Μέχρι πότε θα επιτρέπουμε στην αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό να διεξάγει μόνη της ταξικό πόλεμο;

Καλός μαθητής του Γκέμπελς ο Α. Σαμαράς

του Γ.Γ

Χωρίς περικοκλάδες, σκόπιμες λεκτικές ασάφειες, και αφηρημένες έννοιες –άλλωστε ο Σαμαράς δεν έχει την λεκτική δεινότητα ενός Βενιζέλου- εντελώς κυνικά και ξεκάθαρα, ο πρωθυπουργός στην συνέντευξη που έδωσε στην Μαρία Σπυράκη και δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Ημερησία», αφήνει ξεκάθαρα να διαφανεί μια απ’ τις πρώτες προτεραιότητες της άθλιας συγκυβέρνησης της οποίας ηγείται.

Άμεσα χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι θα στελεχώσουν τις ατέλειωτες στρατιές ανέργων αφού  «δεν χωράει αμφιβολία ότι χρειαζόμαστε μικρότερο Δημόσιο, αλλά και καλύτερο Δημόσιο» όπως μας λέει. Απόλυτη παραπληροφόρηση: Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά διογκωμένος είναι. Βρίσκεται κάτω από τον μέσον όρο της Ένωσης.

Όσο για την παραγωγικότητα τω δημ. υπαλλήλων για «καλύτερο Δημόσιο» που λέει ο Σαμαράς, εδώ θα έπρεπε να του πει κάποιος την λαϊκή ρήση ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί».  Ποιος ελέγχει το κράτος; Οι δημ υπάλληλοι ή η κυβέρνηση; Άσε που η όποια διαφθορά υπάρχει στον δημόσιο τομέα είναι πταίσμα μπροστά στην διαφθορά που διακρίνει το αστικό πολιτικό της χώρας.

Στην τακτική που πρωτολάνσαρε ο Θ. Πάγκαλος –ο ανεκδιήγητος αυτός τύπος που του πληρώνουμε 4 μπάτσους να τον φυλάνε και του διαθέτουμε 2 αυτοκίνητα για τις «κοινωνικές του περατζάδες», όπου πιπιλίζει την καραμέλα για «λιγότερο κράτος»- και ο Σαμαράς μας λέει: «Θυμίζω ότι το Σύνταγμα δεν απαγορεύει να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι που η οργανική τους θέση καταργείται».
Και η υποκρισία του Α. Σαμαρά χτυπάει κόκκινο ονομάζοντας όλη αυτή την μεθόδευση της κυβέρνησης του  «αληθινή τομή στο Δημόσιο σήμερα», χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα τα υπαρκτά προβλήματα του δημόσιου τομέα που έχει απομείνει:
«Πέρα από τους λεγόμενους «επίορκους» - υπάρχουν αρκετοί που είτε έχουν χρησιμοποιήσει πλαστά δικαιολογητικά για να μπουν στο Δημόσιο, είτε δεν πηγαίνουν στην εργασία τους επικαλούμενοι διάφορες δικαιολογίες. Άραγε, δεν είναι πιο αξιοκρατικό τη θέση τους να πάρουν νέοι που έχουν όλα τα προσόντα και πάνω απ' όλα έχουν όρεξη για δουλειά;», υπογραμμίζει στην συνέντευξη του ο πρωθυπουργός. 

Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο τραγικά για τον ελληνικό λαό, θα του κάναμε πλάκα ρωτώντας τον «τι πίνει και δεν μας δίνει»! Όταν μόλις προχτές τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ –που κι αυτά είναι πλασματικά- μας λένε ότι λόγω της εφαρμοζόμενης μνημονικής πολιτικής κάθε μέρα (!) απολύονται σχεδόν 3.500 εργαζόμενοι, όταν το σύνολο των ανέργων έχει ξεπεράσει το ενάμισι εκατομμύριο, ο πρωθυπουργός έχει το θράσος να μας λέει ότι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι! Και ξέρετε πόσοι είναι αυτοί βάσει πάντα των δικών τους στοιχείων; Μόλις 1902!  Όχι δεν είναι αφελής ο Α. Σαμαράς που λέει τέτοιες παπαριές. Καλός μαθητής του Γκέμπελς είναι.
 

Μετά τις αποκαλύψεις, ρολά έριξε το γκεμπελικής έμπνευσης κατασκεύασμα της νεοδημοκρατικής "Ομάδας αλήθειας". Πότε θα καταλάβει ο ελληνικός λαός όλους τους πολιτικούς δήμιους του να τους στείλει στα αζήτητα της ιστορίας.

 

Είναι όλοι τους συνένοχοι στο μεγάλο έγκλημα που συντελείται σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. ΣαμαροΒενιζελοΚουβέληδες είναι η ομάδα κρούσης των καπιταλιστών ντόπιων και ξένων, είναι το εκτελεστικό απόσπασμα που ματώνει καθημερινά τον ελληνικό λαό,
«Εις σάρκαν μία» όπως λέει στην ίδια συνέντευξη του ο Α. Σαμαράς οδηγούν στα τάρταρα το βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων:
«Μικροδιαφωνίες υπάρχουν πάντα κι είναι φυσικό να υπάρχουν. Τρία διαφορετικά κόμματα είμαστε. Αλλά ενωμένοι απόλυτα στον κοινό σκοπό. Μείζων διαφωνία μια μόνο φορά υπήρξε, τον περασμένο Νοέμβριο. Χωρίς οποιεσδήποτε συνέπειες...Δεν υπάρχει «περιστασιακή στήριξη» από τη ΔΗΜΑΡ, ούτε από κανέναν άλλο. Υπάρχει κοινή δέσμευση όλων μας, για μια συμφωνημένη πορεία, στις προτεραιότητες της οποίας συμπίπτουμε όλοι. Κι όπου προκύπτει διαφωνία στα «επί μέρους», συζητάμε τα πάντα και τα λύνουμε...».

Το ζητούμενο είναι μέχρι πότε θα επιτρέπουμε στην αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό να διεξάγει μόνη της ταξικό πόλεμο και να τον κερδίζει σε όλα τα επίπεδα.

Πηγή: tsak-giorgis.blogspot.gr