Η Ελλάδα "κρύβει" το πραγματικό πρόβλημα- Το ηφαίστειο του Ιταλικού χρέους απειλεί

του Γιώργου Σαρρή

Την ώρα που το κακόγουστο σόου γύρω από την νέα κυβέρνηση της Ελλάδας  καλά κρατεί, και εκατοντάδες δημοσιογράφοι και τεχνικοί σπρώχνονται για μια φωτογραφία ή δήλωση μπροστά από τη Βουλή, το πραγματικό επίκεντρο της κρίσης ετοιμάζεται από την Ιταλία να δώσει σεισμό απροσδιόριστου μεγέθους.
 

Η Αίτνα των αγορών κοχλάζει καθώς 2 τρις κρατικού χρέους έχουν ήδη ξεφύγει από τα όρια. Τα Ιταλικά σπρεντς με νέα ξέφρενη άνοδο και σήμερα κινούνται στις 485-490μ.β. δίνοντας επιτόκιο 6,6%-6,8% για την Ιταλία που βρίσκεται και σε πολιτική κρίση.
 

Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα μπήκε στο μηχανισμό στήριξης με τα επιτόκια δανεισμού της στο 6%. Η Ιταλία σήμερα καλπάζει προς το 7%  εν μέσω κυβερνητικής κρίσης που δεν δείχνει διέξοδο. Το 6,60%-6,80% είναι ένα επιτόκιο που κάνει το ιταλικό χρέος μη εξυπηρετήσιμο και μετατρέπει την πιθανότητα προσφυγής σε μηχανισμό στήριξης σε απόλυτη βεβαιότητα.

Η Ιταλία με απλά λόγια την επόμενη φορά που θα βγει στις αγορές για δανεισμό θα δανειστεί με περίπου 7%(με τα σημερινά δεδομένα) ενώ η ανάπτυξή της είναι στο 0! Αυτό σημαίνει υποχρεωτικά ότι οι αγορές θα προχωρήσουν σε αρνητικές εκθέσεις και υποβαθμίσεις προειδοποιώντας τους επενδυτές.
 

Και θα το κάνουν όχι για να επιτεθούν στην Ιταλία όπως λένε σήμερα οι Ιταλικές εφημερίδες αλλά γιατί αυτή είναι η δουλειά τους. Το Ιταλικό χρέος από το 120% είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα φουσκώσει κι άλλο και βέβαια δεν περιμένει κανείς κάποιοι να κάνουν τα στραβά μάτια.
 

Έτσι και η Ιταλία θα μπει στον γνωστό φαύλο κύκλο μέτρων λιτότητας-ύφεσης αφού αυτή εξακολουθεί να είναι η απαίτηση των σωτήριων μηχανισμών ΕΕ-ΔΝΤ. Το αποτέλεσμα βέβαια τέτοιων πολιτικών δεν μπορεί να είναι άλλο από του σκάσιμο του υπέρογκου Ιταλικού χρέους  με όποιες συνέπειες θα έχει αυτό. Είναι άλλο το μέγεθος των 350δις της Ελλάδας και άλλο τα 2τρις της Ιταλίας. 

Η Ιταλία δεν σώζεται από το EFSF όπως τουλάχιστον είναι σήμερα.

Από όσα έχουν ως τώρα συμφωνηθεί για τον τρόπο λειτουργίας του EFSF -που υποτίθεται ότι θα "καλύπτει" τις χώρες που θα καίει  η λάβα του χρέους-, η Ιταλία εφόσον μπει στο μηχανισμό στήριξης δεν μπορεί να συμμετέχει στο ΕFSF. 

Αυτό όμως σημαίνει ότι το κομμάτι της δικής της συμμετοχής θα πρέπει να αναλάβουν οι υπόλοιποι εναπομείναντες αξιόχρεοι. 

Δηλαδή οι υπόλοιπες χώρες παίρνουν στην πλάτη τους και την Ιταλία αλλά και τη συμμετοχή της στη διάσωση των άλλων χωρών που ήδη έχουν πέσει(Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία). Το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι άλλο από αρνητικές εκθέσεις και προβλέψεις και για τις ως σήμερα "απρόσβλητες" από την ασθένεια του χρέους  χώρες, όπως π.χ. η Γαλλία ενώ η πτώση του Βελγίου πρέπει να θεωρείται βέβαιη.
 

Ο χορός του Ζαλόγγου για το ευρώ (με απρόβλεπτες συνέπειες για το Παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα) έχει ξεκινήσει ενώ την ίδια στιγμή τα Παγκόσμια ΜΜΕ προσπαθούν ρίχνοντας όλα τα φώτα στην Ελλάδα να αποφύγουν το αναπόφευκτο.
 

Εννοείται ότι μια ολοκληρωτική πτώση της Ελλάδας (π.χ. πραγματοποίηση της απειλής-μπλόφας για εκπαραθύρωση από το Ευρώ) θα ήταν ένα πραγματικό άνοιγμα της πόρτας της κόλασης εδώ και τώρα για την Ευρώπη. Πιστεύω πως όλοι καταλαβαίνουν ότι οποιαδήποτε "δόνηση" πόσο μάλλον "έκρηξη- στην περιοχή του παραπαίοντος οικοδομήματος του ευρώ μπορεί εύκολα να προκαλέσει την κατάρρευσή του.

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι όποια κυβέρνηση προκύψει και τώρα και αργότερα θα πρέπει να έχει σαν πρώτο της μέλημα την προετοιμασία για την μετά ευρώ εποχή.
Ακόμη κι αν γινόταν ένα θαύμα που θα έσωζε τελικά το ευρώ, δεν είναι δυνατόν  μια κυβέρνηση σε μια χώρα όπως η Ελλάδα να επιμένει στην κταστροφική πολιτική της ευρωζώνης.
 
Η Ελλάδα επομένως έπρεπε να συζητάει ήδη για την νομισματική και πολιτική της ανεξαρτησία.

Πηγή: http://giorgossarris.blogspot.com/