Παρέμβαση για την καταβολή του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων και την ενοποίηση των ταμείων

1.Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης, με αφορμή τη διάθεση ποσού στο ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, και οι ισχυρισμοί του Υπουργού Εργασίας, ότι μετά τη λήψη της μνημονιακής δόσης, τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο και διαφαίνεται φως στον ορίζοντα, βρίσκονται μόνο στη φαντασία των συνεταίρων της συγκυβέρνησης, γιατί οι εργαζόμενοι και η ελληνική κοινωνία γνωρίζουν ότι το τίμημα γι’ αυτούς είναι και θα είναι ιδιαίτερα βαρύ.

Η χορήγηση των δόσεων συνοδεύεται με επαχθέστατους όρους που εμπεριέχουν απολύσεις στο δημόσιο, αύξηση της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των Σ.Σ.Ε., νέα μείωση των εισοδημάτων των μισθωτών και των συνταξιούχων, αύξηση της φορολόγησής τους, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση δημοσίων υπηρεσιών και των δημοσίων κοινωνικών αγαθών.

2.Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για αποπληρωμή των καθυστερούμενων εφάπαξ των Δημοσίων Υπαλλήλων και η προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις στους δικαιούχους και στην κοινή γνώμη, αποτελεί πρόκληση, όταν είναι γνωστό ότι το εφάπαξ που θα πάρουν οι δικαιούχοι είναι κατακρεουργημένο κοντά στο 38% και η καταβολή του θα γίνει στην καλύτερη περίπτωση με καθυστέρηση 3 και 4 ετών.

3.Η ενοποίηση των επικουρικών ταμείων και η υποχρεωτική ένταξη του ΤΕΑΔΥ στο Ε.Τ.Ε.Α. από 1-1-2013 και μάλιστα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχουν θεσμοθετηθεί από τους αντιασφαλιστικούς νόμους, θα σημάνει νέα μείωση των επικουρικών συντάξεων, κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης και θα οδηγήσει πολύ σύντομα στην πλήρη κατάρρευσή τους.

Το κράτος και οι κυβερνήσεις αφού για δεκαετίες καταλήστευσαν τα αποθεματικά των ταμείων μέσα από τη δέσμευσή τους άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδας, μέσα από την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τη λιτότητα και την αύξηση της ανεργίας, αρνούνται να πάρουν μέτρα για τη βιωσιμότητά τους και τα οδηγούν στην πλήρη διάλυσή τους. Είναι αποκαλυπτικό ότι τη στιγμή που η κυβέρνηση προχώρησε στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το κούρεμα των ομολόγων, που το ΤΕΑΔΥ έχασε πάνω από 2 δις,  όπως και από τα άλλα ταμεία, σήμερα αρνείται κάθε ενίσχυση για τη βιωσιμότητά τους και την εγγύηση των συντάξεων που χορηγούν. Τα ενοποιεί για να νομιμοποιήσει νέες περικοπές και τα οδηγεί σε κατάρρευση.

Το δίλημμα για μας δεν είναι η ενοποίηση ή όχι των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά η διατήρηση και η ενίσχυση του δημόσιου και κοινωνικού τους χαρακτήρα, η ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών-αντεργατικών νόμων, η επιστροφή των «κλεμμένων» αποθεματικών τους και η αύξηση της απασχόλησης, γιατί αυτά αποτελούν τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη ενός βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος.

Είναι φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα θετικό όσο εφαρμόζονται οι μνημονιακές πολιτικές και πως μοναδική διέξοδος αποτελεί η ένταση της πάλης με στόχο την ανατροπή τους.

πηγή: apnet.gr