορφή τουλάχιστο που τίθενται σήμερα, λύνουν τα χέρια των Πιστωτών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που αυτοί ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό, όπως και τη δική μας, για να οδηγήσουν, αν το επιλέξουν, τη χώρα σε οικονομική και κοινωνική καταστροφή προς παραδειγματισμό όλης της Ευρώπης και να την πετάξουν έξω από το ευρώ, αφού πρώτα λύσουν τα δικά τους προβλήματα με το ελληνικό χρέος και αρπάξουν νομίμως, με την απαιτούμενη ψήφο 180 βουλευτών, για την οποία σχηματίστηκε αυτή η κυβέρνηση, τους τίτλους ιδιοκτησίας της χώρας, μαζί και όσων ενεργειακών πόρων ανακαλυφθούν!
‘Έχουμε φτάσει σήμερα στο πρωτοφανές, το εξωφρενικό σημείο, να υπερασπίζονται την Ελλάδα και την Ευρώπη διεθνώς, εναντίον των Τραπεζών, από μόνοι τους, εμβληματικές προσωπικότητες όπως ο Χέλμουτ Σμιτ και ο Ζακ Ντελόρ, η Handelsblatt, η φωνή της γερμανικής βιομηχανίας, οι κάτοικοι της Νάντης που ζητάνε την ελληνική υπηκοότητα, η Πρόεδρος της μακρινής Αργεντινής και η συνείδηση της Λατινικής Αμερικής, ο συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο, που, νέος Μπάιρον, διακήρυξε “είμαι ‘Eλληνας”.
Και έχουν αφήσει χωρίς φωνή στον κόσμο την Ελλάδα, τα ανθρωπάκια, οι γραικύλοι των Αθηνών, που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να τρομοκρατούν και να παραπλανούν τους υπηκόους τους. Να μας προτείνουν να αυτοκτονήσουμε ομαδικά, ένοχοι γιατί τους αφήσαμε τόσα χρόνια να καταστρέφουν τη χώρα μας χωρίς να αντιδράσουμε, να την έχουν οδηγήσει σε τέτοιο χάλι που έγινε με το πρώτο μπουκιά στις ύαινες των αγορών, και τώρα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε, στους υπεύθυνους της καταστροφής και λεηλασίας, και την ιδιότητα του σωτήρα! Φτάσαμε στο σημείο η Μέρκελ να δηλώνει “κάναμε λάθος με την Ελλάδα” κι αντί ο Παπαδήμος να πιάνεται αμέσως από αυτό και να της λέει, “έλα Καγκελλάριε να το διορθώσουμε το λάθος”, να ετοιμάζεται να δεχθεί περισσότερο δηλητήριο ως δήθεν φάρμακο δια του νέου Μνημονίου. Γιατί, λέει, πρέπει να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των ξένων. Ακόμα και κάποιος που πάει σε ενεχυροδανειστήριο, να ακουμπήσει κάτι πολύτιμο, δεν είναι τόσο ανόητος ή ψεύτης να πιστεύει ότι πρέπει, για να σωθεί, να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του ενεχειροδανειστή! Καταλαβαίνει τι είναι ένας τοκογλύφος. Αδέλφια, δεν είναι φίλοι μας ο Σόρος κι ο Νετανιάχου, ούτε οι τύποι από τη Goldman Sachs και τη Paribas.
Δεν μπορούν να πουν όχι
Δεν μπορούν να πουν όχι
Τα κάνουν αυτά Πρωθυπουργοί Ελλήνων, λαού που, για λογαριασμό του ανθρώπινου γένους ίδρυσε τη δημοκρατία, διακηρύσσοντας στον Επιτάφιο “Ερώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους” (“έχουμε κράτος που δεν ζηλεύει τους νόμους των άλλων”) και που υπέτασσε τους βαρβάρους “δια το μη δύνασθαι την ου συλλαβήν λέγειν”. ‘Eχουμε οι ‘Eλληνες Πρωθυπουργό με νομικό σύμβολο που χαρακτηρίζει ανέφικτη φαντασίωση τη λαϊκή κυριαρχία, προφανώς όμως μόνο ανέφικτη δεν θεωρεί την τραπεζική. H πιο ζωτική για την επιβίωση ιδιότητα είναι η ικανότητα να λες όχι όταν χρειάζεται. Φυσικά είναι πολύ προτιμότερο να το λες έλλογα, προετοιμασμένα, με σχέδιο και συμμάχους. Αλλά όλη η ενέργεια, σε όλα τα θέματα, των “ηγετών” μας εξαντλείται στο πως θα δικαιολογήσουν τα ναι, καθιστώντας πολύ πιθανότερη έτσι και την πιθανότητα τελικής ρήξης και την ήττα.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ και Γερμανοί επίσημοι υπογραμμίζουν ότι 50% κουρέματος είναι ανεπαρκές, ενώ γίνονται διεθνώς συζητήσεις για πολύ μεγαλύτερο ύψος. Η Αθήνα οφείλει να αρπαχτεί από αυτή τη θέση, να επιμείνει σε βιώσιμο κούρεμα του χρέους, αντί να υποστηρίζει, όπως πράττει συστηματικά μέχρι τώρα, τα συμφέροντα των διεθνών τραπεζών εναντίον της Ελλάδας, υπονομεύοντας ακόμα και αυτούς που, για δικούς τους λόγους, συστημικής ευστάθειας ή άλλους, έρχονται αυτόκλητοι αρωγοί των ελληνικών συμφερόντων.
Οι πληροφορίες από τις διαπραγματεύσεις για το PSI είναι λίγες και αντιφατικές, συγκλίνουν όμως ότι ο Παπαδήμος ξεκίνησε το παζάρι παραχωρώντας το ελληνικό “ατομικό όπλο” στον πόλεμο χρέους!
Το ελληνικό δίκαιο και τα ελληνικά δικαστήρια. Κυτάει τώρα να αποσπάσει φύλλο συκής για την κοινή γνώμη, τη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων στην εκτέλεση των αποφάσεων, όχι στην εκδίκαση των διαφορών.
Μια ακόμα ελληνική γελοιότητα, αν επαληθευθεί, που κάνει τη στρουθοκάμηλο να φαίνεται πολύ έξυπνο ζώο.
“Ελίτ” και κοινωνία
“Ελίτ” και κοινωνία
‘Eνας από τους επικεφαλής του “μνημονιακού μπλοκ” στα ΜΜΕ αγόρασε θωρακισμένη λιμουζίνα. Προφανώς υποπτεύεται ότι δεν έχει βάλει, με την πολιτική που υποστηρίζει, και που φτάνει τώρα στην κορύφωση, τη χώρα σε τροχιά σωτηρίας, αλλά καταστροφής και φοβάται, παίρνει τα μέτρα του. Δεν είναι παράξενο. Καμιά φορά άλλωστε, σε αυτά τα παιχνίδια, δεν είναι σπάνιο να σε καθαρίσουν τελικά αυτοί που εξυπηρετείς, αποδίδοντας την ευθύνη στους αντιπάλους τους! Παράξενο είναι γιατί δεν λειτουργεί το ένστικτο αυτοσυντήρησης στους κ.κ. Παπαδήμο, Σαμαρά, τους συνεργάτες τους, την ελληνική πολιτική και άρχουσα τάξη στο σύνολό της. Ακόμα και το θλιβερό τέλος του Γ. Παπανδρέου δίπλα τους δεν τους διδάσκει. Ελπίζουν ότι δεν τους αφορά. Ψυχολογικά, παραμένουν εγκλωβισμένοι στην τροχιά καταστροφής της Ελλάδας, αυταπατώμενοι ότι δεν θα είναι και δική τους αυτοκαταστροφή, ανήμποροι να ενεργήσουν ως αυτόνομα υποκείμενα. Διανοητικά, κατασκεύασαν μια δική τους “εικονική πραγματικότητα” για να συνεχίσουν τον ρόλο που ήχθησαν να παίζουν. Δεν εγκλωβίστηκαν μόνο χάρη στις δικές τους, προσωπικές ιδιότητες, αδυναμίες και ανεπάρκειες. Είχαν, στην κρίσιμη στιγμή, “βοήθεια από το εξωτερικό”. Είναι η “Διεθνής των Συμβούλων”, που έφερε στην Ελλάδα ο Παπανδρέου, ένα τμήμα όμως της οποίας κέρδισε την εμπιστοσύνη του στενού περιβάλλοντος Σαμαρά. Ο αρχηγός της ΝΔ ανέλαβε μια επιπλέον, ιστορική ευθύνη. Προσωποποιώντας για μεγάλο διάστημα, την ελπίδα μέρους των Ελλήνων για εναλλακτική, συνέβαλε καθοριστικά, με τη μεταστροφή του, στο κλίμα κατάθλιψης που επικρατεί τώρα, αναγκαίο για να πραγματοποιηθούν τα εγκλήματα κατά της χώρας που προγραμματίζονται τις επόμενες μέρες και εβδομάδες. Τα πολιτικά κόμματα που κυβερνάνε και όσα αντιπολιτεύονται, οι παράγοντες επιρροής, ο ελληνικός λαός στο σύνολό του, μπορούν ακόμα, αλλά έχουν πια ελάχιστο χρόνο να τα αποτρέψουν.
Δεν υπάρχει σήμερα ‘Eλληνας, είτε το ομολογεί, είτε όχι, που να μην αναγνωρίζει μέσα του τις ιστορικές ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για την πορεία καταστροφής της Ελλάδας που εγκαινίασαν. Αλλά ο Παπανδρέου δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την καταστροφή. Οι Παπαδήμος και Σαμαράς καλούνται να το κάνουν, επωμιζόμενοι αντίστοιχες ή μεγαλύτερες ευθύνες.
Ιστορικές είναι και οι ευθύνες όλων μας, ανάλογα με τις δυνατότητες καθενός, περιλαμβανομένων και των πολιτικών δυνάμεων που δηλώνουν, και ελπίζουμε να είναι όντως, αλλά δεν αποτυπώνεται πάντα στην πράξη, αντίπαλες των ακολουθούμενων πολιτικών.
Ο ελληνικός λαός θα αναγκαστεί να δώσει τη μάχη της επιβίωσης της χώρας του τώρα. Αλλά και εκ των υστέρων, αν ηττηθεί τώρα. Θα τη δώσει όμως σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες.
Είναι πιο έξυπνο όμως να τη δώσει τώρα, με όσα περισσότερα όπλα ακόμα διαθέτει, έστω και αν, δυστυχώς, ελάχιστα προετοιμάστηκε.
Ιστορικές είναι και οι ευθύνες όλων μας, ανάλογα με τις δυνατότητες καθενός, περιλαμβανομένων και των πολιτικών δυνάμεων που δηλώνουν, και ελπίζουμε να είναι όντως, αλλά δεν αποτυπώνεται πάντα στην πράξη, αντίπαλες των ακολουθούμενων πολιτικών.
Ο ελληνικός λαός θα αναγκαστεί να δώσει τη μάχη της επιβίωσης της χώρας του τώρα. Αλλά και εκ των υστέρων, αν ηττηθεί τώρα. Θα τη δώσει όμως σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες.
Είναι πιο έξυπνο όμως να τη δώσει τώρα, με όσα περισσότερα όπλα ακόμα διαθέτει, έστω και αν, δυστυχώς, ελάχιστα προετοιμάστηκε.
Πηγή: infognomonpolitics.blogspot.com ( Επίκαιρα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου