Απεικονίζοντας την κοινωνική πραγματικότητα

Η πολιτισμική διαχείριση, με τις θετικές ή αρνητικές συνδηλώσεις του όρου,  δεν αποτέλεσε ποτέ αγαπημένο εργαλείο της εγχώριας πολιτικής ηγεσίας. Στην παρούσα συνθήκη, ωστόσο, οι ιθύνοντες παρουσιάζονται πρωτοπόροι, έχοντας απορρίψει συθέμελα κάθε πιθανότητα πολιτιστικής ανάκαμψης, πόσο δε, διαχείρισής της. Είναι δυνατό οι σύγχρονοι πολιτικοί να οραματίζονται πολιτιστική προβολή δίχως πολιτιστική παραγωγή ή δίχως έστω ένα πρωταρχικό κοινό, ικανό να την αναγνωρίσει και να την αναδείξει στην ίδια του τη χώρα;
 
της Χριστίνας Σγουρομύτη

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι κατά τα τελευταία χρόνια τα όρια της καλλιτεχνικής συνεργασίας διευρύνονται με κάθε δυνατό τρόπο. Νέοι θεσμοί επιδιώκουν την αφύπνιση της καλλιτεχνικής συνείδησης στην ελληνική περιφέρεια, την ίδια στιγμή που στις πόλεις εγκαινιάζονται διοργανώσεις διεθνούς εμβέλειας∙ κι όλα αυτά, με την ελπίδα να αποφευχθεί η πολιτιστική απομόνωση που προοιωνίζεται η βαθειά οικονομική κρίση. Τέτοιες πρακτικές, σε μια άλλη συγκυρία, θα προμήνυαν πεδίο δόξης λαμπρό για την εντόπια καλλιτεχνική παραγωγή. Οι κεντρικές πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνονται, όμως,  σε ότι αφορά την καλλιτεχνική εκπαίδευση, τις καθιστούν μάλλον ατελέσφορες.

Η πολιτισμική διαχείριση, με τις θετικές ή αρνητικές συνδηλώσεις του όρου,  δεν αποτέλεσε ποτέ αγαπημένο εργαλείο της εγχώριας πολιτικής ηγεσίας. Στην παρούσα συνθήκη, ωστόσο, οι ιθύνοντες παρουσιάζονται πρωτοπόροι, έχοντας απορρίψει συθέμελα κάθε πιθανότητα πολιτιστικής ανάκαμψης, πόσο δε, διαχείρισής της. Γιατί, ποιο είναι άραγε το κοινό που θα οικοδομήσει πολιτιστική πολιτική, όταν ανακόπτεται η πρόσβαση στην πιο στοιχειώδη δομή της καλλιτεχνικής λειτουργίας, εκείνη δηλαδή που εδράζεται στο βασικό κορμό της δημόσιας εκπαίδευσης; Ίσως η έννοια-κλειδί εδώ δεν είναι αυτή της εκπαίδευσης, αλλά του δημόσιου χαρακτήρα της. Και πράγματι, όπως έχει συμβεί με τόσες άλλες δημόσιες λειτουργίες που εκλαμβάνονται πλέον ως αγαθά πολυτελείας, ίσως έχει έρθει ο καιρός να αντιστραφεί η πορεία προς αυτή την καταστροφικά ελιτίστικη λογική, δημιουργώντας από τα κάτω δομές. Θα μπορούσαμε να έχουμε τότε –σε αντιστοιχία με τα κοινωνικά φαρμακεία, ιατρεία και φροντιστήρια- κοινωνικά εργαστήρια τέχνης, ικανά να φέρουν σε πέρας μια αποστολή για την οποία τα κράτη παραδοσιακά είθισται να κονταροχτυπιούνται. Είναι κοινός τόπος, άλλωστε, ότι ο πολιτισμός αποτελεί προνομιακό πεδίο συμβολικής διάκρισης στη διεθνή αρένα. Είναι δυνατό οι σύγχρονοι πολιτικοί να οραματίζονται πολιτιστική προβολή δίχως πολιτιστική παραγωγή ή δίχως έστω ένα πρωταρχικό κοινό, ικανό να την αναγνωρίσει και να την αναδείξει στην ίδια του τη χώρα;

Δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Κατά μια γνωστή ρήση, «οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, οι θεσμοί μένουν». Ίσως αυτοί οι άνθρωποι σκέφτονται να φύγουν πολύ γρήγορα, ίσως πάλι νέοι θεσμοί προλάβουν να εδραιωθούν στη θέση των παλιών. Ένα μοιάζει βέβαιο, η καλλιτεχνική παιδεία παράγει πολιτισμό. Και ο πολιτισμός είναι (και θα είναι) ο καθρέφτης της κοινωνίας που τον παρήγαγε.

 
Η Χριστίνα Σγουρομύτη είναι εικαστικός.

Πηγή: Unfollow

Παγκόσμια σεισάχθεια με αποανάπτυξη!

 
των Γ. Κολέμπα και Γ. Μπίλλα

Οι σημερινοί μας πολιτικοί «ηγέτες» και τα κόμματα εξουσίας κάνουν πως δε βλέπουν ότι η ελληνική κρίση είναι η «εξτρέμ» έκφραση της παγκόσμιας κρίσης, στην οποία βρίσκεται το καπιταλιστικό σύστημα υπό την ηγεσία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Η σχέση πραγματικών αξιών (πρώτες ύλες, πηγές ενέργειας, καταναλωτικά προϊόντα, υπηρεσίες κ.λπ.) προς χρηματικές αξίες (διάφορες μορφές χρήματος-χάρτινες ή ηλεκτρονικές- που κυκλοφορούν από τους κατέχοντες) είναι 1: 10 (πολλές εκτιμήσεις την ανεβάζουν στο 1: 15 ή 1:17).

Υπάρχει δηλαδή μια χρηματοπιστωτική φούσκα διογκωμένη τουλάχιστον κατά 10 φορές. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν αυξηθεί υπέρμετρα οι σημερινές χρηματικές περιουσίες της ελίτ, που αποτελεί το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Αυτή η ελίτ διακινώντας και δανείζοντας αυτόν τον τεράστιο χρηματικό όγκο μπορεί και ελέγχει την «ευημερία» του υπόλοιπου 99%. Αυτό είναι δυνατόν, γιατί έχει καταφέρει να εξαρτήσει από αυτό το χρήμα, την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού.

Δυστυχώς είστε αθώοι – δυστυχώς είστε και ζωντανοί ακόμα. Μία δίκη – μία ιδεολογία

Δυστυχώς είστε αθώοι – δυστυχώς είστε και ζωντανοί ακόμα.

Μία δίκη – μία ιδεολογία 

Δημοσιεύουμε το κείμενο-ανταπόκριση από τη Θεσσαλονίκη που έστειλε ένας καλός φίλος και σύντροφος:

«Δυστυχώς υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας». Με αυτή τη φράση ξεκίνησε την αγόρευσή της η εισαγγελέας στη δίκη των 13 που είχαν συλληφθεί γιατί έγραψαν ένα σύνθημα σε κουβούκλιο του ΟΑΣΘ την επόμενη μέρα του θανάτου του 19χρονου από το Περιστέρι από έναν ελεγκτή για 1,40 ευρώ. 

Ήταν 14 Αυγούστου, όλοι έλειπαν σε διακοπές και οι λίγοι κοινωνικά ευαίσθητοι αλλά και οικονομικά αδύναμοι γιατί δεν είχαν χρήματα να πάνε διακοπές, σκέφτηκαν εκείνη τη μέρα να απευθυνθούν σε όσους ήταν στην ίδια οικονομική μοίρα και είχαν απομείνει στην πόλη. Σκέφτηκαν ότι αυτοί τουλάχιστον θα τους καταλάβαιναν. Κάποιοι από αυτούς έγραψαν το σύνθημα «19χρονος νεκρός για ένα εισιτήριο» σε ένα κουβούκλιο του ΟΑΣΘ. Κόσμος μαζεύτηκε να ρωτήσει, να μάθει, να καταλάβει πώς φτάσαμε ως εδώ. Να αξίζει η ζωή ένα και σαράντα του ευρώ.

Η σκληρή πραγματικότητα της πλούσιας Ευρώπης

Η σκληρή πραγματικότητα της πλούσιας Ευρώπης / La cruda realidad de la rica europa

 

του Salim Lamrani 

Στη Γαλλία, (και γενικά στην Β. Ευρώπη), οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι ...

Καθώς η κρίση έπληξε κυρίως τα λαϊκά στρώματα και τις μεσαίες τάξεις στη Γαλλία, οι πολύ πλούσιοι αύξησαν τον πλούτο τους κατά 25% μόλις μέσα σε ένα μόνο χρόνο.

Με ετήσια παραγωγή πάνω από 1,9 δισ. ευρώ η Γαλλία, πέμπτη δύναμη στον κόσμο, δεν ήταν ποτέ πριν τόσο πλούσια στην ιστορία της.

Ωστόσο, από το 1945, η χώρα δεν είχε ποτέ μεγαλύτερο ποσοστό από 8,6 εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή περισσότερο από το 14% του πληθυσμού. Μια κυβερνητική έκθεση αναλύει αυτή την ανησυχητική διαπίστωση και αναγνωρίζει "τη μάζα της αβεβαιότητας που φτάνει ακόμα και στα νοικοκυριά που προστατεύονταν προηγουμένως".

Οι Γερμανοί, έχουν πλέον υλικό συμφέρον από μια Ελλάδα που θα βρίσκεται υπό συνεχή χρεοκοπία...

Οι Γερμανοί, έχουν πλέον υλικό συμφέρον από μια Ελλάδα που θα βρίσκεται υπό συνεχή χρεοκοπία...

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Επίδειξη δύναμης έκανε η Γερμανία ανοίγοντας τη συζήτηση για την τύχη του ελληνικού δημόσιου χρέους, μπαίνοντας στην τελική ευθεία της προεκλογικής εκστρατείας. 

Η ανακίνηση του θέματος από τη μεριά του κόμματος της Άνγκελα Μέρκελ ένα σχεδόν μήνα πριν από τις εκλογές δεν αποτέλεσε αμυντική κίνηση που έγινε υπό την πίεση των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι επιδίωξαν έτσι να στριμώξουν τη γερμανική Δεξιά, αποκαλύπτοντας προς άγρα ψήφων τη μετεκλογική ατζέντα, ή υπό την πίεση λαϊκίστικων φυλλάδων όπως η Bild, που κυκλοφόρησε ακόμη και σειρά αφισών υπό το γενικό τίτλο «Ούτε ευρώ για την Ελλάδα».

Το άνοιγμα της συζήτησης για το ελληνικό δημόσιο χρέος αποτέλεσε μια επιθετική κίνηση από τη μεριά του Βερολίνου που δεν στόχευε στη Γερμανία, ούτε καν στην Ελλάδα ή την Ευρωζώνη κατευθυνόταν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και έδειχνε ότι για την Ελλάδα αν κάποιος αποφασίζει αυτός είναι η Γερμανία. Κανένας άλλος!

Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σωματείων Βάσης, Εργαζομένων, Ανέργων και Συλλογικοτήτων (Θεσ/νίκης): Κάλεσμα σε ανοιχτή συνέλευση

Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σωματείων Βάσης, Εργαζομένων, Ανέργων και Συλλογικοτήτων (Θεσ/νίκης): Κάλεσμα σε ανοιχτή συνέλευση

H επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη, μέσω των κυβερνήσεων του και της τρόικα συνεχίζεται. Στο στόχαστρο τώρα βρίσκονται οι εργαζόμενοι του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα με πρώτους τους τομείς της Υγείας και της Παιδείας αλλά και τις τελευταίες κρατικές παραγωγικές μονάδες που έχουν απομείνει στην χώρα όπως η ΛΑΡΚΟ, η ΕΛΒΟ και η ΕΑΣ. Η επίθεση αυτή πέραν του ότι έρχεται να προσθέσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ανέργους στους ήδη 1,7 εκατομμύρια υπάρχοντες, δεν αφορά μόνο όσους εργάζονται στο δημόσιο αλλά αφορά όλη την εργατική τάξη καθώς έρχεται να πλήξει ακόμη περισσότερο την ήδη περιορισμένη πρόσβαση των κατώτερων κοινωνικά στρωμάτων σε περίθαλψη και μόρφωση.

Σε αυτόν τον αγώνα η διαπλεκόμενη όλα αυτά τα χρόνια με τα κόμματα εξουσίας καθεστωτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όχι μόνο δε μπορεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της εργατικής τάξης αλλά ούτε καν τον ίδιο της εαυτό, καθώς αφού συνέβαλε τα μέγιστα στο ξεπούλημα όλων των εργατικών αγώνων και δικαιωμάτων τώρα βάλλετε και η ίδια από την κυβέρνηση ως φορέας διαφθοράς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΕΡΤ που το εν μία νυκτί κλείσιμο της οδήγησε στην ταυτόχρονη διάλυση της πάλε ποτέ κραταιάς ΠΟΣΠΕΡΤ.

Η οικονομία του σερβιτόρου

Η οικονομία του σερβιτόρου
 

του Άρη Χατζηστεφάνου

Πίσω από την αμερικανική «ανάκαμψη» δημιουργείται μια γενιά ανασφάλιστων, κακοπληρωμένων υπηρετών. 

Σύντομα σε ένα εστιατόριο δίπλα σας...και εδώ στην Ελλάδα.

Ανάμεσα στους δεκάδες δείκτες, που παρουσιάζουν κατά καιρούς διάφοροι οικονομολόγοι για να περιγράψουν την πορεία των οικονομικών μεγεθών μιας χώρας, τα τελευταία χρόνια ξεχώρισε (για προφανείς μάλλον λόγους) ο λεγόμενος δείκτης της «όμορφης σερβιτόρας».

Σύμφωνα με αυτόν όσο ομορφαίνουν οι γυναίκες που εργάζονται σε εστιατόρια και ταχυφαγεία τόσο βαθαίνει η οικονομική κρίση καθώς οι ίδιες υπάλληλοι θα μπορούσαν, σε περιόδους οικονομικής άνθησης, να εκμεταλλευτούν ευκολότερα την εξωτερική τους εμφάνιση για να εξασφαλίσουν μια θέση με καλύτερες αποδοχές και κοινωνική αναγνώριση.

Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τη συγκεκριμένη θεωρία σεξιστική και κυρίως απλουστευτική. 

Μετατρέπουν την Ελλάδα σε ενεχυριασμένη αποικία

Μετατρέπουν την Ελλάδα σε ενεχυριασμένη αποικία 

του Γιώργου Παπαγεωργίου

Πίσω από τις -φαινομενικές- παλινωδίες των Γερμανών γύρω από το θέμα της Ελλάδας κρύβεται μια στέρεη πραγματικότητα, η οποία δύσκολα θα μεταβληθεί ύστερα από τις εκλογές στη χώρα αυτή.

Είναι ξεκάθαρο ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως ένα είδος νεο-αποικίας, την οποία “καταλαμβάνει” σταδιακά σε πολλά επίπεδα.

Από το κούρεμα που δεν γίνεται για να παραμείνει η χώρα εξαρτημένη και υποτελής,  μέχρι τη διείσδυση γερμανικών τραπεζών οι οποίες με το πρόσχημα της “αναπτυξιακής βοήθειας” βάζουν “πόδι” σε όποια επένδυση γίνεται στη χώρα - ακόμα κι αν αυτή χρηματοδοτείται με κοινοτικά κονδύλια.

Τώρα πλέον αποκαλύπτεται και το νέο σχέδιο για μεταβίβαση της κρατικής περιουσίας σε ξένες εταιρίες οι οποίες θα την μοσχοπουλήσουν. Η σχετική μελέτη μάλιστα έγινε από το ευρωπαϊκό Ταμείο Διάσωσης (τον λεγόμενο ESM), γεγονός που καθιστά σαφές ότι προετοιμάζεται το έδαφος για μια ουσιαστική κατάσχεση της περιουσίας του ελληνικού Κράτους.

Αποτελεσματική και δημοκρατική αντιμετώπιση του χρέους

Αποτελεσματική και δημοκρατική αντιμετώπιση του χρέους

του Κώστα Λαπαβίτσα

Η ελληνική κρίση σφραγίστηκε από το μέγεθος και τη συνακόλουθη δυσκολία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους που τελικά οδήγησε σε αποκλεισμό από τις διεθνείς αγορές το 2010. Θα μπορούσε η τότε ελληνική κυβέρνηση να είχε κηρύξει στάση πληρωμών επιδιώκοντας δυναμικά τη διαγραφή του χρέους. Αυτό πιθανότατα θα σήμαινε έξοδο από την ευρωζώνη, άρα απαιτούσε τόλμη, σχέδιο και αποφασιστικότητα ώστε να βγει η χώρα γρήγορα από την κρίση. Τα ατού της Ελλάδας δεν ήταν λίγα γιατί το χρέος ήταν περίπου 300 δις, κατά τα δύο τρίτα προς ξένους δανειστές, 90% ομολογιακό και – απίστευτη τύχη – βασισμένο στο ελληνικό δίκαιο.

Αντί γι’ αυτό η χώρα δέχθηκε νέο, επίσημο δανεισμό, υπογράφοντας το Μνημόνιο που επέβαλε δυσβάστακτους οικονομικούς όρους και δημιούργησε την τραγικότερη ύφεση της ελληνικής ιστορίας. Η απόφαση πάρθηκε από μια κυβέρνηση που είχε εκλεγεί στη βάση του ‘λεφτά υπάρχουν’, επιβλήθηκε παρακάμπτοντας τη συνήθη λειτουργία του κοινοβουλίου και γέννησε τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας. Με αντιδημοκρατικό τρόπο, η Ελλάδα αποδέχτηκε τους όρους της τρόικας, κατέστρεψε την οικονομία της κι έδωσε χρόνο στους ξένους ιδιώτες δανειστές για να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα.

Ο φετινός Σεπτέμβρης θα ξεκινήσει αλλιώτικα, με τους δικούς μας όρους!

Ο φετινός Σεπτέμβρης θα ξεκινήσει αλλιώτικα, με τους δικούς μας όρους!

Λίγες μέρες πριν, το βράδυ της 13ης Αυγούστου, μερικά μέτρα πιο κάτω από το δημαρχείο του Περιστερίου δολοφονήθηκε ο 19χρονος Θανάσης Καναούτης. Ένας ακόμη νέος, σαν και εμάς, στο βωμό της κρίσης τους. Ένας ακόμη «τζαμπατζής» και περιθωριακός, σαν και μας, που δεν πλήρωσε το εισιτήριο στο λεωφορείο που ανέβηκε. 

Ένα ακόμη θύμα της μαυρίλας που θέλουν να αποκαλούν ζωή, για τη γενιά μας. Για το κράτος τους, την αστυνομία και τους ελεγκτές, όποιος δεν πληρώνει αυτά που τον διατάζουν είναι παρείσακτος. Για τις κυβερνήσεις τους όποιος σηκώνει κεφάλι στη χούντα και τη μνημονιακή λεηλασία είναι εχθρός. Το αποδεικνύουν καθημερινά πως η νεολαία που ξυπνά και αντιστέκεται και όποιος άλλος αγωνίζεται θα βρεθεί αντιμέτωπος με σιδερένια πειθαρχία. Από τη μία ΜΑΤ, βία και δακρυγόνα, από την άλλη απολύσεις, λιτότητα, ανεργία και ένα μέλλον γεμάτο μιζέρια και εξαθλίωση.

Μήνυμα από την ΕΡΤ στους καθηγητές

Μήνυμα από την ΕΡΤ στους καθηγητές

του Τάσου Παππά

Δεν ξέρω ποια θα είναι η έκβαση της μάχης που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ απέναντι στην κυβέρνηση. Οπως έχει αποδειχτεί ιστορικά, ακόμη και οι χαμένες μάχες έχουν το νόημά τους. Κάποιοι θεωρούσαν άσκοπη τη σύγκρουση και συνιστούσαν συνθηκολόγηση από την πρώτη στιγμή. 

Τα κόμματα της συγκυβέρνησης έκαναν τα πάντα για να το πετύχουν. Δυσφήμησαν τους εργαζόμενους στα δημόσια μέσα ενημέρωσης, επιχείρησαν να τους διασπάσουν, προσπάθησαν να τους δελεάσουν προσφέροντας θέσεις και ανταλλάγματα. Η γενναιοδωρία των χρεοκοπημένων.

Αρκετοί πράγματι ενέδωσαν: Είτε γιατί το φάντασμα της ανεργίας καραδοκούσε απειλητικό πάνω από τα κεφάλια τους είτε γιατί πιστεύουν ότι είναι μάταιο να αγωνίζεσαι ενάντια στις εξουσίες, ακόμη κι όταν αυτές σε προκαλούν με τον πιο βάναυσο τρόπο, είτε γιατί προτίμησαν να συνεργαστούν με τον αντίπαλο παρά να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους αντιστεκόμενους συναδέλφους τους. Η ρετσινιά «δηλωσίας», πάντως, είναι ισοπεδωτική, γιατί δεν ανήκουν όλοι στην ίδια κατηγορία. Ας αναλογιστούν όσοι την εισηγήθηκαν το παρελθόν αυτής της λέξης και το πόσο κακό έκανε στα δύσκολα χρόνια, τότε που η Αριστερά ήταν στην παρανομία, στις φυλακές και τις εξορίες.

Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας

Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας: Από την κατάσταση εξαίρεσης στην συντακτικότητα των κινημάτων

Η οικονομία ως πρώτη και κύρια αξία του καπιταλισμού και της ζωής στον καπιταλισμό, βάζει νέους όρους εκμετάλλευσης. Η εκμετάλλευση μέσα από την παραγωγή βρήκε διέξοδο απ’ την εκμετάλλευση μέσα από το χρέος.
 

Η μαζική περιθωριοποίηση και απαξία μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας μέσα σε ελάχιστο χρόνο καλλιέργησε ένα κλίμα φόβου που το συνόδευε η τρομοκρατία της έκπτωσης. Η απόγνωση και η απελπισία μπήκαν στην καθημερινότητα και σε ημερήσια διάταξη.
 

Το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν η πρώτη κάθετη απόπειρα του φόβου ως όπλο πολιτικής διαχείρησης απ το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Η εκτός συνόρων αντίδραση έδωσε μια ανάσα στην εντός συνόρων αντίσταση , αλλά η ατζέντα παραμένει ανοικτή.
Ήταν ο κατάλληλος χρόνος για να επιταχυνθούν όλοι οι σχεδιασμοί που δειλά-δειλά και κομματιασμένα έκαναν την εμφάνισή τους όλο το προηγούμενο διάστημα.
 

Η εγκατάλειψη παραγωγικών μονάδων, η διόγκωση της ανεργίας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η περίφραξη των δημόσιων χώρων, τα διατάγματα νομοθετικού περιεχομένου.

Ψήφισμα για κλιμάκωση κινητοποιήσεων στα νοσοκομεία, από το συντονιστικό σωματείων και επιτροπών αγώνα

Ψήφισμα για κλιμάκωση κινητοποιήσεων στα νοσοκομεία, από το συντονιστικό σωματείων και επιτροπών αγώνα 

Στη δημοσιότητα έδωσαν οι εργαζόμενοι στο χώρο της Δημόσιας Υγείας, το κείμενο - ψήφισμα το οποίο συναποφάσισαν σε σύσκεψη την Παρασκευή 23 Αυγούστου, σε σύσκεψη στο ΕΚΑ, την οποία παρακολουθήσατε μέσα από συνεχείς αναρτήσεις του ertopen. Αναλυτικά το ψήφισμα:

25/08/2013
Κανένα Νοσοκομείο να μην κλείσει! (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ)

ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ-ΑΠΟΛΥΣΗ!

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ!

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ!

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ!
 

Η μαζική διαδήλωση των υγειονομικών στην απεργιακή κινητοποίηση της Παρασκευής 23 Αυγούστου φέρνει το μήνυμα της κλιμάκωσης της σύγκρουσης με την κυβέρνηση και του ξεσηκωμού για την ανατροπή της πολιτικής της.

Οι εκκενώσεις των καταλήψεων ως επαναφορά της ισοτοπίας

του Νικόλαου Μιτζάλη*
 
Ο Λεφέμπρ[1] το είχε αντιληφθεί αλλά και διατυπώσει μοναδικά εδώ και δεκαετίες: Η ετεροτοπία των χώρων και πρακτικών της πόλης βρίσκεται σε διαρκή ένταση με την ισοτοπία της χωρικής ευταξίας τής εξουσίας. Οι ετεροτοπίες, ως παρεκκλίσεις της κανονικότητας που το κράτος επιβάλλει -κυρίως για την εύρυθμη λειτουργία των καπιταλιστικών σχέσεων και συσχετισμών-, συγκροτούν χώρους ανομίας που τελικά συνήθως ανακτώνται από την εξουσία. 

Και αυτό γιατί ό,τι είναι διαφορετικό στις κυρίαρχες πρακτικές είναι αυτομάτως ανατρεπτικό, ή δυνάμει ανατρεπτικό, για αυτές. Οι ετεροτοπίες, για τους μη μυημένους, είναι χώροι του έτερου, της διαφορετικότητας, εναλλακτικοί χώροι και τόποι έκφρασης, δημιουργίας, κουλτούρας, αλλά και κατοίκησης.

Νερό με το ATM

Νερό με το ATM

του Άρη Χατζηστεφάνου

Siemens, General Electric και Goldman Sachs εισέρχονται στο νέο πόλεμο του νερού. 

Τα συμφέροντα και οι καταστροφικές επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων.

Σε κάποιο χωριό της Ινδίας ένα παιδί περιμένει αυτή τη στιγμή υπομονετικά μπροστά σε ένα μηχάνημα που θυμίζει αρκετά τα ATM μιας τράπεζας. Με τη διάφορα ότι το μηχάνημα δεν δίνει χρήματα αλλά παίρνει λεφτά για να δώσει μικρές ποσότητες νερού. Για το βρετανικό περιοδικό Economist η συγκεκριμένη εικόνα αποτελεί ένα θαύμα της ιδιωτικής πρωτοβουλία, η οποία προσφέρει πόσιμο νερό σε περιοχές που για χρόνια αντιμετώπιζαν σημαντικά προβλήματα ύδρευσης. Για δεκάδες οργανώσεις και ερευνητές όμως είναι μια εικόνα από το μέλλον ενός πλανήτη όπου το νερό θα έχει πάψει οριστικά να αποτελεί δημόσιο αγαθό και η τελευταία σταγόνα του θα ελέγχεται από μια χούφτα πολυεθνικών.

Ήδη, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η Wall Street Journal, ορισμένες από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες αλλά και μερικά από τα γνωστότερα «αρπακτικά» της Γουόλ Στριτ επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια αγοράζοντας δίκτυα ύδρευσης ή τεράστιες ποσότητες νερού για ύδρευση και άρδευση.

Πού κρυβόταν τόση σκατοψυχιά;

Ποιος πολιτισμικός και κοινωνικός βόθρος άνοιξε το 2010; Πόσο φαρμάκι έκρυβε μέσα της η ελίτ του ελληνικού πολιτισμού της δεκαετίας του ’90; Πόσες εμμονές και πόση αυταρέσκεια χωρά σε ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων; Πόσο παραγωγικός είναι επιτέλους αυτός ο κοινωνικός δαρβινισμός που έχει επιβληθεί.


Ξεφτίλισαν το συνταξιούχο που αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος. Χλεύασαν τα παιδιά που λιποθύμησαν από κακή διατροφή. Αφόδευσαν σε πιτσιρικάδες που σαπίζουν στα κρατητήρια. Αγνόησαν χιλιάδες ψυχές που στιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χειροκρότησαν κάθε κυβερνητική απόφαση που έκριναν ότι είναι αρκούντως σκληρή και διαμαρτυρήθηκαν μόνο για τις καθυστερήσεις στην επιβολή της πιο απάνθρωπης πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών. Όχι, δεν είναι ούτε εργοστασιάρχες, ούτε μεγαλοτραπεζίτες, ούτε εθνικοί εργολάβοι, ούτε καναλάρχες. Είναι άνθρωποι του πολιτισμού. Είναι η πεφωτισμένη πρωτοπορία των 90s. Είναι το πνευματικό ισοδύναμο της σκωληκοειδούς απόφυσης του Κλικ.

Ισχύς και εξουσία. Επανεπινοώντας την επανάσταση

Ισχύς και εξουσία. Επανεπινοώντας την επανάσταση

του Amador Fernández-Savater

Πώς είναι δυνατόν πενήντα άνθρωποι να μπορούν να σταματήσουν μια βίαιη έξωση; Όχι μόνο μία φορά, αλλά ξανά και ξανά (μέχρορές). Αυτή την ερώτηση έχω στο μυαλό μου για ένα διάστημα. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων 25-S στη Μαδρίτη¹, είδαμε ότι η αστυνομία μπορεί να εκδιώξει οποιοδήποτε αριθμό διαδηλωτών από οπουδήποτε. Έτσι, τι είδους ισχύς επιτρέπει σε αυτά τα πενήντα άτομα να σταματήσουν μια έξωση κατάσχεσης; Τι σημαίνει να έχουν ισχύ, αν δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να έχουν εξουσία (σωματική, ποσοτική, οικονομική, θεσμική, κλπ.); Το κείμενο αυτό είναι η δική μου απόπειρα απάντησης, που, σε καμία περίπτωση, δεν εξαντλεί πλήρως το ζήτημα. Υπάρχει χώρος για περισσότερες απαντήσεις και, πάνω απ 'όλα, για να συνεχίσουμε να θέτουμε την ερώτηση - αυτό, πιστεύω, είναι το πιο σημαντικό.

Πόλεμος θέσεων και πόλεμος ελιγμών

  

Θα παρεκκλίνω για λίγο προτού επιστρέψω στην κύρια οδό, στο ζήτημα του πώς μια χούφτα άνθρωποι έχουν την ισχύ να υπερασπιστούν ένα σπίτι. Ας δούμε τη συζήτηση σχετικά με την έννοια της επανάστασης που διεξήχθη εντός του μαρξισμού μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, όπου θα εστιάσουμε στην προσέγγιση που υποστηρίχθηκε από τον ιταλό μαρξιστή Αντόνιο Γκράμσι.

Εικόνες από το μέλλον της Ελλάδας οι εξώσεις στην Ισπανία

Εικόνες από το μέλλον της Ελλάδας οι εξώσεις στην Ισπανία 
 

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αρκεί μια ματιά στην Ισπανία για να μάθουμε τι θα ακολουθήσει την ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά να μην ανανεώσει το νόμο που προστατεύει την πρώτη κατοικία από πλειστηριασμούς. Οπότε από την 1 η Ιανουαρίου του 2014, σιγά σιγά στην αρχή και με σαρωτικούς ρυθμούς στη συνέχεια, οι τράπεζες θα αρχίσουν τις κατασχέσεις σπιτιών που είχαν αγοραστεί με δάνεια που έχουν πάψει να εξυπηρετούνται, προχωρώντας ταυτόχρονα και στην έξωση των δανειοληπτών.

Στη χώρα του Θερβάντες, με ένα ποσοστό ιδιοκατοίκησης κοντά στο 80%, που συναγωνίζεται το ελληνικό, απαιτείται πολύ μεγάλη μεροληψία για να κατηγορήσει κανείς τους ίδιους τους Ισπανούς για τα δάνεια που πήραν. «Δεν θέλουμε μια χώρα προλετάριων, θέλουμε μια χώρα που να αποτελείται από ιδιοκτήτες σπιτιών», δήλωνε δημόσια το 1957 ο πρώτος υπουργός Κατοικίας του δικτάτορα Φράνκο.

Η πιο πρόσφατη ώθηση στο (πολύ κοντινό μας) όνειρο κάθε Ισπανού να αποκτήσει το δικό του σπίτι δόθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '90 κι αμέσως μετά την υιοθέτηση του ευρώ.

Το δράμα του αυτόκλητου υπερασπιστή

by kartesios

 

Η είδηση το λέει όσο πιο ξεκάθαρα μπορεί: «Ολοκληρώθηκε η τρίωρη υπουργική σύσκεψη που συγκάλεσε ο πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Αντώνης Σαμαράς τόνισε στην αρχή της σύσκεψης ότι ο φόρτος εργασίας για την κυβέρνηση είναι μεγάλος προκειμένου να τηρηθούν όλα τα χρονοδιαγράμματα που έχει θέσει η Tρόικα μέχρι το Σεπτέμβριο».

Κατόπιν τούτης της είδησης που μεταδόθηκε από τα συμβατικά και ηλεκτρονικά συστημικά ΜΜΕ, επισημοποιείται αυτό που τόσο καιρό ξέραμε, λέγαμε, φωνάζαμε. Ότι δηλαδή, η κυβέρνηση Σαμαρά εργάζεται αποκλειστικά και μόνο για τα συμφέροντα της Τρόικας ακολουθώντας τις διαταγές της. Βέβαια ακόμη και σήμερα  μας κατηγορούν στην καλύτερη περίπτωση για «υπερβολή»,  στη μεσαία περίπτωση για «προβοκάτσια» και στη χειρότερη και πιο συνηθισμένη περίπτωση για «προδοσία».

Σιγά την αποκάλυψη, θα πείτε. Μα το θέμα δεν είναι η αποκάλυψη. Είναι η παραδοχή πλέον ότι και η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είναι ελληνική κυβέρνηση ή κυβέρνηση των Ελλήνων, αλλά μια κυβέρνηση της Ελλάδας. Κυβερνά την Ελλάδα ως τοποτηρητής, επόπτης, επιστάτης της Τρόικας.

EBU: Πλάνη... ή παραπλάνηση;

EBU: Πλάνη... ή παραπλάνηση;

Είναι γνωστό ότι η τελευταία Γενική Συνέλευση της EBU, που έγινε στη Μάλτα μετά το λουκέτο της ΕΡΤ, ξεκίνησε προς τιμήν της ΕΡΤ, με το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» και όλους τους συνέδρους να επευφημούν συγκινημένοι την ομιλία του εκπρόσωπου της ΕΡΤ. Κατέληξε με ένα θερμό ψήφισμα υποστήριξης των εργαζομένων της ΕΡΤ που έσωζαν τη χαμένη τιμή της δημοκρατίας κρατώντας ζωντανά τα προγράμματα της ελληνικής ελεύθερης δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. 

Τι άλλαξε από τότε και φθάσαμε στη διακοπή της δορυφορικής και διαδικτυακής μετάδοσης των προγραμμάτων της ΕΡΤ στις 21 Αυγούστου από τη διοίκηση της EBU; Λίγοι μπορούν να γνωρίζουν τι έγινε πριν 20 ημέρες περίπου στη συνάντηση του κ. Καψή και του κ. Μάναλη με τη διοίκηση της EBU, παρούσης μάλιστα της νομικής συμβούλου της τελευταίας.

του Νίκου Μιχαλίτση

«μεταρρυθμισμένου» Τεχνικού Διευθυντή της ΕΡΤ

Πάντως, στις πολλές (απολογητικές) ανακοινώσεις της διοίκησης της  EBU, ένας προσεκτικός αναγνώστης θα σταχυολογήσει περίεργες διαπιστώσεις και ανακολουθίες:

1.       «Το ελληνικό Κοινοβούλιο υιοθέτησε ένα νέο νόμο για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δημόσιου φορέα ραδιοτηλεόρασης (ΝΕΡΙΤ)».

Η αποτυχία του κοινοβουλευτισμού

του Γιώργου Ν. Οικονόμου, Δρ Φιλοσοφίας

Τα δυτικά κοινοβουλευτικά πολιτεύματα τα τελευταία σαράντα χρόνια έχουν μεταμορφωθεί εν συγκρίσει με τις παλαιότερες μορφές τους. 

Ενώ ο παλαιότερος κοινοβουλευτισμός στηριζόταν στη διαμάχη των κομμάτων με βάση προγράμματα που μπορούσαν να δοκιμαστούν στη βάσανο του κοινοβουλίου, η νεότερη μορφή του έχει παρακάμψει το κοινοβούλιο προς όφελος των οικονομικών κέντρων, τα οποία λαμβάνουν ουσιαστικά τις αποφάσεις και διαμορφώνουν τους νόμους και το δίκαιο. 

Η μετάθεση αυτή εξουσίας σε εξωκοινοβουλευτικά κέντρα συνιστά την ουσιώδη κρίση ή μάλλον την αποτυχία του κοινοβουλευτισμού στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και του άκρατου νεοφιλελευθερισμού: οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην των κοινοβουλίων από τις αγορές, τις τράπεζες, τους τεχνοκράτες, τους γραφειοκράτες, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τα πανίσχυρα ΜΜΕ, και επιβάλλονται στις πολιτικές εξουσίες, όχι τόσο λόγω αδυναμίας των τελευταίων όσο ανικανότητας και απροθυμίας τους να αντιπαρατεθούν στα νεοφιλελεύθερα συμφέροντα.

Κοινή ανακοίνωση 15 Σωματείων Νοσοκομείων για τα λουκέτα και τις διαθεσιμότητες

Κοινή ανακοίνωση 15 Σωματείων Νοσοκομείων για τα λουκέτα και τις διαθεσιμότητες

 

Αυγούστου 20th, 2013

Στις 23 Αυγούστου το Υπουργείο Υγείας έχει εξαγγείλει ότι θα ανακοινώσει τα ονόματα περισσότερων από 1600 υγειονομικών που βγαίνουν σε διαθεσιμότητα μέσα στο 2013, σε πρώτη φάση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Πρόκειται στην ουσία για έναρξη απολύσεων καθώς οι εργαζόμενοι που μπαίνουν σε διαθεσιμότητα (κινητικότητα όπως την ονομάζουν για να κρύψουν το πραγματικό της περιεχόμενο) χάνουν τις οργανικές τους θέσεις ενώ με τα νέα οργανογράμματα στα νοσοκομεία έχουν καταργηθεί ή θα καταργηθούν κενές οργανικές θέσεις που υπήρχαν.

Παράλληλα, με το όχημα των συγχωνεύσεων-καταργήσεων νοσοκομείων, κλινικών και τμημάτων και την μείωση κλινών νοσηλείας οδηγούμαστε σε περαιτέρω απώλεια μόνιμων θέσεων εργασίας και απολύσεις.

Η επίθεση αυτή είναι κομμάτι των βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που στόχο έχουν τη διάλυση της υγείας, της πρόνοιας και της παιδείας, την κατεδάφιση εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων δεκαετιών και την κατάργηση των δημοκρατικών μας ελευθεριών. Οι ίδιες πολιτικές που κλείνουν την ΕΡΤ και τα σχολεία είναι αυτές που ισοπεδώνουν τις όποιες δημόσιες παροχές υγείας υπάρχουν οδηγώντας σε κλεισίματα και ιδιωτικοποιήσεις, σε μετακύλιση ολοένα και μεγαλύτερου κόστους στον ασθενή, σε αποκλεισμό ανέργων, ανασφάλιστων και μεταναστών από το σύστημα υγείας.

Θερμός Σεπτέμβρης: σε απεργία διαρκείας προσανατολίζονται οι εκπαιδευτικοί!

Θερμός Σεπτέμβρης: Σε απεργία διαρκείας προσανατολίζονται οι εκπαιδευτικοί! 

Οι δυναμικοί αγώνες των εκπαιδευτικών μπορούν να γίνουν αφετηρία φθινοπωρινής κοινωνικής εξέγερσης για προοδευτική ανατροπή!

Με δυναμικές κινητοποιήσεις θα ξεκινήσει, όπως όλα δείχνουν, η νέα σχολική χρονιά, καθώς οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δηλώνουν αποφασισμένοι να ξεκινήσουν με απεργία διαρκείας, απαντώντας μαχητικά στο πρόγραμμα διαθεσιμότητας - απολύσεων, στις μετατάξεις συναδέλφων τους στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και στις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο Παιδείας στο λύκειο.

Οι αγώνες των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να αποτελέσουν το εφαλτήριο για ένα νέο γύρο δυναμικών ενωτικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων των πόλεων και της υπαίθρου, προκειμένου να ανατραπούν η κυβέρνηση και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές.

Yπογραφές για να συνεχίσει η EBU να μεταδίδει την ΕΡΤ

Yπογραφές για να συνεχίσει η EBU να μεταδίδει την ΕΡΤ

Σήμερα, 19/8/2013, στις 8.30 μ.μ.,  με το που πληροφορηθήκαμε από το επίσημο site της ΕBU ότι επίκειται η διακοπή της μετάδοσης του σήματος της ERT από  τους δορυφόρους της EBU, προχωρήσαμε στη συλλογή υπογραφών, μέσω του διαδικτυακού ιστότοπου www.avaaz.org με το παρακάτω κείμενο, σε αγγλικά και ελληνικά. 

Παρακαλούμε να συνυπογράψετε και να κοινοποιήσετε την πρωτοβουλία μας αυτή.

Εργαζόμενες/οι και αλληλέγγυοι/ες  στην ΕΡΤ

Υπογράψτε εδώ!

Εμείς, ως  υπεύθυνοι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αλλά και ολόκληρου του κόσμου) είμαστε βαθιά σοκαρισμένοι και απογοητευμένοι από τη σημερινή ανακοίνωση της ΕΒU, μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της, http://www3.ebu.ch/cms/en/sites/ebu/contents/news/2013/08/ert-streaming-to-end-as-interim.html, με την οποία ανακοινώνει τη διακοπή της μετάδοσης του σήματος της ΕΡΤ.

Υγεία SOS, στους δρόμους οι γιατροί στη Θεσσαλονίκη με την συμμετοχή και εργαζομένων από την ΕΡΤ 3

Υγεία SOS, στους δρόμους οι γιατροί στη Θεσσαλονίκη - συμμετοχή εργαζομένων από την ΕΡΤ 3

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν σήμερα το πρωί οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της 4ωρης στάσης εργασίας τους στην Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με την απόφαση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) που στέκεται ενάντια στο κλείσιμο των νοσοκομείων και τη διαθεσιμότητα.
Στην ανακοίνωσή της, η ΠΟΕΔΗΝ καταγγέλλει ότι "με μεγαλόστομες δηλώσεις ο Υπουργός Υγείας περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι και εμφανίζει τη διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και τα ΛΟΥΚΕΤΑ Νοσοκομείων ως αναδιοργάνωση του Συστήματος".

Στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας συμμετείχαν οι εργαζόμενοι του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, του Νοσοκομείου «Παναγία», το σωματείο εργαζομένων του Νοσοκομείου Αφροδισίων Θεσσαλονίκης και οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο Παπανικολάου.

Η «δημοκρατία σας» βρωμάει φασισμό

Η «δημοκρατία σας» βρωμάει φασισμό 

Στις 13/8 το βράδυ δολοφονείται ο Θανάσης Καναούτης στο Περιστέρι από τον ελεγκτή και τον οδηγό του τρόλεϊ στο οποίο επέβαινε, επειδή δεν είχε εισιτήριο. Ο οδηγός και ο ελεγκτής αφήνονται ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους.

Στις 14/8 σύντροφοι και συντρόφισσες στη Θεσσαλονίκη προχώρησαν σε παρεμβάσεις διαμαρτυρίας στο κέντρο της πόλης. Μετά από επίθεση της αστυνομίας συλλαμβάνονται 13 άτομα τα οποία θα δικαστούν   τη Τρίτη 27/8 με την κατηγορία «διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς κατά συναυτουργία».

Μας εξοργίζει αυτός ο ανερυθρίαστος κανιβαλισμός ελεγκτών «πού κάνουν καλά τη δουλειά τους»

Πού δεν υπολογίζουν την ζωή μπροστά στα φράγκα.

Πού τσαμπουκαλεύονται μπροστά στους «τζαμπατζήδες» με ύφος χιλίων ράμπο

Πού αρνούνται να δεχτούν το εισιτήριο που προσφέρει κάποιος άλλος γιατί πολύ απλά δεν τους νοιάζει αν θα κοπεί ένα ακόμα εισιτήριο.

Ελεύθερη μετακίνηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Για το δικαίωμα της δωρεάν μετακίνησης με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Διαβάστε τον σχετικό οδηγό.

 

Οδηγός Επιβατών

Πηγή: Άνεργοι-Άνεργες από τις γειτονιές της Αθήνας

Παλιός και νέος ‘’μεγάλος αδελφός’’

Παλιός και νέος ‘’μεγάλος αδελφός’’

Ο θάνατος ενός 19χρονου δια του εξοβελισμού επειδή δεν είχε ένα εισιτήριο των 1.40 λεπτών, αποτελεί ασφαλώς εφαλτήριο προβληματισμών. Το περιστατικό, χαρακτηριστικό της βαρβαρότητας και της κυνικότητας της εποχής μας, έφερε στο νου τους συλλογισμούς του Zygmunt Bauman σε ότι αφορά τη σύγχρονη διάσταση του ζητήματος της δημοκρατίας. Του ζητήματος που η αριστερά συνήθως υποτιμά, βλέποντάς το συχνά απλά  ως ‘’παράγωγο’’ της οικονομικής και κοινωνικής εκμετάλλευσης.

Η προσέγγιση του Πολωνο-εβραίου συγγραφέα, στο βιβλίο του ‘’Σπαταλημένες ζωές-Οι απόβλητοι της νεωτερικότητας’’ (εκδόσεις ΚΑΤΑΡΤΙ), για την φύση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων, είναι ασυνήθιστη, όσο και ενδιαφέρουσα. Διαρθρώνει όλες του τις σκέψεις γύρω από το σχήμα της κατασκευής από τις σύγχρονες εκμεταλλευτικές κοινωνίες, ‘’ανθρώπινων απορριμμάτων’’. 

Άθλιοι και Ιαβέρηδες του 21ου αιώνα

Άθλιοι και Ιαβέρηδες του 21ου αιώνα

του Άρη Χατζηστεφάνου

Το πνεύμα του Ιαβέρη αναβιώνει στις κοινωνίες της Δύσης, που εξαντλούν την αυστηρότητά τους στους Αγιάννηδες των γκέτο και των προαστίων

Μη φοβάστε τους ληστές και τους δολοφόνους. Οι προ­καταλήψεις είναι ο αληθινός ληστής. Η κακία είναι ο πραγματικός δολοφόνος»

Οι Αθλιοι – Βικτόρ Ουγκό

Πριν από περίπου μία δεκαετία οι μαθητές των γαλλικών σχολείων επέστρεψαν στις αίθουσες, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, με μια δυσάρεστη έκπληξη: στα θερινά τμήματα της γαλλικής εθνοσυνέλευσης είχε ψηφιστεί νομοθεσία που όριζε ότι παιδιά από 13 ετών θα φυλακίζονταν έως και για έξι μήνες εάν «προσέβαλλαν» τους δασκάλους τους ή τους ελεγκτές στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Η ποινή συνοδευόταν από πρόστιμο 7.500 ευρώ και προφανώς ένα «λερωμένο» ποινικό μητρώο που θα τους συνόδευε για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Ο Αύγουστος του φόβου μου

Το παραμύθι του σοκ έλαβε επίσημα τέλος. Για σοκ θα μιλούσαμε αν κάποιο πρωί σε πετούσαν ξαφνικά από το σπίτι σου δίχως να το περιμένεις. Τώρα πλέον το περιμένεις. Σε προειδοποίησαν με τον πλέον επίσημο τρόπο. Το άφηναν να διαρρεύσει επί μήνες. Δεν αντέδρασες. Το αντίθετο, πήγες διακοπές.
Δε σε κατηγορώ. Αυτό είχες ανάγκη. Άλλωστε ίσως και να μην πίστεψες ότι θα σου πάρουν το σπίτι. Όμως τώρα σε προειδοποίησε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών. «Αν δε σου πάρουμε το σπίτι, θα καταρρεύσουν οι τράπεζες», σου είπε.
Αν μάθαινες ότι ξέσπασε φωτιά κοντά στο σπίτι σου θα επέστρεφες κι από την άλλη άκρη του κόσμου για να παλέψεις να το σώσεις. Τώρα, δεν επέστρεψες. Έμεινες εκεί. Καλά έκανες. Δε σε κατηγορώ.
Δε θα έμαθες ότι για την κατάσχεση του σπιτιού σου θα συνυπολογιστούν οι έννοιες των «αποδεκτών συνθηκών διαβίωσης» και του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Πήγες διακοπές. Ή ακόμη κι αν δεν πήγες. Έφαγες όμως τρία γεύματα την ημέρα και δε στήθηκες σε συσσίτιο. Κάπνισες κι ένα πακέτο τσιγάρα. Ίσως αγόρασες κι ένα παγωτό στα παιδιά. Άρα, ζεις σε «αποδεκτές συνθήκες διαβίωσης», οπότε θα μπορούσες να πληρώνεις το δάνειό σου τρώγοντας λιγότερο, μην καπνίζοντας και μην αγοράζοντας παγωτό στα παιδιά σου.

1 ζωή =1,40 ευρώ, χωρίς εισιτήριο

Soviet shot n.9: 1 ζωή =1,40 ευρώ, χωρίς εισιτήριο

του Ονειρμού

Το παιδί χωρίς εισιτήριο έχασε τη ζωή του για 1,40 ευρώ. Αδιανόητο. Είναι αδύνατη η ισοδυναμία μιας ζωής με 1,40 ευρώ. 

Μολονότι νοητή, αν όχι και ευτελής σε έναν κόσμο που χιλιάδες δολοφονημένοι άμαχοι σε καιρό πολέμου ισοδυναμούν με μερικά βαρέλια πετρέλαιο. Το κοινό των δύο περιπτώσεων είναι η καταστολή, που κρύβεται πίσω από μια τέτοια ισοδυναμία.

Η υπολογισμένη και αποτιμημένη σε χρήμα ισοδυναμία μιας ζωής με ένα ποσοτικό μέγεθος αποκρύπτει την καταστολή, σε κάθε περίπτωση, της εξαναγκασμένης μετατροπής της ζωής σε χρηματική τιμή: πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή όταν δεν είναι άλλο παρά εργασιακή δύναμη, πόσο κοστίζει η παιδική εργασία, ή πόσο κοστίζουν τα παιδιά που πεθαίνουν από ασιτία ή επειδή δεν έχουν νερό, κάθε μερικά δευτερόλεπτα. Το παιδί στο Τρόλεϋ βίωσε την καταστολή από τον ελεγκτή, από την κατάσταση, από τον κοινωνικό κόσμο, έπαιξε κορώνα γράμματα τη ζωή του, σκοτώθηκε, έτσι που τελικά έγινε η ανταλλαγή, ίσχυσε η ισοδυναμία: 1 ζωή=1,40 ευρώ.

Σκέφτεσαι τον Ελεγκτή. Θα μπορούσε να είναι βγαλμένος από κάποιο έργο του Κάφκα.

Το χρονοδιάγραμμα της διαθεσιμότητας

Το χρονοδιάγραμμα της διαθεσιμότητας: Οι 22 "καυτές" ημέρες της υγείας...

Σε αυστηρό χρονοδιάγραμμα 22 ημερών, αρχής γενομένης από τις 22 Αυγούστου, θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες τόσο για μείωση προσωπικού σε όσα νοσοκομεία εκτιμά το Υπουργείο Υγείας, ότι οι εργαζόμενοι πλεονάζουν ή υπάρχουν κενές θέσεις που χρειάζονται κάλυψη.

Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του “Έθνους της Κυριακής”, στη διαδικασία αυτή προβλέπεται και έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης για κατάργηση θέσεων στα νοσοκομεία υποδοχής κατά κατηγορία, κλάδο ή/και ειδικότητα, κάτι που θα γίνει την Παρασκευή 23 Αυγούστου.

Ειδικότερα, το πρόγραμμα των αλλαγών στο υπουργείο Υγείας προβλέπει:

Γιατί σιωπάτε;

 
Photo: Α. Παναγιώτου @fosphotos.com

Απευθύνομαι στη Διεθνή Αμνηστία, το γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ στην Ελλάδα, στους Γιατρούς του Κόσμου, στην Ελληνική Ένωση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και σε κάθε άλλη διεθνή ή ελληνική Μη Κυβερνητική Οργάνωση: κάντε κάτι και μπείτε στα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών. Να δείτε με τα μάτια σας τι γίνεται. Να δείτε από κοντά την κόλαση που λέγεται Αμυγδαλέζα αλλά και κάθε άλλη κόλαση που έχει ονομαστεί «Κέντρο Φιλοξενίας Μεταναστών» στην Ελλάδα.

Η ΕΡΤ τα μπουφάν double face και ο "Αρτέμης Μάτσας"

To παραμύθι τέλος και ώρα για αποφάσεις. Και αίτηση για τις δίμηνες (για να είμαστε μέσα σε περίπτωση ήττας) και με τις κινητοποιήσεις (για να είμαστε μέσα σε περίπτωση νίκης και με την αίγλη του αγωνιστή), είναι το πιο σιχαμερό σημείο που μπορεί να πέσει κανείς, μετά από τα κατευθυνόμενα ενεργούμενα της τροϊκανής κυβέρνησης, που από την πρώτη στιγμή έσκαβαν τον αγώνα στην ΕΡΤ.
 
Από κοντά και κάτι Μαυρογιαλούροι των κλαδικών σωματείων των ΜΜΕ, ειδικά των δημοσιογραφικών, που στα λόγια βάζουν υπογραφές σε αντιμνημονιακά ψηφίσματα και υπέρ της ΕΡΤ, αλλά χαϊδολογούνται, κολακεύουν και δεν «πατάνε πόδι», ώστε υποψήφιοί τους να μην υπογράφουν ΑΝΤΙΘΕΤΑ από αυτά που λένε οι ανακοινώσεις τους. Πώς το είπαμε στην πολιτική ορολογία; Πρωτοπορία;  Αντίσταση; Ανυπακοή;

Πώς να βουτάμε στον Καιάδα με τρόπο πολιτικώς ορθόν

του Κίμωνα Ρηγόπουλου
 
Με αφορμή τη δολοφονία του 19χρονου «τζαμπατζή» από τους κεφαλοκυνηγούς των ΜΜΜ , το κτηνώδες σχόλιο της Λένας  Αντουανέτας Διβάνη και την συνηγορία που παρείχε στη σχολιάστρια από τη θέση του πολιτικώς ορθού ο ομόσταυλός της και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ  Τατσόπουλος, έχω να επισημάνω τα εξής:

1. Το ψυχρό αίμα των προαναφερομένων δεν έχει σχέση με την έννοια ψυχραιμία αλλά αποτελεί τον ευφημισμό της χοντροπετσιάς.
2. Η νόσος που διαπερνά και μολύνει την ελληνική κοινωνία έχει χαρακτηριστικά ανθρωπολογικού εκφυλισμού και ο διαχωρισμός αριστερά-δεξιά δεν μπορεί πλέον να αναγνώσει επαρκώς το πρόβλημα και να ανιχνεύσει την έξοδο από την βαρβαρότητα.
3. Το σύνθημα «ή αυτοί ή εμείς» καταντά κενό περιεχομένου αν η πολιτική μας μοναξιά τεντώσει το εμείς μέχρις εκεί που ενδημούν τα σάπια φρούτα της απάνθρωπης πολιτικής «νηφαλιότητας»
4. Αν ο δωσιλογισμός  είναι εκκωφαντικός και αποκρουστικός, η σιωπή των αμνών είναι εθελοντικός ευνουχισμός και νομιμοποιεί τον δωσιλογισμό.
5. Ο πολιτισμός των τεράτων για να επιβληθεί δεν φτάνει να γράφεται αλλά και να διαβάζεται. Το τέρας έχει εκτραφεί και δεν εξημερώνεται διά της πειθούς αλλά διά της ισχύος. Τα επιχειρήματα για να μην είναι φτωχά γίνονται πράξεις.
6. Η «λάθος στιγμή» της Διβάνη κατά τον Τατσόπουλο είναι η στιγμή της συντριβής της ελληνικής κοινωνίας  στην κυριολεξία του όρου και όχι ένα χαριτωμένο λαθάκι της αμέριμνης συγγραφέως.
7. Η πολιτική ορθότης, όπως οι τρόφιμοι του καρτιέ την εννοούν, είναι το διαβατήριο για τον Καιάδα των «ταπεινών και καταφρονεμένων»
8. Ο πολιτισμός, όπως οι με το αζημίωτο αποσχισθέντες από την πραγματικότητα τον εννοούν, είναι η γυμναστική με λέξεις των πιθήκων.

Για μια χαμένη ζωή που ταξίδεψε «τζάμπα» στην άλλη ζωή, σας παρακαλώ, ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟ.

Πηγή: http://aristeroblog.gr/node/1865

Επαγρύπνηση κάθε βράδυ στο Ραδιομέγαρο ενάντια σε ενδεχόμενες αυταρχικές επεμβάσεις!

Αγωνιστική ετοιμότητα για την λειτουργιά της ΕΡΤ! 
 
Επαγρύπνηση κάθε βράδυ στο Ραδιομέγαρο ενάντια σε ενδεχόμενες αυταρχικές επεμβάσεις!

Παρουσία πλήθους εργαζομένων και αλληλέγγυων με μουσική και φαγητό γιορτάστηκε με αγωνιστική επαγρύπνηση, εν μέσω φημών για επέμβαση της αστυνομίας και εκκένωση του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ ο Δεκαπενταύγουστος.
 

Σοβαρές καταγγελίες είχαμε από πλευράς ΠΟΣΠΕΡΤ δημοσιογράφων ΕΡΤ για τους «επιτυχόντες» με δίμηνες συμβάσεις στη λεγόμενη «Δ».Τ..
Σειρά από παραδείγματα που είναι ενδεικτικά της ρουσφετολογικής προσέγγισης της διαδικασίας πρόσληψης στη "Δημόσια Τηλεόραση" έδωσε στη δημοσιότητα η ΠΟΣΠΕΡΤ Δημοσιογράφων ΕΡΤ.
 

Η ανακοίνωση αναφέρεται επίσης σε δημοσιογράφους που εργάζονται ήδη σε άλλο μέσο και προσλαμβάνονται, σε πρόσωπα που έχουν προβλήματα με τη δικαιοσύνη, αλλά και σε πρόσωπα που διατηρούν φιλικές σχέσεις με υπουργούς της κυβέρνησης.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής: 

Ούτε φοβόμαστε, ούτε κλαίμε. Τίποτα δεν τελείωσε.

Ανακοίνωση του Ράδιο Κατάληψη 93,7 fm για τις εκκενώσεις στην Πάτρα.

Την Δευτέρα 5 Αυγούστου στις 6.30 το πρωί το κράτος επέλεξε να επιτεθεί σε τρεις κατηλειμένους χώρους στην Πάτρα. 

Την κατάληψη Παραρτήματος, την κατάληψη Μαραγκοπούλειο και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι των Τ.Ε.Ι (κατάληψη Ν.Γύζη). 

Αρχικά διμοιρίες με τη συνδρομή της πυροσβεστικής εισβάλουν στη κατάληψη του Μαραγκοπουλείου (στην οποία στεγάζεται το «συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης Πέρασμα» και ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν κατάληψη στέγης) και συλλαμβάνουν πέντε συντρόφους που βρίσκονται στο χώρο τη στιγμή εκείνη. 

Λίγη ώρα αργότερα μηχανανές δίας και μια διμοιρία εγκλωβίζουν και προσαγάγουν έντεκα συντρόφους που κατευθύνονταν στην κατάληψη. 

Σχεδόν ταυτόχρονα διαφόρων ειδών αστυνομικές δυνάμεις εισβάλουν και στις άλλες δύο καταλήψεις. Και στους τρεις χώρους οι μπάτσοι σε πλήρη συνεργασία με δημοτικούς υπαλλήλους αρχίζουν αρχικά να καταστρέφουν και να κατάσχουν πράγματα και στη συνέχεια να χτίζουν τα παράθυρα και να σφραγίζουν τις πόρτες των κτιρίων.

Αυτή η μέρα για μας δεν αποτέλεσε έκπληξη.