Το πιο πετυχημένο και σωστό που γράφηκε για τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι πως αυτές ‘’είναι τόσο θετικές όσο μια επιτυχημένη χημειοθεραπεία σε έναν ετοιμοθάνατο καρκινοπαθή’’! του Π. Μαυροειδή
Δυστυχώς, είναι ακριβώς έτσι… Μόνο που πρέπει να δούμε, ποια ακριβώς θα είναι η θεραπεία, ποιος είναι ο ασθενής και ποιος είναι ο εκτελεστής του.
Όπως πάντα, υπάρχει η ανάγκη της …μετάφρασης σε όσα λέγονται από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ. Διότι, φυσικά και δεν λέγονται όλα και κυρίως δεν αναδεικνύονται τα σπουδαιότερα.
Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Είδηση πρώτη: Η ‘’ευρωπαϊκή λύση’’ είναι φωτιά και δηλητήριο για τα λαϊκά συμφέροντα.
Η πολυαγαπημένη μας Ευρωπαϊκή Ένωση, διαψεύδει όλους τους αφελείς ή πονηρούς που θέλουν να αποκοιμίζουν τον λαό, για την δήθεν ‘’ευρωπαϊκή λύση’’ που θα μπορούσε δήθεν να δοθεί, ως εναλλακτική λύση έναντι του αιμοβόρου ΔΝΤ και των δήθεν ανωνύμων μακιαβελικών ‘’αγορών’’. Χρειάζεται ένα σχόλιο από τον κ. Τσίπρα (και όχι μόνο) επί αυτού. Ελπίζουμε η απάντηση να μην είναι σε ένα νέο περισπούδαστο κάλεσμα για ‘’έκδοση ευρωομόλογου’’, στο οποίο ‘’είμαστε ακόμη πιο κοντά’’, όπως είπε ο πρωθυπουργός.
Είδηση δεύτερη: Η ΕΕ και το ευρώ της ζουν και βασιλεύουν, πατώντας επί πτωμάτων και δικαιωμάτων
Η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωράει σε βίαιη και ταχύτατη οικονομική και πολιτική ενοποίηση με όρους τόσο απεχθείς για τους λαούς που μπροστά τους ωχριούν 100 Μάαστριχτ και 1000 Λισσαβόνες. Η ουσία των αποφάσεων έγκειται στην ‘’προστασία του ευρώ’’ και όρος για αυτό είναι το γονάτισμα του ελληνικού λαού, η καταστροφή των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Είδηση τρίτη: Θα φορτωθούμε άλλα 109 δις χρέος!
Το πρόσθετο πακέτο ‘’βοήθειας’’, αποφεύγουν όλοι να το πουν με το όνομα του: είναι ένα νέο δάνειο (έστω με μικρότερο επιτόκιο). Επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά ότι το οικονομικό και πολιτικό παιχνίδι που παίζουν η ΕΕ, η διεθνής κεφαλαιοκρατία και ο αστικός συνασπισμός εξουσίας στην Ελλάδα σημαίνει απλά: Όσο εμείς πληρώνουμε το χρέος, αυτό μεγαλώνει και αυτοί θησαυρίζουν. Να που ήρθε και η ώρα να δούμε ‘’ τι εστί βερίκοκο’’ με τις προτάσεις ακόμη και ‘’ανοιχτόμυαλων’’ αριστερών για λύσεις περί αναδιαπραγμάτευσης με επιμήκυνση του χρέους
Είδηση τέταρτη: Νέος πακτωλός χρημάτων στις ελληνικές τράπεζες..
Οι έλληνες άνεργοι μπορούν να κοιμούνται …ήσυχοι (έστω και κάτω από τις γέφυρες). Οι μισθωτοί των 500 ευρώ, οι εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι με τους μειωμένους μισθούς, οι μικρομεσαίοι με τα κλειστά μαγαζιά, πρέπει να αισθάνονται …ασφαλείς. Οι ελληνικές τράπεζες θα πάρουν και άλλα χρήματα και θα σωθούν. Και μαζί τους η χώρα από την χρεωκοπία. Διότι Ελλάδα στα μυαλά και την γλώσσα της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας στη χώρα, όπως και των γελωτοποιών της, είναι το τραπεζικό σύστημα και γενικότερα οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Και μάλιστα, όσο πιο μεγάλες είναι και όσο πιο υψηλά κέρδη είχαν την προηγούμενη δεκαετία αφαιμάσσοντας το λαϊκό εισόδημα και το δημόσιο χρήμα, τόσο πιο επιλέξιμες είναι προς σωτηρία.
Είδηση πέμπτη: Το νέο σχέδιο Μάρσαλ, θα σημάνει επιχειρηματικό τοπίο που θα μοιάζει με αυτό της κινεζικής ακτής...
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι έλληνες ‘’έχοντες και κατέχοντες, δεν διαλέγουν ούτε την σωτηρία, ούτε την χρεωκοπία, ούτε της Ελλάδας ούτε άλλης χώρας, γενικά και αόριστα. Αυτά, για αυτούς, είναι άσχετοι ηθικοί όροι και πολιτικές λέξεις που χρησιμοποιούνται αναλόγως την περίπτωση. Ο γνωστός σε όλους μας Χένρυ Φορντ, Αμερικανός βιομήχανος ιδρυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας Ford Motor είχε πει ειλικρινέστατα πριν δεκαετίες: ‘’Βασικά δεν θέλω να κάνω αυτοκίνητα, αλλά να κάνω πολλά λεφτά’’. Το ίδιο ισχύει και με το νέο σχέδιο Μάρσαλ και τους μηχανισμούς χρηματοδοτικής ενίσχυσης των επιχειρήσεων από την ΕΕ, με υποτιθέμενο στόχο την ανάπτυξη. Στους παλιότερους σχέδιο Μάρσαλ θυμίζει Μακρόνησο. Δεν είναι τραβηγμένη σκέψη με αυτά που είδαμε στο Σύνταγμα και την καθολική επίθεση του κρανοφόρου ΜΑΤοβαμμένου κράτους κατά των πολιτών.
Ταυτόχρονα όμως, σιγά σιγά οι κυρίαρχοι αποκαλύπτουν τον κοινωνικό και πολιτικό στόχο τους: η ‘’νέα ανάπτυξη’’, μετά την καταστροφή που σκόπιμα προκάλεσαν, θα έχει τρία κυρίαρχα στοιχεία: διάλυση εργασιακών σχέσεων, κατάργηση κάθε έννοιας δημόσιων κοινωνικών πολιτικών, εκποίηση και αρπαγή του δημόσιου κοινωνικού πλούτου. Η ‘’Νέα Ελλάδα’’ του Γιώργου Παπανδρέου θα μοιάζει με την Κινεζική ακτή: οι επιχειρήσεις θα δουλεύουν έξω από τις προβλέψεις κάθε έννοιας νόμου και δικαίου και τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα θα είναι εκτός νόμου. Μια ματιά στον εφαρμοστικό νόμο του μεσοπρόθεσμου, πείθει εύκολα για αυτό….
Είδηση έκτη: τα καύσιμα της ‘’λύσης’’ που δόθηκε, είμαστε εμείς...
Αυτό που κρύβει η αντιδραστική χούντα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι ότι στόχος και προϋπόθεση για το νέο διακανονισμό είναι μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αποδιάρθρωση των κοινωνικών υποδομών, περισσότεροι φόροι για την κοινωνική πλειοψηφία, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου έναντι πινακίου φακής. Για όλα αυτά σήμερα δεν λέγεται κουβέντα. Τον Σεπτέμβρη θα ακούσουμε και θα δούμε πάρα πολλά.
Ένα συμπέρασμα: η επιβίωση και αξιοπρέπεια προϋποθέτει τον αγώνα για την ανατροπή τους τώρα!
Για την μαχόμενη κοινωνική πλειοψηφία, τους ληστευμένους εργαζόμενους και ανέργους, ξεκληρισμένους αγρότες και μικρομεσαίους, νεολαίους με υποθηκευμένο μέλλον, σε μια χώρα που δίνεται για αντιπαροχή, η μόνη απάντηση είναι Ανατροπή με λαϊκή εξέγερση, εδώ και τώρα.
Όλων όσων έχουμε απέναντι. Και απέναντι είναι η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ. Και ο ΣΕΒ που τρίβει τα χέρια του με αυτή τη συμμαχία.
Έξω η Κυβέρνηση. Έξω από την ευρωζώνη και την ΕΕ. Στάση πληρωμών-διαγραφή του χρέους.
Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε.
Αγώνας για μια αντικαπιταλιστική πορεία με νέα λαϊκά όργανα εργατικής και λαϊκής δημοκρατίας.
Η αριστερά ή βλέπει αυτή την ανάγκη ή αυτοκτονεί.
Η "ενότητα της αριστεράς’’ για να εξασφαλιστεί η πολιτική επιβίωση σε ένα άθλιο και χιλιομουντζωμένο από το λαό πολιτικό σύστημα, είναι καταστροφική ψυχολογία ήττας και μιζέριας.
Η περιφρούρηση περί κλειστών κομματικών φρουρίων, είναι αναχωρητισμός χειρίστου είδους και υπονόμευση της λαϊκής δράσης.
Ο στόχος είναι επανένωση της αριστεράς με σκοπό της, τα δικαιώματα της κοινωνικής εργαζόμενης πλειοψηφίας και την συνολική της χειραφέτηση σε μια νέα εργατική και κομμουνιστική προοπτική.
Προϋπόθεση η ήττα των λογικών της ταξικής συναλλαγής, της ευρωλαγνείας, του κυβερνητισμού, του ελέγχου επί του κινήματος, της δουλικής προσκόλλησης στον κοινοβουλευτισμό και τους αστικούς θεσμούς.
Όπλο και μέσο το σμίξιμο, η συγχώνευση αλλά και η πρωτοπόρα επίδραση με τις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις που βγαίνουν στο αγωνιστικό προσκήνιο, με συνολικούς πολιτικούς όρους.
Είδηση έκτη: τα καύσιμα της ‘’λύσης’’ που δόθηκε, είμαστε εμείς...
Αυτό που κρύβει η αντιδραστική χούντα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι ότι στόχος και προϋπόθεση για το νέο διακανονισμό είναι μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αποδιάρθρωση των κοινωνικών υποδομών, περισσότεροι φόροι για την κοινωνική πλειοψηφία, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου έναντι πινακίου φακής. Για όλα αυτά σήμερα δεν λέγεται κουβέντα. Τον Σεπτέμβρη θα ακούσουμε και θα δούμε πάρα πολλά.
Ένα συμπέρασμα: η επιβίωση και αξιοπρέπεια προϋποθέτει τον αγώνα για την ανατροπή τους τώρα!
Για την μαχόμενη κοινωνική πλειοψηφία, τους ληστευμένους εργαζόμενους και ανέργους, ξεκληρισμένους αγρότες και μικρομεσαίους, νεολαίους με υποθηκευμένο μέλλον, σε μια χώρα που δίνεται για αντιπαροχή, η μόνη απάντηση είναι Ανατροπή με λαϊκή εξέγερση, εδώ και τώρα.
Όλων όσων έχουμε απέναντι. Και απέναντι είναι η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ. Και ο ΣΕΒ που τρίβει τα χέρια του με αυτή τη συμμαχία.
Έξω η Κυβέρνηση. Έξω από την ευρωζώνη και την ΕΕ. Στάση πληρωμών-διαγραφή του χρέους.
Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε.
Αγώνας για μια αντικαπιταλιστική πορεία με νέα λαϊκά όργανα εργατικής και λαϊκής δημοκρατίας.
Η αριστερά ή βλέπει αυτή την ανάγκη ή αυτοκτονεί.
Η "ενότητα της αριστεράς’’ για να εξασφαλιστεί η πολιτική επιβίωση σε ένα άθλιο και χιλιομουντζωμένο από το λαό πολιτικό σύστημα, είναι καταστροφική ψυχολογία ήττας και μιζέριας.
Η περιφρούρηση περί κλειστών κομματικών φρουρίων, είναι αναχωρητισμός χειρίστου είδους και υπονόμευση της λαϊκής δράσης.
Ο στόχος είναι επανένωση της αριστεράς με σκοπό της, τα δικαιώματα της κοινωνικής εργαζόμενης πλειοψηφίας και την συνολική της χειραφέτηση σε μια νέα εργατική και κομμουνιστική προοπτική.
Προϋπόθεση η ήττα των λογικών της ταξικής συναλλαγής, της ευρωλαγνείας, του κυβερνητισμού, του ελέγχου επί του κινήματος, της δουλικής προσκόλλησης στον κοινοβουλευτισμό και τους αστικούς θεσμούς.
Όπλο και μέσο το σμίξιμο, η συγχώνευση αλλά και η πρωτοπόρα επίδραση με τις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις που βγαίνουν στο αγωνιστικό προσκήνιο, με συνολικούς πολιτικούς όρους.
Δρόμοι πολλοί και ανοιχτοί μπροστά μας…
Πηγή:Βαθύ Κόκκινο
Πηγή:Βαθύ Κόκκινο
Αναρτήθηκε από giorgis στις 7:11 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου