Αρχή του τέλους για την κυβέρνηση Παπανδρέου!Η χώρα οδεύει σε κοινωνική έκρηξη! Μπορεί η αριστερά;
Το σχέδιο των 50 δισ. ιδιωτικοποιήσεις-αξιοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων και δημόσιας ακίνητης περιουσίας, όπως μας «κάρφωσε» το ΔΝΤ, ήταν επινόηση της κυβέρνησης και των πλέον αδίστακτων κύκλων της.
Το σχέδιο αυτό, με το οποίο ενθέρμως συμφώνησε η τρόικα, προήλθε ως η ύστατη απέλπιδα προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκεντρώσει κεφάλαια μπροστά στο απέραντο μνημονιακό αδιέξοδο.
Μέχρι προχθές η κυβέρνηση μας έλεγε ότι το πρόγραμμα των αλλεπάλληλων μνημονίων ήταν το κατάλληλο και αποτελεσματικό όχημα διεξόδου από την κρίση.
Το σχέδιο απελπισίας των 50 δισ. ανέδειξε τη μυθολογία και κατέδειξε το ναυάγιο των μνημονιακών επιλογών.
Ενός κακού, όμως, μύρια έπονται. Διότι έκτοτε ξεκίνησε και ήρθε στο προσκήνιο ένα ασυγκράτητο κυβερνητικό αλαλούμ!
Η τρόικα ανακοινώνει αιφνιδίως τις εκποιήσεις 50 δισ. δημόσιας περιουσίας για να ακολουθήσει ο γνωστός σάλος εντός κυβέρνησης και κυβερνητικής Κοινοβουλευτικής Ομάδας, εκτός κυβέρνησης και επί τα αυτά, μέσα στους πολίτες!
Ακόμα ψάχνονται στην κυβέρνηση για να ξεμπερδέψουν τα πράγματα ανάμεσα στις εκποιήσεις και αξιοποιήσεις, με τον Γ. Παπανδρέου να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να πωληθεί ούτε σπιθαμή δημόσιας γης. Πρέπει, όμως, να υπογραμμίσουμε ότι οι «αξιοποιήσεις» για 50-100 χρόνια προς ιδιωτικό όφελος –βλ. Ελληνικό- δημοσίων ακινήτων μπορεί να αποδειχθεί πολύ χειρότερη από την ανέφικτη πώλησή τους.
Από κει και πέρα ο κυβερνητικός τραγέλαφος καλά κρατεί.
Η κυβέρνηση έσπευσε να εκδώσει εγκύκλιο με την οποία προωθείτο αυτοδιοικητική φορολογία και μάλιστα αναδρομική, στους «τακτοποιηθέντες» ημιυπαίθριους χώρους, πράγμα που ρητά είχε αποκλείσει στο παρελθόν.
Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει θύελλα αντιδράσεων και άτακτη κυβερνητική αναδίπλωση, με απόσυρση της εγκυκλίου, μετά πολλών τριγμών, τριβών και αντιπαραθέσεων.
Την ίδια ώρα στο Υπουργικό Συμβούλιο ο «παντοδύναμος» τσάρος της Οικονομίας έβλεπε να συγκροτείται μπλοκ Υπουργών εναντίον του για το ποιος θα εποπτεύει τον «οικονομικό εισαγγελέα» κατά της φοροδιαφυγής, ενώ στη Βουλή η κυβέρνηση έπαιρνε άρον-άρον πίσω, μετά και τη σφοδρή αντίδραση των «πράσινων» βουλευτών δικηγόρων αλλά και όχι μόνο, την, ούτως ή άλλως, απαράδεκτη ρύθμιση για τη δυνατότητα ίδρυσης δικηγορικών εταιρειών πανελλαδικής εμβέλειας!
Τα συμπτώματα αυτά είναι μόνο μερικά δείγματα της κυβερνητικής δυσλειτουργίας, η οποία το τελευταίο διάστημα λαμβάνει όψεις αποσύνθεσης!
Τι άραγε συμβαίνει; Προφανώς η έλλειψη κυβερνητικού συντονισμού και καλής ενδοκυβερνητικής συνεννόησης το τελευταίο διάστημα δεν οφείλεται σε κάποια «οργανωτική χαλάρωση» και ίσως αποδειχθεί μονιμότερο και κλιμακούμενο το φαινόμενο.
Συνήθως ο «αποσυντονισμός» και η «ασυνεννοησία» έχουν, μάλλον, ουσιαστικότερα αίτια και έπονται βαθύτερων πολιτικών προβλημάτων.
Το πιθανότερο είναι ότι εκφράζουν και αποτυπώνουν το πλήρες πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι κυβερνητικές επιλογές.
Αυτό το αδιέξοδο, ίσως, καταδεικνύει και η νέα περιφορά του Γ. Παπανδρέου στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, προκειμένου να εκλιπαρήσει για «κατανόηση» και «μέτρα»!
Ίσως να βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους μιας «ανέφελης» κυβερνητικής θητείας και να έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Μπορεί, όμως, να είμαστε και σε μια νέα αρχή όπου οι κοινωνικές αντιδράσεις και ο κοινωνικός αναβρασμός να ξεχειλίσουν και να οδηγήσουν σε μεγάλες, πολύ μεγάλες κοινωνικές εκρήξεις!
Είναι η Αριστερά έτοιμη να παίξει το ρόλο της στο νέο εκρηκτικό τοπίο; Προφανώς όχι! Ετοιμάζεται για αυτό; Αμφίβολη και δύσκολη η απάντηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου