Tου Χρήστου Γιανναρά
Φταίει το μέτρο, όχι το μετρούμενο: Το θερμόμετρο, η ζυγαριά, όχι η αιτία που προκάλεσε τον πυρετό, η λαιμαργία που πρόσθεσε το βάρος.
Ηταν κακή η χρονιά που πέρασε, λέει δραματικά ο ολίγιστος πρωθυπουργός μας. Ατυχήσαμε στη ρουλέτα, όμως είχε στραβώσει προκαταβολικά η παρτίδα. Δεν διανοείται την αυτοκριτική, την υποχρέωση να λογοδοτήσει απέναντι στην κοινωνία, δεν έμαθε ποτέ ότι η εξουσία είναι διακονία των κοινών αναγκών, όχι τζόγος στο οικογενειακό του καζίνο. Οι οικογένειες, που κληρονομικά διαχειρίζονται το ελλαδικό φέουδο, μεγαλώνουν στους κόλπους τους τους επόμενους παίκτες του ηδονικού παιχνιδιού, και οι όροι του παιχνιδιού μόνο «επικοινωνιακοί», καθόλου ευθύνη έμπρακτων αποτελεσμάτων της πολιτικής στον κοινό βίο.
Τρεις ή τέσσερις μέρες μετά την επίρριψη των ευθυνών στην «κακή χρονιά», ο πρωθυπουργός προχώρησε στον ανασχηματισμό του προσωπικού του γραφείου. Το συγκροτούν εκατόν πενήντα (ναι, 150) υπάλληλοι: 45 στη «μονάδα» διοίκησης και οργάνωσης. 16 στην «παραγωγή πολιτικής». 13 για τον «επικοινωνιακό σχεδιασμό». 12 στην «παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου». 11 υπάλληλοι θα παράγουν «καινοτομίες». 4 θα συντονίζουν «την υλοποίηση συγκεκριμένων προτεραιοτήτων του κυβερνητικού έργου». 10 θα οργανώνουν τον «απευθείας διάλογο του πρωθυπουργού με τους πολίτες». («Τα Νέα», 27/12/2010). Οι υπόλοιποι, ώς τους 150 που αναφέρει στον τίτλο της είδησης η εφημερίδα, μάλλον, με φαραωνικά ριπίδια, θα αναψύχουν τους 111 επιτελείς.
31/12/10
Ερεβώδες το νέο έτος
Του Γιώργου Δελαστίκ
Ποτέ τον τελευταίο μισόν αιώνα και περισσότερο δεν ήταν τόσο δυσοίωνες οι προοπτικές για τον καινούργιο χρόνο όσο φέτος για τη χρονιά που αρχίζει αύριο. Εφιάλτης υπήρξε το 2010, κόλαση αναμένεται να αποδειχθεί το 2011 για εκατομμύρια Ελληνες. Γεμάτη ελπίδες για καλύτερες μέρες άρχισε η διακυβέρνηση της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου. Γέμισε όμως τον τόπο με συντρίμμια, οικονομικά και κοινωνικά.
Μισθοί και συντάξεις λεηλατήθηκαν. Εργασιακά δικαιώματα ενός αιώνα καταλύθηκαν. Το κοινωνικό κράτος κατεδαφίζεται. Η Ελλάδα ταπεινώθηκε και διασύρθηκε διεθνώς. Εχασε την εθνική κυριαρχία της και τώρα τη διοικούν οικονομικά ξένοι δυνάστες.
Ποτέ τον τελευταίο μισόν αιώνα και περισσότερο δεν ήταν τόσο δυσοίωνες οι προοπτικές για τον καινούργιο χρόνο όσο φέτος για τη χρονιά που αρχίζει αύριο. Εφιάλτης υπήρξε το 2010, κόλαση αναμένεται να αποδειχθεί το 2011 για εκατομμύρια Ελληνες. Γεμάτη ελπίδες για καλύτερες μέρες άρχισε η διακυβέρνηση της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου. Γέμισε όμως τον τόπο με συντρίμμια, οικονομικά και κοινωνικά.
Μισθοί και συντάξεις λεηλατήθηκαν. Εργασιακά δικαιώματα ενός αιώνα καταλύθηκαν. Το κοινωνικό κράτος κατεδαφίζεται. Η Ελλάδα ταπεινώθηκε και διασύρθηκε διεθνώς. Εχασε την εθνική κυριαρχία της και τώρα τη διοικούν οικονομικά ξένοι δυνάστες.
Labels:
«κινεζοποίηση»,
Γ. Δελαστίκ,
δανειστές,
κατοχή,
κυβέρνηση,
λεηλασία,
μνημόνιο,
Σύνταγμα
Η διάλεξη του Σλάβοϊ Ζίζεκ στο ΕΜΠ
Επανάσταση σημαίνει νέα τάξη πραγμάτων
Σλαβόι Ζίζεκ: «Ζώντας στην εποχή των τεράτων» from ThePressProject on Vimeo.
Εκπληκτική επιτυχία σημείωσε η διάλεξη του Σλάβοϊ Ζίζεκ στο ΕΜΠ, την Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2010, με θέμα "Ζώντας στην εποχή των τεράτων- Η κρίση, η Ευρώπη, ο Κομμουνισμός". Επί τρεις ώρες, περίου δύο χιλιάδες άνθρωποι άκουσαν και συζήτησαν με τον Σλοβένο φιλόσοφο καίρια ζητήματα που αφορούν την κρίση του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και της πολυπολιτισμικότητας, τη σύγχρονη δικτατορία των ειδικών και την επίθεση του κεφαλαίου εναντίον της κριτικής σκέψης, τη συστημική βία και το νόημα της κοινωνικής επανάστασης, ως διεργασίας που δεν αρνείται απλώς το υπάρχον, αλλά θεμελιώνει μια νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων. Στη συζήτηση συμμετέσχε, με εισηγητική παρέμβαση και ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστας Δουζίνας, ο οποίος διατύπωσε ένα τριπλό "κατηγορώ" εναντίον της συστημικής ελληνικής διανόησης, της κατεστημένης δημοσιογραφίας και των σεχταριστικών τάσεων στις αριστερές ηγεσίες. Τη συζήτηση στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Μ.Α.Χ. (η οποία θα επιδιώξουμε να παρουσιαστεί σε βίντεο από την ιστοσελίδα μας τις επόμενες μέρες) συντόνισε ο καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Μανιάτης. Ακολουθεί το (κατά προσέγγιση) κείμενο της ομιλίας του Σλάβοϊ Ζίζεκ.
Η ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΪ ΖΙΖΕΚ ΣΤΟ ΕΜΠ (ή κάτι παρόμοιο)
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2010
Λέγεται ότι στην Κίνα, αν πραγματικά μισούν κάποιον, η κατάρα που του εκτοξεύουν είναι: «Είθε να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς»! Στην ανθρώπινη ιστορία, «ενδιαφέροντες καιροί» είναι, στην πραγματικότητα, εποχές αναταραχών, πολέμων και σύγκρουσης για την εξουσία, με βαριές συνέπειες για εκατομμύρια αθώους. Σήμερα, είναι φανερό ότι πλησιάζουμε μια νέα εποχή για την οποία θα αρμόζει η περιγραφή «ενδιαφέροντες καιροί».
Σλαβόι Ζίζεκ: «Ζώντας στην εποχή των τεράτων» from ThePressProject on Vimeo.
Εκπληκτική επιτυχία σημείωσε η διάλεξη του Σλάβοϊ Ζίζεκ στο ΕΜΠ, την Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2010, με θέμα "Ζώντας στην εποχή των τεράτων- Η κρίση, η Ευρώπη, ο Κομμουνισμός". Επί τρεις ώρες, περίου δύο χιλιάδες άνθρωποι άκουσαν και συζήτησαν με τον Σλοβένο φιλόσοφο καίρια ζητήματα που αφορούν την κρίση του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και της πολυπολιτισμικότητας, τη σύγχρονη δικτατορία των ειδικών και την επίθεση του κεφαλαίου εναντίον της κριτικής σκέψης, τη συστημική βία και το νόημα της κοινωνικής επανάστασης, ως διεργασίας που δεν αρνείται απλώς το υπάρχον, αλλά θεμελιώνει μια νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων. Στη συζήτηση συμμετέσχε, με εισηγητική παρέμβαση και ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστας Δουζίνας, ο οποίος διατύπωσε ένα τριπλό "κατηγορώ" εναντίον της συστημικής ελληνικής διανόησης, της κατεστημένης δημοσιογραφίας και των σεχταριστικών τάσεων στις αριστερές ηγεσίες. Τη συζήτηση στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Μ.Α.Χ. (η οποία θα επιδιώξουμε να παρουσιαστεί σε βίντεο από την ιστοσελίδα μας τις επόμενες μέρες) συντόνισε ο καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Μανιάτης. Ακολουθεί το (κατά προσέγγιση) κείμενο της ομιλίας του Σλάβοϊ Ζίζεκ.
Η ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΪ ΖΙΖΕΚ ΣΤΟ ΕΜΠ (ή κάτι παρόμοιο)
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2010
Λέγεται ότι στην Κίνα, αν πραγματικά μισούν κάποιον, η κατάρα που του εκτοξεύουν είναι: «Είθε να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς»! Στην ανθρώπινη ιστορία, «ενδιαφέροντες καιροί» είναι, στην πραγματικότητα, εποχές αναταραχών, πολέμων και σύγκρουσης για την εξουσία, με βαριές συνέπειες για εκατομμύρια αθώους. Σήμερα, είναι φανερό ότι πλησιάζουμε μια νέα εποχή για την οποία θα αρμόζει η περιγραφή «ενδιαφέροντες καιροί».
Labels:
Αριστερά,
Γκράμσι,
Ζίζεκ,
Καπιταλισμός,
κομμουνισμός,
Μαρξ,
Νέα Τάξη,
Tea Party
ΕΕ σε κρίση: αρνείται κεϋνσιανισμό και προστατευτισμό, τρέμει τη σεισάχθεια
του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Μου θυμίζετε έναν χαρακτήρα του Μπουνιουέλ, είπα στον Βάσκο ευρωβουλευτή που καθόταν απέναντί μου στο τραπέζι, πριν μερικούς μήνες, εντυπωσιασμένος ευχάριστα από τη γνησιότητα της αστικής αξιοπρέπειας που απέπνεε ή, ίσως, ποιος ξέρει, γιατί ένοιωθα ότι ο χαρακτήρας του επεβίωνε του αξιώματός του. Και, όντως, μου θύμιζε ένα πρόσωπο στην «Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας». Του άρεσε του συνομιλητή μου που ήξερα τον Μπουνιουέλ, άρχισε να μιλάει για τους μεγάλους του ισπανικού κινηματογράφου, τούπα κι εγώ ότι με συγκινεί τώρα λιγότερο η στράτευση «με το ζόρι» του μεγάλου σουρεαλιστή, ίσως απαραίτητη στον καιρό της, απότι, ας πούμε, το ταλέντο ενός Οφίλς. Βοηθούσε βλέπετε και το καλό κρασί, φαινόταν ευχαριστημένος πούφευγε λίγο από την απίστευτη ανοητολογία και κοινοτυπία των σημερινών Ευρωπαίων πολιτικών, για να κουβεντιάσει πράγματα κάποιας αξίας. Φεύγοντας με κύτταξε με μια ήρεμη μελαγχολία, ίσως γιατί πίστευε ότι ήταν ολότελα ανήμπορος και μούπε σε έναν τόνο κάπως οριστικό: «Καρικατούρες εθνών είμαστε!» Το επανέλαβε δυό-τρεις φορές το μήνυμα, με επιμονή σχεδόν Ροβινσώνα Κρούσου, σα να φοβόταν ότι μπορεί να μην του έδινα την πρέπουσα σημασία, λες και ήλπιζε ότι εγώ μπορούσα κάτι να το κάνω.
Μου θυμίζετε έναν χαρακτήρα του Μπουνιουέλ, είπα στον Βάσκο ευρωβουλευτή που καθόταν απέναντί μου στο τραπέζι, πριν μερικούς μήνες, εντυπωσιασμένος ευχάριστα από τη γνησιότητα της αστικής αξιοπρέπειας που απέπνεε ή, ίσως, ποιος ξέρει, γιατί ένοιωθα ότι ο χαρακτήρας του επεβίωνε του αξιώματός του. Και, όντως, μου θύμιζε ένα πρόσωπο στην «Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας». Του άρεσε του συνομιλητή μου που ήξερα τον Μπουνιουέλ, άρχισε να μιλάει για τους μεγάλους του ισπανικού κινηματογράφου, τούπα κι εγώ ότι με συγκινεί τώρα λιγότερο η στράτευση «με το ζόρι» του μεγάλου σουρεαλιστή, ίσως απαραίτητη στον καιρό της, απότι, ας πούμε, το ταλέντο ενός Οφίλς. Βοηθούσε βλέπετε και το καλό κρασί, φαινόταν ευχαριστημένος πούφευγε λίγο από την απίστευτη ανοητολογία και κοινοτυπία των σημερινών Ευρωπαίων πολιτικών, για να κουβεντιάσει πράγματα κάποιας αξίας. Φεύγοντας με κύτταξε με μια ήρεμη μελαγχολία, ίσως γιατί πίστευε ότι ήταν ολότελα ανήμπορος και μούπε σε έναν τόνο κάπως οριστικό: «Καρικατούρες εθνών είμαστε!» Το επανέλαβε δυό-τρεις φορές το μήνυμα, με επιμονή σχεδόν Ροβινσώνα Κρούσου, σα να φοβόταν ότι μπορεί να μην του έδινα την πρέπουσα σημασία, λες και ήλπιζε ότι εγώ μπορούσα κάτι να το κάνω.
Labels:
ευρωζώνη,
κεϋνσιανισμός,
Κωνσταντακόπουλος,
προστατευτισμός,
σεισάχθεια
Βραχυπρόθεσμος δανεισμός δημοσίου: Μιά νέα απίστευτη ληστεία!
ΠΟΙΟΙ ΣΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΑ ΕΝΤΟΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ!
ΜΕΡΙΚΕΣ «ΑΘΕΑΤΕΣ» ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ...
Το δάνειο των € 110 δις από την τρόικα, χρησιμοποιήθηκε, όπως γνωρίζουμε, για να δικαιολογήσει τη μεγαλύτερη επιχείρηση εκθεμελίωσης εργασιακών και γενικότερα κοινωνικών δικαιωμάτων προς όφελος του κεφαλαίου, που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα.
Σπανίως όμως αναφέρεται, από Κυβέρνηση και ΜΜΕ, το πού πάνε αυτά τα λεφτά. Συνήθως, τα δελτία των 8 αρκούνται να επαναλαμβάνουν μονότονα, πως εάν δεν είχαμε τα λεφτά αυτά, «θα είχαμε πτωχεύσει και δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις». Αυτό είναι όμως ένα πολύ μεγάλο ψέμα!
Το πρόγραμμα εκταμίευσης των δόσεων του τροϊκανού δανείου των € 110 δις, είναι με τέτοιο τρόπο διαρθρωμένο, ώστε να χρησιμεύει κυρίως στην αναχρηματοδότηση ομολόγων που λήγουν.
Labels:
Γ. Αγγελής,
δανεισμός,
ΕΚΤ,
έντοκα γραμμάτια,
κρίση στα ΜΜΕ. χρεοκοπία,
κυβέρνηση,
Τρόικα
30/12/10
Το ελληνικό ηφαίστειο
του Κώστα Δουζίνα
Αντιπρύτανη του Birkbeck College, Πανεπιστήμιο Λονδίνου, Διευθυντή του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών
Αντιπρύτανη του Birkbeck College, Πανεπιστήμιο Λονδίνου, Διευθυντή του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών
Το καλοκαίρι του 1918, ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης συνάντησε το μεγάλο Άγγλο συγγραφέα Ε. Μ. Φόρστερ στην Αλεξάνδρεια και έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη φιλία. “Εσείς οι Άγγλοι δεν μπορείτε να καταλάβετε τους Έλληνες”, του λέει ο Καβάφης. “Εμείς χρεοκοπήσαμε εδώ και καιρό. Να προσεύχεστε εσείς οι Άγγλοι, με την τάση σας για περιπέτειες, να μην χάσετε το κεφάλαιό σας γιατί τότε θα γίνετε σαν κι εμάς, ανήσυχοι, ανήμποροι και ψεύτες”. Σχολιάζοντας αυτό το μυστηριώδες κείμενο, ο Giorgio Agamben γράφει το 1993: “το μόνο σίγουρο είναι ότι από τότε όλοι οι λαοί της Ευρώπης και πιθανόν όλου του κόσμου έχουν πτωχεύσει”. Εμείς οι Έλληνες και πιθανόν όλοι οι Ευρωπαίοι έχουμε χρεοκοπήσει: πολιτικά, πολιτισμικά και ψυχικά. Πολιτικά πρώτα.
H Ελλάδα προσφέρει σήμερα την καλύτερη εικόνα του ευρωπαϊκού μέλλοντος. Ότι η Ελλάδα επιλέχθηκε ως πειραματόζωο για το νέο τρόπο οικονομικής διακυβέρνησης, θεωρείται γενικά γνωστό.
Αυτό που έχει αναλυθεί λιγότερο, είναι το είδος πολιτικής που εισάγεται χωρίς καμία συζήτηση. Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, οι δημοσκοπήσεις και οι κομματικές αντιδικίες δίνουν την εντύπωση ότι η πολιτική ζωή συνεχίζεται όπως πάντα. Τα μέτρα όμως που παίρνονται εισάγουν την πλέον επιθετική παραλλαγή της γεωπολιτικής (που ορίζεται ως άσκηση εξουσίας στο ατομικό και κοινωνικό σώμα, εξουσίας που στοχοποιεί τη ζωή) στην Ευρώπη.
Ένα εξάμηνο παράθυρο ευκαιρίας
του Αντώνη Ανδρουλιδάκη
Περίπου εκατόν ενενήντα χρόνια μετά τα πρώτα δάνεια στήριξης του αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας, με βάση τα οποία η χώρα χρεώθηκε 2.800.000 λίρες ενώ παρέλαβε λιγότερα από 540.000, ο κύκλος αυτής της κουτσής εθνικής ανεξαρτησίας μάλλον κλείνει οριστικά με τον ίδιο τραγικό τρόπο, αφήνοντας ανολοκλήρωτο το εθνικό αίτημα. Στη διαδρομή αυτή, δεκάδες Ορλάνδοι και Λουριώτες (οι εξουσιοδοτημένοι να συνάψουν τα πρώτα δάνεια) θα επαναλάβουν σχεδόν απαράλλαχτα τις ίδιες αστοχίες στον χειρισμό των δανείων και θα απολαύσουν την ανάλογη σε κάθε εποχή τρυφηλή ευζωία, καταδικάζοντας τον τόπο στην εξάρτηση και στην παρακμή.
Ανθρωπισμός και πολιτική
του Κώστα Δουζίνα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο re-public.gr
Ο ανθρωπισμός εξελίσσεται σε θεμελιώδη πολιτική ιδεολογία του 21ου αιώνα. Ο ακτιβισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετατρέπεται σε αντι-πολιτική, άμυνα των «αθώων» έναντι της εξουσίας χωρίς καμία κατανόηση της λειτουργίας της εξουσίας και χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για συλλογική δράση που θα μπορούσε να αλλάξει τα αίτια της φτώχειας, της αρρώστιας ή του πολέμου.
«Ευχαριστούμε που ήρθατε να υποστηρίξετε το σπουδαιότερο πράγμα στην ιστορία του κόσμου», είπε ο Κρις Μάρτιν, ο πρώτος τραγουδιστής του ποπ συγκροτήματος Coldplay, στο πλήθος, στη συναυλία Live8 στο Χάιντ Παρκ, στο Λονδίνο. «Δεν ζητάμε φιλανθρωπία, ζητάμε ειρήνη». Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο πρώτος τραγουδιστής των U2 και συνδιοργανωτής της εκδήλωσης, ο Μπόνο, εξέφρασε το σκοπό της σειράς των συναυλιών που οργανώθηκαν με αφορμή τη συνάντηση των ηγετών της G8 στη Σκωτία. Με αλλεπάλληλες εκκλήσεις στους ηγέτες των οκτώ πλουσιότερων εθνών του κόσμου, η Live8 ζήτησε τη διαγραφή του αφρικανικού χρέους και μια σημαντική αύξηση του επιπέδου της βοήθειας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα έπρεπε να τεθούν στο επίκεντρο της ατζέντας των ηγετών της Δύσης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες που παρακολούθησαν τις οκτώ συναυλίες ανά τον κόσμο συμφωνούσαν με αυτά τα συναισθήματα. Τα δάκρυα και η συμπάθεια για τη δυστυχία και τον πόνο στην Αφρική κυριαρχούσαν στον εκτεταμένο χώρο που αφιέρωσαν στη συναυλία οι βρετανικές εφημερίδες. Τα πλήθη πέρασαν υπέροχα ακούγοντας τη Μαντόνα, τους Πινκ Φλόιντ και τον Πολ ΜακΚάρτνει, συμμετέχοντας στο «μεγαλύτερο γεγονός που οργανώθηκε ποτέ», διαμαρτυρόμενα για τη φτώχεια και την αρρώστια στην Αφρική. Η δικαιοσύνη «ήταν το απλούστερο και πιο διαδεδομένο θέμα. Όλοι έγιναν ξαφνικά, παγκόσμια, πολιτικοποιημένοι» (Euan Ferguson, The Observer, 2005). Ως συνδυασμός ηδονισμού και καλής συνείδησης, το Live8 δεν θα ξεπεραστεί εύκολα σε μέγεθος ή υπερβολή. Με πάρτι ως πολιτική, με ποτό και χορό ως ηθική έκκληση.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο re-public.gr
Ο ανθρωπισμός εξελίσσεται σε θεμελιώδη πολιτική ιδεολογία του 21ου αιώνα. Ο ακτιβισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετατρέπεται σε αντι-πολιτική, άμυνα των «αθώων» έναντι της εξουσίας χωρίς καμία κατανόηση της λειτουργίας της εξουσίας και χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για συλλογική δράση που θα μπορούσε να αλλάξει τα αίτια της φτώχειας, της αρρώστιας ή του πολέμου.
«Ευχαριστούμε που ήρθατε να υποστηρίξετε το σπουδαιότερο πράγμα στην ιστορία του κόσμου», είπε ο Κρις Μάρτιν, ο πρώτος τραγουδιστής του ποπ συγκροτήματος Coldplay, στο πλήθος, στη συναυλία Live8 στο Χάιντ Παρκ, στο Λονδίνο. «Δεν ζητάμε φιλανθρωπία, ζητάμε ειρήνη». Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο πρώτος τραγουδιστής των U2 και συνδιοργανωτής της εκδήλωσης, ο Μπόνο, εξέφρασε το σκοπό της σειράς των συναυλιών που οργανώθηκαν με αφορμή τη συνάντηση των ηγετών της G8 στη Σκωτία. Με αλλεπάλληλες εκκλήσεις στους ηγέτες των οκτώ πλουσιότερων εθνών του κόσμου, η Live8 ζήτησε τη διαγραφή του αφρικανικού χρέους και μια σημαντική αύξηση του επιπέδου της βοήθειας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα έπρεπε να τεθούν στο επίκεντρο της ατζέντας των ηγετών της Δύσης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες που παρακολούθησαν τις οκτώ συναυλίες ανά τον κόσμο συμφωνούσαν με αυτά τα συναισθήματα. Τα δάκρυα και η συμπάθεια για τη δυστυχία και τον πόνο στην Αφρική κυριαρχούσαν στον εκτεταμένο χώρο που αφιέρωσαν στη συναυλία οι βρετανικές εφημερίδες. Τα πλήθη πέρασαν υπέροχα ακούγοντας τη Μαντόνα, τους Πινκ Φλόιντ και τον Πολ ΜακΚάρτνει, συμμετέχοντας στο «μεγαλύτερο γεγονός που οργανώθηκε ποτέ», διαμαρτυρόμενα για τη φτώχεια και την αρρώστια στην Αφρική. Η δικαιοσύνη «ήταν το απλούστερο και πιο διαδεδομένο θέμα. Όλοι έγιναν ξαφνικά, παγκόσμια, πολιτικοποιημένοι» (Euan Ferguson, The Observer, 2005). Ως συνδυασμός ηδονισμού και καλής συνείδησης, το Live8 δεν θα ξεπεραστεί εύκολα σε μέγεθος ή υπερβολή. Με πάρτι ως πολιτική, με ποτό και χορό ως ηθική έκκληση.
Labels:
ανθρώπινα δικαιώματα,
ανθρωπισμός,
Δουζίνας,
ηθική,
πολιτική
Μερικά ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν απο τους οικονομολόγους του καπιταλισμού
Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Γράφει ο PREDATORUS
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που μπορεί να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Γράφει ο PREDATORUS
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που μπορεί να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ................
Labels:
δημόσιο χρέος,
ΔΝΤ,
Καπιταλισμός,
χρήμα
Παπαγαλιστάν
Θα χορτάσουμε το προσεχές διάστημα να ακούμε και να διαβάζουμε ... πουπουλένιους και πολύχρωμους αναλυτές οι οποίοι θα κελαηδούν το παραμύθι της σπουδαίας και σωτήριας επιμήκυνσης. Ωστόσο ο δράκος της χρεοκοπίας («ελεγχόμενης» ή ανεξέλεγκτης ποιος νοιάζεται;) της ανεργίας και της μαύρης φτώχιας δε μπορεί να κρυφτεί πια ούτε από τους επαγγελματίες παραμυθάδες.
Μαζί, λοιπόν, με το παραμύθι της επιμήκυνσης που κατάφερε η «σπουδαία μας κυβέρνηση» θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας και τις εξής εντολές του ΔΝΤ, οι οποίες θα πρέπει να υλοποιηθούν από την αρχή του χρόνου και μέσα στην επόμενη διετία:
Νέα δημοσιονομικά μέτρα (με απλά λόγια, άγριο χαράτσι σε μισθούς και συντάξεις) ύψους 12 δισ. ευρώ δηλαδή το 5% του ΑΕΠ μέσα στην τριετία 2012 - 2014.
Labels:
απολύσεις,
Δημήτρη Μυ,
ΔΝΤ,
επιμήκυνση,
κυβέρνηση,
ξεπούλημα
Επιχείρηση υποδούλωση...
Του Δημήτρη Χρήστου
Σε πρόσφατο άρθρο του, ο γκουρού των αγορών Τζορτζ Σόρος σημειώνει για την πολιτική δανεισμού των αδυνάτων οικονομιών της Ε.Ε. “Τα υψηλά επιτόκια που συνοδεύουν τα πακέτα διάσωσης καθιστούν αδύνατη τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς των αδύναμων χωρών σε σύγκριση με τις ισχυρότερες. Οι αποκλίσεις θα εξακολουθούν να διευρύνονται και οι πιο αδύναμες χώρες θα εξασθενίζουν ακόμη περισσότερο.” Αν και απλά αυτονόητα πράγματα είναι όσα επισημαίνει ο κ. Σόρος και πριν από αυτόν δεκάδες επιφανείς οικονομολόγοι, κάποιοι επιμένουν να κάνουν χρήση αυτών των κατεδαφιστικών εργαλείων και πολιτικών. Ειδικά στην περίπτωσή μας τα πράγματα εξελίσσονται πλέον σε τραγωδία.
Η κυβέρνηση που διαθέτουμε ακολουθεί πιστά όλες τις συνταγές των δανειστών μας χωρίς να διαπραγματευτεί απολύτως τίποτα.
Σε πρόσφατο άρθρο του, ο γκουρού των αγορών Τζορτζ Σόρος σημειώνει για την πολιτική δανεισμού των αδυνάτων οικονομιών της Ε.Ε. “Τα υψηλά επιτόκια που συνοδεύουν τα πακέτα διάσωσης καθιστούν αδύνατη τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς των αδύναμων χωρών σε σύγκριση με τις ισχυρότερες. Οι αποκλίσεις θα εξακολουθούν να διευρύνονται και οι πιο αδύναμες χώρες θα εξασθενίζουν ακόμη περισσότερο.” Αν και απλά αυτονόητα πράγματα είναι όσα επισημαίνει ο κ. Σόρος και πριν από αυτόν δεκάδες επιφανείς οικονομολόγοι, κάποιοι επιμένουν να κάνουν χρήση αυτών των κατεδαφιστικών εργαλείων και πολιτικών. Ειδικά στην περίπτωσή μας τα πράγματα εξελίσσονται πλέον σε τραγωδία.
Η κυβέρνηση που διαθέτουμε ακολουθεί πιστά όλες τις συνταγές των δανειστών μας χωρίς να διαπραγματευτεί απολύτως τίποτα.
ΟΟΣΑ: έρχεται να ξεπαστρέψει το δημόσιο!
ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΣΕ ΡΟΛΟ "ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ" ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ!
Σαν να μην έφτανε η τρόικα, ο Υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης ανακοίνωσε την Τρίτη 28 Δεκεμβρίου, την εκ νέου ενεργοποίηση της «σχέσης συνεργασίας» με τον ΟΟΣΑ, που είχε υπογράψει ο Προκόπης Παυλόπουλος από το 2008!
Ο ΟΟΣΑ θα παίξει λοιπόν το ρόλο του «συμβούλου» (λέγε με υπερεπιστάτη), σχετικά με τη διαδικασία των μετατάξεων των δημοσίων υπαλλήλων. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Ραγκούση, ο ΟΟΣΑ θα κληθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011 να κάνει «λειτουργική αξιολόγηση» στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η δημόσια διοίκηση, άρα να επισημάνει πού "περισσεύει" προσωπικό και που υπάρχουν κενά και ελλείψεις.
Labels:
ΑΣΕΠ,
δημόσια διοίκηση,
νεοφιλελευθερισμός,
ΟΝΕ,
ΟΟΣΑ,
Ραγκούσης
29/12/10
Το ΝΑΤΟ αμφισβητεί τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου!
Με ευθύ και απροσχημάτιστο τρόπο το ΝΑΤΟ έχει μετατρέψει όλα τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από τη Λήμνο, Σαμοθράκη, Λέσβο έως τη Ρόδο και το Καστελόριζο σε μια απέραντη «γκρίζα» ζώνη.
Συγκεκριμένα, πέραν των πολλών άλλων, το ΝΑΤΟ με οδηγία του από το 2006 απαγορεύει, στο όνομα της αποστρατικοποίησής τους, την προσέγγιση ελληνικών μαχητικών στα ως άνω νησιά, ενώ δεν επιτρέπει τη συμπερίληψή τους και τη συμπερίληψη στρατιωτικών μέσων που εδρεύουν σε αυτά σε Νατοϊκές ασκήσεις!
Η πρωτοφανής αυτή κατάσταση «περιορισμένης κυριαρχίας» που έχει επιβάλλει το ΝΑΤΟ, με πίεση της Τουρκίας, στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, δυστυχώς παρά τη μείζονα εθνική σημασία της έχει προωθηθεί αθόρυβα, σχεδόν μουλωχτά και απαρατήρητα, χωρίς να έχουν υπάρξει οι απαιτούμενες αντιδράσεις, αφού στη χώρα κυριαρχεί εδώ και καιρό ένα κλίμα αφασίας και νεοαποικιακής παράδοσης.
Η ΙΣΚΡΑ παραθέτει επίκαιρο ρεπορτάζ της εξαιρετικής δημοσιογράφου ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Τρίτης 28/12, με το οποίο αποκαλύπτεται ότι οι τραγικές εξελίξεις με το ΝΑΤΟ είχαν δρομολογηθεί από το 1995!!!
ΔΕΝ ΕΒΑΛΑΝ ΒΕΤΟ, ΕΜΕΙΝΑΝ ΟΙ ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ!
της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ
Προσφάτως η Ελλάδα αποχώρησε από τη ΝΑΤΟϊκή άσκηση αεράμυνας Noble-aspect 2010 επειδή το ΝΑΤΟ απέρριψε τη θέση της Ελλάδας και δεν συμπεριέλαβε στην άσκηση τα νησιά του Αν. Αιγαίου και κυρίως τις αεροπορικές δυνάμεις (αεροδρόμιο-ραντάρ) της Λήμνου.
Labels:
ανατολικό Αιγαίο,
ελληνικά νησιά,
Κύρα Αδάμ,
ΝΑΤΟ
Σύντομα οι Έλληνες θα αναρωτηθούν για το ευρώ
ΤΑ "ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΑ" ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΜΟΝΟ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ!
Ο Π. Μπόφινγκερ, φανατικός υπέρμαχος της Ευρωζώνης και εκ των επονομαζόμενων 5 σοφών της Γερμανικής οικονομίας, παρά την για ευνόητους λόγους "κομψότητα" και "λεπτότητα" των λεγομένων του, υπογραμμίζει ευθέως επί της ουσίας τα αδιέξοδα των μνημονιακών προγραμμάτων στη χώρα μας, ενώ προκρίνει την έκδοση ευρωομολόγων για χώρες όπως η Ελλάδα, περίπου ως "ανταμοιβή" για τις αδιέξοδες θυσίες που υποβάλλονται ενώ, όχι χωρίς σημασία, τονίζει ότι τα ευρωομόλογα μόνο για τα επόμενα 2 χρόνια μπορούν να διατηρήσουν ζωντανή την Ευρωζώνη!
Ο Π. Μπόφινγκερ, φανατικός υπέρμαχος της Ευρωζώνης και εκ των επονομαζόμενων 5 σοφών της Γερμανικής οικονομίας, παρά την για ευνόητους λόγους "κομψότητα" και "λεπτότητα" των λεγομένων του, υπογραμμίζει ευθέως επί της ουσίας τα αδιέξοδα των μνημονιακών προγραμμάτων στη χώρα μας, ενώ προκρίνει την έκδοση ευρωομολόγων για χώρες όπως η Ελλάδα, περίπου ως "ανταμοιβή" για τις αδιέξοδες θυσίες που υποβάλλονται ενώ, όχι χωρίς σημασία, τονίζει ότι τα ευρωομόλογα μόνο για τα επόμενα 2 χρόνια μπορούν να διατηρήσουν ζωντανή την Ευρωζώνη!
Η ΙΣΚΡΑ παραθέτει παρακάτω αναλυτικά σημεία της συνέντευξης του Π. Μπόφινγκερ, στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutsche Welle, όπως αυτά αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του ραδιοσταθμού. Η συνέντευξη, επί της ουσίας είναι κόλαφος για τα μνημονιακά προγράμματα και για αυτό προβλήθηκε, για ευνόητους λόγους, αρκετά παραποιημένη και μονομερώς από τα κυρίαρχα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.
Labels:
ευρώ,
Ευρωομόλογο,
Μπόφινγκερ
“Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν”
του Διονύση Γ. Δρόσου
Αναπληρωτή Καθηγητή Τομέα Φιλοσοφίας Τμήματος ΦΠΨ, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μια κακή αφετηρία συμμετοχής στην προτεινόμενη διαβούλευση, θα ήταν η άκριτη υπεράσπιση του υπαρκτού ελληνικού Πανεπιστημίου. Μια επίσης κακή αφετηρία θα ήταν να εγκλειστεί κανείς στην εσωστρέφεια και την κλασική ρωμαίικη ομφαλοσκοπική αυτομεμψία και να αντιμετωπίσει κανείς την επίθεση κατά της ανώτατης παιδείας ως ελληνική ιδιαιτερότητα ή ως ζήτημα αποκλειστικά εκπαιδευτικό. Για τις ανάγκες του παρόντος θέματος, ωστόσο, απλώς υπενθυμίζω αυτές τις παραμέτρους- στις οποίες ενδεχομένως να επανέλθω αργότερα- και επικεντρώνω στο ζήτημα της καταγγελλόμενης από την Κυβέρνηση και από κατά παραγγελία εκπομπές των ΜΜΕ της, διαφθοράς των Πανεπιστημίων.
Αναπληρωτή Καθηγητή Τομέα Φιλοσοφίας Τμήματος ΦΠΨ, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μια κακή αφετηρία συμμετοχής στην προτεινόμενη διαβούλευση, θα ήταν η άκριτη υπεράσπιση του υπαρκτού ελληνικού Πανεπιστημίου. Μια επίσης κακή αφετηρία θα ήταν να εγκλειστεί κανείς στην εσωστρέφεια και την κλασική ρωμαίικη ομφαλοσκοπική αυτομεμψία και να αντιμετωπίσει κανείς την επίθεση κατά της ανώτατης παιδείας ως ελληνική ιδιαιτερότητα ή ως ζήτημα αποκλειστικά εκπαιδευτικό. Για τις ανάγκες του παρόντος θέματος, ωστόσο, απλώς υπενθυμίζω αυτές τις παραμέτρους- στις οποίες ενδεχομένως να επανέλθω αργότερα- και επικεντρώνω στο ζήτημα της καταγγελλόμενης από την Κυβέρνηση και από κατά παραγγελία εκπομπές των ΜΜΕ της, διαφθοράς των Πανεπιστημίων.
Labels:
Διονύσης Γ. Δρόσος,
κυβέρνηση,
παιδεία,
πανεπιστήμιο,
Υπουργείο Παιδείας
Η Ρεγγίνα των Πάγων
Του Θανάση Καρτερού
Ακριβότερα καύσιμα, ακριβότερο ρεύμα, ακριβότερες υπηρεσίες, ακριβότερα εισιτήρια στις δημόσιες συγκοινωνίες, ακριβότερα είδη πρώτης ανάγκης λόγω αύξησης του ΦΠΑ. Νέες περικοπές αμοιβών στο δημόσιο με το ενιαίο μισθολόγιο, στις ΔΕΚΟ που τις έχει περιαδράξει το Μνημόνιο, στον ιδιωτικό τομέα με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Μικρότερες συντάξεις λόγω πληθωρισμού κα κυρίως λόγω του επερχόμενου νέου ασφαλιστικού, αύξηση της ανεργίας, επέκταση της επιδημίας του λουκέτου στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Δεν πρόκειται για ταινία τρόμου, αλλά για τον βαρύ χειμώνα του 2011 που είναι μπροστά μας. Όσο αισιόδοξος κι αν είναι κανείς ούτε καν μισοάδειο δεν είναι δυνατό να δει το ποτήρι. Μόνο παγωμένο και έτοιμο να σπάσει… Εκτός πια κι αν είναι ο Παπανδρέου ο οποίος μέσα στη χιονοθύελλα της πολιτικής του θεωρεί λογικό να ιδρύσει και τον ανάλογο Λευκό Οίκο.
Ακριβότερα καύσιμα, ακριβότερο ρεύμα, ακριβότερες υπηρεσίες, ακριβότερα εισιτήρια στις δημόσιες συγκοινωνίες, ακριβότερα είδη πρώτης ανάγκης λόγω αύξησης του ΦΠΑ. Νέες περικοπές αμοιβών στο δημόσιο με το ενιαίο μισθολόγιο, στις ΔΕΚΟ που τις έχει περιαδράξει το Μνημόνιο, στον ιδιωτικό τομέα με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Μικρότερες συντάξεις λόγω πληθωρισμού κα κυρίως λόγω του επερχόμενου νέου ασφαλιστικού, αύξηση της ανεργίας, επέκταση της επιδημίας του λουκέτου στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Δεν πρόκειται για ταινία τρόμου, αλλά για τον βαρύ χειμώνα του 2011 που είναι μπροστά μας. Όσο αισιόδοξος κι αν είναι κανείς ούτε καν μισοάδειο δεν είναι δυνατό να δει το ποτήρι. Μόνο παγωμένο και έτοιμο να σπάσει… Εκτός πια κι αν είναι ο Παπανδρέου ο οποίος μέσα στη χιονοθύελλα της πολιτικής του θεωρεί λογικό να ιδρύσει και τον ανάλογο Λευκό Οίκο.
28/12/10
2011: Στον «αέρα» προϋπολογισμός και οικονομία!
Κίνδυνος άμεσης «ελεγχόμενης» πτώχευσης!
Γ. Παπανδρέου: όλα για την τέταρτη δανειακή δόση!
Όλα τα μέχρι τώρα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι ο προϋπολογισμός του 2010 θα κλείσει πέραν των προβλέψεων ως προς το τελικό έλλειμμά του, ενώ την ίδια ώρα η ύφεση το 2010 θα ξεπεράσει κατά πολύ το αναθεωρημένο ποσοστό του 4,2% και θα κινηθεί, ίσως, και πολύ πάνω από το 4,5%, αν δεν λείψουν οι σχετικές «στρογγυλοποιήσεις» από την Πρόεδρο της ΕΛΛ. ΣΤΑΤ. και ανώτερο υπάλληλο του ΔΝΤ!
Labels:
ανατροπή,
Αριστερά,
Γ.Παπανδρέου,
ελεγχόμενη πτώχευση,
μνημόνιο,
προϋπολογισμός
Η πολιτική της χειραγώγησης ως τηλεθέαμα
Του Χρήστου Γεωργίου
Καθηγητή Βιοχημείας, τμήμα Βιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών
Διότι μεταξύ άλλων η καπιταλιστική πολιτική παραμορφώνεται από την ιδιωτική TV σε θέαμα, κι έτσι δεν γίνεται αντιληπτή στην κοινωνία ως το κύριο αίτιο της κρίσης.
Η πολιτική του θεάματος αποδομεί το δημόσιο/κοινωνικό και το ανάγει σε θέαμα πολιτικοφανούς περιπτωσιολογίας του ιδιωτικού. Η TV παρουσιάζει την πολιτική ως ένα κοινωνικά ασύνδετο μωσαϊκό ιδιωτικών υποθέσεων αποστειρωμένο από ταξικές αντιθέσεις.
Οι πολιτικοί προβάλλονται αποκομμένοι από τους ψηφοφόρους τους και απενοχοποιημένοι από τις κοινωνικές επιπτώσεις των νόμων που ψηφίζουν. Η αποπολιτικοποίηση και η ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού γίγνεσθαι προωθείται με το κατάλληλο πολιτικό προσωπικό που μανατζάρει η TV.
Καθηγητή Βιοχημείας, τμήμα Βιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών
Γιατί η οικονομική κρίση αντιμετωπίζεται από τους πολίτες παθητικά, προς το παρόν;
Διότι μεταξύ άλλων η καπιταλιστική πολιτική παραμορφώνεται από την ιδιωτική TV σε θέαμα, κι έτσι δεν γίνεται αντιληπτή στην κοινωνία ως το κύριο αίτιο της κρίσης.
Η πολιτική του θεάματος αποδομεί το δημόσιο/κοινωνικό και το ανάγει σε θέαμα πολιτικοφανούς περιπτωσιολογίας του ιδιωτικού. Η TV παρουσιάζει την πολιτική ως ένα κοινωνικά ασύνδετο μωσαϊκό ιδιωτικών υποθέσεων αποστειρωμένο από ταξικές αντιθέσεις.
Οι πολιτικοί προβάλλονται αποκομμένοι από τους ψηφοφόρους τους και απενοχοποιημένοι από τις κοινωνικές επιπτώσεις των νόμων που ψηφίζουν. Η αποπολιτικοποίηση και η ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού γίγνεσθαι προωθείται με το κατάλληλο πολιτικό προσωπικό που μανατζάρει η TV.
Labels:
Αριστερά,
ΜΜΕ,
οικονομική κρίση,
προπαγάνδα,
Τρόικα,
ΤV,
Χ. Γεωργίου,
χειραγώγηση
Η Θέμις και το Μνημόνιο...
Άλλοι θα το ακούσουν και θα ανασηκώσουν αδιάφορα τους ώμους.
Άλλοι θα γελάσουν ειρωνικά. Κάποιοι θα νιώσουν αδιέξοδη ικανοποίηση. Μερικοί θα εκνευριστούν. Και κάποιοι τέλος, θα το χαρούν.
Πάντως, ισχύει.
Η Κυβέρνηση και οι βουλευτές που ψήφισαν υπέρ του Μνημονίου είναι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ύποπτοι για Έσχατη Προδοσία.
Labels:
εσχάτη προδοσία,
κοινοβούλιο,
μνημόνιο,
Σύνταγμα
27/12/10
Ανήγγειλαν…πτώχευση!
οικονομολόγου - αναλυτή
«Η Ελλάδα έγινε και πάλι αξιόπιστος συνομιλητής, κάτι που κατορθώσαμε με σκληρή και συστηματική δουλειά. Ξέραμε ότι η κρίση στη χώρα μας είχε βασικά αίτια και ρίζες σε αντιλήψεις και πρακτικές που χρειάζονταν να αλλάξουν. Και αυτό κάνουμε. Αλλάζουμε την Ελλάδα». Τα παραπάνω δήλωσε ο πρωθυπουργός λίγο μετά τη λήξη της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες.
Λίγες ημέρες μετά, η Fitch Ratings ανακοίνωσε ότι η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας δεν πρόκειται απλώς να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο, αλλά ουσιαστικά θα μηδενιστεί. Αυτό θα συμβεί μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες, αφού οι ειδικοί της εξετάσουν την «πολιτική θέληση και την ικανότητα του ελληνικού κράτους» να προωθήσει τα μέτρα λιτότητας. Η Fitch είναι η μόνη που διατηρεί την Ελλάδα σε ΒΒΒ- βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας, ο οποίος είναι ο χαμηλότερος στην κλίμακα της εταιρείας. Οι άλλες δύο εταιρείες που βαθμολογούν την πιστοληπτική ικανότητα των κρατών, η Moody’s Investors Service και η Standard & Poor’s, έχουν ήδη ουσιαστικά μηδενίσει την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι οι πόρτες των διεθνών αγορών κεφαλαίου είναι και θα παραμείνουν κλειστές για την κυβέρνηση.
Labels:
Δ. Καζάκης,
δανεισμός,
ΔΝΤ,
Ε.Ε.,
Ελλάδα,
Πτώχευση,
τοκογλύφοι
26/12/10
H άβυσσος του Ζίζεκ
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Την περασμένη Κυριακή, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, ο Σλαβόι Ζίζεκ («ροκ σταρ» της φιλοσοφίας, showman του στοχασμού, performer της διανόησης και με πολλές άλλες ιδιότητες που άλλοι του τις αποδίδουν θαυμαστικά και άλλοι αποδοκιμαστικά) έδωσε μια διάλεξη - ποταμό που διοργάνωσε το «Αριστερό Βήμα».
Από τη διάλεξή του συγκρατώ μια αποστροφή. Περιφραστικά έχει ως εξής: Ζούμε σε μια περίοδο που το Παλιό πεθαίνει μέσα σε καταστροφικούς σπασμούς και το Καινούργιο εμφανίζεται σαν μια άβυσσος. Ακόμη κι αν είναι έτσι, η αριστερά, οι προοδευτικοί άνθρωποι, η κοινωνία οφείλουν να επιταχύνουν τον βηματισμό τους προς την άβυσσο του Καινούργιου. Έστω κι αν πρόκειται να υπερασπιστούν μόνο ό,τι ήταν καλό από το Παλιό (δημόσια υγεία και παιδεία, κοινωνικό κράτος κ.λπ.).
Την περασμένη Κυριακή, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, ο Σλαβόι Ζίζεκ («ροκ σταρ» της φιλοσοφίας, showman του στοχασμού, performer της διανόησης και με πολλές άλλες ιδιότητες που άλλοι του τις αποδίδουν θαυμαστικά και άλλοι αποδοκιμαστικά) έδωσε μια διάλεξη - ποταμό που διοργάνωσε το «Αριστερό Βήμα».
Από τη διάλεξή του συγκρατώ μια αποστροφή. Περιφραστικά έχει ως εξής: Ζούμε σε μια περίοδο που το Παλιό πεθαίνει μέσα σε καταστροφικούς σπασμούς και το Καινούργιο εμφανίζεται σαν μια άβυσσος. Ακόμη κι αν είναι έτσι, η αριστερά, οι προοδευτικοί άνθρωποι, η κοινωνία οφείλουν να επιταχύνουν τον βηματισμό τους προς την άβυσσο του Καινούργιου. Έστω κι αν πρόκειται να υπερασπιστούν μόνο ό,τι ήταν καλό από το Παλιό (δημόσια υγεία και παιδεία, κοινωνικό κράτος κ.λπ.).
Labels:
Γ. Κιμπουρόπουλος,
Ε.Ε.,
Ζίζεκ,
Τρόικα,
φιλοσοφία
Του κουφού την πόρτα... σπάστε την
Του Θανάση Καρτερού
Επιτύχαμε έναν άθλο και γράφετε ιστορία, είπε μεταξύ άλλων στους βουλευτές του ο Γιώργος Παπανδρέου. Για να τονώσει το ηθικό τους, γιατί άρχισε να τους τρομάζει κι αυτούς του έρμους το αίμα των αθώων και των ίδιων τους των δεσμεύσεων στα χέρια τους. Και για να υπογραμμίσει πώς γράφεται η ιστορία και πώς επιτυγχάνεται ο άθλος δεν άφησε κανέναν να μιλήσει. Όταν είμαστε σε πόλεμο -κι αυτό επίσης δικό του είναι- τότε πυροβολούμε, δεν μιλάμε... If it is to shoot, shoot, don't talk, που έλεγε κι ο Ίστγουντ σε ένα σπαγγέτι γουέστερν.
Επιτύχαμε έναν άθλο και γράφετε ιστορία, είπε μεταξύ άλλων στους βουλευτές του ο Γιώργος Παπανδρέου. Για να τονώσει το ηθικό τους, γιατί άρχισε να τους τρομάζει κι αυτούς του έρμους το αίμα των αθώων και των ίδιων τους των δεσμεύσεων στα χέρια τους. Και για να υπογραμμίσει πώς γράφεται η ιστορία και πώς επιτυγχάνεται ο άθλος δεν άφησε κανέναν να μιλήσει. Όταν είμαστε σε πόλεμο -κι αυτό επίσης δικό του είναι- τότε πυροβολούμε, δεν μιλάμε... If it is to shoot, shoot, don't talk, που έλεγε κι ο Ίστγουντ σε ένα σπαγγέτι γουέστερν.
Labels:
αμηχανία,
αντιδράσεις,
απεργία,
Γ. Παπανδρέου,
Θανάσης Καρτερός
Το Βερολίνο οξύνει την κρίση στην ΕΕ
του Λεωνίδα Βατικιώτη (Πριν, 24 Δεκέμβρη 0210)
Γερμανία: «Γιατί μας μισούν;»
ΟΡΓΗ ΚΑΤΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Πριν εννιά χρόνια ακριβώς ήταν οι Αμερικάνοι που αναρωτιόνταν «γιατί μας μισούν», υποκρινόμενοι ότι δεν ξέρουν τίποτε. Τώρα με το ίδιο ακριβώς ύφος είναι η Γερμανία που απορεί και εξίσταται. Το ερώτημα μάλιστα τέθηκε ορθά κοφτά, με μια ασυνήθιστη ωμότητα ακόμη και για τους Γερμανούς, στο περιοδικό Σπίγκελ την προηγούμενη εβδομάδα. Συγκεκριμένα την Δευτέρα, όταν είχαν ήδη γίνει γνωστά τα αποτελέσματα της διήμερης συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, με τα οποία θα ασχοληθούμε παρακάτω. Το γερμανικό περιοδικό κατέγραφε τις αντιδράσεις από την μια γωνιά της Ευρώπης ως την άλλη, επιλέγοντας καθόλου τυχαία στην Ελλάδα να αφιερώσει μόνο λίγες λέξεις.
Η ραθυμία των διαπιστώσεων ως ντροπή
του Αντώνη Ανδρουλιδάκη
Τα σπίτια μας έχουν πάρει φωτιά κι εμείς, ως άλλοι ειδήμονες της πυροσβεστικής υπηρεσίας, αφού αναζητήσαμε εξαντλητικά τα αίτια, αφού επί μακρόν διαπιστώσαμε τα ασθενή σημεία του οικοδομήματος, αφού κραυγάσαμε συχνά έντρομοι, αφού προβλέψαμε με περισπούδαστες αναλύσεις την εξέλιξη της πυρκαγιάς, κλωθογυρνάμε στα ίδια και στα ίδια, σπουδάζοντας διαρκώς τα ολοένα και μεγαλύτερα εγκαύματα μας.
Labels:
Αντώνης Ανδρουλιδάκης,
Αριστερά,
ελληνικότητα,
ριψοκινδύνευση
Μιά νέα εποχή σκοτεινών χρόνων άρχισε
Του Πέτρου.Παπακωνσταντίνου
Οι αξίες του Διαφωτισμού υποχωρούν, καθώς η οικονομική κρίση ευνοεί την αναβίωση τάσεων εθνικισμού και φυλετικής ανωτερότητας
Το 2010 ήταν η χρονιά της απομυθοποίησης για τον Μπαράκ Ομπάμα. Απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού μέχρι πρόσφατα, είδε το κόμμα του να κατατροπώνεται στις ενδιάμεσες εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου. Ηδη σύρθηκε να παρατείνει επ' αόριστον τις προκλητικές φοροαπαλλαγές που είχε καθιερώσει ο Τζορτζ Μπους υπέρ των πλουσίων, γεγονός που μεταφράστηκε ως προδοσία της επαγγελίας για Αλλαγή. Στην εξωτερική πολιτική, με το Γκουαντάναμο να λειτουργεί ακόμη και τον πόλεμο στο Αφγανιστάν να συνεχίζεται, η συνέχεια με την προηγούμενη κατάσταση πραγμάτων είναι εξίσου εμφανής. Οι οπαδοί του 44ου προέδρου διερωτώνται αν μείνει στην ιστορία ως νέος Κάρτερ, ένας ασθενής ηγέτης καλών προθέσεων, που θα αποτύχει να επανεκλεγεί, ή ως νέος Κλίντον, που θα εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση μόνον έχοντας πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο.
Οι αξίες του Διαφωτισμού υποχωρούν, καθώς η οικονομική κρίση ευνοεί την αναβίωση τάσεων εθνικισμού και φυλετικής ανωτερότητας
Το 2010 ήταν η χρονιά της απομυθοποίησης για τον Μπαράκ Ομπάμα. Απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού μέχρι πρόσφατα, είδε το κόμμα του να κατατροπώνεται στις ενδιάμεσες εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου. Ηδη σύρθηκε να παρατείνει επ' αόριστον τις προκλητικές φοροαπαλλαγές που είχε καθιερώσει ο Τζορτζ Μπους υπέρ των πλουσίων, γεγονός που μεταφράστηκε ως προδοσία της επαγγελίας για Αλλαγή. Στην εξωτερική πολιτική, με το Γκουαντάναμο να λειτουργεί ακόμη και τον πόλεμο στο Αφγανιστάν να συνεχίζεται, η συνέχεια με την προηγούμενη κατάσταση πραγμάτων είναι εξίσου εμφανής. Οι οπαδοί του 44ου προέδρου διερωτώνται αν μείνει στην ιστορία ως νέος Κάρτερ, ένας ασθενής ηγέτης καλών προθέσεων, που θα αποτύχει να επανεκλεγεί, ή ως νέος Κλίντον, που θα εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση μόνον έχοντας πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο.
Παράνομη και σκανδαλώδης η πώληση του "ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ"!
ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΣΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ!
ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕ ΣΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!
ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕ ΣΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!
Τη μεταβίβαση του κοινωφελούς ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν» στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών αποφάσισε ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ)! Η απαράδεκτη αυτή απόφαση γνωστοποιήθηκε στον Τύπο χθες Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου, και φέρει την υπογραφή του Προέδρου του ΕΕΣ (και του «Ερρίκος Ντυνάν»), Αντρέα Μαρτίνη.
Η χθεσινή απαράδεκτη ανακοίνωση του Αντρέα Μαρτίνη αναφέρει «Το Διοικητικό Συμβούλιο του κοινωφελούς ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν» στη σημερινή (σσ χθεσινή) συνεδρίαση και μετά από θετική εισήγησή μου, έκανε αποδεκτή την από 20 Δεκεμβρίου 2010 πρόταση του ομίλου «Ιατρικό Αθηνών» και του στρατηγικού του εταίρου "Asklepios Kliniken" και τους χορήγησε δικαίωμα αποκλειστικότητας μέχρι την 20η Ιανουαρίου 2011, ώστε να συγκροτήσουν το κατάλληλο επενδυτικό σχήμα και να υποβάλουν αξιόπιστη προσφορά εξαγοράς του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν».
25/12/10
Πρωτοχρονιάτικος μποναμάς 100 δις προς τις τράπεζες
ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ – ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤ!
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!
Είναι γνωστό, πως εδώ και πάρα πολλούς μήνες, η διεθνής διατραπεζική αγορά βραχυπρόθεσμων πιστώσεων, είναι ως επί το πλείστον κλειστή για τις ελληνικές τράπεζες.
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!
Είναι γνωστό, πως εδώ και πάρα πολλούς μήνες, η διεθνής διατραπεζική αγορά βραχυπρόθεσμων πιστώσεων, είναι ως επί το πλείστον κλειστή για τις ελληνικές τράπεζες.
Μοναδικές εξαιρέσεις είναι η Εθνική Τράπεζα και η Eurobank, που και αυτές όμως καλύπτουν μικρό μόνο μέρος των αναγκών τους μέσω ανοιχτών γραμμών πίστωσης.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, οι ελληνικές τράπεζες διατηρούνται στη ζωή, αντλώντας ρευστότητα από την ΕΚΤ, με το σκανδαλώδες επιτόκιο του 1%. Αυτή τη στιγμή, τα βραχυπρόθεσμα και συνεχώς αναχρηματοδοτούμενα (δηλαδή ανανεούμενα) δάνεια που έχουν αντλήσει οι ελληνικές τράπεζες από την ΕΚΤ, φτάνουν τα € 95 δις.
Το ευρώ αποδείχθηκε πως ήταν λάθος
stamatis
Συνέντευξη του Joachim Starbatty στον Χρόνη Πολυχρονίου η οποία δημοσιεύθηκε στην ''Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία'' της 24/12/2010.
Η ευρωζώνη κινδυνεύει πλέον με διάλυση. Οι σημαντικές ατέλειες στην αρχιτεκτονική του ευρωπαϊκού νομισματικού οικοδομήματος και οι τεράστιες συμμετρικές ασυνέπειες στη σύνθεση των μελών της ευρωζώνης έχουν φέρει στην επιφάνεια όλα τα δομικά προβλήματα της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης.
Το πείραμα της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης, περίπου δώδεκα χρόνια μετά τη δημιουργία του ευρώ, αναδεικνύεται σε μια παταγώδη αποτυχία, σε βαθμό που ελάχιστοι είχαν προβλέψει, ή που τουλάχιστον είχαν το θάρρος να αμφισβητήσουν την περίοδο της ουτοπικής ευφορίας που επικρατούσε προς τα τέλη του 1990.
Τέσσερις Γερμανοί καθηγητές, οι Wilhelm Hankel, Wilhelm Nolling, Karl Albrecht Schachtschneider και Joachim Starbatty, ήταν από εκείνους τους αρνησίθρησκους αναλυτές που τάχθηκαν εξαρχής εναντίον της δημιουργίας του ευρώ ως ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος. Το 1998 «οδήγησαν» τη γερμανική κυβέρνηση στο συνταγματικό δικαστήριο σχετικά με την είσοδο της Γερμανίας στην ευρωζώνη. Τα διεθνή ΜΜΕ τους ονόμασαν έκτοτε οι Τέσσερις Καβαλάρηδες της Αποκαλύψεως.
Σήμερα, οι Τέσσερις Καβαλάρηδες βρίσκονται πάλι στο προσκήνιο. Εφημερίδες παγκόσμιας εμβέλειας όπως οι «Financial Times» και οι «New York Times» δημοσιεύουν άρθρα τους και ζητούν συνεντεύξεις. Πρόσφατα, μάλιστα, οι Τέσσερις Καβαλάρηδες δημοσίευσαν άρθρο τους στους «Financial Times» όπου πρότειναν την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, ισχυριζόμενοι ότι η χώρα, από το 2001, οπότε εντάχθηκε στην ευρωζώνη, απώλεσε την ανταγωνιστικότητά της και οδηγήθηκε σε τεράστια εμπορικά ελλείμματα. Για το μέλλον της ευρωζώνης, αποσπάσαμε συνέντευξη με έναν εκ των Τεσσάρων Καβαλάρηδων, τον καθηγητή Οικονομικών Joachim Starbatty.
Labels:
διάσωση τραπεζών,
εθνικά νομίσματα,
ευρώ,
ευρωζώνη,
Joachim Starbatty
Μετρούν μήνες
Η ψήφιση του προϋπολογισμού θεωρείται ψήφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Φέτος, όμως, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό ανέδειξε το έλλειμμα εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση όχι μόνο των πολιτών αλλά και πολλών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Μόλις δύο μήνες μετά τις περιφερειακές εκλογές έχει διαλυθεί το επικοινωνιακό νέφος ότι οι κάλπες δήθεν έδωσαν ανοχή στην αντικοινωνική πολιτική της τρόικας.
Μόλις δύο μήνες μετά τις περιφερειακές εκλογές έχει διαλυθεί το επικοινωνιακό νέφος ότι οι κάλπες δήθεν έδωσαν ανοχή στην αντικοινωνική πολιτική της τρόικας.
Δημοκρατία ή βία
Του Γιώργου Δελαστίκ
Ξυλοφορτώνεται στην Αθήνα από τυχαίους διαδηλωτές ο Κωστής Χατζηδάκης, πρώην υπουργός επί κυβέρνησης Καραμανλή, όταν επιχειρεί αλαζονικά να περάσει μέσα από το πλήθος.
Γης Μαδιάμ η Ρώμη από διαδηλωτές μόλις ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι επιβιώνει, για τρεις ψήφους, πρότασης μομφής, έχοντας εξαγοράσει βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Σοκ και δέος για τον πρίγκιπα Κάρολο και τη δούκισσα Καμίλα στο Λονδίνο όταν εξαγριωμένοι φοιτητές επιτίθενται εναντίον της λιμουζίνας, με την οποία περνούν επιδεικτικά μέσα από τις γραμμές τους για να πάνε στο θέατρο.
Δεκάδες νεκροί στην Ακτή Ελεφαντοστού, όταν οπαδοί του νικητή των προεδρικών εκλογών Αλασάν Ουταρά συγκρούονται με τον στρατό που παραμένει πιστός στον ηττηθέντα πρόεδρο Λοράν Γκμπαγκμπό, ο οποίος αρνείται να παραδώσει την εξουσία!
Κύμα πολιτικής βίας αρχίζει να σαρώνει τις χώρες της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου.
Ξυλοφορτώνεται στην Αθήνα από τυχαίους διαδηλωτές ο Κωστής Χατζηδάκης, πρώην υπουργός επί κυβέρνησης Καραμανλή, όταν επιχειρεί αλαζονικά να περάσει μέσα από το πλήθος.
Γης Μαδιάμ η Ρώμη από διαδηλωτές μόλις ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι επιβιώνει, για τρεις ψήφους, πρότασης μομφής, έχοντας εξαγοράσει βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Σοκ και δέος για τον πρίγκιπα Κάρολο και τη δούκισσα Καμίλα στο Λονδίνο όταν εξαγριωμένοι φοιτητές επιτίθενται εναντίον της λιμουζίνας, με την οποία περνούν επιδεικτικά μέσα από τις γραμμές τους για να πάνε στο θέατρο.
Δεκάδες νεκροί στην Ακτή Ελεφαντοστού, όταν οπαδοί του νικητή των προεδρικών εκλογών Αλασάν Ουταρά συγκρούονται με τον στρατό που παραμένει πιστός στον ηττηθέντα πρόεδρο Λοράν Γκμπαγκμπό, ο οποίος αρνείται να παραδώσει την εξουσία!
Κύμα πολιτικής βίας αρχίζει να σαρώνει τις χώρες της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου.
Labels:
Γ. Δελαστίκ,
κοινοβούλια,
λαοί,
πολιτική βία
24/12/10
Βία και Αριστερά
Του Άρη Θαλασσινού
Η διαφαινόμενη όξυνση της ταξικής πάλης, που φέρνουν το μνημόνιο, η εξαθλίωση και η προοπτική της χρεωκοπίας, ωθεί στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης το ζήτημα της βίας και στις τρεις διαστάσεις του: Ως πολιτικό- πρακτικό πρόβλημα του λαϊκού κινήματος, που χρειάζεται αποτελεσματικές απαντήσεις στη βία του ολιγαρχικού- απολυταρχικού κράτους. Ως ιδεολογικό πρόβλημα, αντιμετώπισης του διαρκούς ψυχολογικού πολέμου που διεξάγουν τα αστικά μέσα ενημέρωσης για την τρομοκράτηση του λαού και την παράλυση των αγωνιστικών αντανακλαστικών. Και ως θεωρητικό- πολιτιστικό πρόβλημα στο εσωτερικό της Αριστεράς, απέναντι στη συνωμοσιολογία των γραφειοκρατών που αναγορεύουν σε προβοκάτσια κάθε αυθόρμητη έκρηξη των μαζών και στην αναρχίζουσα αποθέωση της βίας, που προβιβάζει τον χουλιγκανισμό σε επανάσταση.
1. Η αντιμετώπιση του αστυνομικού κράτους εκτάκτου ανάγκης
Ο κοινωνικός Αρμαγεδδώνας που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση και τρόικα σέρνει μαζί του μια απολυταρχική εκτροπή με κοινοβουλευτικό μανδύα. Ουσιαστικά, η χώρα έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η οποία τείνει να μετατραπεί σε μόνιμο καθεστώς. Τα δικαστήρια λειτουργούν ως έκτακτα, διαρκή απεργοδικεία, κατ’ αναλογία με τα έκτακτα, διαρκή στρατοδικεία του εμφυλίου πολέμου. Κάθε απεργία που θα ξεπεράσει τα όρια μιας λιτανείας της ΓΣΕΕ είναι βέβαιο ότι θα κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική, ενώ κάθε εργοδοτική παρανομία, όπως οι ατομικές συμβάσεις με το πιστόλι της απόλυσης στον κρόταφο του εργαζόμενου, σύννομη και λογική.
Η διαφαινόμενη όξυνση της ταξικής πάλης, που φέρνουν το μνημόνιο, η εξαθλίωση και η προοπτική της χρεωκοπίας, ωθεί στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης το ζήτημα της βίας και στις τρεις διαστάσεις του: Ως πολιτικό- πρακτικό πρόβλημα του λαϊκού κινήματος, που χρειάζεται αποτελεσματικές απαντήσεις στη βία του ολιγαρχικού- απολυταρχικού κράτους. Ως ιδεολογικό πρόβλημα, αντιμετώπισης του διαρκούς ψυχολογικού πολέμου που διεξάγουν τα αστικά μέσα ενημέρωσης για την τρομοκράτηση του λαού και την παράλυση των αγωνιστικών αντανακλαστικών. Και ως θεωρητικό- πολιτιστικό πρόβλημα στο εσωτερικό της Αριστεράς, απέναντι στη συνωμοσιολογία των γραφειοκρατών που αναγορεύουν σε προβοκάτσια κάθε αυθόρμητη έκρηξη των μαζών και στην αναρχίζουσα αποθέωση της βίας, που προβιβάζει τον χουλιγκανισμό σε επανάσταση.
1. Η αντιμετώπιση του αστυνομικού κράτους εκτάκτου ανάγκης
Ο κοινωνικός Αρμαγεδδώνας που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση και τρόικα σέρνει μαζί του μια απολυταρχική εκτροπή με κοινοβουλευτικό μανδύα. Ουσιαστικά, η χώρα έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η οποία τείνει να μετατραπεί σε μόνιμο καθεστώς. Τα δικαστήρια λειτουργούν ως έκτακτα, διαρκή απεργοδικεία, κατ’ αναλογία με τα έκτακτα, διαρκή στρατοδικεία του εμφυλίου πολέμου. Κάθε απεργία που θα ξεπεράσει τα όρια μιας λιτανείας της ΓΣΕΕ είναι βέβαιο ότι θα κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική, ενώ κάθε εργοδοτική παρανομία, όπως οι ατομικές συμβάσεις με το πιστόλι της απόλυσης στον κρόταφο του εργαζόμενου, σύννομη και λογική.
Labels:
Αριστερά,
αστυνομικό κράτος,
βία,
Εξέγερση,
Θαλασσινός,
ιδεολογική τρομοκρατία,
προβοκάτσια
«Ζητείται ελπίς». Υπάρχει;
Ο προϋπολογισμός του ΔΝΤ ψηφίστηκε. Οι εργασιακές σχέσεις «κινεζοποιούνται». Τα «δεδομένα» ασφαλιστικά- συνταξιοδοτικά δικαιώματα τινάχτηκαν στον αέρα. Η ανεργία «χτυπάει» κόκκινο. Παρ όλα αυτά, υπάρχει ελπίδα να σταματήσει η νεοφιλελεύθερη επέλαση.
Η κυβέρνηση με το ξεκίνημα του νέου χρόνου θα προχωρήσει στη δεύτερη και κρισιμότερη φάση του σχεδίου απορρύθμισης του οικονομικού περιβάλλοντος του τόπου το οποίο περιλαμβάνει:
Το ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων
μακροχρόνιες μισθώσεις αρχαιολογικών χώρων και περιοχών με ιδιαίτερο φυσικό κάλος, εμπορικό ή τουριστικό ενδιαφέρον
ιδιωτικοποίηση βασικών λειτουργιών κρατικής μέριμνας (παιδεία, υγεία, ασφάλεια)
εκχώρηση εκμετάλλευσης άλλων πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας.
Labels:
αστική τάξη,
Δημήτρη Μυ,
ΔΝΤ,
εργαζόμενος λαός,
ευρωτραπεζίτες,
πιστωτές
Απώλεια του δικαιώματος αυτοκτονίας
Του Νίκου Κοτζιά Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς
Ο χρόνος που κυλάει είναι χρόνος προς όφελος των δανειστών της χώρας.
Αντίθετα, η Ελλάδα βυθίζεται σε μια όλο και πιο βαθιά ύφεση και το εξωτερικό χρέος της αυξάνει.
Στους μήνες που πέρασαν μετά την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου, η Γερμανία και οι γερμανικές τράπεζες απαλλάχθηκαν από το 15% των ομολόγων και άλλων επενδύσεων χαρτοφυλακίου που είχαν από κράτη του ευρωπαϊκού νότου και της Ιρλανδίας. Από αυτή τη σκοπιά, μπορεί κανείς να αναμένει
Labels:
εκβιαστική χρεοκοπία,
ελληνική οικονομία,
Ν. Κοτζιάς,
σκλάβοι
«Μας πυροβολήσατε, σκοτώσατε το μέλλον των παιδιών μας, μας πουλήσατε»
ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ ΡΟΥΜΑΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΜΕΣΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙ: ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Εργαζόμενος στην κρατική τηλεόραση έπεσε από μπαλκόνι της ρουμανικής Βουλής την ώρα που ήταν στο βήμα ο πρωθυπουργός Εμίλ Μποτς, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το πρόγραμμα λιτότητας.
Φορώντας μπλουζάκι το οποίο έγραφε: «Μας πυροβολήσατε, σκοτώσατε το μέλλον των παιδιών μας, μας πουλήσατε», ο άνδρας έπεσε από το μπαλκόνι του κοινοβουλίου την ώρα που στο βήμα βρισκόταν ο Ρουμάνος πρωθυπουργός, στο πλαίσιο της συζήτησης της πρότασης μομφής που κατέθεσε η αντιπολίτευση, για το νομοσχέδιο που ορίζει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα.
Φορώντας μπλουζάκι το οποίο έγραφε: «Μας πυροβολήσατε, σκοτώσατε το μέλλον των παιδιών μας, μας πουλήσατε», ο άνδρας έπεσε από το μπαλκόνι του κοινοβουλίου την ώρα που στο βήμα βρισκόταν ο Ρουμάνος πρωθυπουργός, στο πλαίσιο της συζήτησης της πρότασης μομφής που κατέθεσε η αντιπολίτευση, για το νομοσχέδιο που ορίζει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα.
Labels:
Ε.Ε.,
εργασιακή εξαθλίωση,
ευρωζώνη,
λιτότητα,
Ρουμανία
23/12/10
Το κενό μπορεί να καλυφθεί από τα αριστερά
Η συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό αποκάλυψε τη χρεωκοπία του περιβόητου μονόδρομου και απέδειξε ότι υπάρχουν δυνατότητες εναλλακτικών δρόμων εξόδου από την κρίση προς όφελος των πολιτών και όχι των πιστωτών.
Στρατηγική αφωνία της Αριστεράς
Από το "Εκτός Γραμμής", τεύχος 26, Δεκέμβριος 2010
- Θα μπορούσαμε να διακρίνουμε (πέρα από τον, μάλλον προφανή, κοινό παρονομαστή της αμηχανίας) μια «τυπολογία» των απαντήσεων της ευρωπαϊκής Αριστεράς στην διεθνή κρίση η οποία έχει ξεσπάσει από το 2007;
- Η κατάσταση είναι τόσο σύνθετη προς το παρόν, ώστε μια τυπολογία να είναι ίσως πρόωρη. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα: εάν κατανοήσουμε την Αριστερά με μιαν ευρύτητα στον ορισμό της (όχι με τον αυστηρό ελληνικό ορισμό αλλά συμπεριλαμβάνοντας, κατά τον δυτικοευρωπαϊκό τρόπο, και τη Σοσιαλδημοκρατία, ή τουλάχιστον τις αριστερές τάσεις της), είναι ενδιαφέρον να δούμε ότι τη στιγμή ακριβώς που ένα ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα ασκεί την πολιτική που ξέρουμε, το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας που υπήρξε πρωτοπόρος της σοσιαλ-φιλελεύθερης μετάλλαξης με τον «Τρίτο Δρόμο» του Μπλαιρ κ.ο.κ., μετακινείται προς τα αριστερά, όπως είδαμε με την εκλογή του Εντ Μίλιμπαντ στην ηγεσία και κυρίως με την ήττα του αδελφού του Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, επισήμου διαδόχου της μπλερικής παράδοσης. Ο Εντ Μίλιμπαντ δεν είναι βέβαια Τόνυ Μπεν , δεν είναι η παλιά ριζοσπαστική αριστερή πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος, σαφέστατα όμως σηματοδοτεί μια τομή με το λόγο και τη μήτρα της ιδεολογίας του μπλερισμού. Αυτή η προς τα αριστερά μετακίνηση αποτελεί εξάλλου έκφραση μιας αντίστοιχης προς τα αριστερά μετακίνησης της κοινωνίας και αυτό το βλέπουμε τόσο με τις εξελίξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα (πρβ. το τελευταίο συνέδριο του TUC ή την άνετη επανεκλογή του Λεν ΜακΚλάσκι στο Unite, το πιο μαζικό συνδικάτο της χώρας με δύο εκατομμύρια μέλη) και βεβαίως με τις κινητοποιήσεις της νεολαίας που πραγματοποιούνται τώρα. Όλα αυτά αποτελούν όψεις του ίδιου φαινομένου. Δεν νομίζω όμως ότι, σε ότι αφορά την εξέλιξη της σοσιαλδημοκρατίας, αυτές οι τάσεις ισχύουν σε άλλες χώρες. Στη Γαλλία για παράδειγμα, ο επικρατέστερος αυτή τη στιγμή υποψήφιος των σοσιαλιστών για τις προεδρικές εκλογές του 2012 είναι ο νυν πρόεδρος του ΔΝΤ Στρος-Καν.
- Θα μπορούσαμε να διακρίνουμε (πέρα από τον, μάλλον προφανή, κοινό παρονομαστή της αμηχανίας) μια «τυπολογία» των απαντήσεων της ευρωπαϊκής Αριστεράς στην διεθνή κρίση η οποία έχει ξεσπάσει από το 2007;
- Η κατάσταση είναι τόσο σύνθετη προς το παρόν, ώστε μια τυπολογία να είναι ίσως πρόωρη. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα: εάν κατανοήσουμε την Αριστερά με μιαν ευρύτητα στον ορισμό της (όχι με τον αυστηρό ελληνικό ορισμό αλλά συμπεριλαμβάνοντας, κατά τον δυτικοευρωπαϊκό τρόπο, και τη Σοσιαλδημοκρατία, ή τουλάχιστον τις αριστερές τάσεις της), είναι ενδιαφέρον να δούμε ότι τη στιγμή ακριβώς που ένα ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα ασκεί την πολιτική που ξέρουμε, το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας που υπήρξε πρωτοπόρος της σοσιαλ-φιλελεύθερης μετάλλαξης με τον «Τρίτο Δρόμο» του Μπλαιρ κ.ο.κ., μετακινείται προς τα αριστερά, όπως είδαμε με την εκλογή του Εντ Μίλιμπαντ στην ηγεσία και κυρίως με την ήττα του αδελφού του Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, επισήμου διαδόχου της μπλερικής παράδοσης. Ο Εντ Μίλιμπαντ δεν είναι βέβαια Τόνυ Μπεν , δεν είναι η παλιά ριζοσπαστική αριστερή πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος, σαφέστατα όμως σηματοδοτεί μια τομή με το λόγο και τη μήτρα της ιδεολογίας του μπλερισμού. Αυτή η προς τα αριστερά μετακίνηση αποτελεί εξάλλου έκφραση μιας αντίστοιχης προς τα αριστερά μετακίνησης της κοινωνίας και αυτό το βλέπουμε τόσο με τις εξελίξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα (πρβ. το τελευταίο συνέδριο του TUC ή την άνετη επανεκλογή του Λεν ΜακΚλάσκι στο Unite, το πιο μαζικό συνδικάτο της χώρας με δύο εκατομμύρια μέλη) και βεβαίως με τις κινητοποιήσεις της νεολαίας που πραγματοποιούνται τώρα. Όλα αυτά αποτελούν όψεις του ίδιου φαινομένου. Δεν νομίζω όμως ότι, σε ότι αφορά την εξέλιξη της σοσιαλδημοκρατίας, αυτές οι τάσεις ισχύουν σε άλλες χώρες. Στη Γαλλία για παράδειγμα, ο επικρατέστερος αυτή τη στιγμή υποψήφιος των σοσιαλιστών για τις προεδρικές εκλογές του 2012 είναι ο νυν πρόεδρος του ΔΝΤ Στρος-Καν.
Labels:
Αριστερά,
Κουβελάκης
Ένωση της ιρλανδικής αριστεράς!
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ Η «ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ»
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ;
Τα αντανακλαστικά των δυνάμεων της Αριστεράς στην Ιρλανδία φαίνεται πως λειτουργούν άμεσα και σε όφελος των κοινωνικών και εργατικών αγώνων.
Κάτω από την πίεση της οικονομικής κρίσης και την υπαγωγή της χώρας στο μηχανισμό Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ, ανακοινώθηκε στην Ιρλανδία, στις 26 Νοεμβρίου, η δημιουργία της Ενωμένης Αριστερής Συμμαχίας (United Left Alliance - ULA) η οποία και ετοιμάζεται να κατέβει στις ερχόμενες εκλογές οι οποίες σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις θα είναι πρόωρες και σε σύντομο μέλλον.
Τη Συμμαχία απαρτίζουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιρλανδίας –το οποίο είχε και την πρωτοβουλία συγκρότησης του σχήματος- το συμμαχικό σχήμα «Άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» (People Before Profit) και η «Ομάδα δράσης εργαζομένων και ανέργων» (Workers and Unemployed Action Group). Επίσης, συμμετέχουν και ανένταχτοι αγωνιστές της αριστεράς και των συνδικάτων.
Σημαντικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το προγραμματικό πλαίσιο της Ενωμένης Αριστερής Συμμαχίας, όπου, μεταξύ άλλων, κάνουν λόγο για έξοδο από το μηχανισμό στήριξης, εθνικοποίηση των τραπεζών και των βασικών τομέων της οικονομίας, φορολόγηση του πλούτου, μη πληρωμή χρεών προς τράπεζες, χρηματιστές και κατασκευαστικές εταιρείες.
Labels:
Αριστερά,
Ιρλανδία,
Κέβιν Μακλάφλιν,
ULA
22/12/10
Ο τυφλός «πόλεμος» στην Ελλάδα...
Η κυβέρνηση δηλώνει ότι πραγματοποιεί επανάσταση σε μια χώρα που βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης και υπό διεθνή έλεγχο. Το καθεστώς αποδέχθηκε το memorandum των δανειστών της Ελλάδας και παρέδωσε την κοινωνία όμηρο στα χέρια της τρόικας. Αυτό ασφαλώς δεν αποκαλείται επανάσταση, αλλά πραξικόπημα, που καταλύει την λαϊκή κυριαρχία. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δηλαδή, με τους ευκαιριακούς συμμάχους της επιχειρεί πραξικοπηματικά να μεταρρυθμίσει την θεσμική και οικονομική λειτουργία, σύμφωνα με ένα σχέδιο το οποίο με οικονομικούς όρους το μόνον που μπορεί να πετύχει είναι να απορυθμίσει την κρατική και κοινωνική οργάνωση.
Labels:
αντικρατισμός,
Αριστερά,
Δ.Γιαννακόπουλος,
δημοκρατία,
Τρόικα
Κυβερνητικές επιτυχίες...
Του Γιάννη Παντελάκη
Μπορεί η ύφεση να βαθαίνει και η ανάπτυξη ν' αργεί απελπιστικά, ωστόσο η κυβέρνηση έχει να επιδείξει έργο με αποτέλεσμα σ' έναν άλλο τομέα, αυτόν του κοινωνικού αυτοματισμού.
Ήδη έχει καταφέρει να στρέψει μεγάλες ομάδες της κοινωνίας εναντίον άλλων.
Για τους δοκιμαζόμενους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, οι ευθύνες ανήκουν σε όσους απασχολούνται στο Δημόσιο. Εστω κι αν οι τελευταίοι έχουν υποστεί δραστικές μειώσεις στις απολαβές τους.
Labels:
ΔΕΚΟ,
ΜΜΕ,
Παντελάκης,
σκληρά μέτρα,
ύφεση
Κώστας Βεργόπουλος: "Ώρα μηδέν"
Εντυπωσιάζει ο εθνικός μαζοχισμός στη χώρα μας, κυρίως όσον... | ||
αφορά την κατανομή ευθύνης για την οικονομική κρίση και τη μέθοδο απεμπλοκής από αυτή: «Όλοι μαζί φάγαμε τα λεφτά, μέσα σε όργιο καταναλωτισμού, μέθης και κραιπάλης. Ήλθε η στιγμή να πληρώσουμε το λογαριασμό». Το αυτομαστίγωμα δεν σταματά, αλλά επεκτείνεται σε όλες τις πλευρές του κοινωνικού και πολιτισμικού βίου: «Με την καταναλωτική συμπεριφορά μας οδηγήσαμε τη χώρα σε παρακμή. Οι έννοιες της ελευθερίας παρεξηγήθηκαν και εξισώθηκαν με την ασυδοσία. Εξαφανίσαμε κάθε ίχνος αξιοκρατίας και επικράτησε η ευνοιοκρατία. Ισοπεδώσαμε τις διαφορές προς τα κάτω, εκθρέψαμε μια κοινωνία καχεκτική, συντεχνιακή, υπό κρατική υπερπροστασία, στην οποία η έλλειψη αισθητικής απέβη αναπόσπαστο στοιχείο της επίπλαστης ευημερίας μας». |
Το δημόσιο ως ο εχθρός - τίνος είναι το κράτος βρε παιδιά;
του Νίκου Κοτζιά
Στην Ελλάδα το κράτος που συγκροτήθηκε μετά την επανάσταση του 1821 ήταν σαφώς πιο μικρό από τον χώρο όπου έκανε ο ελληνικός καπιταλισμός την πρωταρχική του συσσώρευση. Αφού Έλληνες έμποροι, εφοπλιστές και βιοτέχνες κινούνταν με άνεση και πετυχημένα σε όλο το μήκος και το πλάτος της αγοράς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Το νεοελληνικό κράτος έφερε πάνω του την σφραγίδα των κομματαρχών της «παλιάς Ελλάδας». Την σφραγίδα της μεταπρατικής ελληνικής αστικής τάξης. Του ελέγχου του ξένου παράγοντα.Ακόμα χειρότερα έγιναν τα πράγματα μετά την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο. Το ελληνικό κράτος έγινε το κράτος των διώξεων, του αυταρχισμού και «της προστασίας του πολίτη από τον κομμουνιστικό κίνδυνο».
Στην Ελλάδα το κράτος που συγκροτήθηκε μετά την επανάσταση του 1821 ήταν σαφώς πιο μικρό από τον χώρο όπου έκανε ο ελληνικός καπιταλισμός την πρωταρχική του συσσώρευση. Αφού Έλληνες έμποροι, εφοπλιστές και βιοτέχνες κινούνταν με άνεση και πετυχημένα σε όλο το μήκος και το πλάτος της αγοράς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Το νεοελληνικό κράτος έφερε πάνω του την σφραγίδα των κομματαρχών της «παλιάς Ελλάδας». Την σφραγίδα της μεταπρατικής ελληνικής αστικής τάξης. Του ελέγχου του ξένου παράγοντα.Ακόμα χειρότερα έγιναν τα πράγματα μετά την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο. Το ελληνικό κράτος έγινε το κράτος των διώξεων, του αυταρχισμού και «της προστασίας του πολίτη από τον κομμουνιστικό κίνδυνο».
Labels:
αντικρατισμός,
δημόσιος τομέας,
Ν. Κοτζιάς
21/12/10
Η στρατηγική της χειραγώγησης και ο βαθύς ύπνος των χειραγωγημένων
Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκυ συνέταξε μία λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ.
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί.
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί.
Labels:
ΜΜΕ,
Νόαμ Τσόμσκι,
στρατηγική,
σύστημα,
χειραγώγηση
Μοντέλο εκπόρνευσης
οικονομολόγου - αναλυτή
Ο κομισάριος Όλι Ρεν συνεχίζει να λέει ότι «(εσείς οι Έλληνες) ζούσατε πέραν των δυνατοτήτων σας» («Καθημερινή», 12.12), λες και ο υπερδανεισμός, ιδιωτικός και δημόσιος, είναι προϊόν καλοπέρασης και όχι τεράστιων παραγωγικών, εισοδηματικών και αναπτυξιακών ελλειμμάτων της οικονομίας και της κοινωνίας. Παίζει το γνωστό παιχνίδι της μετάθεσης των ευθυνών, της ενοχοποίησης του λαού και της χώρας, κατά τα γνωστά ολοκληρωτικά πρότυπα της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής που ο ίδιος υπηρετεί.
Νέα «δώρα» στο κεφάλαιο: Μείωση 25% των ασφαλιστικών εισφορών έως το 2013!
ΣΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ!
ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΕΝΩΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Χωρίς κανένα απολύτως φραγμό προχωρά η τροϊκανή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην υλοποίηση του ακραία νεοφιλελεύθερου σχεδίου της για τη διάλυση των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων.
Συγκεκριμένα, o αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Κουτρουμάνης εξήγγειλε τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 25% μέχρι το 2013, μιλώντας την Δευτέρα στο 2ο Συνέδριο Κοινωνικής Ασφάλισης του Economist! Επί της ουσίας δηλαδή, εξήγγειλε τον οικονομικό στραγγαλισμό των ασφαλιστικών Ταμείων, τα οποία λόγω της τεράστιας μείωσης των εισφορών κατά 25% και της επακόλουθης μείωσης των εσόδων τους – που επιτείνεται σήμερα εξαιτίας της εκτίναξης της ανεργίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας που «γεννούν» οι μνημονιακές πολιτικές- θα οδηγηθούν με μαθηματική βεβαιότητα στην κατάρρευση.
ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΕΝΩΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Χωρίς κανένα απολύτως φραγμό προχωρά η τροϊκανή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην υλοποίηση του ακραία νεοφιλελεύθερου σχεδίου της για τη διάλυση των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων.
Συγκεκριμένα, o αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Κουτρουμάνης εξήγγειλε τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 25% μέχρι το 2013, μιλώντας την Δευτέρα στο 2ο Συνέδριο Κοινωνικής Ασφάλισης του Economist! Επί της ουσίας δηλαδή, εξήγγειλε τον οικονομικό στραγγαλισμό των ασφαλιστικών Ταμείων, τα οποία λόγω της τεράστιας μείωσης των εισφορών κατά 25% και της επακόλουθης μείωσης των εσόδων τους – που επιτείνεται σήμερα εξαιτίας της εκτίναξης της ανεργίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας που «γεννούν» οι μνημονιακές πολιτικές- θα οδηγηθούν με μαθηματική βεβαιότητα στην κατάρρευση.
20/12/10
Η κρίση του ευρώ
Το καινούργιο βιβλίο του καθηγητή του πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστα Λαπαβίτσα και των συνεργατών του «Η ευρωζώνη ανάμεσα στη λιτότητα και την αθέτηση των πληρωμών» (εκδόσεις Λιβάνη) θα παρουσιαστεί την ερχόμενη Τρίτη, 21 Δεκεμβρίου, στις 19.30, στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, Αθήνα). Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο καθηγητής Κώστας Βεργόπουλος, ο βουλευτής Παναγιώτης Λαφαζάνης και ο δημοσιογράφος Πέτρος Παπακωνσταντίνου. Θα ακολουθήσει συζήτηση.
Labels:
αθέτηση πληρωμών,
ελλείμματα,
κρίση του ευρώ,
Λαπαβίτσας,
Χρέος
Ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς
Από την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", 19.12.2010
του Γιώργου Ρούση
Προς μεγάλη μου χαρά, ο εκδότης μου Κώστας Γκοβόστης μου ανακοίνωσε την εξάντληση της πρώτης έκδοσης του βιβλίου μου «Ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς – Η ετεροχρονισμένη επικαιρότητα της κομμουνιστικής χειραφέτησης», και την επανέκδοσή του.
Για να μην παρεξηγηθώ ότι διαφημίζω την πραμάτεια μου για να πουλήσω το βιβλίο, καλό είναι να γνωρίζουν οι αναγνώστες της στήλης ότι η πρώτη έκδοση μου απέδωσε γύρω στα 1.300 ευρώ σε δύο περίπου χρόνια.
Αν γράφω λοιπόν σήμερα γι’ αυτό, οφείλεται στο ότι από τη μια, ως αναμενόμενο το βιβλίο δεν προβλήθηκε καθόλου από τον αστικό τύπο, και από την άλλη διότι θεωρήθηκε σε τέτοιο βαθμό αντικομμουνιστικό που δεν έγινε δεκτή ούτε καν η επί πληρωμή διαφήμισή του από την εφημερίδα που υποτίθεται ότι έχει σαν σκοπό της να προβάλλει το κομμουνιστικό όραμα(1). Επρεπε λοιπόν να σπάσω το εμπάργκο.
Αλλά ας δούμε σε τι συνίσταται ο «αντικομμουνισμός». Το βιβλίο έχει σαν στόχο του να αποδείξει ότι στην εποχή μας ο κομμουνισμός υπό την έννοια που του απέδωσαν οι κλασικοί , δηλαδή «κάθε μέρα να ‘ναι Κυριακή», είναι σήμερα πιο επίκαιρος και εφικτός από ποτέ, κάτι που υπό την ολοκληρωμένη του μορφή δεν ήταν δυνατόν να συμβεί ούτε την εποχή των κλασικών ούτε στη Ρωσία του 1917.
του Γιώργου Ρούση
Προς μεγάλη μου χαρά, ο εκδότης μου Κώστας Γκοβόστης μου ανακοίνωσε την εξάντληση της πρώτης έκδοσης του βιβλίου μου «Ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς – Η ετεροχρονισμένη επικαιρότητα της κομμουνιστικής χειραφέτησης», και την επανέκδοσή του.
Για να μην παρεξηγηθώ ότι διαφημίζω την πραμάτεια μου για να πουλήσω το βιβλίο, καλό είναι να γνωρίζουν οι αναγνώστες της στήλης ότι η πρώτη έκδοση μου απέδωσε γύρω στα 1.300 ευρώ σε δύο περίπου χρόνια.
Αν γράφω λοιπόν σήμερα γι’ αυτό, οφείλεται στο ότι από τη μια, ως αναμενόμενο το βιβλίο δεν προβλήθηκε καθόλου από τον αστικό τύπο, και από την άλλη διότι θεωρήθηκε σε τέτοιο βαθμό αντικομμουνιστικό που δεν έγινε δεκτή ούτε καν η επί πληρωμή διαφήμισή του από την εφημερίδα που υποτίθεται ότι έχει σαν σκοπό της να προβάλλει το κομμουνιστικό όραμα(1). Επρεπε λοιπόν να σπάσω το εμπάργκο.
Αλλά ας δούμε σε τι συνίσταται ο «αντικομμουνισμός». Το βιβλίο έχει σαν στόχο του να αποδείξει ότι στην εποχή μας ο κομμουνισμός υπό την έννοια που του απέδωσαν οι κλασικοί , δηλαδή «κάθε μέρα να ‘ναι Κυριακή», είναι σήμερα πιο επίκαιρος και εφικτός από ποτέ, κάτι που υπό την ολοκληρωμένη του μορφή δεν ήταν δυνατόν να συμβεί ούτε την εποχή των κλασικών ούτε στη Ρωσία του 1917.
Labels:
κομμουνισμός,
Ρούσης
Δεκαέξι μικροί νέγροι
Από την "Ελευθεροτυπία", 17.12.2010
του Κώστα Βεργόπουλου
Τα ευρωπαϊκά πακέτα «διάσωσης» πολλαπλασιάζονται: Ελλάδα, Ιρλανδία, υπόλοιπες χώρες-μέλη στην αναμονή. Ομως, το πρόβλημα της ευρωζώνης δεν τιθασεύεται, αλλά υποτροπιάζει, επεκτείνεται, απειλεί. Παράλληλα, οι «διασωζόμενες» χώρες εμφανίζουν δυσανεξία έναντι των «διασώσεων» όσον αφορά την ικανότητα ανάκαμψης, ελέγχου των ελλειμμάτων και ακόμη περισσότερο αποπληρωμής του χρέους. Με αβάστακτη ελαφρότητα, ευρωπαϊκές αρχές και εθνικές κυβερνήσεις απορρυθμίζουν, αποδομούν, ιδιωτικοποιούν, πιστεύοντας ότι καθησυχάζουν έτσι τις αγορές. Ομως, οι τελευταίες αποβαίνουν ακόρεστες και αρπακτικές, τόσο περισσότερο όσο βεβαιώνονται ότι από την άλλη πλευρά παραμένει ακόμη «ψαχνό», «εξουθενωμένο και ανυπεράσπιστο θήραμα», πολιτικές ηγεσίες πρόθυμες να το προσφέρουν. Οι «αγορές παραλογίζονται», επιμένει ο Γερμανός υπουργός Σόιμπλε, όμως πρόγραμμα των ευρωπαϊκών και εθνικών αρχών αποβαίνει να ακολουθούν και να υποκλίνονται σε αυτόν τον «παραλογισμό», αποδιαρθρώνοντας κάθε δομή συνοχής και σταθερότητος που θα εξασφάλιζε στοιχειώδη ορατότητα στις οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις.
του Κώστα Βεργόπουλου
Τα ευρωπαϊκά πακέτα «διάσωσης» πολλαπλασιάζονται: Ελλάδα, Ιρλανδία, υπόλοιπες χώρες-μέλη στην αναμονή. Ομως, το πρόβλημα της ευρωζώνης δεν τιθασεύεται, αλλά υποτροπιάζει, επεκτείνεται, απειλεί. Παράλληλα, οι «διασωζόμενες» χώρες εμφανίζουν δυσανεξία έναντι των «διασώσεων» όσον αφορά την ικανότητα ανάκαμψης, ελέγχου των ελλειμμάτων και ακόμη περισσότερο αποπληρωμής του χρέους. Με αβάστακτη ελαφρότητα, ευρωπαϊκές αρχές και εθνικές κυβερνήσεις απορρυθμίζουν, αποδομούν, ιδιωτικοποιούν, πιστεύοντας ότι καθησυχάζουν έτσι τις αγορές. Ομως, οι τελευταίες αποβαίνουν ακόρεστες και αρπακτικές, τόσο περισσότερο όσο βεβαιώνονται ότι από την άλλη πλευρά παραμένει ακόμη «ψαχνό», «εξουθενωμένο και ανυπεράσπιστο θήραμα», πολιτικές ηγεσίες πρόθυμες να το προσφέρουν. Οι «αγορές παραλογίζονται», επιμένει ο Γερμανός υπουργός Σόιμπλε, όμως πρόγραμμα των ευρωπαϊκών και εθνικών αρχών αποβαίνει να ακολουθούν και να υποκλίνονται σε αυτόν τον «παραλογισμό», αποδιαρθρώνοντας κάθε δομή συνοχής και σταθερότητος που θα εξασφάλιζε στοιχειώδη ορατότητα στις οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις.
Labels:
αγορές,
Βεργόπουλος,
εισοδηματικές ανισότητες,
ευρωζώνη,
λιτότητα
"Επανάσταση σημαίνει μια νέα τάξη πραγμάτων"
Εκπληκτική επιτυχία σημείωσε η διάλεξη του Σλάβοϊ Ζίζεκ στο ΕΜΠ, την Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2010, με θέμα "Ζώντας στην εποχή των τεράτων- Η κρίση, η Ευρώπη, ο Κομμουνισμός". Επί τρεις ώρες, περίπου δύο χιλιάδες άνθρωποι άκουσαν και συζήτησαν με τον Σλοβένο φιλόσοφο καίρια ζητήματα που αφορούν την κρίση του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και της πολυπολιτισμικότητας, τη σύγχρονη δικτατορία των ειδικών και την επίθεση του κεφαλαίου εναντίον της κριτικής σκέψης, τη συστημική βία και το νόημα της κοινωνικής επανάστασης, ως διεργασίας που δεν αρνείται απλώς το υπάρχον, αλλά θεμελιώνει μια νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων. Στη συζήτηση συμμετέσχε, με εισηγητική παρέμβαση και ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστας Δουζίνας, ο οποίος διατύπωσε ένα τριπλό "κατηγορώ" εναντίον της συστημικής ελληνικής διανόησης, της κατεστημένης δημοσιογραφίας και των σεχταριστικών τάσεων στις αριστερές ηγεσίες. Τη συζήτηση στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Μ.Α.Χ. (η οποία θα επιδιώξουμε να παρουσιαστεί σε βίντεο από την ιστοσελίδα μας τις επόμενες μέρες) συντόνισε ο καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Μανιάτης. Ακολουθεί το (κατά προσέγγιση) κείμενο της ομιλίας του Σλάβοϊ Ζίζεκ.
Η ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΪ ΖΙΖΕΚ ΣΤΟ ΕΜΠ (ή κάτι παρόμοιο)
Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2010
Λέγεται ότι στην Κίνα, αν πραγματικά μισούν κάποιον, η κατάρα που του εκτοξεύουν είναι: «Είθε να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς»! Στην ανθρώπινη ιστορία, «ενδιαφέροντες καιροί» είναι, στην πραγματικότητα, εποχές αναταραχών, πολέμων και σύγκρουσης για την εξουσία, με βαριές συνέπειες για εκατομμύρια αθώους.
Η ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΪ ΖΙΖΕΚ ΣΤΟ ΕΜΠ (ή κάτι παρόμοιο)
Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2010
Λέγεται ότι στην Κίνα, αν πραγματικά μισούν κάποιον, η κατάρα που του εκτοξεύουν είναι: «Είθε να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς»! Στην ανθρώπινη ιστορία, «ενδιαφέροντες καιροί» είναι, στην πραγματικότητα, εποχές αναταραχών, πολέμων και σύγκρουσης για την εξουσία, με βαριές συνέπειες για εκατομμύρια αθώους.
Labels:
δημοκρατικοί θεσμοί,
εποχή των τεράτων,
κομμουνισμός,
Κρίση,
Μαρξ,
Σλάβοϊ Ζίζεκ,
ταξική πάλη,
commons,
E.E
19/12/10
ΘΕΜΑ: Η μεγάλη κρίση στα ΜΜΕ
H μάχη της 48ωρης
Ο πολυεπίπεδος κατακερματισμός των εργαζομένων στα ΜΜΕ καθιστά τον ορίζοντα πολύ πιο γκρίζο και υπονομεύει τις δυνατότητες ουσιαστικής αντίστασης και απόκρουσης των αντιδραστικών αλλαγών που προωθούνται. Η συγκρότηση ενός μαζικού, ταξικού και ανεξάρτητου από όλους τους μηχανισμούς συνδικάτου όλων των εργαζόμενων στον κλάδο αποτελεί απαίτηση των καιρών και πρέπει να αναδειχθεί σε αίτημα πρώτης γραμμής από το σύνολο της αγωνιστικής και ριζοσπαστικής πτέρυγας του κινήματος.
Ο πολυεπίπεδος κατακερματισμός των εργαζομένων στα ΜΜΕ καθιστά τον ορίζοντα πολύ πιο γκρίζο και υπονομεύει τις δυνατότητες ουσιαστικής αντίστασης και απόκρουσης των αντιδραστικών αλλαγών που προωθούνται. Η συγκρότηση ενός μαζικού, ταξικού και ανεξάρτητου από όλους τους μηχανισμούς συνδικάτου όλων των εργαζόμενων στον κλάδο αποτελεί απαίτηση των καιρών και πρέπει να αναδειχθεί σε αίτημα πρώτης γραμμής από το σύνολο της αγωνιστικής και ριζοσπαστικής πτέρυγας του κινήματος.
του Γιώργου Παυλόπουλου
Το τέλος των αυταπατών
«ΤΣΟΥΝΑΜΙ» ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις (και) στον χώρο των ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα. Μέσα στους επόμενους λίγους μήνες ή και πολύ πιο σύντομα, το τοπίο θα έχει αλλάξει ριζικά, με τη συμβολή φυσικά των φοβερών και τρομερών όπλων που δίνουν στην εργοδοσία οι αντεργατικοί νόμοι της κυβέρνησης και της τρόικας.
Ενδεικτικό των εξελίξεων είναι το γεγονός ότι, από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα, δύο πολύ γνωστές εφημερίδες έβαλαν λουκέτο: πρόκειται για την Απογευματινή του μεγαλοκατασκευαστή Σαραντόπουλου και το καθημερινό Βήμα της αυτοκρατορίας του ΔΟΛ,
Labels:
Γ. Παυλόπουλος,
ΕΣΗΕΑ,
κλείσιμο εφημερίδων,
κρίση στα ΜΜΕ,
μεγαλοεκδότες
Οικονομικά συστήματα και ελευθερία
Μια νέα ματιά για την αποκωδικοποίηση της σημερινής παγκόσμιας κρίσης
Του Θανάση Bασιλείου
Γιώργος Κοντογιώργης
Οικονομικά συστήματα και ελευθερία
εκδ. Ι. Σιδέρη
σελ. 83
Η πρώτη διασαφήνιση έχει να κάνει με το ότι το ανά χείρας βιβλίο ταξινομείται στην κατηγορία της πολιτικής επιστήμης. Η πλευρά αυτή γονιμοποιεί το θέμα «πολιτική και οικονομία» υπό το βάρος του «κοινωνικού». Αρκεί να υπενθυμίσω τον πυρήνα του θέματος στο οποίο επιμένει ο συγγραφέας: στην ιδιοκτησιακή θεμελίωση του πολιτικού συστήματος, που οδηγεί στην ενσάρκωσή του, με όρους ταυτολογίας, από το κράτος. Με άλλα λόγια, «εμείς οι πολιτικοί και μαζί οι τεχνοκράτες της τρόικας και του ΔΝΤ είμαστε τα αδιαμφισβήτητα αφεντικά, οι ιδιοκτήτες του συστήματος».
Και ευθύς, διατυπώνεται η κατεξοχήν ένσταση, υπό το πρίσμα της πολιτικής, και που είναι ένα από τα μείζονα θέματα της συζήτησης των ημερών: Είναι δυνατόν το ενδιαφέρον της οικονομικής, όπως τουλάχιστον διατυπώνουν τα περισσότερα εγχειρίδια, να επικεντρώνεται μονοσήμαντα στην παραγωγική αποτελεσματικότητα του οικονομικού συστήματος και μόνον έτσι να αξιολογεί την ποιότητά του; Και ακόμα βαθύτερα: «Αν αποκωδικοποιήσουμε» γράφει ο Γ. Κοντογιώργης «το περιεχόμενο της ανησυχίας των ιθυνόντων στη σοβούσα κρίση, θα διαπιστώσουμε με έκπληξη ότι σκοπός της πολιτικής δεν είναι το συμφέρον της κοινωνίας. Το ενδιαφέρον των πολιτικών εστιάζεται στη διαχείριση της κοινωνικής δυσαρέσκειας έτσι ώστε να μη διαταραχθεί η κοινωνική ειρήνη και συνοχή, δηλαδή, το κεκτημένο της αγοράς».
Του Θανάση Bασιλείου
Γιώργος Κοντογιώργης
Οικονομικά συστήματα και ελευθερία
εκδ. Ι. Σιδέρη
σελ. 83
Η πρώτη διασαφήνιση έχει να κάνει με το ότι το ανά χείρας βιβλίο ταξινομείται στην κατηγορία της πολιτικής επιστήμης. Η πλευρά αυτή γονιμοποιεί το θέμα «πολιτική και οικονομία» υπό το βάρος του «κοινωνικού». Αρκεί να υπενθυμίσω τον πυρήνα του θέματος στο οποίο επιμένει ο συγγραφέας: στην ιδιοκτησιακή θεμελίωση του πολιτικού συστήματος, που οδηγεί στην ενσάρκωσή του, με όρους ταυτολογίας, από το κράτος. Με άλλα λόγια, «εμείς οι πολιτικοί και μαζί οι τεχνοκράτες της τρόικας και του ΔΝΤ είμαστε τα αδιαμφισβήτητα αφεντικά, οι ιδιοκτήτες του συστήματος».
Και ευθύς, διατυπώνεται η κατεξοχήν ένσταση, υπό το πρίσμα της πολιτικής, και που είναι ένα από τα μείζονα θέματα της συζήτησης των ημερών: Είναι δυνατόν το ενδιαφέρον της οικονομικής, όπως τουλάχιστον διατυπώνουν τα περισσότερα εγχειρίδια, να επικεντρώνεται μονοσήμαντα στην παραγωγική αποτελεσματικότητα του οικονομικού συστήματος και μόνον έτσι να αξιολογεί την ποιότητά του; Και ακόμα βαθύτερα: «Αν αποκωδικοποιήσουμε» γράφει ο Γ. Κοντογιώργης «το περιεχόμενο της ανησυχίας των ιθυνόντων στη σοβούσα κρίση, θα διαπιστώσουμε με έκπληξη ότι σκοπός της πολιτικής δεν είναι το συμφέρον της κοινωνίας. Το ενδιαφέρον των πολιτικών εστιάζεται στη διαχείριση της κοινωνικής δυσαρέσκειας έτσι ώστε να μη διαταραχθεί η κοινωνική ειρήνη και συνοχή, δηλαδή, το κεκτημένο της αγοράς».
Η Σλοβακία απειλεί να φύγει από το ευρώ!
Η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα οι μικρότερες, εκδηλώνουν ανοιχτά την εχθρότητά τους απέναντι στο μηχανισμό του ευρώ, ο οποίος είναι «κομμένος και ραμμένος» στα μέτρα του γερμανικού ιμπεριαλισμού και απειλεί ζωτικά τους συμφέροντα.
Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του σλοβακικού κοινοβουλίου, Ρίτσαρντ Σούλικ, δήλωσε ότι η χώρα του πρέπει να είναι έτοιμη να εγκαταλείψει το ευρώ, αν η κρίση χρέους πλήξει και άλλες χώρες.
Ο Σούλικ είπε ότι η Σλοβακία, που υιοθέτησε το ενιαίο νόμισμα πριν από σχεδόν δύο χρόνια, χρειάζεται «να ετοιμάσει ένα Σχέδιο Β. Και αυτό είναι η επαναφορά της σλοβακικής κορόνας».
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Hospodarske Noviny ο Σούλικ επισημαίνει ότι η Σλοβακία είναι πολύ μικρή χώρα για να επηρεάσει τη λειτουργία της ευρωζώνης και προσθέτει: «Πρέπει τουλάχιστον να προστατεύσουμε τις αξίες που δημιούργησαν οι άνθρωποι που ζουν στην Σλοβακία».
Η Σλοβακία βέβαια δεν είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, η οποία τηρεί ανοιχτά εχθρική στάση απέναντι στον «προκρούστειο» μηχανισμό του ευρώ. Προ μηνός, περίπου, ο πρόεδρος της Τσεχικής Δημοκρατίας Βάτσλαβ Κλάους εξέφρασε,
Labels:
γερμανικός ιμπεριαλισμός,
ευρωζώνη,
Πράγα,
Σλοβακία,
Τσεχία
Η δύναμη της παραπληροφόρησης
Κυρ 19/12/2010
Αν το λένε οι ειδήσεις τότε πρέπει να είναι αλήθεια.του Πέτρου Αργυρίου
Κάπως έτσι τελειώνουν όλες οι όμορφες ιστορίες. Από μια δυναμική αντίληψη πραγμάτων που ανανεώνεται συχνά με νέες ιδέες και πρόσωπα στο τέλμα των “θεσμών”, των βαρόνων και της "δεοντολογίας”.
Η δημοσιογραφική και κάθε είδους δεοντολογία είναι ένας γενικός μπούσουλας, μια πυξίδα που δείχνει μια κατεύθυνση, μια ζύμωση μεταξύ προσώπων που αγαπούν και τιμούν αυτό που κάνουν και επιχειρούν να αποκρυσταλλώσουν την εμπειρία για το πως είναι και πως δεν θα πρεπε να είναι τα πράγματα. Στο τέλος όμως πάντα καταλήγει να ορίζεται από ένα σύστημα αναπαραγωγής επαγγελματιών και να μετατρέπεται σε μωσαϊκό νόμο,
Labels:
ΜΜΕ,
Π.Αργυρίου,
παραπληροφόρηση,
Glass
Το Μνημόνιο, η εργασία, το τέλος της κοινωνίας
του Χρήστου Ζέρβα
Οταν ο Κ. Σημίτης έθετε στρατηγικό στόχο της αστικής τάξης την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ και στην ΟΝΕ, ουδείς μπορούσε να φανταστεί τότε ότι λίγα χρόνια αργότερα θα βιώναμε την πιο βάρβαρη καπιταλιστική αναδιάρθρωση που γνώρισε ποτέ ο τόπος.
Στο τέλος της δεκαετίας του 1990, τα απομεινάρια των παλαιών τζακιών και οι επίδοξοι διάδοχοί τους αποφάσισαν πως η προοπτική του κοινού νομίσματος θα ενίσχυε την απομύζηση κοινοτικών κονδυλίων,
18/12/10
Ο Κάφκα στην Αθήνα ή η στοχοποίηση ως αποδεικτικό στοιχείο
Η ΕΛ.ΑΣ. τον προσήγαγε ως ύποπτο και τον κράτησε 16 ολόκληρες ώρες. Τελικά, αφέθηκε ελεύθερος αφού δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος του. Ομως κάποια ΜΜΕ τον είχαν ήδη «βαφτίσει» «σκληρό και αιμοδιψές μέλος τρομοκρατικών οργανώσεων».
Ο Κάφκα στην Αθήνα ή η στοχοποίηση ως αποδεικτικό στοιχείο
Είμαι ένας άνθρωπος που δραστηριοποιούμαι και συμμετέχω 15 και πλέον χρόνια στις διαδικασίες του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Γνωρίζοντας τον τρόπο που λειτουργούν οι μηχανισμοί του κράτους και τι επιφυλάσσουν στους αγωνιζόμενους, δεν έπεσα από τα σύννεφα όταν, προ ενός έτους, δημοσίευμα με φωτογράφιζε ως άτομο που γενικά και αφηρημένα "απασχολεί τις αρχές". Την ίδια περίπου περίοδο, αν όχι νωρίτερα, άρχισε και η εμφανής παρακολούθησή μου από την αστυνομία. Μην έχοντας τίποτα να φοβηθώ, καθώς η δράση μου ήταν πάντοτε ανοιχτά με την πλευρά των κοινωνικών αγώνων, δεν αποφάσισα τότε να καταγγείλω δημόσια το γεγονός. Αυτό, γιατί γνωρίζω ότι αυτή η μεταχείριση αποτελεί μια πάγια τακτική, τόσο του κράτους όσο και συγκεκριμένων φερέφωνων της αστυνομίας στα ΜΜΕ, ενάντια στους αγωνιζόμενους ανθρώπους.
Ενώ αυτός ο χρόνος πέρασε και η παρακολούθησή μου ήταν τακτική, φτάνουμε στο Σάββατο 4/12, όπου πίνοντας έναν καφέ σε κεντρικό μαγαζί των Εξαρχείων, με το φίλο και σύντροφό μου Χρήστο Πολίτη, ξαφνικά βρισκόμαστε στο κέντρο μιας θεαματικής αστυνομικής επιχείρησης, η οποία μας
Labels:
μιντιακός κανιβαλισμός
Η Χουντοποίηση της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας»
του Τάκη Φωτόπουλου
Οι μαζικές κινητοποιήσεις της 15/12 σηματοδοτούν ένα νέο στάδιο στον αγώνα κατά της κοινοβουλευτικής Χούντας που αποθρασυμένη, με τη βοήθεια της διεθνούς αγυρτείας τύπου Ντομινικ Στρος- Καν, προχωρά τώρα στη κατεδάφιση κάθε εργασιακής κοινωνικής κατάκτησης. Είναι βέβαια σαφές ότι η ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων δεν έχει καμιά σχέση με τη κρίση του χρέους --όπως δεν είχε καμιά σχέση και η καθοριστική υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η μετατροπή δημοσίων αγαθών σε ιδιωτικά κ.λπ.. Προφανώς, το μόνο για το οποίο οι δανειστές μας θα μπορούσαν να είχαν απαίτηση θα ήταν η αποπληρωμή του χρέους και όχι να επιβάλλουν και κανόνες για το πως θα ζούμε και θα εργαζόμαστε, κάτι που ούτε όταν χρεοκοπήσαμε και επίσημα στα τέλη του 19ου αιώνα δεν τόλμησαν να επιβάλλουν οι τότε δανειστές μας. Και αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι είναι η συμμετοχή μας στην ΟΝΕ και την ΕΕ που μας υποχρεώνει να γίνουμε κυριολεκτικά δούλοι των ξένων και ντόπιων ελίτ,[i] τις οποίες εκπροσωπεί επάξια η χειρότερη και πιο επικίνδυνη κυβέρνηση στην μεταπολεμική Ελλάδα: η κυβέρνηση των απατεώνων «σοσιαλιστών» πολιτικάντηδων του ΠΑΣΟΚ.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις της 15/12 σηματοδοτούν ένα νέο στάδιο στον αγώνα κατά της κοινοβουλευτικής Χούντας που αποθρασυμένη, με τη βοήθεια της διεθνούς αγυρτείας τύπου Ντομινικ Στρος- Καν, προχωρά τώρα στη κατεδάφιση κάθε εργασιακής κοινωνικής κατάκτησης. Είναι βέβαια σαφές ότι η ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων δεν έχει καμιά σχέση με τη κρίση του χρέους --όπως δεν είχε καμιά σχέση και η καθοριστική υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η μετατροπή δημοσίων αγαθών σε ιδιωτικά κ.λπ.. Προφανώς, το μόνο για το οποίο οι δανειστές μας θα μπορούσαν να είχαν απαίτηση θα ήταν η αποπληρωμή του χρέους και όχι να επιβάλλουν και κανόνες για το πως θα ζούμε και θα εργαζόμαστε, κάτι που ούτε όταν χρεοκοπήσαμε και επίσημα στα τέλη του 19ου αιώνα δεν τόλμησαν να επιβάλλουν οι τότε δανειστές μας. Και αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι είναι η συμμετοχή μας στην ΟΝΕ και την ΕΕ που μας υποχρεώνει να γίνουμε κυριολεκτικά δούλοι των ξένων και ντόπιων ελίτ,[i] τις οποίες εκπροσωπεί επάξια η χειρότερη και πιο επικίνδυνη κυβέρνηση στην μεταπολεμική Ελλάδα: η κυβέρνηση των απατεώνων «σοσιαλιστών» πολιτικάντηδων του ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη όμως μεριά, η χoυντοποίηση της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» προχωρά ακάθεκτη, και όχι μόνο στην Ελλάδα. Έτσι, τις τελευταίες εβδομάδες γίνεται φανερό ότι η νέα μορφή «δημοκρατίας» που ανατέλλει σε ολόκληρη την ΕΕ δεν είναι απλά «ημι-ολοκληρωτική»,[ii] όπως είχα αναφέρει στην αρχή της κρίσης, αλλά ένα σαφές δείγμα χουντο-κοινοβουλευτισμού, ο οποίος θεμελιώνεται σε δύο βασικά στοιχεία: πρώτον, στη κατάφωρη εξαπάτηση και, δεύτερον, στη φυσική βία. Είναι μάλιστα η καθοριστική θεμελίωσή της στο πρώτο στοιχείο που την διαφοροποιεί από μια καθαρή χούντα, εφόσον έχει απόλυτη ανάγκη την απάτη για τη «νομιμοποίησή» της από
Ευρωπαϊκή 'Ενωση στα πρότυπα της ... Σοβιετικής
Ο γαλλογερμανικός άξονας προτείνει πρόγραμμα μαζικής φτωχοποίησης της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ξυπνώντας τους Σοσιαλδημοκράτες από τη χειμερία νάρκη και ρισκάροντας τη διάλυση της ευρωζώνης
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Konstantakopoulos.blogspot.com
Θα υπερασπιστούμε το ευρώ με όλες μας τις δυνάμεις, γιατί το ευρώ είναι η Ευρώπη. Μέρκελ, Σαρκοζί και Σόιμπλε δεν κουράστηκαν να το επαναλαμβάνουν τις τελευταίες μέρες, σε μια προσπάθεια να κατευνάσουν τις «αγορές» και να αποκαταστήσουν μια επίφαση έστω σταθερότητας, ενόψει της συνόδου κορυφής που συνέρχεται σήμερα, σε κλίμα πρωτοφανούς «νευρικής κρίσης». Και μόνο όμως η προσφυγή σε παρόμοιες δηλώσεις, που κανονικά θα εθεωρούντο τετριμμένες, μάλλον επιβεβαιώνει, παρά διαψεύδει τους μεγάλους φόβους που προκαλεί και το δομικό πρόβλημα της ΕΕ, που αποκάλυψε η κρίση, και ο χαοτικός, ιδιοτελής και κοντόφθαλμος τρόπος που το χειρίζονται οι ηγέτες της Ευρώπης. (Το γεγονός άλλωστε ότι Γαλλία και Γερμανία προχωράνε γρήγορα σε ενοποιήσεις φορολογίας και άλλα μέτρα ενέτεινε μάλλον την καχυποψία ορισμένων για τις προθέσεις ή τα όρια του Βερολίνου)
Αν δηλαδή μπορούμε να μιλήσουμε για ηγέτες με οποιαδήποτε έννοια της λέξης: γενεές δεκατέσσερις πέρασε πρόσφατα όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς, μιλώντας με έντονα απαξιωτικούς όρους και εξαιρώντας μόνο τον Πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Γιουνκέρ, ο πρώην Καγκελλάριος Χέλμουτ Σμίτ, μια από τις τελευταίες μεγάλες μορφές της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Από ορισμένες απόψεις τουλάχιστο, η κατάσταση στην ΕΕ αρχίζει να θυμίζει την κατάσταση που επικρατούσε στην ΕΣΣΔ, καθώς έμπαινε από τη μπρεζνιεφική παρακμή σε μια περεστρόικα, που γρήγορα έγινε καταστρόικα. ‘Ενας από τους λόγους που διαλύθηκε η ΕΣΣΔ, ήταν ότι κανείς δεν περίμενε στ’ αλήθεια ότι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Αυτό ακριβώς και το κατέστησε δυνατό!
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Konstantakopoulos.blogspot.com
Θα υπερασπιστούμε το ευρώ με όλες μας τις δυνάμεις, γιατί το ευρώ είναι η Ευρώπη. Μέρκελ, Σαρκοζί και Σόιμπλε δεν κουράστηκαν να το επαναλαμβάνουν τις τελευταίες μέρες, σε μια προσπάθεια να κατευνάσουν τις «αγορές» και να αποκαταστήσουν μια επίφαση έστω σταθερότητας, ενόψει της συνόδου κορυφής που συνέρχεται σήμερα, σε κλίμα πρωτοφανούς «νευρικής κρίσης». Και μόνο όμως η προσφυγή σε παρόμοιες δηλώσεις, που κανονικά θα εθεωρούντο τετριμμένες, μάλλον επιβεβαιώνει, παρά διαψεύδει τους μεγάλους φόβους που προκαλεί και το δομικό πρόβλημα της ΕΕ, που αποκάλυψε η κρίση, και ο χαοτικός, ιδιοτελής και κοντόφθαλμος τρόπος που το χειρίζονται οι ηγέτες της Ευρώπης. (Το γεγονός άλλωστε ότι Γαλλία και Γερμανία προχωράνε γρήγορα σε ενοποιήσεις φορολογίας και άλλα μέτρα ενέτεινε μάλλον την καχυποψία ορισμένων για τις προθέσεις ή τα όρια του Βερολίνου)
Αν δηλαδή μπορούμε να μιλήσουμε για ηγέτες με οποιαδήποτε έννοια της λέξης: γενεές δεκατέσσερις πέρασε πρόσφατα όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς, μιλώντας με έντονα απαξιωτικούς όρους και εξαιρώντας μόνο τον Πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Γιουνκέρ, ο πρώην Καγκελλάριος Χέλμουτ Σμίτ, μια από τις τελευταίες μεγάλες μορφές της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Από ορισμένες απόψεις τουλάχιστο, η κατάσταση στην ΕΕ αρχίζει να θυμίζει την κατάσταση που επικρατούσε στην ΕΣΣΔ, καθώς έμπαινε από τη μπρεζνιεφική παρακμή σε μια περεστρόικα, που γρήγορα έγινε καταστρόικα. ‘Ενας από τους λόγους που διαλύθηκε η ΕΣΣΔ, ήταν ότι κανείς δεν περίμενε στ’ αλήθεια ότι μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Αυτό ακριβώς και το κατέστησε δυνατό!
Labels:
γαλλογερμανικός άξονας,
ΕΕ,
ΕΣΣΔ,
ευρωζώνη,
Κωνσταντακόπουλος,
τράπεζες
Γενικευμένη αποδοκιμασία
Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
Την Τετάρτη ήταν ο Κωστής Χατζηδάκης, το προηγούμενο διάστημα κάποια άλλα πολιτικά πρόσωπα που δέχτηκαν πιο ήπιας μορφής αποδοκιμασίες.
Δύσκολα θα αμφισβητήσει κάποιος πως διαμορφώνεται μια γενικευμένη απαξίωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας από ένα ευρύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Μια αποδοκιμασία που δεν περιορίζεται σε φραστικές καταδίκες ή έστω σε αποχή από συλλογικές διαδικασίες, αλλά παίρνει πάγια χαρακτηριστικά και εξωτερικεύεται με φραστική ή σωματική βία.
«Μπίζνες» για το Αιγαίο στα μέτρα της Αγκυρας
Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ
Η κυβέρνηση του κ. Ερντογάν παίζει την Αθήνα μονότερμα. Τη μια αφήνει ασχολίαστο τουρκικό δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο στις αρχές του χρόνου στο Ερζερούμ, στην ετήσια σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων, θα πάρει μέρος (!) ο Ελληνας πρωθυπουργός.
Οι δύο πρωθυπουργοί θα ανακοινώσουν «σχέδιο ειρήνης για το Αιγαίο», σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και τα άλλα προβλήματα.
Labels:
Άγκυρα,
Αιγαίο,
απόρρητα έγγραφα,
Ελληνοτουρκικά,
Κύρα Αδάμ,
χωρικά ύδατα
17/12/10
Επαχθές χρέος και η... "στροφή του διαβόλου"!
Ημερομηνία δημοσίευσης: 19/12/2010
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*
Όλο και περισσότερο οι εκτιμήσεις αναλυτών της αγοράς δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει μπει στον μονόδρομο της επίσημης ή, προς το ευγενικότερο, «ελεγχόμενης» πτώχευσης. Η πολιτική του «Μνημονίου», που επιτείνεται από τους δυσμενείς όρους του δανείου της «τρόικας», όχι μόνο δεν την απέτρεψε, αλλά επιτάχυνε τη διαδικασία. Τα στοιχεία του προϋπολογισμού 2011 δείχνουν νέο άλμα στο δημόσιο χρέος και στις δαπάνες εξυπηρέτησης.
Labels:
άρνηση πληρωμής,
Γιάννης Τόλιος,
Εξέγερση,
επαχθές χρέος,
ΟΝΕ,
σοσιαλισμός,
Τρόικα,
E. Froom
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ: “Πόσο ΔΟΛιο είναι το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ;” – Συγκέντρωση Παρασκευή, 17/12, στις 11.00 π.μ, στην ΕΣΗΕΑ
Ανακοίνωση της Συσπείρωσης Δημοσιογράφων Δουρειος Τύπος
Η στάση της πλειοψηφίας του Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ στη διεκδίκηση της ΣΣΕ και στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις είναι επιεικώς απαράδεκτη: αποδεικνύεται ανίκανη να προστατέψει τον κλάδο από πρωτοφανείς κινδύνους. Αποδεικνύεται επίσης συνυπεύθυνη στην προώθηση επιχειρηματικών σχεδίων ανακατανομής της ισχύος στο χώρο του Τύπου μέσα στις συνθήκες της κρίσης.
Η στάση της πλειοψηφίας του Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ στη διεκδίκηση της ΣΣΕ και στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις είναι επιεικώς απαράδεκτη: αποδεικνύεται ανίκανη να προστατέψει τον κλάδο από πρωτοφανείς κινδύνους. Αποδεικνύεται επίσης συνυπεύθυνη στην προώθηση επιχειρηματικών σχεδίων ανακατανομής της ισχύος στο χώρο του Τύπου μέσα στις συνθήκες της κρίσης.
- Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αποδέσμευσε – παρά τις έντονες διαμαρτυρίες και προσπάθειές μας – την καταγγελία των απολύσεων στο Βήμα από τη διεκδίκηση της Σύμβασης. Το αίτημα αυτό έχει ήδη «εξαερωθεί», ελάχιστες ημέρες μετά τη μπαμπέσικη μεθόδευση των απολύσεων.
- Το Δ.Σ ενέκρινε, τάχα, ένα πρόγραμμα απεργιακών κινητοποιήσεων για τη διεκδίκηση των ΣΣΕ, αφήνοντας το στον ‘αυτόματο πιλότο’ κι επέτρεψε στους εργοδότες να υποβαθμίσουν την όποια αξία του: Με την κυκλοφορία των κυριακάτικων εκδόσεων από την Παρασκευή, με ύλη της Τρίτης!
Τι μέλλει γενέσθαι μετά τη χθεσινή συμφωνία των Βρυξελλών;
Μπορεί οι Ευρωπαίοι ηγέτες που συναντήθηκαν χθες στις Βρυξέλλες να συμφώνησαν για την σύσταση ενός μόνιμου μηχανισμού στήριξης, όμως δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν για το αν χρειάζονται κάποιες πιο δραστικές δράσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους που πλήττει την ευρωζώνη. Μια κρίση που τουλάχιστον όσον αφορά στις ασθενέστερες οικονομίες, δεν δείχνει να υποχωρεί. Χθες, η Ισπανία αναγκάστηκε να δανειστεί με σημαντικά υψηλότερο επιτόκιο από ότι μόλις ένα μήνα πριν.
Νωρίτερα, ο επικεφαλής του ΔΝΤ Dominique Strauss-Kahn, δήλωσε πως πολύ φοβάται ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι «είναι πίσω από τα γεγονότα»,
Labels:
Βρυξέλλες,
ΔΝΤ,
Ε.Ε.,
ΕΚΤ,
Συνθήκη της Λισαβόνας
Θυσία στο μνημόνιο ο Γ. Παπακωνσταντίνου;
Την ώρα που τα διεθνή δίκτυα μετέδιδαν χθες εκτενή ρεπορτάζ για τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας και τον ξυλοδαρμό από διαδηλωτές του πρώην υπουργού Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, μια… «εμφύλια» σύρραξη γεννούσε έντονο προβληματισμό στο Μέγαρο Μαξίμου: υπουργοί, βουλευτές και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν πλέον «σηκώσει άρματα» κατά του υπουργού Οικονομικών, ενώ πληθαίνουν οι φήμες και εκτιμήσεις, ότι στις αρχές του 2011 ο Γ. Παπακωνσταντίνου θα «θυσιασθεί» από τον Πρωθυπουργό, προκειμένου να απορροφηθούν οι αντιδράσεις και να προχωρήσει η εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου.
Χθες το βράδυ, λίγες ώρες αφού έσβησαν χθες οι μολότοφ, που πλησίασαν σε πολύ κοντινή απόσταση το κτίριο του υπουργείου Οικονομικών στο Σύνταγμα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωνε επίσημα
Χθες το βράδυ, λίγες ώρες αφού έσβησαν χθες οι μολότοφ, που πλησίασαν σε πολύ κοντινή απόσταση το κτίριο του υπουργείου Οικονομικών στο Σύνταγμα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωνε επίσημα
Συλλαλητήριο στις 17.30 στα Προπύλαια
«Η τρόικα δεν μας σταματά»
Νέο συλλαλητήριο με κύριο αίτημα την κατάργηση του μνημονίου, διοργανώνουν το απόγευμα τα πρωτοβάθμια σωματεία. Το «ραντεβού» έχει δοθεί για τις 17:30, στα Προπύλαια.
Καλούν τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους και να διαδηλώσει ενάντια στα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης, αλλά και ενάντια στην αστυνομική βία, που εκφράστηκε σε όλο της το «μεγαλείο», όπως καταγγέλλουν, στη μαζική πορεία της Τετάρτης.
Read more: http://blogpress-gr.blogspot.com/2010/12/1730.html#ixzz18MyKp4GR
Labels:
πρωτοβάθμια σωματεία,
συλλαλητήρια
Για να λυθούν οι απορίες του Ν. Χατζηνικολάου
Αφού προσπέρασε με μια κουβέντα την χθεσινή μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο επεισόδιο με τον Χατζηδάκη. Ο πάμπλουτος δημοσιογράφος-επιχειρηματίες ποτέ δεν είδε –ή μάλλον ελάχιστες φορές και εντελώς επιδερμικά- την απάνθρωπη κτηνώδικη συμπεριφορά των δυνάμεων καταστολής. Δεν έπεσε στην αντίληψη του ότι μόλις χτες οι Ματατζήδες έστειλαν άλλους τρεις κατοίκους της Κερατέα στο νοσοκομείο, ούτε κατάλαβε το χθεσινό όργιο καταστολής και τους τόνους χημικών που έπεσαν στην διαδήλωση.
Αυτό που τον πείραξε ότι εισέπραξε κάποιες «ψιλές» ένας τύπος της εξουσιαστικής κάστας. Αλλά και ο τρόπος που παρουσίασε το γεγονός ήταν εντελώς χυδαίος, για να μην πούμε πρόστυχος.
Γιατί δεν μπορείς να ακούς το καλοθρεμένο μοσχάρι του συστήματος να αφήνει να εννοηθεί ότι άλλες σκοπιμότητες (ποιες άραγε;) εξυπηρετούσαν αυτοί που εκτόνωσαν την οργή τους και την αγανάκτησή τους στο πρόσωπο του στελέχους της Ν.Δ γιατί «Ο φτωχός άνθρωπος είναι αξιοπρεπής, δεν αντιδράει έτσι»!!! Ακου τι είπε ο άνθρωπος!!! Αν σε πνίξει η οργή αν έχεις συσσωρεύσει μέσα σου τεράστιο θυμό για το σύστημα που σε οδηγεί στην εξαθλίωση δεν μπορείς να εκτονωθείς με δυο σφαλιάρες σε έναν υπηρέτη του συστήματος γιατί δεν θα είσαι … αξιοπρεπής.
Να παραθέσουμε ακριβώς τα λεγόμενα Χατζηνικολάου: «Την χθεσινή μεγάλη απεργία σκίασε ο ξυλοδαρμός του βουλευτή και πρώην υπουργού Κ. Χατζηδάκη. Ξυλοδαρμό που δεν ήρθε από τα Εξάρχεια, ήρθε από απλούς εργαζόμενους που ανήκουν σε οργανώσεις της αριστεράς και που ακριβώς γι’ αυτό σόκαρε. … Κάτι μου λέει ότι αυτοί που χτύπησαν τον Χατζηδάκη δεν ήταν απλοί πολίτες κάτι μου λέει ότι το περιστατικό αυτό δεν μπορεί να αποδοθεί σε απλούς πολίτες. Και είμαι περίεργος, θέλω να μάθω ποιοι χτύπησαν τον βουλευτή, ποιοι επεχείρησαν να τον λυντσάρουν, ποιοι επέδειξαν αυτή τη βάναυση συμπεριφορά. Που δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση ούτε με πολιτική αντίδραση, ούτε με διαμαρτυρία. Και γιατί ο φτωχός άνθρωπος, όπως μου λέει σωστά ο φίλος μου ο Βασίλης, ο φτωχός άνθρωπος είναι αξιοπρεπείς, δεν αντιδράει έτσι».
Δεν πρόκειται να σχολιάσουμε παραπάνω τις ανοησίες του. Δεν κάνει κι αυτός καμιά βόλτα σε οποιαδήποτε λαϊκή γειτονιά, έστω μαζί με τους μπάτσους-φύλακες που –που σημειωτέον τους πληρώνει ο «φτωχός άνθρωπος- για να του λυθούν οι απορίες που έχει;
Πηγή: http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/12/blog-post_2202.html
Labels:
επίθεση σε Κ. Χατζηδάκη,
Ν. Χατζηνικολάου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)