76η ΔΕΘ. Ο φόβος των ανθρώπων της εξουσίας, η δίκαιη οργή και το διαβόητο άρθρο του Der Spiegel

της Αριάδνης Αλαβάνου

Στη Θεσσαλονίκη, οι κυβερνητικοί παράγοντες που προστατεύτηκαν από τους σιδερένιους φράκτες γύρω από το Βελλίδειο είχαν κάθε λόγο να φοβούνται. 

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ρίχνουν στην ανεργία, στην ανέχεια την πλειονότητα του εργαζόμενου πληθυσμού και πουλάνε τη χώρα για ένα χρέος που οι ίδιοι δημιούργησαν προς χάρη του κεφαλαίου. 

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι διαδηλωτές εκφράζουν την εχθρότητα της κοινωνικής πλειοψηφίας απέναντί τους. Ήδη το 75% όσων δηλώνουν πως θα ψηφίσουν έχει στρέψει τα νώτα στο ΠΑΣΟΚ, οι μισοί αποστρέφονται και τα δύο κόμματα εξουσίας και 50% δηλώνει αποχή, όπως δείχνει δημοσκόπηση της VPRC στο περιοδικό “Επίκαιρα” (8/9).

Είναι επίσης θρασύδειλοι. Εμφανίζονται στα κανάλια σαν παλικάρια και ήρωες και δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο κανέναν εργαζόμενο χωρίς να προστατεύονται από χιλιάδες αστυνομικούς. Πουλάνε με αυθάδεια φτηνό πατριωτισμό στο εσωτερικό και έχουν μονίμως διπλωμένη τη μέση μπροστά στην τρόικα.
 

Οι διαδηλωτές –εκπροσώπησαν στη Θεσσαλονίκη ένα πολύ ευρύ φάσμα κοινωνικών ομάδων και πολιτικών πεποιθήσεων-- που αποκλείονται από τους φράκτες και δέχονται όγκους χημικών έχουν απόλυτο δίκιο να είναι οργισμένοι, αφού διακυβεύεται η ζωή τους, να προσπαθούν να ξηλώσουν αυτούς τους φράκτες και να δείξουν πόσο περιφρονούν τους ανθρώπους της εξουσίας. Ούτως ή άλλως, ακόμη κι αν δεν το έκαναν, πάλι θα τους βομβάρδιζαν με χημικά, σύμφωνα με τη γνωστή στρατηγική να μη φανεί η δύναμη της μαζικότητας και της αποφασιστικότητας του “εχθρού λαού”.
 

Οι δημοσιογράφοι που από τα στούντιο των καναλιών εξέφρασαν την ιερή αγανάκτηση γιατί οι διαδηλωτές δεν είναι “κομ ιλ φό” έκαναν για άλλη μια φορά τη δουλειά για την οποία πληρώνονται με παχυλούς μισθούς από τους μεγαλοεργολάβους ιδιοκτήτες οι οποίοι απομυζούν το κρατικό –δανεικό-- χρήμα. Είναι πολύ δελεαστικό άλλοι να πληρώνουν το λογαριασμό της καλοζωίας τους και θα το υποστηρίξουν μέχρι τελικής πτώσεως.
 

Την ώρα που ο Γ. Παπανδρέου μιλούσε στη Θεσσαλονίκη, στον περίφρακτο χώρο που ετοιμάστηκε ειδικά για να εκφωνήσει τις διαβεβαιώσεις του προς τους δανειστές, τους εκβιασμούς προς τον εργαζόμενο κόσμο και να προβληθεί παγκοσμίως ως Αγαμέμνονας που θυσιάζει νέους, εργαζόμενους και συνταξιούχους για να πνεύσουν ούριοι οι άνεμοι για το ευρώ, περίληψη άρθρου της Δευτέρας (12/9) στο περιοδικό Der Spiegel online International (9/9) διαχεόταν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη: “Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας προετοιμάζεται για πιθανή ελληνική χρεοκοπία”. Βεβαίως, εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών το διέψευσε, όπως ήταν αναμενόμενο εξάλλου.

Οι εταίροι “αδειάζουν” συνεχώς την υποτελή ελληνική κυβέρνηση δοκιμάζοντας την πολιτική ευχέρειά της να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας, εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και να προχωρήσει σε απολύσεις στον δημόσιο τομέα, δείχνοντας ταυτόχρονα ποιος είναι το αφεντικό. Έτσι ο Παπανδρέου έσπευσε να εξαγγείλει από τη Θεσσαλονίκη περισσότερες θυσίες για την “πατρίδα” που στην οργουελιανή διάλεκτο σημαίνει “δανειστές”.

Το διαβόητο άρθρο του Spiegel

“Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε”, γράφει το περιοδικό, “που διατηρεί αμφιβολίες ότι η χώρα μπορεί να σωθεί από τη χρεοκοπία, προετοιμάζεται για την πιθανότητα αδυναμίας της Ελλάδας να πληρώσει τα χρέη της. Αξιωματούχοι του υπουργείου του εξετάζουν σενάρια για το χειρισμό μιας χρεοκοπίας , διερευνώντας ποιες θα ήταν οι συνέπειες για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Βάσει του πρώτου σεναρίου της ελληνικής χρεοκοπίας, η χώρα θα μπορούσε να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ. Βάσει του δεύτερου, η Αθήνα θα εγκατέλειπε το κοινό νόμισμα και θα επανέφερε τη δραχμή.
Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης, EFSF, παίζει βασικό ρόλο σ΄ αυτούς τους υπολογισμούς. Σύντομα αναμένεται να δοθούν στο μηχανισμό νέες αρμοδιότητες οι οποίες συμφωνήθηκαν από τους Ευρωπαίους ηγέτες σε μια ειδική σύνοδο κορυφής για την κρίση του ευρώ, τον Ιούλιο. Δύο εργαλεία που έχει στη διάθεσή του ο μηχανισμός παίζουν πρώτιστο ρόλο στα σενάρια του υπουργείου Οικονομικών.

Η χρεοκοπία θα μπορούσε να δημιουργήσει πιστωτική κρίση

Ένα από αυτά είναι οι πιστώσεις προς χώρες όπως η Ισπανία ή η Ιταλία, αν οι επενδυτές σταματούσαν να δανείζουν χρήματα σ΄ αυτές τις χώρες ύστερα από μια ελληνική χρεοκοπία. Εάν οι τράπεζες αναγκάζονταν να διαγράψουν τα δισ. των ελληνικών ομολόγων που έχουν στα βιβλία τους, θα χρειάζονταν πιθανώς να διασωθούν με παροχή πολλών δισ. βοήθειας σε πολλές χώρες της Ευρωζώνης. 

Και οι δύο αυτές εξελίξεις είναι αναμενόμενες σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας, είτε εξέλθει η Ελλάδα από το ευρώ είτε όχι.
Ο Φόλκερ Μπουφιέρ, κυβερνήτης του κρατιδίου της Έσης, όπου βρίσκεται η Φρανκφούρτη η χρηματοπιστωτική πρωτεύουσα της Γερμανίας, είναι μέλος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Α. Μέρκελ, όπως και ο Σόιμπλε. Ο Μπουφιέρ προτρέπει να δημιουργηθεί ταχέως η δυνατότητα αποχώρησης χωρών από την Ευρωζώνη. 

Οι ισχύουσες συνθήκες της Ε.Ε. δεν έχουν διατάξεις για την εγκατάλειψη του νομίσματος. Αν οι εξοικονομήσεις και οι προσπάθειες μεταρρύθμισης της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι επιτυχείς, είπε ο Μπουφιέρ στο Spiegel, ΄ τότε χρειάζεται να θέσουμε το ερώτημα αν χρειαζόμαστε νέους κανόνες που να καθιστούν δυνατή την αποχώρηση μιας χώρας από τη νομισματική ένωση”.

πηγή: http://aristerovima.gr/