Με μια τεράστια, συγκλονιστική και αποφασιστική απεργία και διαδήλωση, συγκρίσιμη μόνο με την απεργία-σεισμό της 5ης Μάη, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι βγήκαν ξανά στο προσκήνιο σπάζοντας την κοινοβουλευτική χούντα που ψηφίζει ...νύχτα την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Η Αθήνα βούλιαξε από εκατό και πλέον χιλιάδες απεργούς, όπως και όλες σχεδόν οι πόλεις της περιφέρειας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις καταγράφηκαν και μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από την 5η Μάη.
του Δημήτρη Σταμούλη
Κατά γενική ομολογία, το «μπλοκ» του μουσείο-Πολυτεχνείου που συσπείρωσε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, νέους και φοιτητές, ήταν ίσως το πιο «ανεβασμένο» κομμάτι της απεργίας τόσο αριθμητικά όσο και πολιτικά. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι μπορεί να γίνει πλειοψηφική η τάση εκείνη στο εργατικό κίνημα που πρεσβεύει την ανεξαρτησία από τον καθεστωτικό κι εργοδοτικό συνδικαλισμό και από τα αστικά ιδεολογήματα μέσα στο εργατικό κίνημα, που μάχεται για ένα άλλο, ταξικά αναγεννημένο εργατικό κίνημα των συνελεύσεων, των επιτροπών αγώνα, του συντονισμού των σωματείων, της πολιτικής γραμμής ρήξης κι ανατροπής της επίθεσης και της κυβέρνησης του κεφαλαίου. Η διάθεση χιλιάδων αγωνιζόμενων κάθε ηλικίας να συγκρουστεί με την τρομοκρατία και τα ΜΑΤ, να μη λυγίσει, να ανασυγκροτηθεί παρά τα χιλιάδες χημικά και το όργιο αστυνομικής βίας δείχνει την αποφασιστικότητα αλλά και την πίστη ότι απαιτείται αγώνας διαρκείας. Η πάλη δε σταματά στην ψήφιση των νόμων στο κοινοβούλιο, αλλά κλιμακώνεται στους δρόμους του αγώνα και της ανατροπής.
Μετά την αγωνιστική νηνεμία του καλοκαιριού και το χτύπημα της 5ης Μάη, φαίνεται ότι ο κόσμος της εργασίας ξαναβγαίνει αποφασιστικά στο προσκήνιο και απειλεί να φέρει το φόβο στο στρατόπεδο των κυβερνώντων.
Ωστόσο, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ για άλλη μια φορά δε συνέβαλαν στη συγκρότηση ενός κοινού αγωνιστικού μετώπου ενάντια στην κρατική τρομοκρατία. Μετά την ολοκλήρωση της μεγάλης δικής του πορείας και πάλι προτίμησε αντί να συμβάλει μαχητικά στην περικύκλωση της βουλής, τη φυγή από το πεδίο της αντιπαράθεσης την συμβολή προς την Αμαλίας. Τέλος, αίσθηση αρνητική προκάλεσαν συνδικαλιστές του ΣΥΝ που καθοδηγούσαν το θλιβερό κομμάτι της ΓΣΕΕ που ποτέ δεν κατάφερε να συγκροτήσει ένα αξιόμαχο μπλοκ...
Πολύμορφο αγωνιστικό ρεύμα
Η συγκέντρωση που διοργάνωσε ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων Αττικής στο Μουσείο ξεπέρασε κάθε προσδοκία συμμετοχής. Εκεί δε βρέθηκαν από νωρίς το πρωί της Τετάρτης μόνο τα πανό των σωματείων που συσπειρώνονται στο συντονισμό, αλλά και πολλά άλλα, ακόμα και ομοσπονδίες (π.χ. ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ) αφήνοντας τη θλιβερή συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ –ΑΔΕΔΥ σχεδόν μόνη κι έρημη, παρέα με μετρημένες ομοσπονδίες που ελέγχονται από την ΠΑΣΚΕ.
Το πολύμορφο αγωνιστικό ρεύμα, με όλη την αντιφατικότητά του, που συσπειρώνει ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων, είναι μια σαφής απόδειξη ότι σε ευρύτερα τμήματα εργαζομένων αλλά και σωματείων και υπογραμμίζει τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν για μια άλλη, νικηφόρα αγωνιστική προοπτική στο κίνημα, και για να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην ξεπουλημένη γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Τα μεγάφωνα του συντονισμού καλούσαν στη συγκέντρωση και διαδήλωση και εκφωνούσαν αιτήματα και ψηφίσματα σωματείων, αποτελώντας ένα πραγματικό κέντρο των αγωνιζόμενων σωματείων και κλάδων, που δίνει φωνή στον κόσμο του αγώνα κι όχι στους σφουγγοκωλάριους Παναγόπουλους και Σία της μαύρης συμμαχίας κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ. Όσο περνούσε η ώρα, και ερχόταν ο κόσμος, τα μπλοκ του συντονισμού «ωθούνταν» προς την Κάνιγγος. Εκεί ήταν πλήθος συλλόγων πρωτοβάθμιας και ΕΛΜΕ, σωματείων ΟΤΑ, σωματείων του ιδιωτικού τομέα, όπως μισθωτών τεχνικών και βιβλίου-χάρτου, ΣΕΦΚ, συνδικάτο αεροδρομίου, ταχυμεταφορείς, εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα, γιατροί και υγειονομικοί, αλλά και σωματεία που βρέθηκαν για πρώτη φορά σε αυτά τα μπλοκ όπως των εργαζόμενων στο μετρό, στην Εθνοντάτα, στο ΙΚΑ κ.α. . Αίσθηση φυσικά προκάλεσαν τα μαζικά φοιτητικά μπλοκ των δεκάδων κατειλημμένων σχολών της Αθήνας, αλλά και οι μετανάστες εργάτες.
Με πυκνά μπλοκ και παλμό η τεράστια διαδήλωση ξεκίνησε λίγο μετά τις 12 και επί 45 λεπτά πορευόταν προς το σύνταγμα, στοιχείο του μεγάλου μεγέθους της πορείας. Πιο συγκροτημένα, πιο αποφασιστικά, αλλά και περιφρουρημένα, καθώς ο συντονισμός είχε συγκροτήσει ομάδα περιφρούρησης. Όμως η διαδήλωση ήταν και πιο πολιτική, καθώς η εμπειρία των τελευταίων μηνών έχει ωριμάσει μεγάλα τμήματα αγωνιζόμενων. Τα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν «Δε σας θέλει ο λαός, παρ’ την τρόικα και μπρος», «Αγώνας διαρκείας κάτω η κυβέρνηση της τρομοκρατίας», «Οργή λαού, εξέγερση παντού, κάτω η χούντα ΕΕ και ΔΝΤ», ακόμα και το πρωτότυπο «Μια ωραία βραδιά σαν την Αργεντινή, να δούμε στο ελικόπτερο ποιος θα πρωτομπεί»!
Φτάνοντας στο Σύνταγμα η κεφαλή της πορείας του συντονισμού, έξω από τη βουλή, το σχέδιο της αστυνομίας ήταν σαφές. Βροχή δακρυγόνων και χημικών προσπάθησαν να διαλύσουν την πορεία για να μη μείνει κανένας έξω από τη κοινοβούλιο. Όμως οι διαδηλωτές ήταν αποφασισμένοι και με μαχητικό τρόπο, για ώρες και σε πείσμα των δυνάμεων καταστολής, ανασυγκροτούνταν και συνέχιζαν από διάφορες κατευθύνσεις. Η αστυνομία προέβη σε ένα όργιο καταστολής με ξύλο και καρκινογόνα χημικά σε όλα τα σημεία της διαδήλωσης. Οι υποψήφιοι δολοφόνοι της ομάδας Δίας και πάλι επιχείρησαν να πατήσουν διαδηλωτές. Βίαιες επιθέσεις δέχτηκαν τα φοιτητικά μπλοκ και πάλι, αλλά και το μπλοκ των μεταναστών εργατών και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ σοβαρά τραυματίστηκε στο κεφάλι η Ε. Μπούμπουρα, από το χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τελικά, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες των ΜΑΤ να σπάσουν τη διαδήλωση, αυτή ανασυγκροτήθηκε και όλα τα τμήματά της πέρασαν από τη βουλή και κατέβηκαν συγκροτημένα την Πανεπιστημίου.
Ένα μεγάλος μέρος της διαδήλωσης των εργατικών σωματείων μετά την Ομόνοια κατευθύνθηκε προς τα γραφεία της ΓΣΕΕ, για να απαιτήσει συνέχεια και κλιμάκωση, με νέα πανεργατική Απεργία, και να καταγγείλει τη στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ που ξεπουλάει πια ανοιχτά τους αγώνες. Μια τέτοια ενέργεια όμως ήταν ανεπίτρεπτη για το κράτος του νόμου και της καταστολής, και αμέσως το κτίριο της ΓΣΕΕ ζώθηκε από δεκάδες μηχανόβιους των ομάδων Δ και Ζ, που επιτέθηκαν με ρόπαλα και δακρυγόνα κατά των διαδηλωτών. Σε ανακοίνωσή του, ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων που συγκεντρώθηκε μετά τη διαδήλωση, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η σημερινή μεγαλειώδης απεργία και διαδήλωση θέτει άμεσα το ζήτημα της κλιμάκωσης των απεργιακών αγώνων. Απέναντι στα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και την απόπειρα να αναιρεθεί το σύνολο των κατακτήσεων της εργατικής τάξης δεν χωρά άλλος δρόμος από τη πάλη για τη συνολική ανατροπή του Μνημονίου, των νόμων που έχουν ψηφιστεί αλλά και της κυβέρνησης που προωθεί το σφαγείο ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ». Τα πρωτοβάθμια σωματεία κατήγγειλαν και τη στάση της αστυνομίας όσο και της ηγεσίας της ΓΣΕΕ που ζήτησε ..προστασία από τους απεργούς! «Πρωτοβάθμια σωματεία κατευθύνθηκαν μαζικά προς το κτίριο της ΓΣΕΕ στην οδό Πατησίων για να απαιτήσουν την άμεση απεργιακή κλιμάκωση του αγώνα από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους. Βρήκαν όμως μπροστά τους κλειδωμένες πόρτες, και δέχτηκαν βάναυση επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Καταγγέλλουμε τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που κρύβεται πίσω από τις δυνάμεις καταστολής για να «προστατευθεί» από εργαζόμενους που κατευθύνθηκαν προς το κτίριο της ΓΣΕΕ για να μεταφέρουν το αγωνιστικό φρόνημα της συγκέντρωσης και να ζητήσουν κλιμάκωση του αγώνα. Φαίνεται ότι για κάποιους είναι πιο εύκολη η επικοινωνία με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση παρά με τους εργαζόμενους». Ο συντονισμός καλεί τις ομοσπονδίες και τις συνομοσπονδίες να πάρουν τώρα απόφαση για 24ωρη πανεργατική απεργία στις 22/12, ημέρα ψήφισης του προϋπολογισμού της ληστείας των μισθών, των συντάξεων. Πρωτίστως δε καλεί όλα τα σωματεία να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να είναι η 22/12 νέα ημέρα πανεργατικού αγώνα.
Μαζικές πορείες παντού, «κράξιμο» γραφειοκρατών
Πρωτόγνωρη ήταν η αγωνιστική διάθεση και η οργή των απεργών στη Θεσσαλονίκη. Πάνω από 15.000 διαδηλωτές από τις τρεις συγκεντρώσεις, του συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων, του ΠΑΜΕ και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης αψήφησαν τις πολικές θερμοκρασίες διεκδικώντας την ανατροπή όλων των νόμων του μνημονίου και συνολικά της πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης. Στην Καμάρα συγκεντρώθηκαν ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων και το μαζικό μπλοκ των 20 φοιτητικών καταλήψεων του ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ. Εκπαιδευτικοί, γιατροί, μισθωτοί τεχνικοί, βιβλιοϋπάλληλοι είχαν δυναμική παρουσία και όταν έφθασαν στο ΕΚΘ ήταν ήδη το μαζικότερο κομμάτι της διαδήλωσης. Οι συγκεντρώσεις τόσο του ΠΑΜΕ, όσο και των ΕΚΘ-ΕΔΟΘ ήταν σημαντικά μικρότερες από αυτές της 5ης Μάη, ενώ αυτή του Συντονισμού πολύ μεγαλύτερη, φανερώνοντας την δυναμική που έχει αποκτήσει η προσπάθεια συγκρότησης ενός νέου εργατικού κινήματος. Η διαδήλωση ήταν μαχητική σε όλη την πορεία της και όταν έφθασε μπροστά στην πόρτα του πρώην υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης έγινε προσπάθεια εισόδου από ομάδα συνδικαλιστών από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους. Η απάντηση της αστυνομίας ήταν η αλόγιστη ρίψη χημικών. Ωστόσο, τα μπλοκ δεν διαλύθηκαν και οργανωμένα προσπάθησαν να συνεχίσουν τη διαδήλωση. Ακολούθησαν μάχες με τις δυνάμεις καταστολής που επιτέθηκαν με πρωτοφανή βαναυσότητα. Χτύπησαν δεκάδες φοιτητές και εργαζόμενους, ενώ έκαναν 20 συλλήψεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότερες συλλήψεις έγιναν όταν ομάδα διαδηλωτών προσπάθησε να μεταφέρει μια τραυματισμένη φοιτήτρια, την οποία αστυνομικοί άφησαν αιμόφυρτη στο δρόμο. Η διαδήλωση ανασυγκροτήθηκε στο άγαλμα Βενιζέλου και κατευθύνθηκε προς την αστυνομική διεύθυνση Θεσσαλονίκης (ΓΑΔΘ) για να διεκδικήσει την άμεση απελευθέρωση των αγωνιστών κάτι που επιτεύχθηκε μετά και από την παρέμβαση μελών από τα σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους.
Η απεργία της 15ής Δεκέμβρη στη Θεσσαλονίκη είχε πολύ αναβαθμισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αρκετά σωματεία έκαναν γενικές συνελεύσεις, συστάθηκαν επιτροπές ανέργων, ενώ τη μέρα της απεργίας έγινε πιο οργανωμένα προσπάθεια απεργιακών περιφρουρήσεων. Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων είναι πλέον ο βασικός πυλώνας της εργατικής αντεπίθεσης απέναντι τόσο στην τρόικα, την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, αλλά και στην προδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τον άσφαιρο απομονωτισμό του ΠΑΜΕ.
Στο Ηράκλειο, πολύ μαζική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση. Είχαν προηγηθεί πολλές εξορμήσεις στη βιομηχανική ζώνη της πόλης από δυνάμεις του ανεξάρτητου ταξικού συνδικαλισμού και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο πρόεδρος του τοπικού Εργατικού Κέντρου δεν κατάφερε να …μιλήσει, αφού εργαζόμενοι και αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τους αποδοκίμασαν και μετά από μικροσυμπλοκές, ανέβηκαν στο βήμα και διάβασαν την ανακοίνωση του συντονισμού σωματείων Αττικής. Τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές ακολούθησαν περίπου 600 άτομα, ενώ στην ανεξάρτητη πορεία που συγκροτήθηκε συμμετείχαν πάνω από 1500 άτομα. Το ΠΑΜΕ είχε 700 άτομα.
Στα Χανιά, πραγματοποιήθηκε μεγάλα απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Αγοράς, μεγαλύτερη κι από την 5η Μάη, με τη συμμετοχή πάνω από 1000 ατόμων. Λίγο πριν ξεκινήσει η διαδήλωση, προσπάθησε να πάρει το λόγο ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, αλλά τον εμπόδισε μαζικά κόσμος των σωματείων και της εργασιακής επισφάλειας. Το λόγο τελικά πήραν απολυμένοι της Ολυμπιακής και της ΟΑΔΥΚ, αναπληρωτής εκπαιδευτικός, εκπρόσωπος του συλλόγου δασκάλων. Ακολούθησε μαχητική διαδήλωση. Το ΠΑΜΕ είχε γενικά λιγότερο κόσμο.
Μεγαλύτερη συγκέντρωση και από την 5η Μάη πραγματοποιήθηκε στα Γιάννενα, καθώς διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης πάνω από 7000 άτομα συνολικά. Δική του συμβολική προσυγκέντρωση στο χώρο του σουπερμάρκετ Ατλάντικ, που έχει απλήρωτους τους εργαζόμενους εδώ και 4 μήνες, πραγματοποίησε ο τοπικός συντονισμός σωματείων. Συμμετείχαν δεκάδες τρακτέρ της Επιτροπής Αγώνα Κτηνοτρόφων, εργαζομένων στη Δωδώνη, και τα σωματεία μετάλλου, Μεταλλουργικής, Πράκτικερ, ιδιωτικών υπαλλήλων (με απόφαση συνέλευσης), γεωπόνων κ.α.. Όλες οι διαδηλώσεις, των σωματείων, του ΕΚ Ιωαννίνων και του ΠΑΜΕ συνενώθηκαν στην κεντρική πλατεία της πόλης. Μετά την απεργία, ο συντονισμός σε σύσκεψή του αποφάσισε να καλέσει τους εργαζόμενους σε νέα κλιμάκωση της πάλης και το ΕΚΙ να συγκαλέσει συνελεύσεις αγώνα σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Στο Βόλο διαδήλωσαν πάνω από 2000 άτομα. Κι εδώ, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι εργαζόμενοι και απολυμένοι, εξαγριωμένοι με την συμβιβαστική στάση της ηγεσίας του ΕΚ Βόλου, εκδίωξαν από το βήμα της συγκέντρωσης τον πρόεδρο του ΕΚΒ.
Ανεξάρτητο μαζικό μπλοκ συγκρότησαν στη Χίο εργαζόμενοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η πρωτοβουλία εργαζομένων- ανέργων, εκπαιδευτικών από την τοπική ΕΛΜΕ κ.α.Πηγή: http://www.prin.gr/2010/12/15th-two.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου