Ομοσπονδίες, σωματεία καλούν σε αγώνα διαρκείας

Μέρα με τη μέρα δυναμώνει το ρεύμα του πανεργατικού απεργιακού ξεσηκωμού διαρκείας μέσα σε ευρέα τμήματα εργαζομένων. Πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, συντονισμοί σωματείων που έχουν συγκροτηθεί σε πολλές πόλεις αναδεικνύουν την ανάγκη για ένα «μεγάλο, πλατύ, μαζικό παλλαϊκό εργατικό ανατρεπτικό ξεσηκωμό», όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων Αθήνας. Το πρώτο βήμα αγωνιστικού συντονισμού έγινε χθες το απόγευμα με τη διαδήλωση πρωτοβάθμιων σωματείων στο Σύνταγμα, με σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί». Από αύριο όμως αρχίζουν τα πιο κρίσιμα. Ο Συντονισμός καλεί σε συνελεύσεις σωματείων, επιτροπών αγώνα στους χώρους δουλειάς και ανέργων, σε συμπόρευση αγωνιζόμενων κλάδων, σε αγωνιστικές αποφάσεις ομοσπονδιών για κινητοποιήσεις, που θα δημιουργούν και θα συγκροτούν τον πραγματικό, μαζικό, λαϊκό εργατικό ξεσηκωμό σε έναν πολύμορφο και ανυποχώρητο αγώνα μέχρι τη νίκη.

Πολλοί κλάδοι βρίσκονται σε αναβρασμό. Η ΠΟΕ-ΟΤΑ έχει αποφασίσει πως την ημέρα εξαγγελίας των μέτρων οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ θα καταλάβουν όλα τα δημαρχεία και τους ΧΥΤΑ της χώρας. Στην υγεία, ΟΕΝΓΕ και ΠΟΕΔΗΝ οργάνωσαν συλλαλητήριο, ενώ πολλά σωματεία νοσοκομείων πραγματοποιούν αγωνιστικές συνελεύσεις και οργανώνεται η κλιμάκωση του αγώνα σε ένα σύστημα υγείας που παραπαίει. Τα σωματεία εργαζομένων σε μετρό, τραμ, ΗΣΑΠ ήδη αποφάσισαν πως θα προχωρήσουν σε επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες.  Το γεγονός ότι ομοσπονδίες όπως η ΓΕΝΟΠ αναδεικνύουν την ανάγκη «να νεκρώσουν τα πάντα» με καταλήψεις, 48ωρες απεργίες και συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, διαφοροποιούμενες από τη γραμμή εκτόνωσης των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, είναι θετικό, αρκεί βέβαια να ξεδιπλωθεί και στην πράξη και να οργανωθεί σε ρήξη με τον καθεστωτικό συνδικαλισμό.

Στην προσπάθεια χειραφέτησης των εργαζομένων και οργάνωσης του αγώνα από τα κάτω δεν συμβάλλουν προτάσεις όπως αυτές της Αυτόνομης Παρέμβασης που απλώς βλέπει έλλειμμα «στρατηγικής και τακτικής» στη ΓΣΕΕ ή μορφές ...αποκλιμάκωσης όπως «μαζικό διάβημα συνδικαλιστών» και «σύσκεψη ΔΣ ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων». Ούτε τα καλέσματα συνδικάτων που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ (8 ομοσπονδίες και 12 Εργατικά Κέντρα) δυστυχώς, υπερβαίνουν το σχεδιασμό της ΓΣΕΕ, καθώς δεν θέτουν κρίσιμα αιτήματα όπως η διαγραφή του χρέους, η εθνικοποίηση τραπεζών και κρίσιμων κλάδων παραγωγής και η ρήξη με ΕΕ, ούτε κάνουν βήματα κοινής δράσης με άλλα συνδικάτα.

Πηγή: ΠΡΙΝ