Βρόμικοι πόλεμοι: Ο κόσμος είναι ένα πεδίο μάχης

Τις «Τρίτες του Τρόμου» στον Λευκό Οίκο, αξιωματούχοι όπως ο John Brenan της CIA, ο αρχιτέκτονας του προγράμματος των drones και υπέρμαχος της επέκτασης των πολεμικών επιχειρήσεων σε όλον τον κόσμο, κάθονται και συζητούν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Οι στόχοι καμιά φορά σημειώνονται σε κάρτες του baseball.

Ο πρόεδρος Ομπάμα, όχι μόνο δεν τήρησε την υπόσχεση λήξης των πολεμικών αμερικανικών επιχειρήσεων στα ανοιχτά μέτωπα, αλλά ενίσχυσε (κατά μερικούς αναλυτές διπλασίασε) σε σχέση με τον προκάτοχό του, τον Μπους, τις πολεμικές επεμβάσεις, ιδίως με μη επανδρωμένα αεροπλάνα (drones).
 

[...] Ο δημοσιογράφος Jerome Starkey, που αποκάλυψε το ρόλο των ΗΠΑ στις επιθέσεις με ρουκέτες, παρέμεινε φυλακισμένος στην Υεμένη, μετά από παρέμβαση του προέδρου Ομπάμα, κατά της απονομής χάριτος! 

Περίληψη της συνέντευξης των Jeremy Scahill και Rick Rowley στο Democracy Now.

Το σχετικό ντοκυμαντέρ του Jeremy Scahill και του Rick Rowley αποκαλύπτει τις κρυμμένες αλήθειες του μυστικού πολέμου των ΗΠΑ σε διάφορες χώρες.
Ο πόλεμος αυτός με τις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς διεξάγεται σήμερα, μακριά από τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά φώτα της δημοσιότητας, επί προεδρίας του «φιλειρηνιστή» Ομπάμα, ο οποίος όχι μόνο δεν τήρησε την υπόσχεση λήξης των πολεμικών αμερικανικών επιχειρήσεων στα ανοιχτά μέτωπα, αλλά ενίσχυσε (κατά μερικούς αναλυτές διπλασίασε) σε σχέση με τον προκάτοχό του, τον Μπους, τις πολεμικές επεμβάσεις ιδίως με μη επανδρωμένα αεροπλάνα (drones) και συνέχισε τις χερσαίες επιχειρήσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου όπως η Υεμένη, η Σομαλία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν κ.λπ.

Η συνέντευξη των Scahill και Rowley στην Amy Goodman από το Democracy Now έγινε με την αφορμή της παρουσίασης του φιλμ τους στα πλαίσια του Sundance Film Festival στη Γιούτα. Στη συνέντευξη αυτή οι δημιουργοί του ντοκυμαντέρ μιλάνε για τις «Τρίτες του Τρόμου» στον Λευκό Οίκο, κατά τις οποίες αξιωματούχοι όπως ο John Brenan της CIA, ο αρχιτέκτονας του προγράμματος των drones και υπέρμαχος της επέκτασης των πολεμικών επιχειρήσεων σε όλον τον κόσμο, κάθονται και συζητούν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Οι στόχοι καμιά φορά σημειώνονται σε κάρτες του baseball, προερχόμενοι από λίστες θανάτου, οι οποίες συνεχώς διευρύνονται και πλέον περιλαμβάνουν χιλιάδες ανθρώπους. Κάπως έτσι έχουν πεθάνει εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι.

Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει πλέον εξουσιοδοτήσει τους μιλιταριστές των ΗΠΑ να χτυπούν στόχους σε περιοχές της Υεμένης και του Πακιστάν, ακόμα κι αν δεν γνωρίζουν την ταυτότητα των υποψήφιων θυμάτων! Τα κριτήρια είναι απλά: η ηλικία στράτευσης, η συγκεκριμένη περιοχή και η συγκεκριμένη χώρα. Με άλλα λόγια, το γένος, η ηλικία και ο τόπος αρκούν για να καταστήσουν έναν άνθρωπο εγκεκριμένο από την αμερικανική διοίκηση στόχο, έστω κι αν τίποτε άλλο δεν είναι γνωστό για αυτόν.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται η περίπτωση του μακελειού στο Gardez, πρωτεύουσα της επαρχίας Πάκτια στο Αφγανιστάν. Οι μυστικές υπηρεσίες είχαν την πληροφορία ότι σε ένα σπίτι είχαν συγκέντρωση για να προετοιμάσουν έναν βομβιστή αυτοκτονίας. Η επίθεση στο σπίτι αυτό μέσα στη νύχτα είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο πέντε ανθρώπων, εκ των οποίων τρεις γυναίκες, οι δύο εξ αυτών έγκυες. Ένας από τους δολοφονηθέντες υπήρξε μάλιστα αξιωματικός της αστυνομίας τον οποίον είχαν εκπαιδεύσει οι ΗΠΑ. Αυτό που αποκαλύφθηκε αργότερα είναι ότι η συγκέντρωση εκείνη ήταν για τον εορτασμό της γέννησης ενός παιδιού. Οι επιχειρήσαντες όμως αντί να συνειδητοποιήσουν το φριχτό λάθος τους, έβγαλαν τις σφαίρες από τα σώματα των νεκρών και συνέλαβαν και ανέκριναν τους επιζήσαντες, μεταξύ των οποίων έναν άνδρα ο οποίος είχε προηγουμένως παρακολουθήσει τη δολοφονία της γυναίκας, της αδελφής και της ανιψιάς του από τους εισβολείς! Το ΝΑΤΟ προσπαθώντας να συγκαλύψει το έγκλημα, έβγαλε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία ένοχοι της δολοφονίας ήταν συγγενείς των θυμάτων. Τυχαία έγινε γνωστό αργότερα, από μαρτυρίες και φωτογραφίες ενός γενναίου φωτογράφου, του Jeremy Kelly, ότι ο ίδιος ο επικεφαλής της διοίκησης των ειδικών επιχειρήσεων, ο πολύς ναύαρχος McRaven, επισκέφτηκε το Gardez και το μέρος του στυγερού εγκλήματος, προσφέροντας ένα πρόβατο για θυσία, σύμφωνα με το τοπικό έθιμο, και ζητώντας συγχώρεση από τον αρχηγό της οικογένειας των δολοφονηθέντων. Ο ναύαρχος McRaven είπε «Εμείς το κάναμε αυτό και λυπούμαστε».

Άλλος δημοσιογράφος, ο Jerome Starkey, που αποκάλυψε το ρόλο των ΗΠΑ στις επιθέσεις με ρουκέτες, παρέμεινε φυλακισμένος στην Υεμένη, μετά από παρέμβαση του προέδρου Ομπάμα, κατά της απονομής χάριτος! Ο δημοσιογράφος είχε καταδικαστεί σε πενταετή φυλάκιση ως προπαγανδιστής της Αλ-Κάιντα, παρά τον διεθνή σάλο και τις εκκλήσεις, η δε δίκη του αποκλήθηκε φιάσκο από οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνή ΜΜΕ.

Αυτά και άλλα πολλά για τη δράση των αμερικανικών δυνάμεων σε διάφορες χώρες, τη Σομαλία, το Μάλι, τις 30.000 επιχειρήσεις μόνο στο Αφγανιστάν (!) κ.λπ. μαθαίνουμε στην εν λόγω συνέντευξη.

Ντοκουμέντα όπως τα παραπάνω είναι ιδιαιτέρως σημαντικά, διότι μας δείχνουν για τι είδους εγκλήματα είναι ικανή μια ανεξέλεγκτη διοίκηση και κάθε κυβερνητική εξουσία, εξουσιοδοτημένη εν λευκώ μέσω του υπαρκτού κοινοβουλευτισμού  να αποφασίζει κατά το δοκούν και επί παντός ερήμην των πολιτών.   

Μετάφραση για το Διακυβέρνηση και Πολιτική: πάροικος

Πηγή: democracynow.org