Mπλόκο σε 10 υπουργεία πραγματοποίησαν συνδικαλιστές του Δημοσίου την περασμένη Πέμπτη. Μπλόκο συμβολικό αλλά ενδεικτικό της κινητικότητας που αρχίζει να εκδηλώνεται στο στενό δημόσιο τομέα.
|
Για να κατανοήσει κανείς πόσο παράλογα δομημένο είναι το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα αρκεί να ρίξει μια ματιά στο συνδικαλιστικό χάρτη του Δημοσίου.
Ακόμη και στο επίπεδο ενός και μόνο υπουργείου θα συναντήσει όχι ένα αλλά πολλούς Συλλόγους προσωπικού ανάλογα με τις μικρές ή μεγαλύτερες διαφορές στον εσωτερικό καταμερισμό εργασίας.
Για παράδειγμα στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης άλλος είναι ο Σύλλογος της Αθήνας, άλλος της Μακεδονίας, άλλος ο Σύλλογος των τεχνικών και υγειονομικών Επιθεωρητών Εργασίας και διαφορετικό το πρωτοβάθμιο σωματείο των υπαλλήλων της κεντρικής διοίκησης του υπουργείου. Ο κατακερματισμός είναι τόσος και τέτοιος που σε κάθε υπουργείο, όπως άλλωστε και σε κάθε ΔΕΚΟ, υπάρχει Ομοσπονδία στη δύναμη της οποίας εντάσσονται πολλοί Σύλλογοι.
Οι καταλήψεις που έγιναν κυρίως την περασμένη Πέμπτη αλλά και την Παρασκευή σε 8 υπουργεία ακόμη κι αν δεν προοιωνίζονται μαζική αντίσταση κατά του νέου μισθολογίου και της εργασιακής «εφεδρείας», σηματοδοτούν την πρώτη σημαντική κίνηση ενοποίησης των διεκδικήσεων σε αυτόν τον τυπικά ενιαίο αλλά μισθολογικά και συνδικαλιστικά πολυκερματισμένο χώρο.
Άλλωστε, ένα αποκλεισμένο- έστω και συμβολικά- υπουργείο Οικονομικών έχει πάντα το δικό του ξεχωριστό ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς ότι οι υπάλληλοι και δη οι εφοριακοί οι οποίοι είχαν πάντα το δικό τους μισθολογικό και συνδικαλιστικό μπαϊράκι κατέβηκαν στην είσοδο για να αποτρέψουν την έλευση των ελεγκτών της τρόικας. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι αυτή η κατηγορία εργαζομένων σπανίως μετείχε στις γενικές απεργίες της ΑΔΕΔΥ . Σήμερα κάποιοι από αυτούς ακολουθούν μορφές πάλης, όπως οι καταλήψεις, που μόνο το ΠΑΜΕ ακολουθούσε.
Ωστόσο, η συνέχεια είναι θολή αν και όλα δείχνουν ότι ένα αυθόρμητο γεγονός μπορεί να συμπαρασύρει σε απρόβλεπτες εκρήξεις στο εσωτερικό της δημόσιας διοίκησης.
Άλλωστε, ένα αποκλεισμένο- έστω και συμβολικά- υπουργείο Οικονομικών έχει πάντα το δικό του ξεχωριστό ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς ότι οι υπάλληλοι και δη οι εφοριακοί οι οποίοι είχαν πάντα το δικό τους μισθολογικό και συνδικαλιστικό μπαϊράκι κατέβηκαν στην είσοδο για να αποτρέψουν την έλευση των ελεγκτών της τρόικας. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι αυτή η κατηγορία εργαζομένων σπανίως μετείχε στις γενικές απεργίες της ΑΔΕΔΥ . Σήμερα κάποιοι από αυτούς ακολουθούν μορφές πάλης, όπως οι καταλήψεις, που μόνο το ΠΑΜΕ ακολουθούσε.
Ωστόσο, η συνέχεια είναι θολή αν και όλα δείχνουν ότι ένα αυθόρμητο γεγονός μπορεί να συμπαρασύρει σε απρόβλεπτες εκρήξεις στο εσωτερικό της δημόσιας διοίκησης.
Πάντως σύμφωνα με το κλίμα που επικρατεί στους χώρους του Δημοσίου, αυτό που θα κρίνει το εάν εντός του Δημοσίου θα υπάρξει μαζική και ενωτική αντίσταση στα μέτρα θα κριθεί όχι τόσο από το μισθολόγιο που ενοποιεί την πενία- αλλά από τις απολύσεις και την εργασιακή «εφεδρεία» που είναι στα σκαριά. « Για φανταστείτε να αρχίσει να πετάει φακέλους από τα παράθυρα ο πρώτος υπάλληλος που θα του κοινοποιηθεί αποχώρηση; “ αναρωτήθηκε πρόσφατα ένας συνδικαλιστής του δημοσίου.
Αυτό που φαίνεται να υπερισχύει προσώρας είναι η ανάγκη «ό,τι είναι να γίνει να γίνει γρήγορα για να ξέρουμε τι κάνουμε».
Όμως το μαρτύριο της σταγόνας, σε συνδυασμό και με το αίσθημα ενοχοποίησης αλλά και το φόβο για ακόμη χειρότερα, διατηρούν σε πολύ χαμηλό επίπεδο της αντιδράσεις, ακόμη κι αν πολιτικά όλες οι παρατάξεις εντός της ΑΔΕΔΥ κινούνται στην ίδια γραμμή.
πηγή: http://aristerovima.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου