Μνημόνια και ευδαιμόνια του θέρους

Στις παιδικές φιγούρες των πρώιμων έργων του ανακαλύπτει κανείς την απειρότεχνη αγάπη του για την αφήγηση, το χιούμορ, το σχολιασμό του θέματος.

«Το τέλος του σημερινού μύθου είναι η αρχή του παλιού, του αρχέγονου» 
Α. Φασιανός 

Ποιητής της καθημερινότητάς μας, άλλοτε με μονοχρωμία, άλλοτε με χρωματική δεσπόζουσα στα κόκκινα, ο Αλέκος Φασιανός, ο «τελευταίος μεσογειακός ζωγράφος» κατά τον Ντε Κίρικο, δεν παράγει μόνο αναγνωρίσιμες εικαστικές εικόνες, διεισδύει στην επώδυνη καθημερινότητά μας με λόγο μεστό και απροσποίητο. 

Ιδού πώς εξιστορεί το φετινό καλοκαίρι στο ιδιόχειρο σημείωμα που μας έστειλε:

«Τι θλιβερός χειμώνας θεέ μου, έγραφε ο Μίλτος Σαχτούρης σ' ένα ποίημά του. Κι εγώ σκεφτόμουν, τι θλιβερό καλοκαίρι. Τα περιοδικά αρχίζουν να προϊδεάζουν τους ανθρώπους με φωτογραφίες παραλιών και θαλασσινών τοπίων, να κάνουν πλάνα και να διακόπτουν για λίγο τη ζωή της πόλης για μερικές βουτιές. Το ξενοδοχείο υπόσχεται μαύρισμα και θαλπωρή σωμάτων, φαγητά, πρωινά εξαίσια, με φόντο τη θαλάσσια γαλάζια αρμονία. Να βλέπεις απέραντο γαλάζιο με πανιά, βαρκούλες και ξανθές αμμουδιές, όπου όλα φαίνονται ωραία και γλαφυρά.

»Αυτά όμως φαίνονται μόνο στο μυαλό. Νομίζω ότι όταν έρχονται τέτοιες σκέψεις μοιάζουν σαν αμαρτία. 
Πώς ο άνθρωπος θα έχει το κουράγιο να διακόψει τα Μνημόνιά τους, τους φόρους και τα άλλα δεινά και να τα αφήσει πίσω του, να τον κυνηγούν. Πρώτα θα κοιτάξει να δει πώς θα καταφέρει να διώξει τους εφιάλτες που τον βασανίζουν. 
Αν ήταν ωραία η ζωή του, ευχαρίστως θα πήγαινε κάπου, γιατί θα του περίσσευε και κάτι να το χρησιμοποιήσει για τον εαυτό του, για την ευχαρίστησή του. 
Τώρα ό,τι έχει θα το χρησιμοποιήσει για να διώξει τους δαίμονές του.

»Βέβαια είναι ο ήλιος πιο δυνατός που θα παρασύρει πολλούς με το θαυμαστό φως του Απόλλωνα. Θα πάνε Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Πολωνοί, αλλά Έλληνες λίγοι. 

Θα σκέφτονται πώς να διακόψουν τα Μνημόνια και τα ευδαιμόνια...».

υπεύθυνος: Γιώργος Κιούσης

πηγή: http://www.enet.gr/