14/10/13

Αδιαμεσολάβητοι φοιτητικοί ταξικοί αγώνες σε κάθε σχολή

Σκέψεις πάνω στο φοιτητικό συνδικαλισμό

Ένα πολύ συνοπτικό κείμενο για το συνδικαλισμό στα πανεπιστήμια, με αφορμή και τις κινητοποιήσεις που γίνονται.

Το εκπαιδευτικό σύστημα, στον καπιταλισμό αποτελεί έναν από τους πλέον κομβικής σημασίας ιδεολογικούς μηχανισμούς του.

Ειδικότερα ο θεσμός της ανώτατης εκπαίδευσης εξυπηρετεί το κεφάλαιο και το κράτος με πολύ αποτελεσματικό τρόπο.

Πέρα από την προώθηση των κυρίαρχων ιδεολογιών, ο θεσμός αυτός παράγει και κέρδος για τους καπιταλιστές μέσω διάφορων ερευνών και προγραμμάτων.

Σε αυτό, λοιπόν, το αστικό πανεπιστήμιο οργανώνονται και δρουν ομάδες (παρατάξεις, σχήματα, στέκια) διαφόρων «αποχρώσεων» και πεποιθήσεων, που η καθεμία έχει διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας και διαφορετικούς σκοπούς.
Οι καθεστωτικές φοιτητικές παρατάξεις (ΠΑΣΠ,ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) και διάφορες άλλες με ακροδεξιό-φασιστικό λόγο ντυμένο με «ανεξάρτητο μανδύα» φιλικά προσκείμενες κυρίως στη δεύτερη, συνθέτουν το τοπίο των συντηρητικών δυνάμεων στις σχολές.

Αυτές οι δυνάμεις αποτελούν αδιαμφισβήτητα όργανο του συστήματος, καθώς εμποδίζουν και συκοφαντούν αγώνες και διεκδικήσεις, αναπαράγουν συνεχώς τον ατομικισμό, τον ανταγωνισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό και δέχονται αδιαμαρτύρητα, τις περισσότερες φορές, τις μεταρρυθμίσεις που κάνει το κράτος προκειμένου να καταστήσει πιο επικερδές για τους μεγαλοεπιχειρηματίες το πανεπιστήμιο. 

Tις όποιες φορές διαφωνούν με κάποιο σχέδιο του κράτους, οι αντιστάσεις τους ή είναι μηδαμινές έως ανύπαρκτες ή προσπαθούν μάταια να πιέσουν με άκρως θεσμικές λύσεις όπως απλές επιστολές.

Οι παρατάξεις αυτές δεν στοχεύουν στην δημιουργία ενός δυναμικού φοιτητικού και ενός ευρύτερα κοινωνικού κινήματος ανατροπής, καθώς ο ρόλος τους είναι να παθητικοποιούν τους φοιτητές και να εκφυλίζουν κάθε συλλογική διαδικασία αμφισβήτησης του υπάρχοντος.

Από την άλλη πλευρά, στο πανεπιστήμιο υπάρχουν και φωνές αντίστασης στα σχέδια του κράτους, με ταξική ανάλυση, που θέτουν πιο ειλικρινείς προβληματισμούς σε σχέση με τις παραπάνω ενσωματωμένες στο σύστημα παρατάξεις. Όμως για μας δε σημαίνει πως οτιδήποτε εναντιώνεται στους κρατικούς σχεδιασμούς, προτάσσει ταυτόχρονα και μια ουσιαστική λύση.

Προβληματικό σημείο διαδραματίζει η λογική της ανάθεσης και της πρωτοπορίας πάνω στην οποία στηρίζονται διάφορες αριστερές παρατάξεις, αυτό εκδηλώνεται και μέσω της λειτουργίας τους αλλά και μέσω των εκλογών. Αυτές οι λογικές κρατούν δέσμιο το κίνημα και δεν δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε μαζικοποιηθεί και να δυναμώσει και να γίνει πραγματικός παράγοντας ανατροπής, δεδομένου του ότι ο φοιτητής δεν κάνει τον αγώνα δικιά του υπόθεση αλλά ελπίζει σε σωτήρες.

Θεωρούμε πως το ουσιαστικό βήμα για συνεπή και συνεχή οργάνωση των φοιτητών με ταξικά κριτήρια, είναι η δημιουργία περισσότερων αντι-ιεραρχικών, συλλογικών και αυτόνομων δομών, μακριά από λογικές αντιπροσώπευσης και ιδιώτευσης.

Δομές, οι οποίες θα αποφασίζουν με συνδιαμόρφωση και δε θα είναι ουρά κανενός πολιτικού φορέα, θα παρεμβαίνουν σε κάθε δυνατή περίπτωση, θα συνδέονται μεταξύ τους και θα συντονίζονται έτσι ώστε η απάντηση να είναι συνολικότερη και αποτελεσματικότερη, θα θεωρούν σημαντικές τις μερικές διεκδικήσεις αλλά δε θα μένουν εκεί διότι θα έχουν ως απώτερο στόχο την κατάργηση αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος και την οικοδόμηση μιας αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας.

ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΗ

ελευθεριακή τοπογραφία - χαρτογραφώντας την κοινωνική απελευθέρωση

πηγή: eleutheriakitopografia.espivblogs.net

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου