Eπικοινωνιακά οι κυβερνώντες μπορεί να θέλουν να δείξουν ότι το παλεύουν, αλλά επί της ουσίας το αποτέλεσμα είναι μηδέν.
♦ Την προηγούμενη εβδομάδα (Μεγάλη Τετάρτη, 20 Απριλίου), ύστερα από μεγάλη επικοινωνιακή προπαρασκευή, στάλθηκε στις κοινοπραξίες των εταιρειών που κατασκευάζουν τους δρόμους η πρόταση του υπουργείου Υποδομών για τη μείωση των τιμών των διοδίων για τη χρηματοδότηση των συμβάσεων παραχώρησης.
♦ Επίσης την προηγούμενη εβδομάδα (επίσης στις 20 Απριλίου) απορρίφθηκε η προσφυγή (του Δ. Αϊβαλή, υποψήφιου δημάρχου Πατραίων), βάσει της οποίας ζητείτο η προσωρινή αναστολή εφαρμογής της σύμβασης για την υπό κατασκευή οδό Κορίνθου – Πατρών με το αιτιολογικό ότι δεν έχουν παραδοθεί τα τμήματα στην κυκλοφορία.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση Παραχώρησης, από την επίτευξη της τέταρτης Αποκλειστικής Τμηματικής Προθεσμίας, τα διόδια στο τμήμα Κορίνθου – Πατρών συλλέγονται στα ολοκληρωμένα τμήματα. Με δεσμευτική απόφαση της Επιτροπής Επίλυσης Τεχνικών Διαφορών, η Τέταρτη Αποκλειστική Τμηματική Προθεσμία έχει αναβληθεί τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2013. Ως αποτέλεσμα της απόφασης αυτής, το τρέχον σύστημα διοδίων ισχύει.
Πράγματι, το σύστημα διοδίων λειτούργησε απρόσκοπτα και στη διάρκεια της μεγάλης εξόδου του Πάσχα και της επανόδου των εκδρομέων και στο τμήμα της Κορίνθου – Πατρών, που κατασκευαστικά φαίνεται πως αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα καθυστερήσεων και υπερβάσεων.
Το σχετικό σχέδιο μνημονίου, που υπεβλήθη από το υπουργείο Υποδομών, προβλέπει μειώσεις έως και 30% σε ολοκληρωμένα τμήματα για τρία χρόνια και έως 50% σε κατασκευαζόμενα μέρη. Όμως οι επιχειρηματίες του κατασκευαστικού κλάδου υποστηρίζουν πως, ακόμη και εάν δεχθούν (οι κοινοπραξίες) την πρόταση, οι μειώσεις θα αργήσουν να φθάσουν στην… τσέπη του οδηγού. Για την ακρίβεια, να μην την επιβαρύνουν.
Οι τράπεζες
Ούτως ή άλλως οι εργολάβοι πέτυχαν να πάει πιο πίσω το ενδεχόμενο της μείωσης του αντιτίμου των διοδίων την περίοδο των εορτών. Και για να μην ξεχνιόμαστε, τα γιορτινά διόδια υπολογίζονται στο 8%-12% των συνολικών ετήσιων εσόδων. Έτσι, καταβάλλουν ήδη προσπάθειες ώστε να μετακυλιστεί το θέμα σε εύθετο χρόνο.
Όμως, ακόμη και εάν συμφωνούσαν οι κατασκευαστές, μέχρι να περάσουν οι μειώσεις στους… σταθμούς διοδίων θα πρέπει να μεσολαβήσει η κοινοβουλευτική διαδικασία. Δηλαδή το σχετικό μνημόνιο θα πρέπει να κατατεθεί πρώτα στη Βουλή, από τη στιγμή που θα εμπεριέχει ουσιώδεις αλλαγές στις συμβάσεις παραχώρησης. Φυσικά, για να εγκριθούν οι μειώσεις, θα πρέπει να υπάρξει η σύμφωνη γνώμη και του τρίτου εμπλεκόμενου: δηλαδή του τραπεζικού κλάδου (ήτοι των χρηματοδοτών).
Στο επίπεδο αυτό οι τράπεζες έχουν πετύχει μέχρι τώρα να κωλυσιεργούν στη χρηματοδότηση των έργων (κυρίως στην Κορίνθου – Πατρών) επικαλούμενες την κρίση και τις συνέπειές της. Και αυτό, παρ’ ότι διατηρούν αμείωτα τα ποσοστά τους στα χρηματοδοτικά σχήματα. Επωφελούνται δηλαδή της ροής «ζεστού χρήματος» που εισπράττεται από τα διόδια μέσω των κοινοπραξιών, αλλά με διάφορους τρόπους και μεθοδεύσεις δεν υλοποιούν τις υποχρεώσεις τους, όπως απορρέουν από τις συμβάσεις που έχουν συνυπογράψει.
Οι εργολάβοι
Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά, η λιγότερο… θεατή, η οποία αφορά το τι κρύβεται πίσω από τις εξαγγελίες (προθέσεων) για εντυπωσιακές – ομολογουμένως – μειώσεις. Εδώ η κυβέρνηση επιχειρεί να κρύψει τα… νέα δώρα που προσφέρει στους παραχωρησιούχους προκειμένου οι κοινοπραξίες να μην κλείσουν τα εργοτάξια και μείνουν στη μέση οι μεγάλοι οδικοί άξονες.
Οι συναρμόδιοι υπουργοί Οικονομικών και Υποδομών ανακοίνωσαν (στα μέσα Απριλίου) προτάσεις «διάσωσης» των συμβάσεων παραχώρησης προβάλλοντας την προοπτική μείωσης των διοδίων έως και 50% σε ορισμένες διαδρομές. Όμως πίσω από τον πανηγυρικό τόνο, που επιχείρησε να προσδώσει η κυβέρνηση ώστε να εκμεταλλευτεί και επικοινωνιακά το όλο θέμα, κρύβεται η ουσία, η οποία λειτουργεί προς όφελος κυρίως των εργολάβων.
Ουσιαστικά οι παραχωρησιούχοι φαίνεται πως εξασφαλίζουν όχι μόνο την ανάθεση της ευθείας παράτασης των συμβάσεων που ήδη τρέχουν, αλλά κυρίως τη χρηματοδότηση των έργων και την προείσπραξη ακόμη μεγαλύτερων κονδυλίων.
Πρακτικά δηλαδή: η κυβέρνηση, με δέλεαρ τη διαχείριση των διοδίων, επιχειρεί να δημιουργήσει ένα «πλήρες πακέτο προεξόφλησης», που, σύμφωνα με μελέτη κατασκευαστικής εταιρείας (που συμμετέχει στην Ολυμπία Οδό), θα μπορούσε να αποφέρει έως και 18-20 δισ. ευρώ στο Δημόσιο. Για να εισπράξει όσο το δυνατόν νωρίτερα κεφάλαια το Δημόσιο και να συνεχιστεί απρόσκοπτα η κατασκευή των πέντε οδικών αξόνων, βγάζει στο σφυρί μακροχρόνιες συμβάσεις παραχώρησης.
Έτσι όμως στερεί τα κρατικά ταμεία από πολύ περισσότερα χρήματα που θα έφερνε ο χρόνος ωρίμανσης των συμβάσεων παραχώρησης.
Πληρώνουν τα υποζύγια
Όπως σημείωνε επιχειρηματίας του κλάδου, με αυτόν τον τρόπο οι παραχωρησιούχοι δεν βάζουν ούτε… ευρώ επιπλέον, οι τράπεζες συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τη ροή χρήματος (χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση ή υποχρέωση χρηματοδότησης) ενώ αυτός που πληρώνει τη νύφη είναι πάλι ο οδηγός. Ουσιαστικά πρόκειται για μειώσεις στην «πλάτη» του φορολογούμενου, μας έλεγε παράγοντας του κλάδου. Και αυτό καθώς η απευθείας επέκταση των συμβάσεων αποστερεί υψηλά φορολογικά έσοδα, που συν τω χρόνω καλύπτονται από τους πολίτες.
Μέσω της τιτλοποίησης (των εσόδων από διόδια που θα προεισπραχθούν) το ποσό θα είναι τελικά πολύ χαμηλότερο από αυτό που θα εισπραττόταν σε βάθος χρόνου. Ουσιαστικά πρόκειται για μία ακριβή μεθόδευση έμμεσου δανεισμού. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον σχεδιασμό των συναρμόδιων υπουργείων, προβλέπεται η παροχή εγγυήσεων του Δημοσίου στις τράπεζες προκειμένου να συνεχίσουν να δανειοδοτούν με τα κεφάλαια, που εξ αρχής είχαν δεσμευτεί.
Δηλαδή οι τράπεζες όχι μόνο δεν θα χορηγήσουν περισσότερα δάνεια προς τους παραχωρησιούχους, αλλά απεναντίας διασφαλίζουν επιπλέον εγγυήσεις, που δεν προβλέπονταν στις αρχικές συμβάσεις.
Πηγή: http://www.inprecor.gr/index.php/archives/58644
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου