Κόλαση μέτρων λόγω κατάρρευσης προϋπολογισμού!

του Βασίλη Γάτσιου

Ο φαύλος κύκλος της λιτότητας και της φοροεπιδρομής σε μισθωτούς, συνταξιούχους και μικρομεσαία στρώματα, σε συνδυασμό με τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, οδηγεί σε όλο και βαθύτερη ύφεση, εντείνοντας το αδιέξοδο. 

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιούροστατ που δεν έχουν ακόμα οριστικοποιηθεί, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν είχαν πλεόνασμα 900 εκατ. ευρώ όπως είχε υπολογιστεί, αλλά 500 εκατ. έλλειμμα με αποτέλεσμα το έλλειμμα να ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ, έναντι 9,5% του στόχου. 

Υστέρηση παρουσιάζουν και τα έσοδα του προϋπολογισμού κατά το πρώτο 3μηνο του 2011, γεγονός που έχει σημάνει συναγερμό στο οικονομικό επιτελείο, προκαλώντας νέο φοροεισπρακτικό αμόκ.  

Έτσι αναμένονται να αποφασιστούν νέα μέτρα ύψους τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ για να καλυφτεί η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού. Ενώ και επιπλέον μέτρα θα παρθούν για να καλυφθεί το έλλειμμα του 2010 μόλις οριστικοποιηθούν τα στοιχεία για το ακριβές ύψος του. 

Σε συνεργασία με την τρόικα, που αναμένεται στην Αθήνα τις επόμενες μέρες, η κυβέρνηση εκτός από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δισ., ετοιμάζει και πακέτο μέτρων 22 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012-2015, το οποίο θα φέρει για ψήφιση στη Bουλή μέσα στον Απρίλιο και θα περιλαμβάνει: συγχωνεύσεις -καταργήσεις νοσοκομείων και δημοσίων επιχειρήσεων, μείωση - κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων μέσω της εφαρμογής των «εισοδηματικών κριτηρίων», με πρώτο «θύμα» το επίδομα ανεργίας. 

Αυξήσεις των τιμολογίων ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ., νέο αντιασφαλιστικό, μειώσεις σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, απολύσεις συμβασιούχων αλλά και υπαλλήλων με συμβάσεις αορίστου χρόνου μέσω της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου. 

Μετατροπή του 1 προς 5, σε 1 προς 7 για τη σχέση προσλήψεων - αποχωρήσεων στο Δημόσιο με επέκτασή του και σε νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία, δήμους, νομικά πρόσωπα δημόσιου δικαίου κ.λπ. Αύξηση των ετών που ισχύουν για την αλλαγή μισθολογικής κλίμακας από δυο σε τρία έως πέντε έτη. Σύνδεση των μισθών με την παραγωγικότητα. 

Φορολογικά κίνητρα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου των επενδύσεων στα πρότυπα του φάστ τρακ. Διεύρυνση της βάσης του ΦΠΑ, με την κατάργηση των πολύ χαμηλών συντελεστών που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου και τη μεταφορά προϊόντων με συντελεστή ΦΠΑ 13% στο 23%. Περικοπή και κατάργηση φοροαπαλλαγών.

Πραγματική κόλαση χωρίς υπερβολή, για τους μισθοσυντήρητους και τα μικρομεσαία στρώματα. Θα οδηγήσουν σε απόλυτη εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού, καθιστώντας ταυτόχρονα τη χρεοκοπία αναπόφευκτη. Και όλα αυτά γίνονται στο όνομα της μείωσης του ελλείμματος και του τοκογλυφικού δημόσιου χρέους που οφείλονται στις επιδοτήσεις και τις φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο παροξύνθηκε λόγω των 108 δισ. ευρώ που έχουν δοθεί μέχρι τώρα στις τράπεζες για να μην καταρρεύσουν. 

Ελλείμματα και χρέη τα οποία τα ‘χουν πληρώσει δυο και τρεις φορές οι εργαζόμενοι χωρίς να έχουν καμία απολύτως ευθύνη για τη δημιουργία τους. 

Η ουσία όμως της πολιτικής κυβέρνησης - ΔΝΤ - ΕΕ, με τη σύμπλευση της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και της Ντόρας, βρίσκεται στη στρατηγικού χαρακτήρα προσπάθεια του κεφαλαίου να ξεπεράσει την κρίση μέσω των αναδιαρθρώσεων που κάνει σε όλους τους τομείς και πρωτίστως στον τομέα της εργασίας, με στόχο να αντιστρέψει την πτωτική τάση του μέσου ποσοστού κέρδους που οδήγησε στην ιστορικών διαστάσεων δομική κρίση του καπιταλισμού που βιώνουμε σήμερα. 

Αυτό απαιτεί και προϋποθέτει την κατάργηση των εργασιακών σχέσεων όπως τις γνωρίσαμε μέχρι τώρα. Απαιτεί και προϋποθέτει τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την πλήρη κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, του οκταώρου. Απαιτεί και προϋποθέτει τη γενίκευση της ευέλικτης - ελαστικής εργασίας. 

Απαιτεί και προϋποθέτει επίσης την κατάργηση του έμμεσου μισθού, δηλαδή, την κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης και κάθε έννοιας δημόσιου αγαθού. Γι αυτό άλλωστε και τα μέτρα που παίρνονται στην Ελλάδα θα εφαρμοστούν σε όλες τις χώρες της ΕΕ με τις αποφάσεις που πάρθηκαν στη σύνοδο κορυφής της 25η Μαρτίου. Αποδείχτηκε από τις αποφάσεις αυτές ότι η Ελλάδα του Mνημονίου και της τρόικας λειτούργησε πιλοτικά για την εφαρμογή των μέτρων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. 

Αν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις περάσουν θα επιφέρουν ένα πλήγμα ιστορικών διαστάσεων και στρατηγικού χαρακτήρα στις δυνάμεις της εργασίας που θα σημάνει την οπισθοδρόμηση του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς στο σύνολό τους, για μακρύ και απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Οι ραγδαίες αυτές αλλαγές, μαζί με τις τάσεις συντηρητικοποίησης γεννούν και ενισχύουν και τις τάσεις αμφισβήτησης και απονομιμοποίησης αυτής της πολιτικής στις συνειδήσεις πολλών εργαζομένων. Όλο και περισσότεροι κατανοούν την αναγκαιότητα της συνολικής σύγκρουσης με την πολιτική της κυβέρνησης - ΔΝΤ-ΕΕ, ως προϋπόθεσης για την ίδια τους την επιβίωση.

Πηγη: http://www.prin.gr/