του Βαγγέλη Σπάθα Την Πέμπτη, 25 Αυγούστου, στην Πλατεία του Λευκού Πύργου της Θεσσαλονίκης άρχισε ξανά να συγκεντρώνεται κόσμος. Γύρω στους 500 πολίτες, αψηφώντας τις κλούβες της αστυνομίας που βρίσκονται δίπλα στην πλατεία, παρευρεθήκαμε στο χώρο για να οργανώσουμε από κοινού την επανεκκίνηση του κινήματος των πλατειών.
Εκατοντάδες πολίτες πηγαίνουν πάνω-κάτω στην πλατεία, πρόσωπα που να αναρωτιούνται για το τι μπορεί να γίνει.
Χαρακτηριστικό επίσης ότι τα πανό «Δεν Πωλείται» κ.ά., που πριν το καλοκαίρι τα έβγαλε ο Μπουτάρης και η αστυνομία, ξαναμπήκαν στο χώρο και γεμίσανε συναισθήματα συγκίνησης αλλά και ελπίδας όλον τον κόσμο που ξαναήρθε στην πλατεία.
Τις πρώτες ημέρες της επανεκκίνησης, όμως, δεν έλειψε και η επανεμφάνιση των ίδιων προβλημάτων που προϋπήρχαν.
Η διαδικασία της συνέλευσης με τον ίδιο τρόπο που, προβληματικά, συζητούσε και αποφάσιζε πριν το καλοκαίρι, με τις άπειρες προτάσεις και αποφάσεις που ποτέ δεν εφαρμόζονταν, οι παράλληλοι μονόλογοι χωρίς ζύμωση και σύνθεση, η προσπάθεια να προσαρμοστούν οι Αγανακτισμένοι και το καινούριο που γέννησαν οι πλατείες στα κλασικά εικονογραφημένα των προηγούμενων ετών αποτελεί τον κίνδυνο που απειλεί το κίνημα των Αγανακτισμένων.
Η πραγματική δημοκρατία, πέρα από πρόταση για την ίδια την κοινωνία, πρέπει πρώτα απ’ όλα να κατακτιέται κάθε μέρα μέσα στο ίδιο το κίνημα.
Από το πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις, από το αν δημιουργούνται δομές που να μπορούν να χωρέσουν τη μέση συνείδηση, από το αν δηλαδή μπορεί να βρει χώρο έκφρασης όλος ο αγανακτισμένος λαός. Τους προηγούμενους μήνες κάτι τέτοιο συνέβη.
Από το πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις, από το αν δημιουργούνται δομές που να μπορούν να χωρέσουν τη μέση συνείδηση, από το αν δηλαδή μπορεί να βρει χώρο έκφρασης όλος ο αγανακτισμένος λαός. Τους προηγούμενους μήνες κάτι τέτοιο συνέβη.
Η ίδια η ύπαρξη του συμβάντος από μόνη της αποτελεί ένα ρήγμα, που δημιούργησαν οι πλατείες στο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, στον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό σύστημα αναπαρήγαγε την ύπαρξή του στη χώρα μας.
Μετά τις 29 Ιούνη, η ριζοσπαστικοποίηση χιλιάδων πολιτών αποτελεί μία τεράστια παρακαταθήκη των προηγούμενων μηνών που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα βρει τη μορφή για να εκφραστεί.
Ίσως αυτό να είναι η ΔΕΘ και η υπάρχουσα πλατεία, ίσως όχι, το σίγουρο όμως είναι πως χιλιάδες συνειδήσεις αναζητάνε κάθε μέρα, πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το καινούριο θα βγει στην επιφάνεια.
Η Λαϊκή Συνέλευση του Λευκού Πύργου προκειμένου να συμβάλει στην επανασυσπείρωση του κόσμου στις πλατείες και προσπαθώντας να ανοίξει τη συζήτηση για το τι μπορεί να γίνει, προσανατολίζεται στη διοργάνωση μίας εβδομάδας εκδηλώσεων-δράσεων που ξεκινάει από τις 3 Σεπτεμβρίου και κορυφώνεται το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Στις 3 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία που συμβολίζει την 3η Σεπτεμβρίου 1843 οπότε και έγινε η εξέγερση που οδήγησε στην ψήφιση του πρώτου Συντάγματος της Ελλάδας, ξεκινά η κεντρική εκδήλωση-συζήτηση με θέμα το αίτημα για πραγματική δημοκρατία και την αλλαγή του πολιτεύματος της χώρα μας.
Στις 6 Σεπτεμβρίου προγραμματίστηκε η εκδήλωση με θέμα το κίνημα Δεν Πληρώνω και την προοπτική του, στις 8 Σεπτεμβρίου εκδήλωση με θέμα «Ο ένας δρόμος τα Μνημόνια και η πληρωμή του χρέους, ο άλλος δρόμος;». Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου δρομολογείται η μεγάλη συναυλία των Αγανακτισμένων και το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου, η μεγάλη διαδήλωση στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
πηγή: http://www.edromos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου