Αργά ή γρήγορα η κοινωνία θα ξυπνούσε και θα αντιλαμβανόταν ότι η κρίση χρέους και τα προγράμματα εξυγίανσης που προωθούν οι δανειστές, δεν αφορούν τους... διπλανούς, αλλά την ίδια στο σύνολο της.
Η προπαγάνδα άλλωστε έχει και τα όρια της, όπως και η υπεροψία...
Σήμερα ολοένα και λιγότεροι μπορούν να ακούσουν και να πειστούν πως για όλα φταίνε οι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι αμοιβές τους. Πως υπεύθυνη για την οικονομική καταστροφή και το πολιτικό χάος είναι η μη απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Πως για την κατάρρευση της αγοράς ευθύνη έχουν οι διαδηλωτές. Πως για την έλλειψη ρευστότητας ευθύνη έχουν οι συνταξιούχοι...
Η επιχειρηματολογία των εποπτών έγινε προπαγάνδα της ελληνικής κυβέρνησης και ρουλεμάν των πρόθυμων ΜΜΕ. Όλοι αυτοί μαζί βομβαρδίζουν τον κόσμο σχεδόν δύο χρόνια τώρα περί της αναγκαιότητας των μέτρων, περί του μονόδρομου της σωτηρίας, περί των δύσκολων αλλά απαραίτητων θυσιών για τη σωτηρία της πατρίδας...
Τα μέτρα πάρθηκαν, αλλά οι αριθμοί εξακολουθούν να μη βγαίνουν. Και οι αριθμοί έχουν την κακή συνήθεια να λένε την αλήθεια. Την αλήθεια που βιώνουν πια το σύνολο των εργαζομένων της χώρας, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, η συντριπτική πλειονότητα αυτών που απαρτίζουν τον όποιον εναπομείναντα οικονομικό ιστό της χώρας.
Οι αριθμοί που, για να μην ξεχνιόμαστε, αφορούν ανθρώπους στην ανεργία, μεροκάματα και συντάξεις πείνας, δείκτες στο έρεβος της ύφεσης, όχι μόνο δεν έχουν κάποιο αισιόδοξο μήνυμα διεξόδου από την κρίση να στείλουν, αλλά λένε και περιγράφουν κάτι ακόμη χειρότερο. Το μελλοντικό οικονομικό - πολιτικό - κοινωνικό τοπίο μιας χώρας μετα-μπανανίας, πτωχευμένης, με υποθηκευμένο τον πλούτο της και απελπισμένη τη νέα της γενιά.
Αυτή είναι η Ελλάδα του μνημονίου των εποπτών. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία εμφανίζονται πρόθυμοι να διαχειριστούν - υπό εποπτεία - πολιτικές μαριονέτες του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος.
Αυτή είναι η κατάσταση που μπορεί να ανατρέψει η ελληνική κοινωνία, ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία με τον αγώνα της για το πάντα επίκαιρο: Ψωμί- Παιδεία - Ελευθερία.
Η επιχειρηματολογία των εποπτών έγινε προπαγάνδα της ελληνικής κυβέρνησης και ρουλεμάν των πρόθυμων ΜΜΕ. Όλοι αυτοί μαζί βομβαρδίζουν τον κόσμο σχεδόν δύο χρόνια τώρα περί της αναγκαιότητας των μέτρων, περί του μονόδρομου της σωτηρίας, περί των δύσκολων αλλά απαραίτητων θυσιών για τη σωτηρία της πατρίδας...
Τα μέτρα πάρθηκαν, αλλά οι αριθμοί εξακολουθούν να μη βγαίνουν. Και οι αριθμοί έχουν την κακή συνήθεια να λένε την αλήθεια. Την αλήθεια που βιώνουν πια το σύνολο των εργαζομένων της χώρας, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, η συντριπτική πλειονότητα αυτών που απαρτίζουν τον όποιον εναπομείναντα οικονομικό ιστό της χώρας.
Οι αριθμοί που, για να μην ξεχνιόμαστε, αφορούν ανθρώπους στην ανεργία, μεροκάματα και συντάξεις πείνας, δείκτες στο έρεβος της ύφεσης, όχι μόνο δεν έχουν κάποιο αισιόδοξο μήνυμα διεξόδου από την κρίση να στείλουν, αλλά λένε και περιγράφουν κάτι ακόμη χειρότερο. Το μελλοντικό οικονομικό - πολιτικό - κοινωνικό τοπίο μιας χώρας μετα-μπανανίας, πτωχευμένης, με υποθηκευμένο τον πλούτο της και απελπισμένη τη νέα της γενιά.
Αυτή είναι η Ελλάδα του μνημονίου των εποπτών. Αυτή είναι η πραγματικότητα την οποία εμφανίζονται πρόθυμοι να διαχειριστούν - υπό εποπτεία - πολιτικές μαριονέτες του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος.
Αυτή είναι η κατάσταση που μπορεί να ανατρέψει η ελληνική κοινωνία, ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία με τον αγώνα της για το πάντα επίκαιρο: Ψωμί- Παιδεία - Ελευθερία.
πηγή: "Ποντίκι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου