Λευκωσία
του Κώστα Συριώτη
Μετά το πρώτο περήφανο «ΟΧΙ», αποτέλεσμα
κυρίως των αυθόρμητων
λαϊκών αντιδράσεων, η Κυπριακή πολιτική ηγεσία στο σύνολο
της, με διαφορετικές ταχύτητες η κάθε πλευρά της, αντί να προσχωρήσει θαρραλέα
μπροστά, αναδιπλώθηκε
άτακτα!
Πρώτος και καλύτερος στην άτακτη υποχώρηση ο
ανεκδιήγητος μνημονιακός
και φανατικός Ανανιστής Ν. Αναστασιάδης
Η Κυπριακή Βουλή, την Παρασκευή (23/3/13) το
βράδυ, ψήφισε, με διαδικασίες εξπρές, εννιά επείγοντα νομοσχέδια. Τα
περισσότερα με ευρεία συναίνεση, όπως αυτό για το Ταμείο Αλληλεγγύης
που το ψήφισε και το ΑΚΕΛ και άλλα , όπως η διάσπαση της Λαϊκής Τράπεζας,
με πλειοψηφία και με το ΑΚΕΛ να απέχει (!). Το Σάββατο
(23/3) αναμένεται να ψηφισθεί, επίσης, νομοσχέδιο που κατά πάσα πιθανότητα θα «κουρεύει»
κατά 20-25%
τις άνω των 100
χιλ. καταθέσεις στην Τράπεζα Κύπρου (βλ. ρεπορτάζ εδώ).
Η αναδίπλωση της Κυπριακής ηγεσίας μετά το ηχηρό
«ΟΧΙ»
της Κυπριακής Βουλής στο Eurogroup, μοιάζει, ίσως, με βατερλώ.
Η Κύπρος είναι έτοιμη να πράξει τα πάντα προκειμένου
να μην διακινδυνεύσει μια σύγκρουση με τη Γερμανική ΕΕ/ ΔΝΤ και πιθανή έξοδο από
την ευρωζώνη.
Φτάνει στο σημείο να προτείνει την καταλήστευση των
ασφαλιστικών ταμείων και των συντάξεων, την υποθήκευση του ενεργειακού της πλούτου,
το εκ των προτέρων «κλείσιμο» μιας μεγάλης τράπεζας όπως της Λαϊκής,
ακόμα και κούρεμα
των μεγάλων καταθέσεων έως και 20%, (ενώ πολλοί, πρίν, δεν
σήκωναν κουβέντα
για «κούρεμα»
10%,)
μόνο και μόνο για να βρεθεί μια φόρμουλα συνεννόησης και συμφωνίας
με την τρόικα.
Η Κυπριακή ηγεσία αναδιπλούμενη
τελεί υπό πανικό
και κινδυνεύει να δεχθεί όρους πολύ χειρότερους από την πρώτη απόφαση
του Eurogroup.
Είναι αδιανόητο και εξωφρενικό
να αποδεχθεί η Κύπρος την απόφαση του Eurogroup και μάλιστα σε πολύ
χειρότερη έκδοση και να φτάσει στο σημείο να πληρώσει το αστρονομικό
για τα Κυπριακά δεδομένα ποσό των 17 δις (10 δις δάνειο από τρόικα και
7 δις από την καταλήστευση του Κυπριακού λαού και ίσως από «κούρεμα»
καταθέσεων) στους τραπεζίτες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και
ταυτόχρονα ούτε
καν να αποφύγει αλλά να εισέλθει, άβουλη και μοιραία,
στην κηδεμονία
της τρόικας
και τον φαύλο
κύκλο των μνημονίων.
Ένα τέτοιο σχέδιο και η πιο άθλια και εξανδραποδισμένη
αποικία
δεν θα το υιοθετούσε
.
Πολύ περισσότερο, που ένα τέτοιο σχέδιο όχι
μόνο είναι βέβαιον
ότι δεν
θα έχει κανένα αποτέλεσμα αλλά και είναι πιθανόν να μην έχει και καμία
στοιχειώδη
λειτουργικότητα
και αποτελεσματικότητα από την Τρίτη (26/3), μόλις ανοίξουν ,αν ανοίξουν,
οι Κυπριακές Τράπεζες.
Το τραγικό συμπέρασμα από τις Κυπριακές εξελίξεις,
κάτι που αφορά
και την Ελλάδα και την ελληνική Αριστερά, είναι ότι δεν μπορείς να
αμφισβητήσεις την τρόικα (ΕΕ, ΔΝΤ) και πολύ περισσότερο να ακυρώσεις
τις μνημονιακές απαιτήσεις της, αν δεν είσαι έτοιμος και να το εννοείς,
να συγκρουσθείς
και με την ευρωζώνη
και να ακολουθήσεις την πορεία του εθνικού νομίσματος.
Δυνάμεις που αμφισβητούν την τρόικα δεν
μπορούν όχι μόνο να τη διώξουν αλλά ούτε καν να διαπραγματευτούν σοβαρά
μαζί της, αν
δεν διαθέτουν πρόταση εξόδου από την ευρωζωνική
φυλακή.
Μια δύναμη που θέλει να ακυρώσει
τα μνημόνια,
είναι καλύτερα να μην το επιχειρήσει, αν δεν είναι ταυτόχρονα αποφασισμένη να βγει εκτός
ευρωζώνης και να ακολουθήσει μια νεά προοδευτική
πορεία
μετασχηματισμού.
Διότι όποια χώρα τολμήσει να αμφισβητήσει
τρόικα
και μνημόνια,
ενώ δεν έχει καμία βούληση και τρέμει την έξοδο από το ευρώ, τότε
θα επιστρέψει
στις μνημονιακές δεσμεύσεις με ακόμα χειρότερους και επονείδιστους
όρους.
Αυτό, δυστυχώς, έκανε η Κυπριακή κυβέρνηση
με την απόφαση του Eurogroup και σε εκείνο ή τον άλλο βαθμό όλες σχεδόν οι πολιτικές
δυνάμεις της Κύπρου και του ΑΚΕΛ, δυστυχώς, συμπεριλαμβανομένου.
Ενώ οι πολιτικές δυνάμεις είπαν, όπως το είπαν, «ΟΧΙ» στο Eurogroup,
επειδή δεν
είχαν προετοιμασθεί ούτε ήταν σε θέση να απειλήσουν σοβαρά για
έξοδο από το ευρώ, υπέκυψαν άτακτα στους εκβιασμούς και
επέστρεψαν στο «στόμα του λύκου» κάτω από χειρότερους και πλέον ταπεινωτικούς
όρους.
Είναι αλήθεια ότι ΕΕ/Γερμανία/ΔΝΤ και η κατάπτυστη
κυβέρνηση
Σαμαρά έστειλαν στο «γκρεμό» την Κύπρο με
την απόφαση του Eurogroup.
H Κύπρος, όμως, μπορούσε να αποφύγει τον Καιάδα.
Μπορούσε να τον αποφύγει, αν το πρώτο «ΟΧΙ»
το συνόδευε
με την εξαγγελία
ότι θα προχωρούσε
αυτό το «ΟΧΙ»
μέχρι τέλους
και με οποιοδήποτε προσωρινό τίμημα ή προσωρινή θυσία.
Όμως αυτήν τη θέση δεν την πρότεινε επισήμως
καμιά, σχεδόν, πολιτική δύναμη στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Αντίθετα, η κυπριακή κυβέρνηση έσπευσε,
ως έτοιμη από καιρό, στον εξανδραποδισμό - ενώ η ελληνική κυβέρνηση της
έστελνε τελεσίγραφο
ωρών να επιστρέψει στο σφαγείο ΕΕ/ΔΝΤ και να συμφωνήσει, το
είδος της λαιμητόμου
που θα την καρατομήσει.
Και η Κύπρος αποφάσισε να επιλέξει, μάλλον,
τη χειρότερη
λαιμητόμο και από τα χειρότερα χέρια δημίου. Τα χέρια της τρόικας.
Αυτά είναι τα χάλια σε Αθήνα και Λευκωσία.
Ως πότε θα τα ανεχόμαστε;
πηγή: iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου