Στο ενδεχόμενο στάσης πληρωμών και εξόδου από το ευρώ πως θα αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις από τις μεγάλες Εισαγωγικές ανάγκες της χώρας; Μπορεί να επιβιώσει και να έχει προοπτική η χώρα;
Είναι πολλοί, που, αρκετά καλοπροαίρετα, εκφράζουν ερωτηματικά και αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο η χώρα μας μπορεί να επιβιώσει και να έχει προοπτική εκτός ευρώ, αφού είναι μια χώρα που έχει αδύναμη παραγωγική βάση και εξαρτάται πάρα πολύ από τις εισαγωγές.
Πράγματι, η Ελλάδα έχει τεράστια εμπορικά ελλείμματα και πολύ μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών, τα οποία κατά αποκλειστικό λόγο οφείλονται στις πολύ μεγάλες εισαγωγές αγαθών και στις πολύ μικρές εξαγωγές.
ΤΟ ΕΥΡΩ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΒΑΣΗ
Τα ελλείμματα, μάλιστα, αυτά γνώρισαν μια καλπάζουσα αύξηση στα χρόνια που ακολούθησαν την ένταξη της χώρας μας στο ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι το ευρώ αποδυνάμωσε περαιτέρω και δραστικά την εγχώρια παραγωγική βάση.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ανάμεσα στα έτη 2000 (2001 εντάχθηκε η Ελλάδα στο ευρώ) και 2008 (το έτος πριν την κρίση) το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών υπερτριπλασιάστηκε (από €10,5 δις σε €35 δις) ενώ το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο υπερδιπλασιάστηκε (από €21,5 δις σε €44 δις)!
Να προσθέσουμε, επίσης, ότι τα διευρυνόμενα εμπορικά ελλείμματα, τα οποία έδειχναν ότι η κοινωνία μας (κυρίως τα πιο εύπορα τμήματά της) κατανάλωνε πολύ περισσότερα απ’ όσα παρήγαγε, αποτελούν την κύρια αιτία του υπερδανεισμού της χώρας –ιδιωτών και δημοσίου- αφού ως επί το πλείστον αυτά τα ελλείμματα καλύπτοντο με δανεισμό.
Το θέμα και το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν μπορεί μια τέτοια, ελλειμματική στο ισοζύγιο πληρωμών της, χώρα να σταθεί και να έχει προοπτική εκτός ευρώ.
Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που η έξοδος από το ευρώ θα έχει πιθανότατα ως αναγκαίο συμπλήρωμα, τη «στάση πληρωμών» επί του χρέους και τη συνακόλουθη μεγάλη υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος, η οποία μπορεί να φτάσει, για παράδειγμα, το 50%!
Τα ερωτήματα πράγματι είναι εύλογα και χρήζουν πειστικής διερεύνησης.
Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Η ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΘΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ
Το πρώτο που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι ένας από τους θεμελιώδεις λόγους που προτείνουμε την έξοδο από το ευρώ , στο πλαίσιο μιας γενικότερης αμφισβήτησης της Ε.Ε. και των κανόνων της και μιας νέας προοδευτικής πολιτικής, αφορά την ανάγκη να ανακόψουμε αυτή την νοσηρή διεύρυνση των εμπορικών ελλειμμάτων της χώρας, η οποία συνεπιφέρει καλπάζοντα δανεισμό και για να ενισχύσουμε την εγχώρια παραγωγική βάση και συνακόλουθα την απασχόληση.
Αν συνεχίσει η χώρα να πορεύεται ανοχύρωτη εντός του ευρώ και της ενιαίας απελευθερωμένης ευρωπαϊκής αγοράς, όχι μόνο δεν μπορεί να βγει από την κρίση και να ανακόψει την υπερχρέωση αλλά και θα βλέπει την παραγωγική, οικονομική και κοινωνική της θέση να επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο και ταχύτατα.
Επομένως, η έξοδος από το ευρώ, η διαμόρφωση ενός νέου εθνικού νομίσματος και η άμεση υποτίμησή του, θα έχει ως συνέπεια να ακριβύνουν κατά πολύ και απότομα όλα τα εισαγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες.
Αυτή η εξέλιξη, παρά τις όποιες αρνητικές παρενέργειές της, δεν είναι ανεπιθύμητη. Αντίθετα, είναι ένας από τους επιδιωκόμενους στόχους.
Διότι η μεγάλη αύξηση των τιμών στα εισαγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες θα τονώσει ουσιαστικά την εγχώρια οικονομική βάση, θα ενισχύσει τη θέση της στην εσωτερική αγορά, θα τονώσει σημαντικά τις εξαγωγές και την απασχόληση. Πολύ περισσότερο αφού θα συνοδευτεί και με σειρά άλλων πολιτικών στήριξης και "προστασίας" της ελληνικής οικονομίας και των κλάδων της.
ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΩΝ
Το δεύτερο που πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι το νέο εθνικό νόμισμα και η υποτίμησή του θα επιφέρει, όπως είπαμε, μεγάλες ανατιμήσεις στα εισαγόμενα προϊόντα/υπηρεσίες, πράγμα που σε συνθήκες στάσης πληρωμών και δυσκολίας, επομένως, σε πρώτη φάση, τουλάχιστον, να υπάρχει συνάλλαγμα, (αφού ο δανεισμός διεθνών αγορών αλλά και δυτικών κρατών θα είναι κλειστός), μπορεί να προκαλέσει μεγάλες ελλείψεις προϊόντων και ειδικότερα πρώτων υλών, αλλά και ένα πολύ υψηλό πληθωρισμό, που μπορεί να εξανεμίσει τα λαϊκά εισοδήματα.
Οι κίνδυνοι αυτοί, που προβάλλονται υπερβολικά από τους διάφορους καταστροφολόγους, είναι αντιμετωπίσιμοι.
Όπως εξηγήσαμε, ένας δραστικός περιορισμός των εισαγόμενων προϊόντων, ιδιαίτερα ειδών πολυτελείας και όσων εκτοπίζουν εγχώρια παραγόμενα προϊόντα, είναι απολύτως επιθυμητός και επιδιωκτέος.
Η χώρα δεν έχει μέλλον με τέτοια πελώρια εμπορικά ελλείμματα, όπου οι εισαγωγές είναι υπερτριπλάσιες των εξαγωγών! Αυτός, άλλωστε, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η Ελλάδα δεν αντέχει εντός του ευρώ.
Επομένως, ένας δραστικός περιορισμός των εισαγωγών και μια στροφή στην εγχώρια παραγωγική βάση, θα είναι μια θετική εξέλιξη, αρκεί να υπάρξουν πολιτικές που θα αναβαθμίσουν στη συνέχεια την τεχνολογική, οργανωτική και παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας.
Πέραν τούτου, όμως, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα με ελλείψεις βασικών αγαθών και ιδιαίτερα πρώτων υλών, που εισάγονται από το εξωτερικό.
ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ!
Το συνάλλαγμα που απαιτείται για την εισαγωγή αυτών των αγαθών μπορεί να βρίσκεται με μεγάλη άνεση, στην αρχή από τα ευρώ που θα ανταλλαχθούν με το νέο εθνικό νόμισμα και στη συνέχεια, κυρίως, από τρεις μεγάλες πηγές: τις εισπράξεις από ελληνικές εξαγωγές, τον τουρισμό και τα εμβάσματα του εξωτερικού.
Ιδιαίτερα, πρέπει να τονίσουμε ότι την ίδια ώρα που με το νέο εθνικό νόμισμα και την υποτίμησή του θα ενισχυθούν οι εξαγωγές, θα αυξηθεί, επίσης, σημαντικά και το τουριστικό ρεύμα και πιθανότατα οι εισπράξεις από αυτό σε συνάλλαγμα.
Την ίδια ώρα ο κίνδυνος του υψηλού πληθωρισμού στη χώρα, λόγω των μεγάλων ανατιμήσεων των εισαγόμενων, ιδιαίτερα των πρώτων υλών, μπορεί κάλλιστα να αντιμετωπισθεί.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΜΟΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ
Και μπορεί να αντιμετωπιστεί με την επιβολή ενός γενικού αυστηρού και ουσιαστικού ελέγχου στις τιμές των προϊόντων, σε όλες τις φάσεις της εισαγωγής, μεταποίησης, εμπορίας, πολύ περισσότερο όταν στην ελληνική οικονομία ευημερούν τα καρτέλ, η αισχροκέρδεια και οι εναρμονισμένες πρακτικές.
Ασφαλώς, κάθε άλλο παρά έχουμε εξαντλήσει τις απαντήσεις στα προβλήματα που εξ' αρχής θέσαμε, αλλά νομίζουμε ότι έχουμε κάνει μια πρώτη προσπάθεια να αντικρούσουμε την καταστροφολογία.
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ
Η έξοδος από το ευρώ, η στάση πληρωμών επί του χρέους και η εθνικοποίηση των τραπεζών, ως αφετηριακά μέτρα μιας νέας προοδευτικής πορείας της χώρας, όχι μόνο είναι συμβατά με μια χώρα, όπως η Ελλάδα, με υψηλά χρέη, με ισχνή παραγωγική βάση, μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών και μεγάλες, σχετικά με τις εξαγωγές, εισαγωγές αλλά και είναι μέτρα απολύτως απαραίτητα για να αντιμετωπιστούν αυτές οι καταστάσεις της υπερχρέωσης και των μεγάλων ελλειμμάτων.
Η Ελλάδα χρειάζεται τη στάση πληρωμών επί του χρέους, την έξοδο από το ευρώ κλπ, πρώτα απ’ όλα για να επιτύχει:
-Μια μεγάλη στροφή στην εγχώρια παραγωγική βάση για την αναζωογόνησή της
-Μια εκ νέου ανακάλυψη με νέους όρους της ελληνικής γεωργίας, της αλιείας και κτηνοτροφίας
-Μια αναζωογόνηση και αναβάθμιση της έρευνας και των νέων τεχνολογιών για μια νέα δυναμική οικονομία με πρωτοποριακή αποδοτικότητα
-Μια μεγάλη ενίσχυση στρατηγικών κλάδων της οικονομίας, που μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα αποδοτικοί και εξαγωγικοί, όπως η ενέργεια, ιδιαίτερα οι ΑΠΕ και η ναυπηγική βιομηχανία
-Μια ενδυνάμωση της απασχόλησης με άμεσο στόχο την πλήρη απασχόληση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου