ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ «ΠΑΤΟ» ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΟΗΣ Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ!ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ Η ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!
Η χώρα με τις καταστροφικές επιλογές του Γ. Παπανδρέου βαδίζει, ίσως, στο χειρότερο, τηρουμένων των αναλογιών, χρόνο από τον πόλεμο και ένα από τους πλέον κρίσιμους για να καταδειχθεί αν θα έχει τελικά κάποιο μέλλον.
Κυβερνητική, κομματική, κοινοβουλευτική αποσύνθεση!
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εφαρμόσει τις προαποφασισμένες πολιτικές της και τον προϋπολογισμό του 2011, θα αποτελειώσει, σύμφωνα με νηφάλιους οικονομικούς αναλυτές, ότι έχει απομείνει όρθιο από την οικονομική και κοινωνική ερείπωση που μας περιστοιχίζουν, ενώ και οι στόχοι του προϋπολογισμού για το έλλειμμα και το χρέος είναι αδύνατον να προσεγγισθούν χωρίς νέα μέτρα, τα οποία, όμως, είναι πολιτικά αδύνατον να ληφθούν! Η χώρα έχει εισέλθει σε ένα αδιέξοδο φαύλο κύκλο.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ότι έχει απομείνει από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ, σπαράσσεται κυριολεκτικά από διαλυτικές αντιπαραθέσεις και παραλυτικές ζυμώσεις, οι οποίες κατά τεκμήριο έχουν ένα βαθύτατα νοσηρό και καθόλου γόνιμο προσανατολισμό. Η κύρια δύναμη του ΠΑΣΟΚ, καθόλου ευκαταφρόνητη φυσικά, καθώς χάνει διαρκώς ακόμα και αυτά τα «πελατειακά» του στηρίγματα στις ΔΕΚΟ, είναι ένας μεγάλος κύκλος διορισμένων «μανδαρίνων» και συμβούλων, που κατακλύζουν το κράτος και έχουν μετατραπεί σε μια μεγάλη πληγή για τη χώρα.
Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα χειρότερα αφού τα μόνα που συνδέουν τα κοινοβουλευτικά στηρίγματα της κυβέρνησης είναι το όνομα του Γ. Παπανδρέου (!) και κυρίως η εξουσία, μαζί με τη νομή των προνομίων και των λαφύρων της. Αν και το τελευταίο δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, ωστόσο το κλίμα που διαπερνάει την κοινοβουλευτική ομάδα είναι βαθιά αποπνικτικό, αφού οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ, δεν μπορούν να εμφανισθούν δημοσίως στις περιφέρειές τους, χωρίς να καθυβρίζονται σκαιότατα και να προπηλακίζονται!
Ακόμα και στην κυβέρνηση, αν εξαιρεθεί ένας λεπτότατος κύκλος υπουργών, η δυσαρέσκεια και η γκρίνια παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας. Αρκετοί υπουργοί στέλνουν μηνύματα απόγνωσης και ένας ή δύο έχουν αποστείλει εισηγήσεις με κλίμα «δεν πάει άλλο», ενώ ο Γ. Παπανδρέου επιδιώκει όλο και περισσότερο τη «στεγανοποίηση» του και αποφεύγει να συναντηθεί και με υπουργούς που έχουν «δυσάρεστες» απόψεις.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι συνεχώς το τελευταίο διάστημα οι οικονομικοί υπουργοί αποσαφηνίζουν ότι εφαρμόζουν κυβερνητική και όχι προσωπική πολιτική, δείχνοντας έτσι τον Γ. Παπανδρέου! Ακόμα πιο χαρακτηριστικές είναι οι αλλεπάλληλες εσχάτως δηλώσεις του Α. Λοβέρδου, ο οποίος στηλιτεύει τους υπουργούς που μουρμουρίζουν ότι «ντρέπονται» τονίζοντας απελπισμένα ότι δεν μπορούν να ντρέπονται όσοι κάνουν το «σωστό» για να «σώσουν την πατρίδα»!
ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
Την ίδια ώρα μαζί με το απόλυτο ναυάγιο των μνημονιακών προγραμμάτων έχουμε και τις αποσυνθετικές εξελίξεις στην ευρωζώνη, οι οποίες επενεργούν άκρως δυσμενώς στις ελληνικές οικονομικοκοινωνικές καταστάσεις και ενδεχομένως να οδηγήσουν σύντομα σε διάλυση την ευρωζώνη, ακόμα και μέσα στους πρώτους μήνες του 2011!
Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΣ!
Ταυτόχρονα σε βαθύτατη κρισιακή διαδικασία βρίσκεται η ΝΔ, η οποία από τη μια θέλει να εμφανίζει μια αβαθή αντιμνημονιακή εικόνα, ενώ στην ουσία αλλά και στην πράξη, συναινεί με την κυβερνητική πολιτική, ενώ την ίδια ώρα σπαράσσεται από άγονες εσωτερικές αντιπαραθέσεις και αποσυνθετικές τάσεις!
Και αυτά για να μην αναφερθούμε στο ανεκδιήγητο κόμμα του ΛΑΟΣ, το οποίο ο Θ. Πάγκαλος αναγόρευσε ως το μόνο αξιόπιστο συνομιλητή για το ΠΑΣΟΚ (να τους χαιρόμαστε!) και το οποίο πασχίζει εσχάτως να βγάλει ματαίως από πάνω του τη ρετσινιά του μνημονίου!
ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΤΩΣΗ Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ!
Αυτήν την περίοδο η κυβέρνηση αλλά και η ΝΔ βλέπουν να αποσαρθρώνεται μέσα στην κοινωνία ο πάλαι ποτέ κραταιός δικομματισμός.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατρακυλάνε ασταμάτητα σε μια τροχιά, ίσως, «ελεύθερης πτώσης»!
Το τραγικό είναι ότι η καλπάζουσα κατάρρευση του δικομματισμού οδηγεί πολύ μεγάλα τμήματα των πολιτών είτε στην αμηχανία είτε στην απογοήτευση είτε, ακόμα χειρότερα στο γύρισμα της πλάτης προς πάσα κατεύθυνση.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ 2011!
Όλες οι εξελίξεις υποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση πολύ δύσκολα μπορεί να βγάλει τη νέα χρονιά, ενώ για πολλούς είναι αμφίβολο αν το κυβερνητικό σκάφος είναι αμφίβολο αν θα παραμείνει στην επιφάνεια ακόμα και τους πρώτους μήνες του 2011!
Η κυβέρνηση είναι πιθανό να πειθαναγκαστεί να πάει την 'Άνοιξη σε εκλογές, είτε λόγω εγγενούς αδιεξόδου του προϋπολογισμού, είτε λόγω διαλυτικών εσωκομματικών και εσωκοινοβουλευτικών τάσεων είτε ακόμα εξαιτίας ευρύτερων κοινωνικών αντιδράσεων που μπορούν να προσλάβουν διαστάσεις κοινωνικής έκρηξης ή και εξέγερσης!
ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΕΙΕΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙΣ;
Στόχος μια τυχόν αναγκαστικής προσφυγής στις κάλπες θα είναι η προώθηση ευρύτερων ή ευρύτατων μετεκλογικών μνημονιακών συναινέσεων, ως προϋπόθεση στοιχειώδους συνέχισης των τροϊκανών κατεδαφίσεων!
Στο πλαίσιο αυτής της ευρείας συναίνεσης, η επιδίωξη θα στραφεί όχι μόνο προς τα δεξιά αλλά και στην προσέλκυση δυνάμεων από τα αριστερά! Κύριος στόχος αυτών των συναινετικών προσπαθειών ανεξαρτήτως της τύχης τους, θα είναι η "Δημοκρατική Αριστερά" και οι "Οικολόγοι Πράσινοι", παρά τις έντονες διαφορές στο εσωτερικό τους, πολύ περισσότερο που ο ευρωπαϊκός βραχίονας των τελευταίων στηρίζει κατά βάση μνημονιακού τύπου επιλογές!
ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Μέσα σε συνθήκες λεηλασίας, διάλυσης, εκποίησης αξιών, γενικής κατεδάφισης και νεοαποικιακής παράδοσης της χώρας η μόνη διέξοδος για τη χώρα βρίσκεται προς τα Αριστερά.
Δυστυχώς, όμως, οι αριστερές δυνάμεις για κοινούς αλλά και η κάθε μια για διαφορετικούς λόγους, δεν είναι σε θέση να προσφέρουν με τον πιο αξιόπιστο τρόπο για μια θετική διέξοδο για τη χώρα.
Αυτήν την ώρα όλες οι ηγεσίες της Αριστεράς επωμίζονται μια ιστορική ευθύνη: Είναι πολύ κρίμα να χρεωθούν ιστορικά ως οι ηγεσίες που είδαν να διαλύονται εργασιακές και κοινωνικές κατακτήσεις ενός αιώνα, κερδισμένες με θυσίες και αίμα.
Όλες οι αριστερές δυνάμεις οφείλουν να επιδείξουν τη μέγιστη δυνατή ευθύνη και να συμβάλλουν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο στην ανακοπή και αντιστροφή του σημερινού κατήφορου!
Αυτό σημαίνει ότ πρέπει να αλλάξουν πολλά στην Αριστερά και πρώτα από όλα να ανοίξουν στον αριστερό χώρο καινούργιες καρποφόρες ενωτικές διαδικασίες.
Είναι αδιανόητο ο κόσμος να αποστρέφεται όλο και περισσότερο το δικομματισμό και να βρίσκει "καταφύγιο" κυρίως στο λευκό και την αποχή και όχι στην αριστερά.
Σήμερα αποκτά σημασία εθνικής και λαϊκής επιβίωσης η συμπόρευση και συμπαράταξη όλων των αριστερών δυνάμεων από το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ έως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις άλλες μη-κοινοβουλευτικές αριστερές δυνάμεις, πάνω σε ένα ελάχιστο, σύγχρονο, ριζοσπαστικό και αξιόπιστο κοινό πρόγραμμα προοδευτικής και σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση.
Το πρώτο, βέβαια, που πρέπει να επιτευχθεί είναι να ανακοπούν οι κεντρόφυγες, αν όχι και διαλυτικές, διαδικασίες στο ΣΥΡΙΖΑ και ο τελευταίος, με όλες τις δυνάμεις του, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς αδιαπραγματεύτους όρους, να ξαναβρεί το δρόμο της επανεκκίνησης και δημιουργικής αναζωογόνησής του.
Ταυτόχρονα, οφείλουν γρήγορα να ξεκινήσουν, οι προσπάθειες συνάντησης του ΣΥΡΙΖΑ πρώτα από όλα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις άλλες δυνάμεις της μη-κοινοβουλευτικής Αριστεράς, ως το ρεαλιστικότερο πεδίο για καρποφόρες ενωτικές απολήξεις.
Μια κατ' αρχήν πολιτική συνάντηση και πολιτική συνεννόηση σε θεμελιώδη και επίκαιρα του ΣΥΡΙΖΑ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπορεί να γίνει θετική αφετηρία για ανακατατάξεις και ευρύτατες, αν όχι και καθολικές, συμπαρατάξεις στο χώρος της Αριστεράς, με τη συμπερίληψη και του ΚΚΕ. Συμπαρατάξεις που μπορούν να επιδράσουν καταλυτικά προς αξιόπιστες δυνάμεις που διαφοροποιούνται από το ΠΑΣΟΚ και να συμβάλουν σε συγκλίσεις που θα έχουν ουσιαστικό, κινηματικό και φερέγγυο χαρακτήρα, μακριά από επικοινωνιακές και στενές εκλογικές σκοπιμότητες!
Κυρίως όμως μια συμπαράταξη της Αριστεράς θα εμφυσήσει ελπίδα και μια νέα μεγάλη δυναμική στους ενωτικούς ταξικούς αγώνες των εργαζομενων και σε μεγάλες κοινωνικές συμμαχίες με μικρομεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, πράγματα που συνιστούν προϋποθέσεις μιας θετικής διεξόδου!
Μπαίνοντας το 2011 οι δυνάμεις της Αριστεράς έχουν την ευκαιρία αλλά και την πρόκληση να επιδείξουν διορατικότητα, ευθύνη, δημιουργικό ριζοσπαστισμό και να προετοιμάσουν ένα φερέγγυο και αξιόπιστο ενωτικό σχέδιο ανορθωτικής προοδευτικής και σοσιαλιστικής προοπτικής για τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου