«Η χούντα δεν τελείωσε το '73»: Ελάτε να τη ρίξουμε σε τούτη την πλατεία...

Η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μας βρίσκει αντιμέτωπους με ένα καθεστώς κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας που επιχειρεί να εδραιώσει, δια πυρός και σιδήρου, την οικονομική δικτατορία των αγορών, του χρήματος και του κεφαλαίου.

Έχοντας απέναντί τους τη διαρκή, πολύμορφη, πρωτόγνωρη και ανεξέλεγκτη αμφισβήτηση και οργή της κοινωνίας που την σέρνουν σε μακρόχρονη εξαθλίωση, επιστράτευσαν όλο το συρφετό του αστικού πολιτικού συστήματος, μέχρι και ανοιχτά φασιστικές δυνάμεις, σε μια κυβέρνηση κοινωνικού πολέμου μέχρις εσχάτων.

Καταρρέει, έτσι, η οποιαδήποτε ψευδαίσθηση πολιτικής αντιπροσώπευσης μέσα από το κοινοβούλιο, καθώς εγκαταλείπονται τα προσχήματα και η διακυβέρνηση περνάει απευθείας στα χέρια των αφεντικών, όπως δείχνει και το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού-τραπεζίτη. 

Πρόκειται  για στυγνή κυριαρχία πάνω στην κοινωνία, για κατάπνιξη κάθε δυνατότητας κοινωνικού αυτοκαθορισμού και πραγματικής ελευθερίας, για συνδυασμό του θεάματος της κοινοβουλευτικής απάτης και της άγριας κρατικής καταστολής.

Είναι φανερό περισσότερο από ποτέ, ότι ο εχθρός βρίσκεται εδώ, όχι σε κάποια πρεσβεία, αλλά στις διαδοχικές κυβερνήσεις της κοινωνικής λεηλασίας, στη βουλή του υπηρετικού προσωπικού της οικονομικής ολιγαρχίας, στο κράτος που οργανώνει τον πόλεμο ενάντια την κοινωνία. 

Εκεί, άλλωστε, βρίσκονται και οι διεθνείς εντολοδόχοι του κεφαλαίου, που υπό τη μορφή οργανισμών όπως η ΕΕ στηρίζουν και συντονίζουν την αφαίμαξη και την καταστολή της κοινωνίας.

Σε αυτές τις συνθήκες, δεν έχει νόημα μια εθιμοτυπική λιτανεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μπορεί να βγει από τα μουσεία της κρατικής διαστρέβλωσης και της κομματικής καπηλείας μόνο αν τροφοδοτήσει τη σημερινή εξέγερσή μας απέναντι σε όλους όσοι μας κλέβουν τη ζωή.

Οι κινητοποιήσεις του περασμένου διαστήματος, όπως κορυφώθηκαν στις πλατείες, στις μεγάλες απεργίες και συγκεντρώσεις και στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, σηματοδότησαν το νέο που έρχεται. 

Ο αγώνας είναι πρωτίστως αγώνας για αληθινή δημοκρατία ενάντια στο απολίθωμα της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας, για την άμεση δημοκρατία όπου η κοινωνία θα πάρει όλες τις συνθήκες της ζωής στα χέρια της.

Δεν τους αναγνωρίζουμε, δεν υπακούμε. Συγκρουόμαστε και τους ανατρέπουμε, αντιπαρατάσσοντας τη δική μας κοινωνική αντι-εξουσία, την αυτοκυβέρνηση των λαϊκών συνελεύσεων σε κάθε χώρο δουλειάς, κατοικίας, σπουδών.

Δεν υποκύπτουμε στους εκβιασμούς του χρέους, της παραμονής στο ευρώ, ή της επιστροφής στη δραχμή.

Τους χρεωκοπούμε, οργανώνοντας τις δικές μας αντιδομές μιας κοινωνικής αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας.

Γι' αυτό καλούμε η πορεία να πάει και να μείνει στη Βουλή, μετατρέποντας στην πράξη την πορεία του Πολυτεχνείου σε αναμέτρηση με τη «νέα» κυβέρνηση και συνολικά με το καθεστώς της κοινωνικής εκμετάλλευσης και λεηλασίας.

Προσυγκέντρωση στις 17 Νοέμβρη: 3:00 μ.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος

πηγή: εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ