Οι κυρίαρχοι ιμπεριαλιστικοί κύκλοι της ΕΕ και οι βρώμικες εγχώριες ελίτ της ευρωπεριφέρειας ζουν με τον εφιάλτη της εξάπλωσης των εξεγέρσεων από την Βορ. Αφρική και τον Αραβικό κόσμο, στον ευρωπαϊκό Νότο.Όσο και αν οι συνθήκες στις νότιες ευρωπαϊκές χώρες και οι αναλογίες είναι πολύ πιο διαφορετικές, η κρίση και οι πολιτικές κοινωνικής λεηλασίας που εφαρμόζονται εξωθούν τις κοινωνίες του ευρωπαϊκού νότου, ιδιαίτερα τις νέες γενιές, σε καταστάσεις αξαθλίωσης και αδιεξόδου όλο και πιο συγγενικές με εκείνες της Βόρειας Αφρικής.
Οι πλέον επιρρεπείς σε εξεγερσιακές εξελίξεις θεωρούνται χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ελλάδα αλλά και Ιταλία και στο Βορρά η Ιρλανδία, ενώ πολλοί μιλάνε για το γεγονός ότι η Αγγλία κυριολεκτικά «βράζει» όπως καταδεικνύουν και οι πρωτοφανείς για τα Αγγλικά δεδομένα φοιτητικές κινητοποιήσεις, οι οποίες κλιμακώνονται αυτές τις μέρες.
Χαρακτηριστικές είναι οι τελευταίες πολιτικές αναδιατάξεις, οι οποίες σημειώνονται κάτω από τις λαϊκές πιέσεις και με στόχο να προλάβουν εξεγερτικά κύματα.
Στην Ισπανία, στην οποία η επίσημη ανεργία για πρώτη φορά ξεπέρασε κατά πολύ το 20%, ενώ θεσμοθετήθηκε πρόσφατα η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67, παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός της χώρας σοσιαλιστής, φίλος του Γ. Παπανδρέου Θαμπατερο προκειμένου να εκτονώσει τη λαϊκή οργή, που γιγαντώνεται.
Στην Πορτογαλία, επίσης, κάτω από το βάρος εξουθενωτικών αντεργατικών επιλογών, η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Σόκρατες, συνετρίβη πρόσφατα στις Προεδρικές εκλογές, συμπαρασύροντας, δυστυχώς μαζί της και το «Μπλόκο της Αριστεράς», το οποίο έκανε το «λάθος» να στηρίξει κοινό υποψήφιο με τους σοσιαλιστές. Είναι ισχυρότατοι οι κύκλοι του Πορτογαλικού κατεστημένου, οι οποίοι για να αποφύγουν απρόβλεπτες κοινωνικές «εκτροπές» προωθούν συναινετικές κυβερνητικές «λύσεις» Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς.
H χώρα, όμως, την οποία οι κυρίαρχοι της ΕΕ και των ΗΠΑ, μαζί με την παραδομένη εγχώρια πολιτική και οικονομική ελίτ, τρέμουν κυριολεκτικά για απρόβλεπτες κοινωνικές διεργασίες, είναι η Ελλάδα.
Κι αυτό πολύ περισσότερο όταν είναι γνωστό ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα εφαρμοστεί στη χώρα ένα δεύτερο κύμα, στο όνομα της «ελεγχόμενης» αναδιάθρωσης του χρέους, μέτρων λεηλασίας, ίσως, χειρότερο από το πρώτο!
Χαρακτηριστικό αυτού του φόβου των κυρίαρχων κύκλων της χώρας μας για την ενδεχόμενη κοινωνική εξέγερση, ήταν η στάση των κυβερνώντων απέναντι στους μετανάστες απεργούς πείνας της Νομικής Σχολής.
Αν η κυβέρνηση έκανε, σχεδόν, το «παν» για να υπάρξει μια ειρηνική έξοδος των μεταναστών από τη Νομική Σχολή, πέρα των πολλών άλλων, ήταν και από το φόβο ότι μια βίαια εκκένωση θα μπορούσε να πυροδοτήσει εξεγερσιακές καταστάσεις όχι μόνο ανάμεσα στους ξένους, που βρίσκονται στη χώρα μας αλλά κυρίως στην ελληνική νεολαία!
Αυτήν την ώρα, που ο αραβικός κόσμος σείεται και η ευρωζώνη αποσυντίθεται, όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς στη χώρα οφείλουν να συμπαραταχθούν σε ένα πολύ ευρύ ενωτικό αριστερό προοδευτικό μέτωπο, στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, για μεγάλους ενιαίους κοινωνικούς αγώνες με άμεσο στόχο την ΑΝΑΤΡΟΠΗ και προοδευτικές – σοσιαλιστικές εξελίξεις.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς στη χώρα ήρθε η ώρα να δοθούν μπροστά, πέρα από επί μέρους διαφορές, να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να μη χάσουν, μέσα από εσωτερικές άγονες αντιπαραθέσεις, μια νέα ιστορική ευκαιρία για να αλλάξουν τη μοίρα αυτού του τόπου!
Πηγή: iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου