Το Σχολικό Βιβλίο θύμα της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης προς όφελος των δανειστών

Το κόστος της βίαιης «μετάβασης» στο «ψηφιακό σχολείο»... της Αγγελικής Χ. Χρονοπούλου Εισαγωγικά Τρεις εβδομάδες μετά την επίσημη έναρξη της σχολικής χρονιάς μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς διαβιώνουν, εκ των ενόντων, χωρίς σχολικά βιβλία, αλλά με χρυσοπληρωμένα DVD. Με αποτέλεσμα να έχουν ξεσηκωθεί τόσο οι μαθητές που καταλαμβάνουν τα σχολεία τους, όσο και οι φοιτητές, που καταλαμβάνουν τα Πανεπιστήμια, μετά την ψήφιση (στη βάση «θερινής κοινοβουλευτικής συναίνεσης») του ισοπεδωτικού νομοσχεδίου για τα Πανεπιστήμια -ΤΕΙ, ένα… επίτευγμα της εκπαιδευτικής (κυβερνητικής) πολιτικής προς χάρη των δανειστών. Στις αρχές Σεπτέμβρη ξεκίνησαν, επιτέλους, να τυπώνονται τα σχολικά βιβλία ενώ η εκτύπωση και η διανομή θα ολοκληρωθούν όταν τα πρώτα τεύχη θα είναι ήδη περιττά(!) και αφού θα έχει κυλήσει σχεδόν η μισή σχολική χρονιά... Στο ενδιάμεσο θα καταναλωθούν πολλά χρήματα στις φωτοτυπίες και θα σπαταληθούν τόνοι χαρτί και όλα αυτά γιατί; Υπήρχε κίνητρο, ποιος είχε το κίνητρο και ποιο ήταν το διακύβευμα; Στα ερωτήματα αυτά θα απαντήσουμε στο κείμενο μας αυτό. Θα διατυπώσουμε από την αρχή το σκεπτικό μας, για να διευκολύνουμε τους αναγνώστες να παρακολουθήσουν τους συλλογισμούς μας και στη συνέχεια θα διατρέξουμε μαζί τους κάποια αντιπροσωπευτικά στοιχεία από την πληθώρα των στοιχείων που συλλέξαμε, αναλύσαμε και που τεκμηριώνουν το σκεπτικό μας (όλα τα στοιχεία περιλαμβάνονται στο αφιέρωμα: Εκπαιδευτική Πολιτική, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», (τεύχος 166/2011, σελ. 11-98, 155-161) που κυκλοφορεί το 1ο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη)   I. Η έλλειψη των έντυπων δωρεάν διανεμόμενων σχολικών βιβλίων στην έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο... Μοναδική εξαίρεση η υπουργός Παιδείας η εξ’ αντικειμένου και καθ’ ύλην υπεύθυνη για την εκπαιδευτική πολιτική που ασκείται στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής και προς χάρη των δανειστών, διαρρηγνύει τα ιμάτιά της πως δεν υπάρχει «έλλειψη» σχολικών βιβλίων αλλά «καθυστέρηση», παραβλέποντας (και όχι από άγνοια) τη σημαντική διάκριση ανάμεσα στην «έλλειψη» και στην «καθυστέρηση»… Θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα καθημερινό για να αναδείξουμε τη στρέβλωση που σηματοδοτεί η επιμονή της υπουργού να αναφέρεται σε «καθυστέρηση». Αν λοιπόν μας λείπει το ψωμί σημαίνει πως δεν υπάρχει ψωμί για να φάμε όλοι και πως κάποιοι δεν θα φάνε καθόλου, ενώ κάποιοι θα φάνε μέχρι να... σκάσουν. Αν, όμως, η μάνα καθυστερήσει να φέρει το ψωμί από το φούρνο δεν λέμε έχουμε έλλειψη ψωμιού αλλά πως απλά καθυστέρησε… Για τα σχολικά βιβλία... αναλογικά με το παράδειγμα για το ψωμί η κατάσταση διαμορφώθηκε ως εξής: Οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων, παρά την «έλλειψη» επειδή η υπουργός Παιδείας φρόντισε να μην ταλαιπωρηθούν, θα αγοράσουν (ως συνήθως) τα σχολικά βιβλία από τα βιβλιοπωλεία. Αφού η υπουργός επέλεξε τα αποθέματα του ΟΕΔΒ να δοθούν στα βιβλιοπωλεία αντί, για παράδειγμα, να δεσμευθούν και να διανεμηθούν σε δημόσια σχολεία. Ταυτόχρονα, οι μαθητές των δημοσίων σχολείων περνούν σε 2η μοίρα και μπορούν είτε να αγοράσουν είτε να δανειστούν τα σχολικά βιβλία, αν και όπου τα βρουν, αλλιώς οι φωτοτυπίες και τα DVD φαντάζουν σαν τη μόνη και φυσικά πολυέξοδη λύση. Σπεύδουμε μάλιστα να σας καθησυχάσουμε πως η υπουργός Παιδείας δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα ως γονιός παιδιού που φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο, όπως άλλωστε και όλοι οι γονείς που τα παιδιά τους φοιτούν σε ιδιωτικό, αφού χάρη στην πρόνοια του υπουργείου της και με εκτελεστικό βραχίονα τον ΟΕΔΒ δηλαδή την πρόεδρο και διευθύνουσα σύμβουλο του, τα αποθέματα μοιράστηκαν στα βιβλιοπωλεία προς πώληση... εγκαινιάζοντας μάλιστα και λόγω της σπανιότητας του “προϊόντος” μια ιδιότυπη μαύρη αγορά! Επισημαίνουμε επεξηγηματικά τη δήλωση από το Δελτίο Τύπου (Δ.Τ.) της Α.Σ.Γ.Μ.Ε. (4-10-11) πως «Η οργή ξεχειλίζει μετά και την μετατροπή του σχολικού βιβλίου σε είδος πολυτελείας, αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής». Όσοι τώρα από τους γονείς δεν υποκύψουν και δεν αγοράσουν (στην κανονική τους τιμή ή στη μαύρη αγορά) τα σχολικά βιβλία τότε εξωθούνται στο να τα χρυσοπληρώσουν φωτοτυπώντας τα. Μάλιστα η «καθυστέρηση», όπως τη χαρακτηρίζει η υπουργός Παιδείας, της Δημόσιας και Δωρεάν έκδοσης και διανομής των έντυπων σχολικών βιβλίων, είναι πολύ βολική, σαν να ήταν προετοιμασμένη(;) για να επιδοτηθεί βίαια ο ρόλος του «ψηφιακού σχολείου» πάνω στην ώρα που τα έντυπα σχολικά βιβλία είναι είδος σπάνιο και υπό εξαφάνιση.  Και φυσικά το κόστος που θα απαιτηθεί για μια τέτοια τεχνική υποδομή (σύνδεση με απεριόριστο Internet, κόστος σε πάροχο 60 ευρώ το δίμηνο, αναλώσιμα εκτυπωτή (τόνερ, χαρτί) κ.ο.κ.) θα αποδειχθεί υπερπολλαπλάσιο για το πενιχρό πλέον εισόδημα της κάθε οικογένειας με παιδιά σχολικής ηλικίας, με αποτέλεσμα οι εταιρείες να δείχνουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για μια τέτοια λύση η οποία στη σημερινή συγκυρία επιπλέον θα αυξήσει και τις κοινωνικές ανισότητες όχι μόνο στο εκπαιδευτικό πεδίο. Στον πρόλογο του τεύχους 156 (Ιαν.-Μάρτ. 2009) του περιοδικού «Σύγχρονη Εκπαίδευση» εντοπίσαμε και αναδείξαμε μια πρόδρομη ένδειξη της εκπαιδευτικής πολιτικής που επιβεβαιώθηκε, στις μέρες μας, μετά από δυόμισι χρόνια το Σεπτέμβρη του 2011. Η στρατηγική, λοιπόν, που ακολουθήθηκε, με συνέπεια, από την υπουργό Παιδείας, από τον Απρίλιο του 2010, είχε στόχο να καταχωρηθεί, η 12η Σεπτέμβρη του 2011, στα κατάστιχα της ιστορίας ως η ημέρα που έληξε η Δημόσια και Δωρεάν έκδοση και διανομή των έντυπων σχολικών βιβλίων για να... ανατείλει στη θέση της –και να εδραιωθεί– η πλήρης και βίαιη ιδιωτικοποίηση όλων των φάσεων παραγωγής και διανομής του σχολικού βιβλίου... Την ίδια στιγμή που το DVD και το ψηφιακό περιβάλλον βαθαίνουν την κοινωνική ανισότητα στο εκπαιδευτικό και όχι μόνο πεδίο… Σημειώναμε λοιπόν (ό.π. Σύγχρονη Εκπαίδευση, τεύχους 156, σελ. 12-13): «(...) αμέσως μετά, όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης [και σήμερα πρωθυπουργός] δηλώνει: «Και κλείνω με ένα παράδειγμα: Πόσο νομίζετε ότι κοστίζουν όλα τα βιβλία που διανέμουμε δωρεάν σε μαθητές και φοιτητές; Τι θα λέγατε, αν μπορούσαμε να χωρέσουμε, όλα αυτά τα βιβλία, σε ένα, που να χωράει μάλιστα στην τσέπη του μαθητή και χίλια ακόμα; Όλα τα αρχαία κείμενα των Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων, αλλά πολλά και της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, αγγλικής και γαλλικής λογοτεχνίας, σημειώσεις καθηγητών». [η έμφαση δόθηκε από μας] Δηλώνει, λοιπόν, ότι έχουν ως κόμμα αποφασίσει να στερήσουν άμεσα από τους μαθητές/φοιτητές όλη τη μαγεία του έντυπου χαρτιού και του βιβλίου, και ότι εκόντες άκοντες οι μαθητές/φοιτητές –και για να κάνουμε... οικονομία– θα διαβάζουν στον οπτικά περιορισμένο χώρο μιας οθόνης υπολογιστή που θα χωρά στο χέρι τους υποχρεωτικά όλα τα μαθήματα του σχολείου/Πανεπιστημίου.  Έτσι διαλύεται βίαια η προσωπική σχέση του μαθητή/φοιτητή με το βιβλίο του κάθε μαθήματος και ομοιογενοποιείται σε ένα CD όπου θα χωρέσουν τα πάντα! Και διερωτόμαστε: Σ’ αυτή, λοιπόν, τη... σούπα πληροφοριών, ανάμεσά τους, κάπου εκεί, θα υπάρχουν και οι γνώσεις; Ή μήπως δεν είναι η ώρα να ασχοληθούμε με λεπτομέρειες; Και τότε ζήσαμε (από την τηλεόραση) την εξής απείρου κάλλους σκηνή: Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης [και σήμερα πρωθυπουργός] (...) να σηκώνει το δεξί χέρι κρατώντας ένα Kindle(!) και να λέει απευθυνόμενος στη Βουλή και επομένως σε όλους τους κατοίκους της Ελλάδας: «Αυτό το βιβλίο το κρατώ στο χέρι μου. Είναι βιβλίο ηλεκτρονικό. (...) Μέσα από το Διαδίκτυο θα έχει πρόσβαση σε έναν πλούτο γνώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα είναι η δική του παγκόσμια βιβλιοθήκη. Εάν διαβάζει για γενικές εξετάσεις, θα μπορεί να βρει τον καλύτερο φροντιστή καθηγητή ή και συμμαθητή να τον βοηθήσει «online», διαδικτυακά. (...) Το βιβλίο, μέσα σε μια μέρα, θα μπορεί να συμπληρώνεται κεντρικά, ηλεκτρονικά, και να διανέμεται ταυτόχρονα σε όλη την Ελλάδα, ή την υφήλιο»». Εκτιμάμε, λοιπόν, πως αυτές τις δηλώσεις πήρε τις μετρητοίς η υπουργός Παιδείας και μετεκλογικά άρχισε να καταστρώνει τη στρατηγική η οποία και τις υλοποίησε το Σεπτέμβρη του 2011, όταν δεν μοιράστηκαν δωρεάν τα έντυπα σχολικά βιβλία αλλά κατέστησαν «αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής» ενώ η παραγωγή και διανομή των DVD είναι πλέον γεγονός... Και υπομονή τα... «Kindle» έπονται, στον επόμενο... τόνο θα τα προμηθευτούν κιόλας. Επισημαίναμε μάλιστα (ό.π. Σύγχρονη Εκπαίδευση, τεύχους 156, σελ. 13-14) πως «(...) Mε την επιλογή αυτή έδρασε παραπλανητικά και με βάση τους κανόνες της διαφήμισης. Έτσι σε... εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας, όπως ήταν η συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία, προώθησε εμπορικά, ακολουθώντας  πιστά τους κανόνες του μάρκετινγκ, το προϊόν, δηλαδή τη συσκευή ανάγνωσης kindle που παράγει το Amazon(!), δείχνοντας με την κίνησή του αυτή αλλά και με το περιεχόμενο της ομιλίας του ότι δεν απευθύνεται στη Βουλή των Ελλήνων και στους πολίτες όλης της χώρας αλλά σε... μεγάλους πελάτες (το ΥΠΕΠΘ και άλλους θεσμικούς φορείς που θα αγοράσουν το προϊόν) και σε καταναλωτές (τους πολίτες), οι οποίοι καλά θα κάνουν να αντιληφθούν ότι είναι... ευτυχείς που περνούν καταναλωτικά στην “εποχή του kindle”... Μάλιστα, με αυστηρό μάτι θα κρίναμε ότι ήταν μια ιδιαίτερα επιτυχής προβολή του προϊόντος, και στον κατάλληλο χρόνο. Βέβαια θα έπρεπε να προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων, επειδή ουσιαστικά “το όλο concept”, δηλαδή η σύλληψη και εκτέλεση της ιδέας, προσβάλλει τη Βουλή –αλλά νέοι καιροί, νέα ήθη. Promotion, δηλαδή προώθηση και πλασάρισμα, του προϊόντος να... γίνεται, και τα υπόλοιπα είναι λόγια απροσάρμοστων σε αυτή την επιχειρηματική κοινωνική δομή και διάταξη που μας “εξασφαλίζει” η ιδεολογία και η οικονομία της αγοράς».   II. Σχετικά με το κόστος της βίαιης «μετάβασης» από το έντυπο βιβλίο στο «ψηφιακό σχολείο» του... DVD... Για να έχουμε διαθέσιμη μια τάξη μεγέθους της αύξησης του κόστους επισημαίνουμε, από την έγκαιρη καταγγελία των εργαζομένων στον ΟΕΔΒ (5-7-10), προς την υπουργό Παιδείας, τα εξής: «Είναι γνωστό ότι ο ΟΕΔΒ αποτελεί τον ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ (1.200 τίτλοι - 45.000.000 αντίτυπα)  ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΕΡΟ (70 λεπτά κόστος ανά αντίτυπο) και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΟ (1.600 προορισμοί στην Ελλάδα και 600 στο εξωτερικό) εκδοτικό οργανισμό της χώρας» (users.sch.gr/nikasleon/oedv050710.doc ημερ. ανάκτησης/αποθήκευσης 2-9-11). Εκτιμώντας την κατάσταση ο πρόεδρος της ΔΟΕ δηλώνει (Σεπτέμβριος 2011) πως «δεν υπάρχουν φωτοτυπικά μηχανήματα που να μπορούν να βγάλουν 3 με 4 χιλιάδες φωτοαντίγραφα την ημέρα που απαιτούνται σε ένα μεγάλο σχολείο»!!! Και υπολογίζει πως «το κόστος σε φωτοτυπίες και βιβλιοδεσία θα ξεπεράσει τα 30 ευρώ το βιβλίο» (Αναλυτικά στοιχεία βλ. στην έρευνα Νewsit με παραδείγματα για το κόστος των φωτοτυπιών στο: ρεπορτάζ (Ισμήνη Λέντζου – Λευτέρης Σουχαίμπ) Τριπλάσια θα πληρώσουμε τις φωτοτυπίες στα σχολεία http://www.alphafm.gr/?p=28967). Τέλος η λύση των DVD που επέλεξε το υπουργείο Παιδείας και με προβλεπόμενη δαπάνη 220.000 ευρώ (ΦΕΚ 1951Α/2-9-11) για 700.000 ψηφιακούς δίσκους (DVD) ανατέθηκε κατόπιν διαπραγμάτευσης στην εταιρεία MLS Πληροφορική Α.Ε. (http://et.diavgeia.gov.gr/f/eaity/ada/4ΑΧΖ46941Δ-ΡΔΗ) -βλ. την απόφαση Π 623/6-9-11 του «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ». Την ίδια στιγμή το έργο της διανομής με ταχυμεταφορά ανατέθηκε με απευθείας ανάθεση δηλαδή σε απλά ελληνικά «χέρι με χέρι»(;) – βλ. την απόφαση Π 624/9-9-11 του «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» (http://et.diavgeia.gov.gr/f/eaity/ada/4Α8Ο46941Δ-Χ97) Διερωτόμαστε αν το ποσό των 220.000 ευρώ θα καλύψει το σύνολο της δαπάνης ή είναι... προκαταβολή και θα ακολουθήσει ανακαθορισμός/αναπροσαρμογή του αρχικού ποσού... Σε τελική ανάλυση μια λύση θα ήταν να αναλάμβανε το οικονομικό κόστος (DVD -220.000 ευρώ και των φωτοτυπιών) η υπουργός Παιδείας (με δική της πρωτοβουλία ή να της υποδειχθεί άνωθεν) συνεπικουρούμενη από την πρόεδρο και διευθύνουσα σύμβουλο του ΟΕΔΒ, ως έμπρακτη... συμμόρφωση στην πολυδιαφημισμένη, και εκ μέρους της, κοινωνική λογοδοσία. Πάντως στο σκεπτικό της απόφασης (Π 623/6-9-11 του «ΔΙΟΦΑΝΤΟΥ») οι ευθύνες αποδίδονται στο Ελεγκτικό Συνέδριο, δηλαδή ακολουθείται και από το «Διόφαντο» η γραμμή που έχει χαράξει η υπουργός Παιδείας «για μεγάλη καθυστέρηση στον έλεγχο της νομιμότητας της διαγωνιστικής διαδικασίας». Αποκτά, όμως, ιδιαίτερη σημασία το ότι ο αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου (του οποίου ανακοινώθηκε η πειθαρχική δίωξη από τον υπουργό Δικαιοσύνης, στις 15-9-11) δεν αποδέχεται ότι οφείλεται σε αυτόν η καθυστέρηση. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε με βάση όσα προβλέπει το άρθρο 25§1γ του Π.Δ. 60/2007 (ΦΕΚ 64Α/16-3-07) δεν αιτιολογείται η κατεπείγουσα ανάγκη επειδή απορρέει από ευθύνη των αναθετουσών αρχών. Σε απλά ελληνικά τότε η δαπάνη για την κατεπείγουσα αγορά του χαρτιού δεν βαρύνει το δημόσιο και τον Έλληνα φορολογούμενο αλλά τον ΟΕΔΒ δηλαδή την πρόεδρο και διευθύνουσα σύμβουλό του και το υπουργείο  Παιδείας δηλαδή την αρμόδια υπουργό οπότε και όλη η δαπάνη (που ανέρχεται συνολικά – βλ. αναλυτικά τα ποσά στην Πράξη 27/8-8-11 του ΟΕΔΒ- στα 10.451.037 ευρώ  -10 εκατομμύρια 451 χιλιάδες 37 ευρώ) πρέπει να καταβληθεί από τους υπεύθυνους στο πλαίσιο μιας καλώς εννοούμενης ανάληψης της πολιτικής ευθύνης.  III. Αναδρομή στα όσα προηγήθηκαν, ακολούθησαν και κατέληξαν σε αυτό που αποκαλείται το «φιάσκο με τα βιβλία» Θα παραθέσουμε, λοιπόν, συνοπτικά τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε για να διαγράψουμε αναδρομικά (βλ. μια αρχική συνοπτική παρουσίαση στο κείμενό μας: «Η μεγάλη μπίζνα με τα σχολικά βιβλία: Η αποσάθρωση του ΟΕΔΒ και η φαστ τρακ ιδιωτικοποίηση», εφημ. Πριν, 25-9-11, σελ. 12-13) το πως εξελίχτηκε η κατάσταση με αρχή την 29-12-2010. Ανάμεσα στα στοιχεία και δημοσιεύματα των εφημερίδων (Oκτώβριος 2010 - Σεπτέμβριος 2011) τα οποία αποδελτιώσαμε, ταξινομήσαμε και καταγράψαμε (Σύγχρονη Εκπαίδευση, τεύχος 166/2011, ειδικότερα οι σελ. 51-63) στο πλαίσιο της επιστημονικής έρευνας που διεξήγαμε στη φάση της συλλογής δημοσιευμένων στοιχείων για τις ανάγκες του αφιερώματος: Εκπαιδευτική Πολιτική, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», (τεύχος 166/2011, ειδικότερα οι σελ. 11-63) που κυκλοφορεί. Η υπουργός Παιδείας, λοιπόν, στις 29-12-10 (βλ. Δ.Τ. 29-12-10) διαβεβαιώνει ότι θα διανέμονται δωρεάν τα σχολικά βιβλία και ανακοινώνει ότι ο ΟΕΔΒ εντάσσεται πλέον, σε νέο φορέα. Και οι δύο διαβεβαιώσεις της αποδείχθηκαν παραπλανητικές εφόσον δεν υπάρχουν έντυπα σχολικά βιβλία για δωρεάν διανομή σε όλους τους μαθητές των δημόσιων σχολείων, με την έναρξη του σχολικού έτους (12-9-11) ενώ μετά την ίδρυση του «Διόφαντος» (όπως προβλέπεται στο άρθρο 33 του Ν. 3966 (ΦΕΚ 118Α/24-5-11) ο ΟΕΔΒ καταργείται από 31-12-11!!! Επισημαίνουμε την έγκαιρη καταγγελία των εργαζομένων στον ΟΕΔΒ (5-7-10) προς την υπουργό Παιδείας πως «ο ΟΕΔΒ είναι κρατικός μη προβληματικός φορέας. Και επομένως πρέπει να βρεθεί η αφορμή για την κατάργησή του». Και πράγματι οι εργαζόμενοι επιβεβαιώνονται μετά την ίδρυση του «Διόφαντου» αλλά το σημαντικότερο είναι πως η «περίοδος «Διόφαντος» για τα σχολικά βιβλία» εγκαινιάζεται με την δήλωση της πρόθεσής του «να αναθέσει, δι’ απευθείας αναθέσεως, την παροχή υπηρεσιών νομικής υποστήριξης (...) (Βλ. Απόφαση Π 631 12/09/2011 http://www.cti.gr/images/stories/news/ΠΡΟΘΕΣΗ%20ΑΝΑΘΕΣΗΣ%20ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ%20ΝΟΜΙΚΗΣ%20ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ.pdf ) Με τα παραπάνω υποδηλώνεται η ραγδαία ιδιωτικοποίηση των διαδικασιών που ανήκαν στον ΟΕΔΒ (θα παρακολουθήσουμε, όμως, πως θα εξελιχτεί σε βάθος χρόνου η κατάσταση  και θα επανέλθουμε). Επισημαίνουμε, όμως, πως στις 29-12-10, η διαδικασία του ανοικτού διαγωνισμού από τον ΟΕΔΒ (διακήρυξη 907/Αύγουστος 2010) για την προμήθεια χαρτιού για να τυπωθούν τα σχολικά βιβλία του 2011-2012, είχε λιμνάσει για να διέρχονται απλά οι ημέρες και για να κυλά ο καιρός... Όλα τα σχετικά στοιχεία περιλαμβάνονται αναλυτικά στο αφιέρωμα: Εκπαιδευτική Πολιτική που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», (τεύχος 166/2011, ειδικότερα οι σελ. 11-63) που κυκλοφορεί. Και μόνο η υπουργός Παιδείας παρακάμπτει εξόφθαλμα τα γεγονότα και επειδή στις 29-12-10 απέχουμε 9 μήνες από την έναρξη του σχολικού έτους προφανώς θεωρεί πως υπάρχει ο εύλογος χρόνος να διαβεβαιώνει χωρίς κόστος(!) πως όλα θα είναι έτοιμα στην ώρα τους. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει το Δεκέμβρη του 2010 πως παρά τα προειδοποιητικά δημοσιεύματα εφημερίδων δηλώνει πως «τα σχολικά βιβλία θα συνεχίσουν να διανέμονται δωρεάν»; Ίσως τα επόμενα Χριστούγεννα του 2011 (δηλαδή ένα χρόνο μετά από αυτή τη δήλωσή της) να έχει καταστεί… εφικτό, και αφού οι γονείς θα έχουν πληρώσει “χρυσές” τις ασπρόμαυρες φωτοτυπίες. Σε σχέση με τις σημερινές συνθήκες, όπως διαμορφώθηκαν μέχρι τώρα, θα επικαλεστούμε την αναφορά των υπαλλήλων του ΟΕΔΒ σε επιστολή τους, στην οποία και προαναφερθήκαμε, προς την υπουργό Παιδείας (5-7-10) όπου πρόδρομα περιγράφεται το ζοφερό τοπίο που όλοι μας αντιληφθήκαμε ένα χρόνο μετά: «(…) τον Οκτώβριο του 2009 σας ενημερώναμε ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ: «Να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα που θα διασφαλίσουν την έγκαιρη έκδοση και αποστολή των σχολικών βιβλίων, θα διατηρήσουν το χαμηλό κόστος, δεν θα δημιουργήσουν μονοπωλιακές καταστάσεις μεγαλοεκδοτικών συγκροτημάτων, θα διασφαλίσουν την βιωσιμότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που συνεργάζονται με τον ΟΕΔΒ, θα εξασφαλίζουν τις χιλιάδες θέσεις εργασίας του ιδιωτικού τομέα και θα εγγυηθούν την ΔΗΜΟΣΙΑ και ΔΩΡΕΑΝ έκδοση και αποστολή». [η έμφαση δόθηκε από μας] Είναι, λοιπόν, φανερό πως η υπουργός Παιδείας ακολουθεί (με τη συνέργεια της προέδρου και διευθύνουσας συμβούλου του ΟΕΔΒ) κατά γράμμα όσα απαιτούνται αλλά με την αντίστροφη πορεία… Δηλαδή τελικά συστηματικά ενισχύονται μονοπωλιακές καταστάσεις μεγαλοεκδοτικών συγκροτημάτων… Επίσης στην παραπάνω, έγκαιρη και σήμερα σχεδόν... προφητική, καταγγελία των εργαζομένων στον ΟΕΔΒ (5-7-10) αναφέρονταν τα εξής: …«τον Οκτώβριο του 2009 σας ενημερώναμε (…) οκτώ μήνες μετά [5-7-10] διαπιστώνουμε (…) Μεθοδεύεται με πράξεις και παραλήψεις, η αποδιοργάνωση του μεγαλύτερου εκδοτικού οργανισμού της χώρας. Φαίνεται πως είναι έγκλημα, που ο ΟΕΔΒ είναι κρατικός μη προβληματικός φορέας. Και επομένως πρέπει βρεθεί η αφορμή για την κατάργησή του. Δεν μπορούμε στην εποχή της «τρόικας» ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, που εξανεμίζει τις αποδοχές των εργαζόμενων, που οδηγεί χιλιάδες μισθωτούς στην ανεργία, να συνηγορήσουμε στην μεθόδευση κατάργησης της ΔΗΜΟΣΙΑΣ και ΔΩΡΕΑΝ χορήγησης των σχολικών βιβλίων. Να επιτρέψουμε να γυρίσει η εκπαίδευση 50 χρόνια πίσω, που τα σχολικά βιβλία αγοράζονταν και δανείζονταν από μαθητή σε μαθητή». [η έμφαση δόθηκε από μας] Και αυτή τη φορά η υπουργός  αποδεικνύεται εξαιρετικά συνεπής ακολουθώντας κατά γράμμα αλλά με την αντίστροφη πορεία, ακριβώς όσα προανήγγειλαν ως απευκταία οι εργαζόμενοι του ΟΕΔΒ το καλοκαίρι του 2010! Έτσι το Σεπτέμβριο του 2011, σε... καμένη, πλέον, γη που δεν... κληρονομήθηκε αλλά... καταστράφηκε, η υπουργός Παιδείας καταλήγει στο περιβόητο και εκ των ενόντων «Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσεων & Πρωτοβουλιών για τη διασφάλιση του απαραίτητου εκπαιδευτικού υλικού στην έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς» (http://www.minedu.gov.gr/grafeio-typou/deltia-typoy/09-09-11-olokliromeno-sxedio-draseon-a-protoboylion-gia-ti-diasfalisi-toy-aparaititoy-ekpaideytikoy-ylikoy-stin-enarksi-tis-neas-sxolikis-xronias.html) να προτείνει ανάμεσα σε άλλα… μέτρα «να δανείζονται τα βιβλία από μαθητή σε μαθητή»!!! κάτι που πραγματικά... ολοκληρώνει το σχέδιο! Αποδεδειγμένα, λοιπόν, όσα απεύχονται οι εργαζόμενοι ένα χρόνο πριν η εκπαιδευτική (κυβερνητική) πολιτική τα υλοποίησε με σχέδιο και επιμονή ένα χρόνο μετά!!!! IV. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε από τον ΟΕΔΒ ήταν υλοποίηση στοχευμένη και σε βάθος χρόνου άσκηση εκπαιδευτικής (κυβερνητικής) πολιτικής προς όφελος των δανειστών Μετά την 29-12-10 το επόμενο κρίσιμο σημείο αναφοράς για το πως μεθοδεύτηκε η σημερινή κατάσταση, όσον αφορά τα δωρεάν διανεμόμενα έντυπα σχολικά βιβλία,  ήταν ο ορισμός της νέας προέδρου και διευθύνουσας συμβούλου ΟΕΔΒ, που είχε προηγηθεί στις 29-4-10 (ΦΕΚ 151ΥΟΔΔ/29-4-10), και η οποία με τη διπλή αυτή ιδιότητα ανέλαβε την ευθύνη του ΟΕΔΒ. Ακολούθησε η διακήρυξη 907/Αύγουστος 2010 για την προμήθεια χαρτιού που εξέδωσε ο ΟΕΔΒ η οποία και δεν τελεσφόρησε. Αναλύοντας, λοιπόν, το χρονοδιάγραμμα που ανακοίνωσε ο ΟΕΔΒ (http://www.oedb.gr:8080/portal) αλλά και με βάση τα στοιχεία που συλλέξαμε καταλήγουμε στο ότι οι κατά νόμο υπεύθυνοι: η νομική υπηρεσία ΟΕΔΒ και η νομική υπηρεσία υπουργείου Παιδείας, αλλά και η πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος ΟΕΔΒ και η υπουργός Παιδείας δεν έκαναν λάθη κατά συρροή αλλά ακολούθησαν μια στρατηγική αποσάθρωσης και αποδόμησης του ΟΕΔΒ με την εκχώρηση  των δικαιωμάτων του ΟΕΔΒ δηλαδή το κομμάτι της πίτας των δωρεάν σχολικών βιβλίων που κατείχε ο ΟΕΔΒ στην «fast track» ιδιωτικοποίηση. Η στοχευμένη και σε βάθος χρόνου στρατηγική που ακολουθήθηκε, στο πλαίσιο της ασκούμενης εκπαιδευτικής (κυβερνητικής) πολιτικής προς όφελος των δανειστών, και την οποία υλοποίησε η πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος του ΟΕΔΒ κατέληξε στην ουσιαστική έλλειψη του έντυπου σχολικού βιβλίου που είναι και το... όχημα για να εκχωρηθεί το δημόσιο και δωρεάν έντυπο σχολικό βιβλίο σε «μονοπωλιακές καταστάσεις μεγαλοεκδοτικών συγκροτημάτων»… τα οποία και προβλέπουμε πως την επόμενη, κιόλας, σχολική χρονιά θα έχουν και... ονοματεπώνυμο. Συνακόλουθα εξυπηρετείται και ο στόχος να εξωθηθούν βίαια μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί στο ψηφιακό βιβλίο και όλα τα συνοδευτικά του, όπως λογισμικά, μηχανές ανάγνωσης κ.ο.κ. που είναι εξαιρετικά κοστοβόρα για το γλίσχρο σήμερα οικογενειακό εισόδημα και επιπλέον θα βαθύνει το χάσμα των κοινωνικών πλέον (και όχι μόνο των εκπαιδευτικών) ανισοτήτων. Τέλος εκτιμάμε πως το... καθαρό κέρδος για την υπουργό Παιδείας και σε τελική ανάλυση για την εκπαιδευτική (κυβερνητική) πολιτική της κυβέρνησης προς όφελος των δανειστών είναι η έλλειψη των έντυπων δωρεάν σχολικών βιβλίων να είναι η... ευκαιρία και για την αναδιοργάνωση (και τον πλήρη έλεγχο του στη συνέχεια) του γραφειοκρατικού εκπαιδευτικού μηχανισμού, σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και όχι μόνο.  * Η Αγγελική Χ. Χρονοπούλου είναι μαθηματικός, εκδότρια και υπεύθυνη ύλης του επιστημονικού περιοδικού «Σύγχρονη Εκπαίδευση»· είναι Δρ του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και έχει μάστερ στην Πολιτική Επικοινωνία και τις Νέες Τεχνολογίες από το Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΕΜΜΕ) του ΕΚΠΑ. Εργάστηκε για 18 χρόνια ως Μαθηματικός στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ενώ πρόσφατα δίδαξε στα Πανεπιστήμια Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου. πηγή: http://aristerovima.gr/