του Γιώργου Δελαστίκ Ο εφιάλτης της βίαιης ανατροπής του καθεστώτος της Αιγύπτου από εξέγερση του λαού υπό την ηγεσία των ισλαμιστών Αδελφών Μουσουλμάνων προκαλεί ρίγη φρίκης στη σπονδυλική στήλη των ηγετών των ΗΠΑ, αλλά και της Ευρώπης, του Ισραήλ και των αραβικών χωρών.
Βλέποντας τις πρωτοφανείς εδώ και τριάντα χρόνια διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος του Χόσνι Μουμπάρακ, οι Αμερικανοί και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι αγωνιούν να δουν τι θα γίνει αύριο Παρασκευή μετά την προσευχή στα τζαμιά - αν θα υπάρξουν δηλαδή διαδηλώσεις και με ποια χαρακτηριστικά.
Αν ποτέ επικρατήσει ισλαμικό καθεστώς στην Αίγυπτο, οι πολιτικές συνέπειες θα γίνουν αισθητές σε όλον τον πλανήτη, στη δε Μέση Ανατολή θα είναι κατακλυσμιαίες. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η Αίγυπτος, με περίπου 85 εκατομμύρια πληθυσμό σήμερα, έχει όσο πληθυσμό έχουν μαζί η Συρία, το Ιράκ, η Σαουδαραβία και όλα τα εμιράτα του Κόλπου.
Το σημαντικότερο είναι η αίγλη και η επιρροή της Αιγύπτου σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο. Όπως η Αίγυπτος του Νάσερ πυροδότησε αλλεπάλληλα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις περισσότερες αραβικές χώρες που σάρωσαν την αποικιοκρατία, έτσι και τώρα μια ισλαμιστική Αίγυπτος θα οδηγήσει σε επικράτηση ισλαμικών καθεστώτων σε πληθώρα αραβικών κρατών, αλλάζοντας ριζικά τους πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων.
Ένα ισλαμικό καθεστώς στην Αίγυπτο θα την απαλλάξει από την απομόνωση στην οποία την έχει οδηγήσει το στίγμα του «προδότη» της Παλαιστίνης εξαιτίας της συμμαχίας της με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ και θα αποκαταστήσει τη θέση της Αιγύπτου ως φυσικού ηγέτη και πολιτικού φάρου του αραβικού κόσμου.
Η αναπόφευκτη ρήξη των σχέσεων του Καΐρου με το Τελ Αβίβ και την Ουάσιγκτον, που θα συνεπιφέρει μια υποθετική επικράτηση των ισλαμιστών στην Αίγυπτο, θα απομονώσει εντελώς το Ισραήλ, καθώς θα οδηγήσει αναπότρεπτα σε ταχύτατη ανατροπή του τυφλά αμερικανόφιλου καθεστώτος και της Ιορδανίας. Αν μάλιστα η Τουρκία συνεχίσει να συμπαρατάσσεται με τους Αραβες, το Ισραήλ θα βρεθεί στη μεγαλύτερη πολιτικοστρατιωτική απομόνωση στην περιοχή από την ίδρυση του κράτους του.
Εξαιρετικά επισφαλής θα καταστεί η επιβίωση και των φιλοαμερικανικών καθεστώτων της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων του Κόλπου, καθώς θα βρεθούν υπό την ασφυκτική πολιτική πίεση της Αιγύπτου, του Ιράν και σίγουρα τότε και του Ιράκ.
Ριζική ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων θα έχουμε και μέσα στην Παλαιστίνη, αφού πλέον η Λωρίδα της Γάζας θα είναι ανοιχτή προς τη φιλική ισλαμιστική Αίγυπτο. Δευτερεύον, αλλά άξιο αναφοράς σημείο είναι και το ότι το Ισραήλ θα περιέλθει σε κατάσταση ενεργειακής ασφυξίας, αφού θα κοπεί ο εφοδιασμός του από την Αίγυπτο σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Αν μάλιστα σφυρηλατηθεί και κάποια συμμαχία Αιγύπτου - Ιράν - Ιράκ με την Τουρκία να συμπορεύεται με τη συμμαχία αυτή σε κάποια θέματα, ο γεωπολιτικός χάρτης της Μέσης Ανατολής θα ανατραπεί εκ βάθρων.
Εννοείται ότι καθόλου άνετα δεν θα αισθάνεται και η Ευρώπη με μια πληθώρα ισλαμικών καθεστώτων στις απέναντι ακτές της Μεσογείου.
Είναι εξόφθαλμο ότι επικράτηση των ισλαμιστών στην Αίγυπτο συνιστά ισχυρότατο πολιτικό σεισμό. Μια τέτοια προοπτική δεν αποτελεί αποκύημα πολιτικής φαντασίας. Κάθε άλλο. Ολοι οι έχοντες γνώση του θέματος ξέρουν ότι η μοναδική οργανωμένη πολιτική δύναμη της αντιπολίτευσης στην Αίγυπτο είναι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι.
Ο Μουμπάρακ έχει σφάξει χιλιάδες και έχει φυλακίσει δεκάδες χιλιάδες στελέχη, μέλη και οπαδούς της οργάνωσης αυτής, προσπαθώντας να κρατήσει με τα δόντια τον έλεγχο της κατάστασης.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2005, κάτω από την πίεση των Αμερικανών, ο Μουμπάρακ επέτρεψε να πάει στην αντιπολίτευση το 20% των εδρών - και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι τις πήραν όλες, παρουσιάζοντας μάλιστα τους υποψηφίους τους ως ανεξάρτητους για να μην ταπεινώσουν το καθεστώς. Στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010 ο Μουμπάρακ άλλαξε γραμμή, η νοθεία του ξεπέρασε κάθε όριο και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι αποσύρθηκαν από τις εκλογές - από 88 βουλευτές δεν έχουν κανέναν! Το σκηνικό της τελικής αναμέτρησης έχει στηθεί!...
Αδιέξοδο
Στραγγαλίζει τις αστικές δυνάμεις
Η προσπάθεια ομαλής διαδοχής του Μουμπάρακ προσκρούει στην ακόρεστη δίψα του για εξουσία, η οποία στραγγαλίζει εν τη γενέσει της κάθε εναλλακτική αστική λύση. Οι Αμερικανοί προσπάθησαν να προωθήσουν πέρυσι ως πρωθυπουργό τον αστό Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, πρώην πρόεδρο της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας και τιμημένο με Νόμπελ Ειρήνης το 2005. Γύρισε τον Φεβρουάριο του 2010 στην Αίγυπτο όπου έγινε δεκτός σαν ήρωας, αποκατέστησε γέφυρες συνεργασίας με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους για να τους ενσωματώσει σταδιακά στο σύστημα εξουσίας, μάζεψε μαζί τους σχεδόν ένα εκατομμύριο υπογραφές για εκδημοκρατισμό. Μάταιος κόπος. Ο Μουμπάρακ τον εξανάγκασε τελικά σε αποχή από τις εκλογές.
Πηγή: http://www.iskra.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου