Για μια ενωτική αριστερή πολιτική και προγραμματική απάντηση στο μνημόνιο!
Πολλές πλευρές θέτουν στην ημερήσια διάταξη την ανάγκη συγκρότησης ενός αντιμνημονιακού μετώπου ως του πλέον πρόσφορου μέσου για μια θετική διέξοδο από τη σημερινή κρίση.
Και σε αυτό το αντιμνημονιακό μέτωπο οι ίδιες πλευρές συμπεριλαμβάνουν τις δυνάμεις που ξεκινάνε από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και το ΚΚΕ, ως τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ, τους Οικολόγους Πράσινους, το Άρμα Πολιτών και όποιους άλλους, ως πρόσωπα ή ομάδες από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, έχουν εκφράσει με εκείνον ή τον άλλο τρόπο μια «αντιμνημονιακή» κατεύθυνση.
ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ "ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ" ΡΗΤΟΡΙΚΗ
Πράγματι, σήμερα όσο ποτέ είναι αναγκαίο το πιο πλατύ μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για να ανακοπεί η σημερινή καταστροφή και να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα προοδευτική πορεία της χώρας με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
Για να ανακοπεί, όμως, ο σημερινός όλεθρος δεν φτάνει μια γενική αντιμνημονιακή ρητορική, ενώ χρειάζονται δεσμεύσεις και για την επόμενη μέρα. Διότι η πάλη κατά της τρόικας και του μνημονίου, αν δεν συνδεθεί με εναλλακτικούς στόχους για το χρέος και την "προστασία" της οικονομίας και με ριζοσπαστικούς προοδευτικούς μετασχηματισμούς, όχι μόνο θα είναι ατελέσφορη αλλά και δεν θα έχει προοπτική.
Το θέμα δεν είναι μια ¨αντιμνημονιακή" αντιπολιτευτική κινητικότητα, που σιωπηρά ζητά να «επιστρέψουμε» στα ίδια ή και να αναζητήσουμε ένα «καλό» σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο διαχείρισης ως απάντηση.
Κι αυτό όχι μόνο γιατί χωρίς συνεπή προοδευτικό προσανατολισμό και σοσιαλιστικό ορίζοντα δεν πρόκειται ποτέ να αποβεί αποτελεσματικός ο αγώνας κατά της μνημονιακής κηδεμονίας αλλά και διότι, αν θεωρητικά μπορεί να σημειώσει κάποια πρόσκαιρη "επιτυχία", δεν θα έχει προοπτική για τη χώρα.
ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΡΟΑΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ
Θα το πούμε ευθέως. Μια γενική αντιμνημονιακή κατεύθυνση δεν μπορεί να αποβεί αποτελεσματική χωρίς σαφή απάντηση στο πρόβλημα του χρέους, με βάση το οποίο εγκαθιδρύθηκαν οι μνημονιακές δεσμεύσεις.
Η αντιμνημονιακή ρητορεία κινδυνεύει να εκφυλλιστεί σε κενό γράμμα ή και ευτελή δημαγωγία, σαν αυτή που διεξάγουν δυνάμεις της δεξιάς, χωρίς αυθεντική εναλλακτική απάντηση στο χρέος και χωρίς προοδευτικό, αναπτυξιακό, παραγωγικό και κοινωνικό προσανατολισμό.
ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ Η "ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ"
Και η μόνη ριζοσπαστική αλλά και ρεαλιστική απάντηση στο χρέος είναι η «ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ» του δημοσίου προς τους πιστωτές του, χωρίς αναγνώριση των τόκων και με στόχο τη χωρίς όρους διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
Χωρίς το αίτημα και την απόφαση για «ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ» επί του χρέους, ο αγώνας κατά του μνημονίου δεν μπορεί να είναι ουσιαστικός, δεν θα μπορεί να πείσει και δεν θα έχει προοπτική.
ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΟΙ "ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ" ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Διότι απάντηση στο μνημόνιο δεν μπορεί να υπάρξει με «διαπραγματεύσεις», όσο συνεχίζει η χώρα να δανείζεται από την τρόικα για να αποπληρώνει τους πιστωτές της.
Ούτε απάντηση στο δανεισμό της χώρας μπορούν να προσφέρουν οι λεγόμενες «ευρωπαϊκές λύσεις», όπως τα λεγόμενα «ευρωομόλογα». Αφ’ ενός γιατί δεν δίνουν διέξοδο και αφ’ ετέρου διότι παραπέμπουν ευσχήμως τη «διέξοδο» στις ευρωπαϊκές καλένδες και στην πράξη στη «μεγαλοθυμία» του Γερμανο-γαλλικού άξονα.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ΕΕ είναι το πρόβλημα για τη μνημονιακή κηδεμονία και κακοδαιμονία της χώρας και όχι η λύση και η απάντηση.
Απαλλαγή από το μνημόνιο σημαίνει απαλλαγή από τη χρηματοδότηση της τρόικας και επομένως διακοπή αποπληρωμής του χρέους, δηλαδή «ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ» (ή όπως μας λένε «τρομοκρατικά» χρεοκοπία).
Χωρίς αυτή τη ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ, με την οποία κινδυνολογούν ασύστολα, ακόμα και δυνάμεις της Αριστεράς, ο «αντιμνημονιακός» αγώνας γίνεται κενό γράμμα.
ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ
Η θέση, όμως, για στάση πληρωμών συνδέεται με την έξοδο της χώρας από το ευρώ, τη σύγκρουση με την ΕΕ, την άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών, τη συγκρότηση Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας υπό πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο και τη διαμόρφωση εθνικής προοδευτικής νομισματικής πολιτικής, χωρίς τα οποία δεν θα μπορέσει να υπάρξει η αναγκαία χρηματοδότηση της οικονομίας και η αναγκαία αναπτυξιακή ώθηση αλλά και όχι μόνο!
Όσο η Ελλάδα παραμένει στη Γερμανική φυλακή του ευρώ δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση, παρά μόνο ο δρόμος της συνεχούς, ατέρμονης και αδιέξοδης λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων, πρώτα απ’ όλα μισθών και συντάξεων.
Επομένως ένα γενικό αντιμνημονιακό μέτωπο χωρίς αφετηρίες τη «στάση πληρωμών», την έξοδο από το ευρώ, την αμφισβήτηση των νεοφιλελεύθερων κανόνων της ΕΕ και τη σύγκρουση μαζί της, την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών, τη ριζοσπαστική αναδιανομή του πλούτου και τη συγκρότηση ενός νέου αναπτυξιακού, παραγωγικού, κοινωνικού και οικολογικού υποδείγματος με σοσιαλιστική προοπτική, θα είναι μάταιο!
ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΜΕ ΣΥΝΕΚΤΙΚΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Είναι διαφορετικό πράγμα η αναγκαία κοινή δράση αντιπολιτευόμενων δυνάμεων, η οποία, ανάλογα με το θέμα και το πρόβλημα, μπορεί και πρέπει να εκτείνεται στο ευρύτερο δυνατό, κατά περίπτωση, φάσμα πολιτικών δυνάμεων, χωρίς απαραίτητα συνολικότερη πολιτική συμφωνία και διαφορετικό πράγμα η συγκρότηση ενός πολιτικού μετώπου διεξόδου από την κρίση.
Για τη συγκρότηση αυτού του πολιτικού μετώπου δεν φτάνει μόνο η γενική αντίθεση στο μνημόνιο αλλά χρειάζονται, ταυτόχρονα, και τα προγραμματικά μέσα για την ακύρωση των μνημονίων και τη διαμόρφωση μιας νέας προοδευτικής προοπτικής.
Όταν εκφωνείται, λοιπόν, η ανάγκη ενός αντιμνημονιακού μετώπου και καταγράφονται οι πολιτικές δυνάμεις που μπορεί να συμμετάσχουν, δεν μπορεί να παραλείπεται και να αγνοείται συστηματικά το προγραμματικό περιεχόμενο και το προγραμματικό βάθος αυτού του μετώπου.
ΤΟ "ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟ" ΔΕ ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ!
Η αντιμνημονιακή κατεύθυνση δεν συνιστά πρόγραμμα ούτε απάντηση στο τι πρέπει να γίνει για να απαλλαγούμε από το μνημόνιο και τι θα επακολουθήσει.
Προτείνεται μια λογική εκ των προτέρων αποκλεισμών αλλά μια πλατιά πολιτική συμπαράταξης των ευρύτερων δυνατών προοδευτικών δυνάμεων, πρώτα απ’ όλα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, πάνω σε ένα συγκεκριμένο, υπό συζήτηση, εναλλακτικό πρόγραμμα με αρχή, μέση και τέλος.
Η εκφώνηση αντιμνημονιακού μετώπου, που εν δυνάμει απευθύνεται όχι απλώς σε διαφορετικές αλλά ίσως και σε «ετερόκλητες» δυνάμεις, με την αποσιώπηση των θεμελιακών προγραμματικών επιδιώξεων του μετώπου, μοιάζει περισσότερο με εύκολη επικοινωνιακή τακτική για εφήμερες εντυπώσεις, χωρίς προοπτική.
Η ΔΙΠΛΗ ΖΗΜΙΑ!
Κι αυτό είναι διπλά επιζήμιο σήμερα.
Επιζήμιο γιατί «κατασπαταλά» ένα μεγάλο ενωτικό κεφάλαιο μέσα στον προοδευτικό κόσμο, χωρίς προοπτική.
Επιζήμιο, επίσης, διότι σήμερα όσο ποτέ είναι αναγκαίοι κοινοί εναλλακτικοί στόχοι απέναντι στο μνημόνιο, οι οποίοι είναι και οι μόνοι που μπορεί να συνενώσουν και να συνδιαμορφώσουν ένα πολύ μεγάλο ενωτικό πολιτικό κίνημα για την απαλλαγή από την τρόικα και μια εναλλακτική στον νεοφιλελευθερισμό και τον ίδιο τον καπιταλισμό, πορεία.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Και αυτοί οι εναλλακτικοί στόχοι, που τίθενται προς συζήτηση, για μια αφετηριακή βάση ενός ευρύτατου προοδευτικού μπλοκ είναι:
-η «ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ» επί του χρέους
-η ΕΞΟΔΟΣ από το ΕΥΡΩ και η αμφισβήτηση-σύγκρουση με την ΕΕ
-η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ των τραπεζών και
-η ριζοσπαστική δίκαιη ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ του πλούτου στη λογική ενός νέου προοδευτικού οικονομικού υποδείγματος με σοσιαλιστικό προσανατολισμό.
πηγή: http://www.iskra.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου